Ik ben Godijn Robert, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Roberto.
Ik ben een man en woon in Brakel Everbeek(boven) (België) en mijn beroep is pré pensioen.
Ik ben geboren op 11/06/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Tuinieren,klussen,lezen,reizen,internet.
Everbeek, blijft me boeien,het verleden,he
Verhalen,activiteiten, Everbeek,blijft ons facineren. Het is een mooi, rustig dorp op taalgrens in de mooie Vlaamse Ardennen,het frans is hier nooit ver af.
Deze site gaat over het dagelijks leven,vroeger en nu.
Vroege herinneringen, verhalen,merkwaardige figuren,gebeurtenissen.
U kunt er ook aankondigingen voor een plaatselijke festiviteit op plaatsen.
Uw mening geven, zelf een verhaal aan toevoegen.
Kortom dit is de site van en voor Everbeek!
24-06-2011
Oekraïne 2011: Onderweg.1
20/06/2011 "Ontmoetingen" onderweg op reis in Oekraïne, soms ontmoet men opvallende personen en maakt men merkwaardige gebeurtenissen mee. Het is aan de fotograaf om die kop, die gebeurtenis vast te leggen. Mijn ervaring leert mij dat men met een "goedendag" of een kwinkslag vlug contact legt. Hier een paar van de foto's van personen of gebeurtenissen die er zo uitspringen. Zo bijvoorbeeld is er de foto van de visser uit Berezan die vroeg in de morgen ging vissen, en dacht dat hij geverbaliseerd ging worden (geen vergunning), tot ik hem duidelijk maakte dat ik een toerist was en samen met Eric, vogels aan het meer aan het spotten waren.
Babouchka,(grootmoedertje) Maria, Leninstraat uit Berezan. Oksana (een studente), uit Zhytomyr, onze sympatieke gids voor Kiev, die perfect Frans sprak. Zij wilde zo graag ergens in de EU gaan studeren Kapper aan huis in Berezan. Mama Maria zag dat het goed komt. Je moet weten dat Slavische dames 'ijdel' en bijzonder graag mooi zijn Gedroogde vis verkoopster langs de weg E 105 - M18, in Novooleksiivka, aan de grens met de Krim (autonome republiek). De vis is afkomstig uit de Zee van Azov
. De verraste visser uit Berezan. Hij verklaarde zelf "stroper" te zijn
Kvass verkoopstertje in Pereyaslav. Kvass, is een lekker alcoholvrij drankje op basis van gegist brood en gerst, zeer dorstlessend. Sinds de komst van Coca Cola aan het verdwijnen in tal van voormalige Oostbloklanden.
Brillenverkoper in Kiev, met zijn model die de zonnebrillen moest showen.
Bedelaar aan het Kravnogirskij vrouwenklooster van Bakaivka. Mijn Grieven liggen in de hoed !!
Veteranen (beladen met eretekens) van de ter ziele gegaane Sovjiet krijgsmacht op uitstap in Kiev. Links de luchtmacht, rechts de landmacht.
2 vrouwelijke "helden" van de Sovjiet Unie; rood lint met gouden ster, was de hoogste onderscheiding in de voormalige USSR. Achter beide dames een oude officier van de marine.
Twee reclamejongens delen aan een nietsvermoedende westerling pamfletten uit. En gingen graag op de foto.
Een Zweedse monnik en een banduraspeler in het domein van de Michaëlovsky katedraal, Kiev.
Een fiere Krimtataar in Akasakak.
Een bruid in Kiev. Zij komen champagne drinken met de familie aan het monument van de onbekende soldaat en mooie kiekjes schieten. Blijkbaar is het daar het gebruikelijk om van de bruidegom van het eerste ogenblik te misleiden! Bekijk goed deze foto, ze heeft van nature blond haar. Of is het daar als in Afrika? Ttz, daar willen ze blond haar en hier in Oekraïne willen de bruidjes zwart haar, want ze zijn meestal blond!
Effe een speciale foto maken van een speciaal meiske, op het plein van de eeuwige roem, Kiev.
Dienster in traditionele kledij in Cherkassy.
De banduraspeler, de Zweedse monnik en een bekende Brakelaar, in het domein van de Michaëlovsky katedraal. Het verhaal: de Zweed ving ons gesprek op en vroeg in het Engels, "welke taal spreken jullie?". Wij: "Vlaams", dus jullie zijn Belgen zei Olaf, "ja"," Ik ken goed Brussel en Luik, ik was daar bezig met de Oekraïnse gemeenschap" zei Olaf en "ben daar een tijd in het klooster geweest en spreek ook Frans". Dus adressen uitwisselen. De brave man houdt zich in Kiev bezig met de arme kinderen en vroeg of we geen interesse hadden in een project. Eric was alvast geïnteresseerd vandaar dat het gesprek wat uitliep, nu is het aan onze Olaf om terug contact te maken, ik moet zeggen het waren twee zeer interessante mensen en het was een zeer warm, interessant gesprek.
Het bruidje heeft haar gemaal gevonden.
In de privéklas van de Romanov kinderen, in het Livadiapaleis, waar tijdens de Jalta conferentie, Winston Churchill en Roosevelt door de "charmes" van Stalin in de luren gelegd werden. Bloed kruipt waar het niet gaan kan, ook bij onderwijzeressen op pensioen.
De kinderen van Cherkassy op museum bezoek. Zie vooral naar het T-shirt van het meisje in het rood. De tijden zijn veranderd," de pioniertjes van de Komsomol" zijn ver weg, al ben ik 100% zeker dat hun ouders nog het rode halsdoekje verplicht droegen.
Komsomol: Dit kenteken werdt (verplicht) gedragen door de leden van de Komsomol. Dit speldje meet; +- 1cm. B= V; 2e= L; K= K; C= S; M= M. Vertaald: Verenigde Lenin Komsomol Soviët Jeugd. Niet leden van de Kosomol werdt het leven zuur gemaakt, je had bijna geen andere keuze. We hebben dat nog ergens in een ander land gehoord!
Muziek bij het eten in het Tarras Bulba restaurant in Cherkassy. Dit was een héél gezellig restaurant, de artiesten speelden liedjes op aanvraag. Dus op mijn vraag werd " Otschi Tschornije" gespeeld, vraag maar aan Helmut Lotti over die "Zwarte Ogen", want dat liedje heeft hij menig maal gezongen in zijn Russiche periode (spijtig genoeg zingt hij nu helemaal niet meer). Enne, wat denken jullie van een gekleurde Oekraïnse zanger, staat niet mis, hé, moet zeggen hij zong met een Afrikaanse tongval.
In de buurt van Poltava, een ambulante hoedenverkoper.
Op de E 40, tussen Kiev en Charkiv. Groenten en fruit worden langs de weg aangeboden. Dit is meestal uit de eigen moestuin en dus seizoens gebonden.
In de tuinen van het Livadia paleis, waar de Jalta conferentie plaats vond. Een valkenier tracht een graantje mee te pikken!
And at last, Sacha, was 27 jaar in de United States of America geweest, had zich ginder opgewerkt tot foreman, en was na gemaakte carriére terug naar zijn geboortedorp gekomen, om een rustige oude dag te slijten, maar dat viel tegen, want niemand in dit armtierig dorp wou spreken met een rijke kapitalist die het gemaakt had. Hij sprak ons spontaan aan, was heel gelukkig om zijn Amerikaans (Engels) ten berde te brengen, maar iedereen van het dorp bleef onverschillig. Kan ook moeilijk anders, want Sacha was nog steeds in het bezit van zijn Amerikaans paspoort en was daar oneindig fier over en de dorpelingen waren stikjaloers.
Antonivka, op de H-14, tussen Mykolaiv en Kirovohrad. Sacha, had ons een pint aangeboden. Ludmila, de waardin kwam er bij voor de foto. Niet iedere dag komen er Brakelaars in haar zaak.
