Ik ben, samen met enkele andere 6de-jaars van het
hhc-college te Halle enkele dagen naar Parijs gegaan (van woensdag 16 mei
t.e.m. zondag 20 mei), onder leiding van onze leerkracht Frans, Mr. Merckx.
Zaterdagochtend, 19 mei, zijn we met zn allen naar het Musée du Louvre gegaan.
Het Louvre is al lange tijd een van de plekken die ik
absoluut eens bezocht wilde hebben. Enerzijds omdat het nu eenmaal spijtig zou
zijn dit wereldberoemde museum niet te bezoeken als je eenmaal in Parijs bent,
anderzijds lijkt het me leuk enkele bekende werken te zien zoals de Mona Lisa
van Leonardo Da Vinci. Ik ging dus vol verwachting naar dit museum, hopend vele
belangrijke werken te zien.
Eigenlijk wist ik helemaal nog niet veel over het Louvre, ik
wist alleen dat de Mona Lisa er staat en dat er voor het museum (toen dacht ik
dat het voor het museum stond, niet op het binnenplein) een grote glazen
piramide was gebouwd. Het beste kende ik het museum nog uit de film The Da
Vinci Code, waar een deel van de film zich afspeelt in het Louvre. Buiten dit
had ik nog nooit iets gelezen, opgezocht of gezien van het Louvre. Toch keek ik
er erg naar uit dit museum te bezoeken, het was voor mij de voornaamste plaats
die ik wilde bezoeken.
Het was die zaterdagochtend al de tweede keer dat we naar
het Louvre gingen, tijdens een van de avondwandelingen de dagen voordien hadden
we ook al eventjes halt gehouden naast de piramide op het centrale plein van
het Louvre. Toen al viel het mij op dat het Louvre heel anders was dan ik me voorstelde,
zelfs van buitenaf gezien. Toen we binnengingen in het Louvre, wat redelijk
vlot ging dankzij Merckx, die groepstickets had kunnen regelen. Alleen al de
inkomhal, welke zich onder de glazen piramide bevind en waar door het zonnige
weer mooi licht door viel, was prachtig om te zien. Toen kregen we wat
verderop, uit de menigte, wat uitleg van Merckx over het Louvre, hoe het van
kasteel naar museum is veranderd, wat er allemaal te zien is,... . Hierna
moesten we kiezen welke tentoonstellingen we wilden zien. De meesten van mijn
klas kozen voor de tentoonstelling over het Oude Egypte, dus ging ik hier mee
naartoe. Buiten enkele beeldjes die mooi te fotograferen waren vond ik deze
tentoonstelling niet echt de moeite waard, aangezien ik Egypte nooit een
boeiend onderwerp vond tijdens de lessen geschiedenis, laat staan een
tentoonstelling ervan. Een goede reden waarom ik er niet van houd kan ik niet
geven, maar ik denk dat ik niet van deze kunst hou omdat het erg expliciete
kunst is, je kan onmogelijk zelf de beelden interpreteren. Een vruchtbaarheidsbeeldje
is nu eenmaal een vruchtbaarheidsbeeldje, je kan er geen gevoelens van de
kunstenaar in zoeken.
Toen heb ik besloten samen met Ellen op zoek te gaan naar de
Mona Lisa. Makkelijker gezegd dan gedaan, aangezien de verschillende
verdiepingen niet hetzelfde zijn, dus zelfs met het plannetje was het even
zoeken. Zeker omdat een vleugel van het museum van afgesloten voor het publiek,
waardoor we een hele omweg moesten maken. Nu ja, een van de voordelen hiervan
was wel dat we hierdoor veel meer van het museum hebben gezien dan we van plan
waren. Zo hebben we een schets van Het vlot van de Medusa door Géricault
gezien. Jammer genoeg waren er buiten dit, geen werken te vinden die ik kende.
Ondertussen zochten we verder naar de Mona Lisa, wat niet meer zo moeilijk was
toen we in de buurt kwamen, je moest gewoon de menigte volgen. Eenmaal in de
zaal aangekomen, stond ze daar, de Mona Lisa, Il Monna Lisa, waarschijnlijk hét
bekendste schilderij ter wereld... met een zee van mensen rondom. Na wat dichter
gekomen te zijn en een foto te hebben genomen maakten we ons al snel uit de
voeten. Veel tijd en plaats om het schilderij eens aandachtig te bestuderen was
er jammer genoeg niet.
Toen zat ons bezoek aan het Louvre er alweer op. Ik vond het
een zeer leuk bezoek, al moet ik toegeven dat ik het eerder een leuk bezoek
vond omdat ik nu eindelijk in dat wereldberoemd museum ben geweest, in plaats
van de kunstwerken die ik heb gezien. Ik ben wel van plan om, wanneer ik nog eens in Parijs ben,
het Louvre nog eens te bezoeken, zodat we wat rustiger kunnen rondkijken zonder
tijdsdruk en we de Mona Lisa misschien eens van dichterbij kunnen bekijken.
|