Duo Callens-Sobolska bevestigt in St.-Niklaas

Afgelopen weekend bereikte het duo Callens-Sobolska de finale van de Grand Slam in St.-Niklaas. "Sedert 2007 vorm ik met de Roeselaarse Marta Sobolska een duo", zegt de Waregemse Fien Callens. "Het eerste jaar ging alles naar wens en zetten we mooie resultaten neer", zegt Fien Callens. "Na een auto-ongeval was ik vorig jaar aan het revalideren en waren de resultaten iets minder. Dit jaar wilden we bevestigen. Omdat we lid zijn van het EVO Beach Team konden we probleemloos trainen in Oudenaarde en moesten we niet op zoek gaan naar tegenstrevers. De resultaten blijven dan ook niet uit. In Kortrijk haalden we voor de eerste maal de hoofdtabel, in St.-Niklaas volgde de bevestiging. We wilden tonen dat we, door keihard te werken, ook de top aankunnen. In het begin keken we te veel op naar het sterke duo Lowette-Vindevoghel. In de tweede set bewezen we dat we hen aankonden, maar misten dat tikkeltje geluk om de tiebreak te kunnen spelen. Soit, we zijn meer dan tevreden dat we zover geraakt zijn. Hopelijk kunnen we volgende week in de hoofdtabel beginnen. Indien niet, moeten we passen, want zaterdag heb ik proclamatie en daar moet ik zeker naar toe" (met dank aan Karel Balcaen van Het Laatste Nieuws)

"Winnen wordt steeds lastiger"

Het was zoals de organisatoren Luc Declercq en zijn partners gehoopt hadden: het was stralend beachvolleybalweer in Sint Niklaas en dus was de publieke belangstelling op de grote markt enorm. De toeschouwers werden getrakteerd op schitterende wedstrijden met Joosen-Melis en Lowette-Vindevoghel als eindlaureaten.

Het Belgian Beach Championship kent dit jaar een ongemeen spannend verloop. In Sint-Niklaas vond de vijfde manche plaats en tijdens de vier vorige edities konden de toeschouwers telkens juichen voor andere winnaars. Het was dus uitkijken naar welk topduo in het Waasland op het hoogste podium zou staan. Het is dit jaar een echte clash tussen de ervaren teams zoals Joosen-Melis en Delanghe-Steppe tegenover de jonge wolven Coucke-De Beleyr, Koekelkoren-Van Walle. Maar deze beachduo's moeten ook rekening houden met Andelhof-Frankart, de ploeg die al drie maal in de finale stond, en de 'coming teams' Janssens-Van de Plas en Deroey-Deroey. Die staan elke week beter en beter te spelen. Iedereen mikt naar de finales in Knokke. Vanaf volgende week wordt nog duidelijker wat de mogelijkheden zijn van al deze favorieten, want dan trekt de hele beachkaravaan naar de kust.

De huidige kampioenen Steve Roelandt-Tim Verschueren waren afwezig, dat was het sein voor een paar teams om voor verrassingen te zorgen. Zo won het duo Delanghe-Steppe tegen de beide finalisten, maar via de verliezerspoule konden zowel Coucke-De Beleyr als Joosen-Melis zich herpakken en door knappe wedstrijden zichzelf terug in de finale knokken. "Voor ons was het een droomfinale", verklaart organisator Luc Declercq. "Jeroen De Beleyr is van de streek, zijn maatje Ward Coucke is een topper en Tim Joosen is van PNV Waasland en zijn partner Dieter Melis behoort ook tot de top van het beachvolleybal in België. Beter kan je niet wensen. Ik ben dan ook erg blij dat de organisatie prima verlopen is. Ik had de indruk dat de planning zelfs vlotter liep dan vorig jaar. Alles verliep op schema, er waren veel nieuwsgierige toeschouwers en de ballenrapers hebben schitterend werk geleverd. Er zijn heel wat mensen bij betrokken en zij kijken nu al uit naar de volgende editie op de grote markt in Sint Niklaas."

Tim Joosen en Dieter Melis wonnen de finale. "Het wordt iedere keer moeilijker om te winnen", zucht de kapitein van PNV nog na. "Je merkt iedere keer dat iedereen van iedereen kan winnen. Maar dat maakt het kampioenschap dit jaar erg spannend en daardoor zo interessant."

Bij de dames stellen we dezelfde tendens vast. Verschillende winnaars in meeste tornooien, met nu Liesbeth Vindevoghel en Ester Lowette als verdiende eindwinnaars. De verwachte finale met Van Bree-Van Cauteren kwam er niet. Ditmaal kwam het EVO team Callens- Sobolska in de finale. Een nieuw succes voor de Oost-Vlaamse beachvolleybalclub uit Ename, En een zoveelste bewijs dat het beachvolleybal in België in de lift zit. (Walter Vereeck in Het Laatste Nieuws)

Het EVO Beach Team was -net als in alle andere BK-manches tot nog toe- opnieuw goed vertegenwoordigd in de finale van het vijfde tornooi in St-Niklaas. Zowel bij de mannen als bij de vrouwen trouwens. Maar Coucke/De Beleyr en Callens/Sobolska konden jammer genoeg niet met de hoogste eer gaan lopen. Die was weggelegd voor titelverdediger Joosen/Melis (tweede eindzege) en Lowette/Vindevoghel (eerste eindwinst). Voor Ward en Jeroen was het de tweede verloren finale op rij, voor Marta en Fien de eerste bekroning voor de harde trainingsarbeid.

COUCKE/DE BELEYR: 2de
21-16 Desmedt/Coenen
21-18 Janssens/Van de Plas
13-21 Delanghe/Steppe
21-17 Vekemans/Douwen
21-18 Andelhof/Frankart
14-21 en 19-21 Joosen/Melis

ANDELHOF/FRANKART: 3de
21-13 Steenhouwer/Degrève
31-28 Vekemans/Douwen
21-17 Deroey/Deroey
18-21 Coucke/De Beleyr

KOEKELKOREN/VAN WALLE: 7de
24-21 Torfs/Jacobs
18-21 Deroey/Deroey
27-24 Art/Termote
12-21 Vekemans/Douwen

VAN DE PLAS/JANSSENS: 7de
21-12 Derom/Rosiers
18-21 Coucke/De Beleyr
21-15 Urnaut/Van Renterghem
08-21 Joosen/Melis

ART/TERMOTE: 9de
15-21 Desmedt/Coenen
21-18 Steenhouwer/Degrève
26-23 Mariën/Mentens
24-27 Koekelkoren/Van Walle

VAN DAMME/VANDENBERGHE: 13de
22-25 Baeck/Van Assche
24-21 Torfs/Jacobs
13-21 Achten/Gofflo

CALLENS/SOBOLSKA: 2de
26-23 Savchenko/Teterina
21-13 Lieckens/Lieckens
21-16 Vandenabeele/Liefhooghe
21-16 Verstraelen/Horn
11-21 en 22-24 Lowette/Vindevoghel

BRUYNEEL/DAVID: 9de
42-45 Vandenabeele/Liefhooghe
28-31 Degryse/Silverans

"Thuis extra gemotiveerd"

De voorbije weken was Kenneth Janssens -revelatie van PNV Waasland- op reis. Daardoor miste de aanvaller uit Kruibeke de eerste drie tornooien van het BK beach. Zijn partner Christophe Van de Plas, spelverdeler bij PNV, onderhield de conditie samen met Koen Spapens. Nu Kenneth terug is, werkt Christophe het BK verder af met zijn ploegmaat van PNV. "Vorige week in Waremme zijn we opnieuw in het zand gedoken. We moesten eerst de kwalificaties op zaterdag spelen om te kunnen deelnemen aan de Grandslamwedstrijden op zondag. Daar kregen we al direct de ambitieuze broertjes Deroey als tegenstrever. Dat broederpaar kwam net terug van Europese wedstrijden in Berlijn. Verrassend genoeg versloegen we dit sterk beachteam", glundert Kenneth Janssens. "Daarna ontmoetten we één van de topfavorieten Steve Roelandt - Tim Verschueren en die speelden echt outstanding. Ze gaven ons een 10-21 pandoering. Deroey-Deroey nam later revanche op ons."

Niettegenstaande dat knap resultaat moeten ze zaterdag op de Grote Markt van Sint- Niklaas opnieuw proberen om de kwalificatiewedstrijden te overleven. Slechts acht teams spelen zondag tegen de topper. "Daar moeten we opnieuw bij zijn", blikt Kenneth vooruit. "Die extra matchen op zaterdag vind ik trouwens niet zo erg. Het is fysiek wel vrij belastend, maar ondertussen doen we ritme op. Het is een echt thuistornooi voor ons, dus de supporters van het Waasland hebben geen enkel excuus om niet aanwezig te zijn op het grootste marktplein van het land. Het is een organisatie van PNV, dus willen we extra goed presteren."

Janssens - Van de Plas maken ook deel uit van het EVO beachteam. Deze club is momenteel sterk op dreef in het beachcircuit. De EVO topteams Andelhof - Frankart en Coucke - De Beleyr staan als nummers één en twee genoteerd en speelden vorige week de finale. Het duo Koekelkoren - Van Walle staat op de vierde plaats. "Misschien is daartussen nog een plaatsje vrij om een complete top vier van EVO te bereiken. Waarschijnlijk is het daarvoor nog te vroeg in Sint-Niklaas, maar tijdens het finaleweekend in Knokke hebben we al bewezen dat we net dan dat extra meer kunnen", besluit de 27-jarige hoekaanvaller. "Maar duo's zoals Joossen en Melis en kampioenen Roelandt - Verschueren zullen zich niet zo maar gewonnen geven." (Walter Vereeck in het Laatste Nieuws)

Dit weekend vindt de vijfde manche plaats van het Belgisch kampioenschap en na de successen van de voorbije weken kijken we natuurlijk uit naar de prestaties van de duo's van het EVO Beach Team. De club uit Oudenaarde treedt op de Grote Markt van St-Niklaas aan in zowat de sterkste opstelling. Alleen Abdelilah Ettoumi kan er door werkomstandigheden niet bij zijn. De EVO-zaalcoach wordt aan de zijde van David Termote vervangen door Nicolas Art. Veel succes!

Bruyneel (Ingelmunster) haalt met Eline David finale

Enkele weken geleden al stelde de Ingelmunsterse Joke Bruyneel dat het enorm goed klikte met Eline David. Dat onderstreepten beiden door afgelopen weekend in Borgworm de finale van de hoofdtabel te bereiken. "Daarin botsten we op het duoMichel/Van der Hoeven.Die Nederlandse tandem pakte telkens uit met zware services, waardoor we moeilijk in het ritme kwamen.Ze haalden het dan ook verdiend", stelt Bruyneel."Zelf zijn we tevreden dat we de finale haalden.We kunnen immers op een mooi parkoers terugblikken. Dat het zo vlot ging, heeft ook zijn redenen.In de vorige drie manches konden we nooit onze eerste wedstrijd winnen, waardoor de druk altijd heel groot werd.In Borgworm konden we de openingsmatch tegenSylverans/Degryse wel naar onze hand zetten.Meteen waren we vertrokken.De druk werd heel wat minder, waardoor we beter begonnen te spelen. Komend weekend zijn we aan de slag in St.-Niklaas.We hopen er in de top vier te finishen", besluit Bruyneel. "Als lid van het Evo Beach Team kunnen we probleemloos trainen in Oudenaarde.We hoeven geen sparringpartners meer te zoeken. Al die dingen verklaren waarom het ons steeds beter vergaat.Laat ons hopen dat we de komende weken nog brokken kunnen maken." (Karel Balcaen in Het Laatste Nieuws)

In Kortrijk hadden Marta Sabolska en Fien Callens eindelijk de stap naar de finaledag kunnen zetten. De ban was gebroken en meteen pakten de EVO-girls uit met een kwieke prestatie. Maar de bevestiging kwam er niet, een week later in Waremme, tijdens de vierde manche van het BK. "Het weelderige Waremme bracht ons niet hetgeen waarop we gehoopt hadden", vertelt Marta. "Hoewel de start van het tornooi er voor ons heel goed uitzag. Opnieuw gestart als reekshoofd en we wonnen vlot onze eerste wedstrijd tegen Beken/Witters met 21-13.

In het tweede duel ging het al even vlot: 21-14 winst tegen Gielen/Zwijsen. In de volgende wedstrijd moesten we het opnemen tegen Horn/Verstaelen, het duo dat we vorige week in Kortrijk versloegen en dat duidelijk uit was op revanche. De score ging gelijk op, maar deze keer konden zij het afmaken: 17-21. In de herkansing en dus de beslissende match kwamen we uit tegen Coens/Coolman. Ook deze wedstrijd
werd een spannend spektakel, maar door enkele individuele fouten lieten we het in de eindspurt afweten: 18-21.

Dus weer nét niet geplaatst en gestrand op de 13de plaats. Maar door de algemene zwakkere prestaties bij de ploegen die rond ons staan in het klassement, stijgen we en we staan op dit moment 11de in de algemene ranking! We blijven er voor gaan en ook deze week hebben we een druk trainingsschema opgesteld van maandag tot vrijdag. We doen er alles aan om uiteindelijk in die hoofdtabel een vaste stek te veroveren! Daarom is iedereen meer dan welkom om mee te roepen en te klappen met onze trouwe garde supporters, om te genieten van de beachsfeer en het mooie zomerweer!"

Ron Andelhof en Audry Frankart speelden in Waremme hun derde finale op vier BK-manches. En na twee nipte nederlagen was het nu 'derde keer, goeie keer' voor het nieuwe duo op de Place Roi Albert I. Nochtans begon de dag slecht! Lees het relaas van Ron. "Zondagochtend, rond kwart voor negen ... . Ik werd niet wakker door mijn wekker, maar wel door de elleboog van Annelies in mijn milt! 'Ron, je ging om negen uur in Waremme zijn'. Miljaarde miljaarde, de wekker was door de één of andere reden niet afgelopen, overslapen dus. Ik besefte vanaf minuut één dat dit niet goed te praten is, maar het was gebeurd. Gelukkig stond mijn zak klaar en ik had maar in mijn kleren te springen. Onverantwoord, maar als een F1-piloot vertrok ik naar Waremme. Het kon nog lukken, maar net niet dus. Toen ik op het veld liep, bleek het wedstrijdblad net afgetekend te zijn.

Verschrikkelijk, vooral voor Audry en de club. Ik kon het slechts op één manier goed maken ... Audry toch nog een derde finale op rij en zelfs graag een eerste overwinning schenken. Geprikkeld door vanalles en nog wat begon onze lange dag. Uiteindelijk werd het een schitterende dag. De overwinningen volgden elkaar op en we speelden als het ware de ene finale na de andere. Zowel Joosen/Melis als Verschueren/Roelandt moesten eraan geloven. Nochtans waren net die duo's nog net iets te sterk tijdens onze vorige twee finales.
 
De halve finale werd een eerste EVO-ontmoeting met Koekelkoren/Van Walle. Het leek vlot te gaan, maar het werd nog spannend. Uiteindelijk wonnen we en de derde finale op een rij was een feit! Mijn laattijdige verschijning was al voor een stuk goedgemaakt, maar de kers op de taart ontbrak nog! Ondertussen was de wind onvoorspelbaar uit verschillende richtingen aan het blazen en de zon stond lastig laag. Het werd een moeilijke wedstrijd waarin we de eerste set verloren. Maar die verliesset was niet de definitieve genadeslag. We kropen recht, bleven erin geloven en wonnen alsnog! Prachtig! Het is ondertussen enkele jaren geleden dat ik nog eens een finale won, maar ze smaakt dubbel zo zoet na mijn uitschuiver bij het begin van de dag.

Audry en ik blijven groeien en toonden al dat er met ons rekening mag gehouden worden. Hopelijk kunnen we die positieve lijn doortrekken. Enkelen hadden mij misschien al afgeschreven voor de top, maar na zo een parcours mag ik zeggen dat ik er nog altijd thuis hoor. We zien Waremme niet als een eindpunt, maar wel als de start van een hopelijk nog mooie zomer!"

De collectieve prestatie van het EVO Beach Team mocht zeker gezien worden op de Grote Markt in Kortrijk. Vooral de vrouwen sprongen in het oog omdat het niet altijd verwacht werd. Het was de eerste keer dat de duo's zo lang meestreden voor de hoogste bekroning en ondertussen enkele topduo's het vuur aan de schenen legden. "Inderdaad", klinkt coach Geert Van den Berge fier. Het is dan ook mijn plicht na zo een weekend om mijn vier teams te feliciteren.

Om met het besluit te starten: de vier teams maken allemaal een sprong vooruit in de ranking (de ene sprong al wat groter dan de andere) en dat is uiteindelijk de bedoeling. Maud en Imke deden het zeker niet slecht. Ik had de afgelopen week al gemerkt dat ze als team gegroeid waren. Ik zie ze dan ook de komende weken nog vorderingen maken.

Elies en Nymphe zijn zonder meer de revelatie geworden in Kortrijk. Op zaterdag 4 keer winst en dan op zondag naar de halve finales met mooi weerwerk tegen Mouha/Van Breedam. Het afhaken van de geblesseerde Piatowska was een meevaller, maar de uitschakeling van het ervaren duo Sylverans/Degryse zegt voldoende over de capaciteiten van dit nieuwe team.
 
Marta en Fien werden al een paar weken verwacht op zondag en het is hen in Kortrijk voor de eerste keer gelukt om in de grandslam aan te treden. Een mooi parcours met twee vlotte overwinnngen en uiteindelijk een EVO-duel dat moest beslissen wie verder mocht spelen. Een spannende match op het scherp van de snee, gewonnen door Joke en Eline tegen een sterk spelend duo Marta en Fien, dat zich nooit gewonnen geeft. Een mooie zevende plaats en een team dat we vanaf nu altijd mogen verwachten.

De dag begon voor Joke en Eline dramatisch. Geen verhaal tegen Piatkowska/Van Landeghem in de regen. Een herkansing tegen Van Bree/Van Cauteren liet weinig hoop, maar ik zag plots lachende gezichten bij Joke en Eline en schrik in de ogen van Stephanie en Goedele. Toen wist ik dat een stunt niet uitgesloten was. Zonder meer de verrassing van de dag (ook voor de organisatie, die blijkbaar een andere finale voor ogen had). Later bleek dit de ideale wipplank te zijn om door te stoten tot in de halve finales, met de derde plaats als eindresultaat.

Ook proficiat aan collega Dirk en zijn mannen. Vier teams van EVO op de foto! Schitterend! De boodschap is: als het wat minder gaat, niet panikeren en blijven verder werken. Als het plots heel goed gaat, niet beginnen te zweven en ook blijven verder werken!

De eerste podiumplaats is binnen voor Joke Bruyneel en Eline David. Het nieuwe duo werd vijfde in Gent, zevende in Elsene en nu derde in Kortrijk. Al zag het er in het begin niet zo goed uit. "Dat mag je wel zeggen", lacht Joke haar witte tanden bloot. "We stonden meteen op de hoofdtabel op zondag, maar de openingswedstrijd tegen Tiny Van Landeghem en Ewa Piatkowska was veel te snel gedaan. We kwamen verdorie nooit op gang. In plaats van met beachballen kregen we de eer om met medecinballen te spelen. Die ballen lagen blijkbaar al de hele voormiddag in de regen. We slaagden er zelfs in om 6 opslagfouten te maken, ik zeg dan nog niets over de rest. Het was echt een welverdiende nederlaag: 21-11.

Ik hoef je niet te vertellen dat we het hoog tijd vonden om ons te herpakken. Al zat de loting niet echt mee, want we kwamen in de herkansingen uit tegen Van Bree/Vancauteren. Dat is een team dat in de voetsporen wil treden van Mouha/Van Breedam, ook professioneel wil gaan en meestal kom je dergelijke teams niet tegen in de eerste ronde van de herkansingen. Hoppa, alle remmen los dan maar en ambiance op het terrein. Ons niveau ging pijlsnel de hoogte in. We konden het achteraf nauwelijks geloven, maar de buit was wel effectief binnen na de 21-17 overwinning.

In de volgende match namen we het op tegen de bekende Marta en Fien. De spanning was te snijden aan beide kanten, het was hard tegen hard, maar zo moet en mag het ook op het veld. We wonnen met 21-17. Kort daarna probeerden we een plaats af te dwingen in de halve finales. We speelden tegen de zusjes Lieckens, die vorige week sterk presteerden in Elsene. Opnieuw haalden we een degelijk niveau. Weliswaar niet altijd volgens de regels van de kunst, nu en dan een 'vuil' balletje, maar punt is punt. Dit was duidelijk niet naar de zin van onze tegenstanders. We wonnen met 21-16 en natuurlijk kon onze dag niet meer stuk.

Onmiddellijk erna kruisten we het pad van Vindevoghel/Lowette. We moesten onze meerdere erkennen. We speelden niet scherp genoeg om dit sterke duo te bedreigen. Ze wonnen dan ook verdiend met 21-12. De derde plaats leverde ons een echt goed gevoel op. Een bijkomende motivatie om hard te blijven werken op training."

Stijn Van Damme en Dieter Vandenberghe geraakten afgelopen weekend in Kortrijk voor de tweede keer op drie BK-manches op de hoofdtabel. Vooral op zaterdag maakten ze indruk met drie overwinningen op een rij. "Na onze zwakke en ontgoochelende prestatie in Elsene hadden we onze zinnen echt gezet op Kortrijk", geeft Stijn resoluut toe. "De Grote Markt is een mooie locatie en bovendien kregen we schitterend weer. Wat moet een mens nog meer hebben? Onze eerste wedstrijd gaat altijd iets moeilijker dan de rest. Het duel tegen Gofflo/Hansen werd gekenmerkt door wat onzekerheid in receptie en nog niet de nodige druk in opslag. Maar met genoeg concentratie brachten we de openingsmatch tot een goed einde: 21-18.

In het tweede duel tegen De Gang-De Donder geraakten we snel op het juiste toerental en we maakten van bij het begin een kloofje. Door secuur verdedigingswerk van Dieter en een paar gerichte opslagen werd het verschil almaar groter. We wonnen met 21-14. Door deze twee overwinningen op een rij schonken we onszelf twee kansen om door te gaan naar zondag. We besloten om meteen de eerste te grijpen en er volledig voor te gaan tegen Coolman/Vroman. Het was een gelijkopgaande, zenuwslopende wedstrijd met alweer prachtige verdedigingen en perfect geplaatste ballen. Na vijf matchballen tegen werkte Dieter onze eerste direct af via een snoeiharde aanval in de lijn 30-27. En rechtstreeks naar de hoofdtabel op zondag.

Op zondagochtend gingen de hemelsluizen open boven Kortrijk. De regen viel met bakken uit de lucht. Godfried nam de micro en kende geen genade: de wedstrijden moesten op gang getrokken worden en zouden pas stilgelegd worden bij hevige regenval … in plaats van 40 liter per m² viel er slechts 10 liter uit, we konden dus van start gaan. De eerste wedstrijd tegen Art/Van de Wiele liep iets vlotter dan onze openingsmatch de dag ervoor. Het was nochtans geen makkie met loodzware ballen. Een goede opslagdruk en perfecte recepties zorgden ervoor dat we direct een kloofje konden slaan. Door een goede site-out konden wij de voorsprong behouden en we konden meteen eerste overwinning van de dag bijschrijven: 21-17.

In het tweede duel tegen reekshoofd Verschueren/Roelandt kenden we een zeer slechte start  met een 6-0 tussenstand. We probeerden zowat alles, maar Verschueren bleef alles pakken in verdediging en Roelandt scoorde aan 100%. Wedstrijd gespeeld bij 10-21. Voor de derde en belangrijke wedstrijd tegen Torfs/Jacobs waren de weersgoden ons goedgezind, de ballen bleven wel zwaarder en zwaarder worden. Na een gelijkopgaande start (7-7) konden we wat afstand nemen bij 11-8. Door goed gerichte opslagen en enkele killblocks zat de sfeer er goed in. Bij 17-11 hadden ze aan de overkant pampers nodig, want er was kaka in de broek. Wij duwden door tot 21-11. De volgende confrontatie werd een EVO-duel tegen Van de Plas/Spapens. De fans zagen alweer een gelijkopgaande wedstrijd waarin beide teams mooie dingen lieten zien. Wij konden eindelijk zonder stress spelen en dit resulteerde in een toffe match. Uiteindelijk moesten we toch onze meerdere erkennen in Christophe en Koen: 22-25.

We zijn zeer tevreden met de 13de plaats in Kortrijk. Het is nu uitkijken waar we in de algemene ranking uitkomen. Hopelijk hebben we net genoeg punten verzameld om slechts één keer de lange rit naar Waremme te moeten aanvatten. Op zondag natuurlijk."

Op het beachtornooi in Elsene is het duo Frankart-Andelhof er net niet in geslaagd om zijn eerste tornooiwinst te behalen. Al moest het Evo-team in de finale nipt de duimen leggen tegen Verschueren-Roelandt, toch blikt Ron Andelhof tevreden terug. «Nadat we onze eerste wedstrijd tegen Hamelrijckx-Franchimont hadden verloren, moesten we via de verliezerspoule trachten doorstoten tot de halve finale. Dat lukte vrij vlot en in die halve finale konden we ook onze clubmaats - en de winnaars van vorige week - Coucke-De Beleyr verslaan. In de finale zelf zat er zeker meer in. In de aanvangsset lieten we twee setballen onbenut, waarna we het deksel op de neus kregen. We herpakten ons degelijk, waardoor we vlot de stand in evenwicht brachten. De beslissende set ging gelijk op, maar uiteindelijk bleken Tim en Steve iets sterker. Ondanks dit verlies mogen we niet ontevreden zijn. Het is onze ambitie om deze zomer mee te strijden voor de top drie, maar we hadden niet zo vlug resultaat verwacht. Audry en ik spelen voor het eerst samen en dat is in het begin toch altijd een beetje zoeken en tasten. Komt daarbij dat ik nu op de rechter positie speel, terwijl ik twaalf seizoenen links heb gespeeld. Dat is toch een hele aanpassing, maar blijkbaar wel een goede keuze. Deze prestatie is een serieuze opsteker maar vraagt om bevestiging in Kortrijk.» (Jurgen Lambrechts in Het Laatste Nieuws)

Christophe Van de Plas en Koen Spapens vormen eigenlijk een gelegenheidsduo omdat Kenneth Janssens nog even onbeschikbaar is als partner van Christophe, zijn ploegmaat bij PNV Waasland. Maar ondanks de beperkte voorbereiding lijken Plaski en Koen elkaar prima te vinden. In Gent werden ze 13de in de openingsmanche en nu, een week later, 7de in Elsene. "Nochtans was de start niet super", blikt Christophe terug op de avonturen op het Flageyplein. "Er was zaterdag geen straaltje zon te bespeuren en we verloren de eerste match tegen het beloftenduo Ribbens/De Roo. Het was nipt, maar toch voldoende om onmiddellijk weer naar huis te moeten rijden. Zondag begon dan beter. We wonnen het eerste duel tegen Steenhouwer/Degrève. We speelden degelijk beachvolleybal, ook tegen de sympathieke broertjes Meijboom. Nadien tegen Franchimont/Hamelrijckx was het afwachten of Vincent een gecontroleerde dag had of wild met de bal speelde ... het viel in ons voordeel uit. We wonnen en kwamen nu uit tegen Ron en Franky. Zij waren te sterk en wij waren blij met de zevende plaats en een plezante dag. Oprechte dank trouwens aan Dirk alweer voor de morele ondersteuning."