De sensatie van plotselinge acceleratie. De stilte in een auto die ineens volledig wordt afgezet tegen de duisternis. De lichtjes van de stad door een autoruit. De weerkaatsing van zonlicht op een zeldzame glimlach. Een zoen vol verlangen. Een schedel die tot moes wordt geschopt. Los Angeles bij nacht, walmend in neon. Pulserende elektronische muziek die onder je huid gaat zitten. Een held zonder naam die weinig zegt maar zijn auto en lichaam laat spreken. Een zintuiglijke belevenis vol gratie én onderbuikgevoelens. Dat is Drive, de tweede Amerikaanse film van Nicholas Winding Refn.
Ik ben op vrijdag 25 november (20u15) met enkele klasgenoten naar de film Drive geweest in Kinepolis Brussel. We hadden eerst een andere film in gedachten, namelijk In Time, maar na wat research bleek deze film niet echt goede recensies te hebben, en zijn we op zoek gegaan naar een andere film. We zijn gaan kijken naar de site Cutting Edge, waar zeer goede recensies op te vinden waren over Drive, die dan ook het maximum aantal sterren kreeg. Het zag er op het eerste zicht (trailer) ook een goede film uit, het zag er een actiefilm uit met veel auto's, wat ik altijd wel tof vind in een actiefilm. Ik had de trailer ook al op verschillende televisiekanalen gezien, en toen was ik wel al nieuwsgierig naar deze film, maar aangezien ik niet veel naar de bioscoop ga (te duur, maar vooral: te lui), was ik deze film uit het oog verloren, tot vorige vrijdag. Toen moest ik ook nog mijn klasgenoten overhalen om naar deze film te gaan, wat uiteindelijk is gelukt. Het verhaal zag er mij bij deze film wel interessanter uit dan die van de film In Time, enn Drive kreeg ook veel betere scores op allerlei sites. De grootste reden waarom ik naar deze film wilde gaan zal wel nog altijd het feit blijven dat de film gewoon goed leek, want voor de voorstelling had ik buiten de trailer, de scores en een recensie nog helemaal niets over deze film, acteurs of auteur geleze of gehoord, maar zelfs nu, na de voorstelling, weet ik nog altijd niets meer over de acteurs of auteur aangezien ik van deze mensen nog nooit een film heb gezien...
(Opgepast! Onderstaande beschrijving bevat een groot deel van het plot!) Het begint allemaal met een ongenoemde jongeman (we noemen hem Driver, voor het gemak), die overdag stuntman is, maar 's nachts bijklust als chauffeur voor inbrekers die snel en veilig weg moeten geraken van een inbraak. Dit wordt al snel duidelijk in de eerste scene, waar Driver twee inbrekers wegrijd. Hij wordt echter ontdekt door de politie. Hij weet verschillende keren aan de politie te ontsnappen tot wanneer de achtervolging eindigt in een ondergrondse parkeergarage, waar Driver de auto, met de twee inbrekers achterlaat en daarna de sleutel van de auto aan een agent geeft. De dagen gaan voorbij, het gecontroleerde, voorspelbare leventje van Driver gaat door tot hij op een dag zijn buurvrouw leert kennen in de lift van het appertementsblok. Er wordt echter niets gezegd en elk gaat zijn eigen weg. Tot Driver zijn buurvrouw, Irene, en haar zoon, Benicio, een lift moet geven naar huis. Dit blijkt echter niet eenmalig aangezien Irenes auto naar Drivers garage wordt gebracht voor herstelling. gedurende deze periode leren Driver en Irene elkaar beter kennen en ook Benicio kan goed opschieten met Driver. De dagen gaan weer voorbij tot plots Standard, de man van Irene, uit de gevangenis vrijkomt. Hij lijkt echter zijn leven te willen beteren, hoewel dit niet makkelijk is omdat hij nog 'beschermingsgeld' schuldig is aan een crimineel. Om hier aan te geraken helpt Driver hem bij een overval. Het loopt helemaal mis en Standard wordt door het hoofd geschoten. Driver ontsnapt hierbij samen met een handlanger van de crimineel aan het nippertje aan een auto die hen volgde toen ze wegvluchtten van de overval. Driver komt te weten dat het niet zomaar geld is van een of andere crimineel. Het blijkt geld te zijn van een maffiabaas, die Driver al heeft ontmoet als financierder van zijn nieuwe carrière als racepiloot in de amerikaanse NASCAR. Omdat de maffiabaas zijn geld absoluut terugwil, dreigt deze ermee Irene en Benicio van kant te maken als hij zijn geld niet gauw terugkrijgt. Hij slaagt er in deze maffiabaas te vermoorden, maar daarmee is de zaak niet opgelost. De handlanger van de maffiabaas wil het geld terug, en Driver stemt toe met een ontmoeting. Bij de overdracht van het geld steken de twee elkaar neer, maar Driver overleeft het.
Ik vond de film persoonlijk een beetje teleurstellend in vergelijking met de hoeveelheid sterren die de film kreeg. De film was redelijk voorspelbaar eens je de korte inhoud van de film kende. Ik ben al vaak naar films geweest waarbij ik bijna letterlijk op het puntje vn mijn stoel zat, terwijl bij deze film aardig wat spanning ontbrak van mijn part. Ook van de scenes met achtervolgingen en autostunts was er bijna geen sprake. Maar zoals vaker met dit soort verhalen moet je zoeken naar de betekenis erachter. Drive gaat over de loyaliteit, eenzaamheid en de donkere kant van een persoon die naar boven komt, hoe hard we ook proberen deze te onderdrukken. Drive is een zeer gewelddadige film die raar genoeg iets weg heeft van een sprookje. De ridder (Driver) die rondrijd (niet op een paard natuurlijk) en mensen red, ten koste wat het kost en de 'slechte' mensen op een wrede manier vermoord. De film verwijst zeer veel naar andere film, te beginnen met de titel (en ook de aftiteling), die volledig in het roze zijn, gebaseerd op Risky Business uit 1983. Ook het stille karakter van Driver, dat hem niet hard maar juist zacht maakt, verwijst naar the Man With No Name uit de Sergo Leone westerns. De stijl van Driver is ook gebaseerd op die van KISS. Hij draagt bijna altijd een jas met een gouden schorpioen op de achterkant, wat vaak de aanwijzing is dat er iets gaat gebeuren, terwijl de schorpioen op zijn rug symbool staat voor bescherming. Ook de soundtrack (Nightcall door Kavinsky) heeft iets 'jaren '80'.
Ik vond de film dus niet echt geslaagd als je, net zoals ik, van veel actie houd en veel achtervolgingsscènes verwacht. Als je echter wat diepen nadenkt over films, dan is deze film een aanrader! Ik had het vlak na de film ook zeer moeilijk om het 'goeie' aan de film te zien, maar na wat leeswerk zag ik het verhaal en moraal er achter en eenmaal je die snapt... Net geen 5 sterren waard voor mij, maar 4 sterren kan je absoluut niet een te hoge score vinden!
