Zelfrijdende wagens, robots die het
werk overnemen, buitenaardse wezens die ons komen aanvallen,
natuurrampen die de Aarde van de kaart vegen, maar dat we kunnen
overleven door hi-tech machines. Er zijn films genoeg die ons
vertellen wat de toekomst ons zal brengen. Maar zit er ook iets van
waarheid in? Ja. Natuurlijk zit er een deel waarheid in. Natuurrampen
zullen de Aarde van de kaart vegen als we verder doen zoals we bezig
zijn. Buitenaardse wezens kunnen ons misschien komen aanvallen, als
ze de technologie bezitten. Maar zelfrijdende auto's en robots die
het werk overnemen? Ik dacht het niet.
Hoe kunnen we nu verwachten dat auto's
zelf rijden, of zweven? Hoe kunnen we verwachten dat robots het werk
overnemen? Om dat te kunnen bouwen hebben we grondstoffen nodig.
Grondstoffen die uitgeput beginnen te geraken. Reken daar nog eens de
crisis waar we nu al sinds 2008 van wegkwijnen bij en de rekensom is
gemaakt. De technologie zal een hoogtepunt bereiken tegen 2030.
Nadien zal alles terug achteruit gaan. Burgeroorlogen zullen de
wereld ten gronde brengen. Dit in combinatie met onvoorspelbare
natuurrampen van ongekende grootte.
Enkel de rijken zullen zich nog luxe
kunnen veroorloven. Door de schaarste van grondstoffen stijgen de
prijzen tot een maximaal hoogtepunt. Sommige producten zullen zelfs
gewoon van de markt verdwijnen. We zullen geen televisie meer kijken,
de wagen zal terug paard en kar worden, een gsm bestaat alleen in een
ver verleden, en computers zullen enkel gebruikt worden door de
machtigste staten. Door deze achteruitgang zullen jobs met sneltempo
verdwijnen waardoor de bevolking geen eten meer kan kopen. Maar ook
de productie van voeding zal wegkwijnen door de ellende.
Landbouwgrond wordt een zeldzaam luxeproduct, woningen zullen door
meerdere gezinnen tegelijk bewoond worden door de overbevolking, en
de criminaliteit zal de pan uit swingen.
Ook de natuur zal een duit in het zakje
doen. Natuurrampen zullen ontstaan op plaatsen waar ze nooit verwacht
werden. De planeet zal er alles aan doen om de klimaatsverandering,
veroorzaakt door de bebouwing , CO²-uitstoot, en methaanuitstoot te
verwerken, maar ook de overbevolking proberen op te lossen.
Overstromingen zullen duizenden mensen het leven kosten, net als
aardbevingen, orkanen en vulkaanuitbarstingen. Niet enkel de armere
regio's zullen getroffen worden, maar ook de belangrijkste
wereldsteden zullen in de ellende terecht komen.
Het wordt daarom ook eens tijd dat de
machtigsten der Aarde wakkergeschud worden en hier iets aan doen.
Stop met het subsidiëren van uitputtelijke energiebronnen, stop met
het vol bouwen van de hele planeet, stop met te janken over
vergrijzing, stop met de natuurlijke selectie door sterfte uit te
stellen, maar draai de zaken om. Steun projecten die onuitputtelijke
energiebronnen willen testen, zorg voor milieuvriendelijke bouw van
woningen die niet uit steen gebouwd worden, leg natuurwegen aan die
deftig te berijden zijn, start met geboortebeperkingen, kies voor de
korte pijn en help mensen vredig te laten sterven zonder weken of
maanden in een ziekenhuis te moeten verblijven.
Ik weet dat dit hard zal klinken en een
hoop tegenwind zal veroorzaken, maar toch heb ik het lef om dit neer
te pennen. Ik zou graag een wereld willen waar kinderen nog een
toekomst kunnen zien, en zich niet moeten focussen op een
surrealistisch bestaan. Een wereld waarin de realiteit kan zegevieren
en de toekomst nog hoop en mogelijkheden biedt. Maar aangezien een
politieke carrière niet weggelegd is voor een persoon als ik,
probeer ik het maar via deze weg.
Het enige dat ik wil bereiken is dat
jullie wakker worden en gaan inzien dat we niet verder kunnen zoals
we bezig zijn. Daarom heb ik ook een plan uitgewerkt om Europa from
scratch terug op te bouwen, maar dan met het oog op een leefbare
toekomst. Een toekomst die verder gaat dan de volgende verkiezingen.
Een toekomst voor onze kleinkinderen, achterkleinkinderen,
achterachterkleinkinderen en diens kinderen. Een toekomst die kan
blijven tot de dag dat de Aarde op natuurlijke wijze besluit om ermee
op te houden.
Als burger van Europa hebben we, even
snel gerekend, 6 overheden die beslissen over ons doen en laten. Die
belastingen innen op onze inkomsten. 6 overheden die geld betaald
moeten worden, samen met hun personeel. Een beetje overdreven. Vindt
u ook niet? Waarom hebben we 6 overheden nodig die beslissen over ons
leven? Kan dat niet eenvoudiger?
Natuurlijk kan dat! Europa moet geen
continent zijn met verschillende landen, maar een land met
verschillende staten. Met de VS als voorbeeld. Eén groot land, één
sterke macht. Door van Europa één land te maken, kunnen we ook
ineens een aantal regeringen dumpen. Waarvoor zouden we nog een
gemeentebestuur moeten hebben? Het provinciebestuur is de laagste
bestuursvorm per staat. Boven de provincie staat het bestuur dat we
nu de gewestelijke regering noemen. Dus met andere woorden, de
Vlaamse en de Waalse regering. Dat is de hoogste bestuursvorm per
staat. De enige hogere regering is de Europese regering. Zij
beslissen wat nodig is voor ons.
De Europese regering is ook het enige
bestuur dat inkomsten kan creëren aan de hand van belastingen.
Vanuit Europa wordt het geld dan verdeeld aan de staten. Deze staten
krijgen een bepaald budget, berekend aan de hand van de inkomsten die
hun bevolking bezorgt aan Europa. De staten en provincies hebben
natuurlijk wel het recht om bedrijven op te richten die zorgen voor
extra inkomsten voor hen. Maar voor dat deze bedrijven opgestart
worden, moet men de bevolking raadplegen of er wel nood is aan het
bedrijf dat ze willen oprichten. De bedrijven die opgericht worden,
zullen dan naamloze vennootschappen moeten zijn. Van deze bedrijven
krijgen alle inwoners, ouder dan 18 jaar en in het bezit van hun
burgerrechten, samen 60% van de aandelen. Dit aandeel is een
persoonlijk bezit, maar kan op de beurs verkocht worden. Deze
aandelen mogen maximum 150 euro per aandeel aan dividenden
opbrengen. Door de bevolking zelf 60% van de aandelen in het bezit
te geven, zal de overheid altijd hun mensen moeten raadplegen
vooraleer zij immense bonussen geven aan het bestuur. Ook bij
momenten van besparingen zullen zij hierdoor eerst de mensen moeten
raadplegen of een afvloeiing wel de correcte oplossing is.
Natuurlijk is er een democratie in ons
Europa, dus hebben we een regering, bestaande uit ministers en een
voorzitter. De voorzitter per provincie krijgt de naam burgemeester,
het gewest wordt geleid door een eerste minister of premier en Europa
staat onder leiding van de president. Op zich is dit geen echte
verandering tegenover de huidige tijd, maar er mogen ook maximaal 20
ministers per bestuursvorm zijn. De verkiezingen vallen allen
gelijktijdig om de 5 jaar en verkiezingscampagnes mogen maar 3
maanden duren. Vanaf een half jaar voor de verkiezingen tot en met 3
maanden voor de verkiezingen. Ook is het campagnebudget begrensd.
Elke partij mag maximaal 250.000 euro gebruiken voor hun campagne.
Dit is geld van de partijleden zelf. De partijen krijgen geen geld
van de overheid om campagne te voeren, maar elke beginnende partij
krijgt 500.000 euro, met een maximum van 8 partijen in Europa. Als
zij willen blijven bestaan, moeten zij zelf voor hun verdere
inkomsten zorgen. Iedereen heeft het recht om deel te nemen aan de
verkiezingen, indien zij 500 handtekeningen kunnen verkrijgen van
meerderjarige provinciegenoten en geen enkel mensenrecht schenden in
hun programma. Men moet namelijk geen lid zijn van een partij om deel
te nemen aan de verkiezingen. Onafhankelijk verkiesbare personen
vallen onder de categorie onafhankelijk. Zij moeten wel alles zelf
financieren.
De verkiezingen zelf gebeuren ook niet
op de huidige manier. De verkiezingen worden ingedeeld in rondes. In
de eerste ronde worden de partijen verkozen die deelnemen aan de
regeringsvorming. Elke partij die deel wil nemen aan de vorming van
de regering moet minstens 20% van de stemmen hebben. Indien er geen
enkele partij meer dan 20% van de stemmen behaalt, zullen de drie
partijen met de meeste stemmen het tegen elkaar opnemen in ronde
twee. Tussen deze twee stemrondes zitten maximaal 2 weken. Als de
grootste partijen gekozen zijn, zal er één maand later een derde
ronde volgen waar men mag stemmen op de persoon die men als minister
van een bepaalde bevoegdheid wil hebben. Op die manier is er geen
enkele partij die zelf beslist wie welke post krijgt. Nadien volgt
ronde vier waarbij de president van Europa wordt verkozen. De
president moet één van de ministers van de vorige regeringstermijn
zijn. Elke minister mag maar maximaal 2 termijnen minister van de
regeringsvorm zijn waarin zij zetelen. Maar er is ook een opvolgende
trap. De ministers van Europa worden gekozen uit de ministers van de
vorige termijn van het gewestelijke bestuur. De gewestelijke
ministers worden dan weer verkozen uit de ministers van de
provinciale regering. Enkel indien de verkozen partij niet in de
vorige regering zetelde, mag zij een nieuwe minister naar voren
schuiven voor een hogere bestuursvorm. De lonen van de ministers zijn
op de volgende manier ingedeeld: - Voorzitter: Maximaal 10% meer
dan de ministers - Ministers van Europa: Maximaal 25% meer dan de
ministers van de gewesten. - Ministers van de gewesten: Maximaal
20% meer dan de ministers van de provincies. - Ministers van
provincies: Maximaal 15% meer dan het gemiddelde van de burgers in
Europa. Elke minister beschikt over een auto van maximaal 50.000
euro, een chauffeur en een onkostenvergoeding van 50%. In de
onkostenvergoeding vallen verplaatsingskosten, kledijkosten en
overnachtingskosten. Maaltijden mogen maximaal voor 25% terugbetaald
worden. De onkosten mogen maar maximaal 25.000 euro bedragen per
jaar. Verplaatsingen moeten hoofdzakelijk op de goedkoopste en
snelste manier gebeuren. Indien men minder dan 2000 kilometer ver
moet zijn, is de minister of voorzitter verplicht de wagen te
gebruiken.
De burgers zijn niet verplicht om te
gaan stemmen, maar wie wel stemt krijgt per stemronde een dag extra
vrijaf. Stemmen kan thuis via de computer en met de elektronische
identiteitskaart. Iedere burger kan maximaal één keer stemmen.
Indien men geen computer heeft, is er de mogelijkheid om in het
stembureau te gaan stemmen.
