Fien Callens en Marta Sobolska bewezen met de tweede plaats in Oostende dat ze klaar zijn voor de finale van het Belgisch kampioenschap in Knokke. "De laatste stop voor de finale verliep voor ons fantastisch, bij de koningin van de badsteden, in Oostende. De laatste kans ook om nog een betere start-seed te veroveren voor het slottornooi in Knokke," vertelt Fien. "In het vrouwentornooi was de top-5 opnieuw aanwezig en het duo Gielen/Mouha probeerde een mindere prestatie in het Poolse Jablonski door te spoelen bij ons in Oostende. Liesbeth en Katrien kregen echter behoorlijk wat tegenstand en botsten in de kwartfinales op een nederlaag tegen ons met duidelijke 21-14 cijfers. Voor ons was dit DE stunt van de dag! We slaagden er daarna ook in een finaleplaats bij elkaar te spelen door het duo Bland/Lowette, de jongste weken in goeie doen, uit te schakelen met 21-16. Gielen/Mouha zetten echter de puntjes op de i en kwamen terug in het tornooi via overwinningen tegen De Haes/Vandesteene (21-16) en Van Bree/Verstrepen (21-17). In de finale liet het professionele duo er geen twijfel over bestaan, zij zijn nog steeds DE topfavorieten voor de Belgische titel. Via 21-12 en 21-10 behaalden zij hun vijfde eindwinst op de A1 Belgian Beachvolley Tour. Wij zijn echter enorm tevreden met onze tweede plaats en hebben een schitterend weekend achter de rug!

Vandaag gaan de finales van start op het Alberstrand van Knokke-Heist met als uitschieter de halve finales en finales op zondag 7 augustus. Als vierde in het klassement en met de vierde hoogste start-seed hopen we een goede prestatie neer te zetten en een geslaagde beachzomer mooi af te sluiten. We gaan er alvast voor! Een niet te missen topevent en de geweldige afsluiter van de A1 Beachvolley Tour 2011! Alle supporters welkom!"

"Meestal betekent Knokke het slotweekend voor de EVO Beach-activiteiten", begint Dirk Deboiserie zijn jaarlijks woordje vóór Knokke. "Maar deze keer -zoals vorig jaar trouwens, zit het seizoen er nog zeker niet op na het BK. Ward en Tom hebben zich immers op de valreep kunnen plaatsen voor de EK-finale in Kristiansand (Noorwegen), volgende week. Vooral hun schitterende derde plaats op de EK masters in Servië heeft hen dit welverdiende ticket opgeleverd. Twee weken later nemen ze ook nog deel aan het FIVB-Open tornooi in Den Haag. Ook Audry en Tim zijn ingeschreven voor Den Haag, maar Tim krijgt geen groen licht van Lennik, zodat Audry de volgende dagen beslist of hij met een andere partner in Den Haag zal deelnemen. Er staan ons dus nog enkele mooie beachmomenten te wachten met eerst en vooral Knokke natuurlijk.

De voorbije weken waren iets minder succesvol voor de EVO Beach mannenteams op nationaal niveau. Al was er natuurlijk de zeer mooie derde plaats van Ron en Christophe. Die ietwat mindere periode verrast mij eigenlijk niet aangezien het heen en weer reizen naar Servië, Polen en Bulgarije toch wat sporen heeft nagelaten bij Coucke/Van Walle en Frankart/Verschueren. Het trainingsritme wordt verstoord en het reizen zelf kruipt ook in de kleren. Nu, dat is allemaal achter de rug en de voorbije week was er één van training, rust en herstel zodat de batterijen weer perfect opgeladen zijn om te presteren in Knokke. Ward en Tom en ook Audry en Tim behoren sowieso altijd tot de topfavorieten van elk tornooi waaraan ze in België deelnemen en dit is in Knokke natuurlijk niet anders.

Christophe en Ron hebben de voorbije weken opnieuw te maken gekregen met de soms nogal onverwachte wendingen bij de nationale zaalploeg, waardoor eerst Hendrik minder beachtornooien dan voorzien heeft kunnen spelen (met Christophe) en in laatste instantie ook Pieter Coolman verstek moest geven voor het seizoenseinde in het beachvolleybal. We wensen beide spelers natuurlijk ontzettend veel succes toe in Mexico en op het EK zaalvolleybal.

Christophe speelt met zijn maatje Koen in Knokke en Ron heeft in Steven Hollez een gemotiveerde en zeer goede vervanger gevonden voor Pieter. Beide teams zullen hun huid ongetwijfeld duur verkopen. Benieuwd waar ze zullen eindigen en hopen op een plaats op zondag voor hen is zeker niet ongepast.

Alle supporters op post dus vanaf vrijdag, want de steun en waardering van een toch wel vrij uitgebreide supportersschare doet echt wel enorm veel deugd."

Ward Coucke en Tom Van Walle hebben er een drukke periode opzitten. Vooral de zoektocht naar een ticket voor het EK heeft veel energie gekost. "Na ons ongelukkig tornooi in Polen (in de kwalificaties verloren van de laagst geklasseerde ploeg, die uiteindelijk de kwartfinale haalde in het hoofdtornooi en de nummers 1 en 2 van Servië klopte onderweg), was de quasi zekerheid van kwalificatie voor het EK weer omgeslagen naar grote druk voor het challengertornooi in Varna, Bulgarije. Daar moesten we immers goed presteren om de EK-droom waar te maken. We begonnen zeer geconcentreerd en gedecideerd aan het tornooi en klopten de Oostenrijkers Leeb-Wutzl op het middaguur met twee keer duidelijke 21-15 cijfers. Het was opnieuw heel warm (32 graden) en vochtig, maar hiermee hadden we nu wel al veel ervaring opgedaan in Servië. Daarna verloren we van de uiteindelijke nummers 1 en 2 van het tornooi (Duitsers Kazmareck-Walkenhorst die ook de Masters in Polen wonnen, en de Spanjaarden Marcos-Garcia die het tornooi van hun leven speelden en duidelijk boven hun normale niveau bezig waren). De negende plaats dus, niet slecht, maar ook geen intergalactische uitslag, waardoor het rekenen, tellen en bang afwachten werd tot maandag 1 augustus. Dan werd de definitieve hoofdtabel bekendgemaakt voor Kristiansand. Het resultaat is nu bekend: RECHTSTREEKS GEPLAATST VOOR HET EK, dus een tweede hoofddoel bereikt dit seizoen na de topprestatie op een Europees Masterstornooi.

Ondertussen speelden we ook opnieuw in België, maar toestanden zoals ...
- (van Bulgarije) om 11u de zaterdagavond 3,5 uur vliegen vanuit Varna in Luton, om 3 uur snachts door centrum London naar huis rijden, om 4u een jeugdherberg in Calais binnenracen om dan om 7 uur rechtstreeks naar tornooi Oostende te trekken
- (van Polen) op dinsdag 2 uur autorit van Novi Sad naar Belgrado, dan vliegtuig van Belgrado naar Dusseldorf, van Dusseldorf 8 uur in de auto naar Polen, woensdag heel even trainen in de gietende regen, donderdag 1 match in gietende regen spelen, vrijdag 12,5 uur in de auto terug naar Belgie om zondagochtend weer op tornooi in Belgie te staan

... zorgen ervoor dat we meer frustratie hebben dan wat anders en ons afvragen welke zin het heeft om in de drukke Europese periodes nog de Belgische tornooien te komen meedoen. Ook al eindigden we twee keer als derde. Maar derde, dat is verre van onze plaats, en dat weten we.

Komende hoofddoelen in volgorde van belangrijkheid:
1. top 15 plaats op het EK in Kristiansand
2. kwalificatie hoofdtabel in FIVB van Den Haag , hiervoor hebben we na het EK een volledige week om te trainen en extra voor te bereiden. Indien we hier goed presteren, hebben we voor volgend jaar een vliegende start, aangezien in ons laatste vijf tornooien die tellen voor de plaatsing op de FIVB tornooien dan zowel de CEV Masters Servie, het EK, als FIVB Den Haag zitten. Wat de bedoeling was van deze zomer.
3. BK te Knokke. We passen ons trainingsritme hiervoor niet aan, gezien de belangrijke internationale weken daarna.

Hopelijk tot in Knokke."

Ron Andelhof eindigde afgelopen zondag op het podium in Oostende met zijn gelegenheidspartner Christophe Van De Plas. "We hebben een geestig tornooike afgewerkt", klinkt de Oudenaardist enthousiast. "Op een haar na de finale gemist. 18-16 voor staan in de halve finale, maar we hadden even geen antwoord op de tactische wijzigingen van de tegenstander, en uiteindelijk verlies met met kleinste verschil. Jammer, want een finaleplaats ging zeker verdiend geweest zijn! Maar zeker ook tevreden natuurlijk!

Het was heerlijk om nog eens met Christophe te spelen. We vonden elkaar meteen en haalden echt een goed niveau. Tactisch dachten we dikwijs hetzelfde. Ook ik ging soms eens blokken in functie van Christophe zijn opslag en/of verdediging met daaraan een sterke tegenaanval gekoppeld.
Ergens wel jammer dat we er in Knokke geen vervolg kunnen aan breien. Maar Christophe lag al vast aan Koen Spapens en die keuze moet zeker gerespecteerd worden.

Zelf zal ik met Steven Hollez aantreden. Een speler met veel mogelijkheden. Gisteren en vandaag trainen we nog samen onder leiding van Dirk. Hopelijk vinden we elkaar vlug en kunnen we in Knokke voor een stunt zorgen!

Bij de vrouwen zagen we vooral Fien en Marta op een constant hoog niveau spelen. Met toch wel een stunt tegen Mouha-Gielen en een verdiende tweede plaats! Nymphe en Eline wisselden een goed niveau af met een minder niveau, met uiteindelijk de zevende plaats. Er zat zeker meer in. Yana en Maud speelden eigenlijk een tweede minder goed tornooi op rij. Het verlies van Yana haar oma de voorbije week zal het er zeker niet gemakkelijker op gemaakt hebben. Hopelijk kunnen ook zij met een vrij hoofd starten in Knokke, want ze bewezen eerder al dat ze tot de top behoren."

Het hoogtepunt van het beachvolleybalseizoen komt eraan! Dus het moment op terug- en vooruit te blikken met Ron Andelhof, nog altijd actief speler en sinds twee zomers ook coach van de EVO-vrouwen. "Als coach kan ik nu al terugblikken op een mooie zomer. Twee teams staan in de top 5 van het klassement, Eline en Nymphe staan daar net onder. Door de feestelijkheden voor Eline haar trouw moesten ze een tornooi missen. Anders hadden ze ook wel in die top 5 gestaan. Bovendien stonden we op elk tornooi met één of twee teams op het podium. Klasse toch! Enkel een tornooiwinst ontbreekt nog. Niet onlogisch met een tegenstander als Mouha/Gielen bijvoorbeeld.



Ondertussen zijn we volop bezig met de voorbereiding van Knokke. Vorige week werd er nog zwaar getraind, het accent op het fysieke. Deze week zal het iets rustiger zijn, met vooral herhalen van de verschillende technieken en spelsituaties. In principe trainen we nog op maandag, dinsdag en woensdag. Donderdag dagje rust en daarna hopelijk drie topdagen in Kokke!

We mogen toch wel met heel wat ambitie starten in Knokke. Minstens één team moeten we kunnen terugzien op zondag. Natuurlijk kunnen het er twee, zelfs drie zijn. De vorm van de dag en een portie geluk zullen dit mee bepalen! Voorbij Mouha/Gielen geraken lijkt me moeilijk, daarnaast kan iedereen van iedereen winnen. Dus hopen op een finaleplaats mag zeker!



Voor mezelf loopt het seizoenseinde anders dan gepland. Pieter is in extremis opgeroepen voor de nationale zaalploeg. Voor hem natuurlijk schitterend, een EK kunnen meemaken als jonge speler is iets wat je niet mag laten liggen! Ik ben natuurlijk heel blij voor hem. In het zand blijf ik wel wat verweesd achter. Ons hoogtepunt moest op het einde van het seizoen liggen. De trainingsarbeid kon terug de hoogte ingaan. Goed spel en een behoorlijk resultaat in Leuven (zevende) bewees dat ons niveau in de lift zat! We lieten een vijfde plaats en twee kansen op de halve finale liggen door een 20-15 voorsprong weg te geven tegen Coucke/Van Walle. Onbegrijpelijk, maar het toont aan dat we zowat alle ploegen kunnen kloppen. Met wie ik zal spelen in Knokke is nog een vraagteken. Christophe speelt er met Koen Spapens, hij is dus geen optie. Voor de rest zijn de meeste topblokkers bezet. In Oostende heb ik nog met enkele spelers gesproken.

Dit seizoen ligt nog niet achter de rug, toch kijk ik al even vooruit naar volgend seizoen. Het zelf spelen ging toch nog altijd goed. De combinatie met Pieter leek een goede keuze te zijn met heel wat mogelijkheden. Ik heb terug honger gekregen naar meer. Mijn engagement naar de vrouwen toe had als gevolg dat ik zelf iets minder kon trainen. Daardoor kwamen we net iets tekort om meer podiumplaatsen te behalen. Hoe ik het volgend jaar invul, zal voor een stuk afhangen van Pieter zijn eventueel programma met de nationale ploeg. We zien wel."

Jan Vindevoghel/Benoit Cornette: 25ste
* 21-16 winst tegen Van Durme/Van Kerkhove
* 16-21 verlies tegen Coenen/Desmedt
* 21-0 winst tegen Henry/De Coster
* 21-18 winst tegen Blondeel/Eennaes
* 13-21 verlies tegen Hamelryckx/Franchimont
=> niet naar de hoofdtabel

Benjamin Vande Casteele/Jonathan Van Herreweghe: 25ste
* 21-17 winst tegen Smeets/Degreef
* 15-21 verlies tegen Hollez/Sinnesael
* 27-24 winst tegen Clarysse/Verplancke
* 21-15 winst tegen Kempenaers/Kempenaers
* 16-21 verlies tegen Coenen/Desmedt
=> niet naar de hoofdtabel

Nymphe Verrelst/Eline David: -
* 21-8 winst tegen De Vleesschauwer/Praet
* 21-11 winst tegen Rodriguez/Van Landeghem
=> naar de hoofdtabel

"Het reekshoofd 1 bleek een beetje een vergiftigd geschenk", begint Ward zijn terugblik, "aangezien we tegen een thuisploeg moesten aantreden met 0 punten. Dat betekent dat ze nog geen buitenlands tornooi gespeeld hebben. Dit zegt echter niets over hun niveau. Daar waar je normaal als topreekshoofd met een gemiddeld niveau zou kunnen winnen van zo een laag geklasseerde middelmatige ploeg, kwamen we nu net tekort om tegen deze degelijke ploeg te winnen. Kwalificaties ook, dus geen herkansing en tornooi voorbij. Maar we klagen niet. Daar waar we vorige week wat meeval kenden op sommige momenten, kenden we hier wat tegenval. Jammer dat het in de kwalificaties was, anders konden we ons herpakken.

Dat de ploeg waartegen we verloren, in de hoofdtabel als laatst geklasseerde al wist te winnen tegen de Poolse nummer 7 van in Servie (die tegen Frankart/Verschueren met 2-0 hadden gewonnen) en doorgaat, bevestigt mijn vermoeden dat we helemaal niet tegen een zwak broertje verloren hebben, zoals sommigen in Belgie dachten. We konden zeker winnen, daar niet van, maar het is gewoon jammer dat onze eerste keer als reekshoofd 1 een nadeel bleek te zijn in plaats van een voordeel.

Nu gaan we voluit voor de Challenger in het Bulgaarse Varna, om de nodige punten te sprokkelen voor deelname aan het EK in Noorwegen van 9-14 augustus. Het is mogelijk, maar het is erop of eronder nu!"

"Na vier dagen hard zwoegen, soms tot 37 graden in de schaduw, en een nooit meegemaakte 27 sets in totaal -waarvan 11 op zaterdag-, mogen we zeggen dat we allebei een compleet gevoel van voldaanheid hebben! Het was een week van grote hoogtepunten, momenten van fysiek totaal kapot gaan, door het oog van de naald kruipen, glorieuze overwinningen en ontgoochelende nederlagen. Maar met een schitterend eindresultaat. Niet zoveel mensen hebben een medaille van een Europese Master in hun kast hangen!"



Het dagboek van Ward Coucke:
* donderdag: zonder veel problemen gekwalificeerd in vier sets, wel een ondraaglijke hitte als je net van Belgie komt. (38 graden schaduw, spelen om 14u 's middags, ...)
* vrijdag: super gestart tegen Turkije 2 (2-0), dan heel nipt 2-1 verloren van Zwitserland 1 (Gabathuler/Schnider), daarna in de verliezerspoule tegen een Oekraiens duo een match van vermoeidheid, maar nipt gewonnen en zeker van de 13de plaats (2-0, zeer close)
* zaterdag: onze onwaarschijnlijke topdag. Eerst door het oog van de naald tegen het Tjechisch duo Kufa/Rotrekl dat het CEV-Satellite tornooi van Roemenie had gewonnen twee weken geleden. Zelfs 19-15 achter in de tweede set nadat we aanvankelijk de eerste hadden verloren. Het zag er niet goed uit, want de vermoeidheid van de vorige dag met zeven sets in de grote hitte was er nog niet helemaal uit. Toch teruggevochten en de tiebreak dan ook nog binnengehaald. We waren gelanceerd!
Dan volgde reekshoofd 2 Hoidalen/Eithun van Noorwegen, het duo dat gewonnen had van Frankart/Verschueren. Daar bleek onze verandering van taktiek in de tweede set om niet meer naar de speler te serveren die zijn enkel had omgeslagen in de vorige match van goudwaarde, want hij scoorde ervoor iedere bal tegen ons. 2-1 opnieuw.
Daarna reekshoofd 6 Babich/Ioscher van Oekraine. Na een easy eerste setwinst, spelen ze perfect in de tweede set en dus een thriller in de tiebreak, die we met 16-14 winnen. Nog maar es 2-1.
Dan voor de halve finale terug tegen Zwitserland 1. Een onwaarschijnlijk moment, want nadat we al negen sets hadden gespeeld die dag (en zij slechts vier) winnen we nog met 24-22 en 25-23. Zeer close dus.

* zondag: We nemen uiteindelijk een onbegrijpelijke beslissing om in het organisatiehotel (wat gratis was) te gaan slapen in plaats van ons vorig hotel. Bleek dat het daar snachts 30 graden was zonder airco op de bovenste verdieping, met lawaai van een zaterdagavondparty in de buurt. Alle twee dus bijna niet geslapen en niet gerecupereerd. Daarom nemen we de beslissing om heel lang op te warmen voor onze halve finale om toch in zo goed mogelijke omstandigheden de wedstrijd te starten. Helaas bleken we alle twee stikkapot en we konden niet echt een vuist maken. Ook al hebben we op geen enkel moment het hoofd laten hangen, ook niet na de zware 21-8 in de eerste set.

We zagen de bui al hangen voor de bronze medal-match, gezien onze fysieke toestand in de halve finale en gezien onze tegenstander over het ganse tornooi amper negen sets had moeten spelen (en wij 25), maar om één of andere reden slaagden we erin om het laatste wat nog in onze benen zat eruit te schudden en het brons was een feit! En nu nog even nagenieten!

Bedankt aan alle mensen die het live gevolgd hebben, getuige de vele berichten en steun die we mochten ontvangen via alle mogelijke communicatiewegen!

Ward Coucke en Tom Van Walle zijn derde geworden op de eerste CEV-manche in Servië. Ze wonnen de kleine finale tegen Huber/Seidl, het achtste reekshoofd uit Oostenrijk, met 2-0: 21-17 en 21-14 na 36 minuten. Eerder vandaag verloren Ward en Tom de halve finale tegen Sekerci/Gögtepe, het derde reekshoofd uit Turkije, met 2-0: 21-8 en 21-18 na 39 minuten.

Gisteravond had het duo van EVO Beach zich geplaatst voor de halve finales door nog twee keer te winnen in de verliezerspoule. Eerst met 2-1 tegen het Oekraïens duo Babich/Ioisher (21-11, 15-21 en 16-14). Daarna met 2-0 tegen het Zwitserse team Gabathuler/Schnider (24-22 en 25-23).