Ik ben Godijn Robert, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Roberto.
Ik ben een man en woon in Brakel Everbeek(boven) (België) en mijn beroep is pré pensioen.
Ik ben geboren op 11/06/1948 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Tuinieren,klussen,lezen,reizen,internet.
Everbeek, blijft me boeien,het verleden,he
Verhalen,activiteiten, Everbeek,blijft ons facineren. Het is een mooi, rustig dorp op taalgrens in de mooie Vlaamse Ardennen,het frans is hier nooit ver af.
Deze site gaat over het dagelijks leven,vroeger en nu.
Vroege herinneringen, verhalen,merkwaardige figuren,gebeurtenissen.
U kunt er ook aankondigingen voor een plaatselijke festiviteit op plaatsen.
Uw mening geven, zelf een verhaal aan toevoegen.
Kortom dit is de site van en voor Everbeek!
20-03-2013
Nog een leuk document: Oude Factuur
Mijn grootvader kocht ne keer een nieuw naaimachien. Mooi bewaarde factuur over de aankoop van een naaimachine door mijn grootvader, Godijn Albert. Waarschijnlijk werd deze machine aangekocht voor zijn oudste dochter Germaine. In die tijd was er veel thuiswerk voor de vrouwen en meisjes. De meesten maakten ganse dagen "wanten", handschoenen, daarvoor had men weinig gerief nodig, alles werd met de hand genaaid, de meisjes begonnen daar vrij jong aan. Die aankoop in 1932 bewijst het, Germaine was toen 12 jaar (geboren in 1920), en bij de beteren was en aanleg had om kleren te maken. Het was dan ook voor die tijd een grote "investering". Bekijken wij de factuur nu eens van naderbij.
Het factuur ofte definitieve kwijting nader bekeken: De Singer S.A. : had een bijhuis in Renaix/Ronse, daar was toendertijd veel activiteit aangaande de textielnijverheid. Spinnerijen, fabrieken om laken te maken en de kledijnijverheid (thuiswerksters), Ronse was een en al bedrijvigheid, van overal in het ronde vertrokken 2x per dag bussen naar de filaturen (weverijen) men werkte in drie shiften. Het telefoon nr., nr 832. is er met een stempel op aangebracht. wat was men zuinig toen!, en hoeveel tel. nrs. zouden er nu in gebruik zijn in Ronse. In die tijd sprak men inderdaad van Ronse nr. 832... Linkse stempel: Is aangebracht ter gelegenheid van de Wereldtentoonstelling in Antwerpen 1930, men had er 2 grote prijzen behaald. De tekst: In grote letters, het Frans, in kleine letters het Nederlands. Het Nederlands was toentertijd duidelijk de tweede taal. De Rekening: deze is omgekeerd opgesteld. In feite betaalde opa , 2.275 Belgische frank net, een dure machine voor deze tijd. Hij kreeg 15% korting, 410 Bfr. en kreeg voor zijn oude machine nog 170 BFR. A. Demeulemeester tekende voor de Singer Cie. En een mooie stempel van de Singer Cie.
Een paar bedenkingen bij dit interessant document. Stikt juridisch gezien betreft het hier geen factuur, doch een soort definitieve kwijting. En dit document geeft wel een beschrijving van het product, de verkoopvoorwaarden e.d. iets wat nu tot de taak van de factuur behoort en dus ook gevolgen heeft voor o.a. de garantieregels..Toen had men ook reeds een vorm van taxen te betalen, deze werd betaald onder de vorm van kleefzegels die men in de post moest gaan halen. Men moest een bepaald percentage van de koopsom in de vorm van taxzegels betalen, men had toen handige boekjes, om het verschuligd bedrag in zegels uit te rekenen. De zegels werden ongeldig gemaakt door er een gedateerde handtekening of stempel op te plaatsen, wel te verstaan zegel overschrijdend. Die tax was een soort omzetbelasting of verkooptax d.w.z. de waarde van een verkoopactie, uitgedrukt in een of ander document, werd belast met een zegelrecht. Deze vorm van belastingsinning is blijven bestaan tot met de invoering van de BTW tarieven. BTW is letterlijk een belasting over de toegevoegde waarde en vervangt dus inderdaad deze oude omzetbelasting.. Dat dit document, opgemaakt in Ronse, op de eerste plaats in het Frans is opgesteld was in die tijd gewoon mogelijk. Het is reeds een succes dat het Nederlands erbij staat, want de taal van zakendoen en de toenmalige elites was toutcourt Frans. Zelfs middelbaar onderwijs in Vlaanderen was in die tijd nog gedeeltelijk in het Frans..Latere taalwetten maakten dit soort document in Vlaanderen onmogelijk....Doch ook dit document, verklaart ten dele waarom bij de vastlegging van de taalgrens in 1962 Ronse een stad werd met faciliteiten voor Franstaligen...het was in feit het vastleggen van een bestaande realiteit en de Franstaligen zijn altijd veel sterker geweest in lobbyen dan de Vlamingen... En tot slot een Singer naaimachine was lange tijd een symbool van dit soort toestel om m.a.w. de merknaam werd in feite gebruikt als naam van het voorwerp. Iets gelijkaardigs gebeurde destijds met mensen die een 'Kodak' gingen kopen en feitelijk een merknaam gebruikten...
Dit document behoort tot mijn persoonlijk familiearchief. Tekst: Roberto.
