↑Bayrische Krustenbraten in Rahmsauce mit Rotkraut und Knödel
↑Het is belangrijk om na elke wandeltocht of nordic walking te stretchen. Soms met minder prettige gevolgen !
↑Het was fijn vertoeven in het grootste art deco café van Praag in het representatiehuis. De livemuziek was ook zeer goed.
↑De 'home made goulash, de frieten en de spaghetti met lookolie' waren zeer goed in Restaurant Jarmark te Praag en het bier werd er voor je ogen gebrouwen.
↑In Rehore Ramsy dronken we lekkere koffie. Dit koffiehuis annex boekenwinkel is gevestigd in passage Lucerno te Praag in het centrale deel van de passage.
↑ Mojito is een uitstekende dorstlesser op warme zomeravonden. Erik weet er alles van en op onze blog vind je het recept !
↑Wil je in augustus wandelen op de Bolderberg... neem dan je voorzorgen voor mug en wesp of 't wordt er erg !
↑ Hier nog een sfeerbeeld van het muzikantentrio tijdens MUZIEK AAN TAFEL op zaterdag 21 november 2009. Noël Schobben, Eddy Verstappen en Carl Huls vonden de juiste ingrediënten voor deze -voor ons- derde editie van MUZIEK AAN TAFEL.
↑Politie in Cuba
↑ Gnocchi Romana
DE VRIENDEN VAN DE DWAZE TAFEL
De avonturen van Erik en Johnie
24-10-2009
NATUURPARK VOORGESTELD ALS UNESCO WERELDERFGOED
Hoge Kempen voorgesteld als Unesco Werelderfgoed
De Vlaamse overheid heeft de vzw Regionaal Landschap Kempen en Maasland gevraagd te onderzoeken of het Nationaal Park Hoge Kempen, samen met de voormalige mijnsites van Eisden, Zwartberg, Winterslag en Waterschei, in aanmerking komt om voorgedragen te worden voor de prestigieuze erkenning als Unesco Werelderfgoed. Het zou het eerste landschap in Vlaanderen zijn dat erkend wordt als werelderfgoed.
De stad Genk en Vlaanderen geven elk 60.000 euro aan Regionaal Landschap Kempen en Maasland om de komende maanden een haalbaarheidsstudie uit te voeren. Een jaar lang zullen specialisten intensief onderzoeken welke erfgoedwaarden nog aanwezig zijn.
In tweede instantie zal dit haalbaarheidsonderzoek de biodiversiteit van het park beter in kaart brengen. De eerste resultaten van het onderzoek worden ten vroegste eind 2010 verwacht.
Een voordracht door de overheid bij het bevoegde Unesco-comité zal pas in 2017 gebeuren en dan moet nog een lange procedure doorlopen worden. In totaal staan een 800-tal gebouwen en locaties op de Werelderfgoedlijst van Unesco.
Op zaterdag 24 oktober wandelden we binnen het Natuurpark en meer bepaald via de toegangspoort Pietersheim. We vinden het voorstel van de Vlaamse overheid dan ook terecht.
Kak, pis en Roy Orbison We waren onder de indruk van de sterke Vlaamse film van Felix van Groeningen.
Regisseur Felix van Groeningen brengt met "De helaasheid der dingen" het tragikomische verhaal van de 13-jarige Gunther Strobbe die samen met zijn vader en drie nonkels bij zijn grootmoeder inwoont. Het gezin leeft er in het smerigste kot van Reetveerdegem alias Nieuwerkerken bij Aalst, het geboortedorp van schrijver Dimitri Verhulst.
Het boek is autobiografisch: het bevat vlot geschreven verhalen uit de jeugd van de schrijver zelf. Verhulst vertelt wat voor hilarische taferelen hij allemaal meemaakte met zijn vader en ooms, die allen alcoholverslaafd waren, net als zijn grootvader zaliger.
De film was onlangs ook de grote winnaar geworden van het prestigieuze "Hamptons International Film Festival" in New York.
"The Misfortunates" - zo heet de film in de Verenigde Staten - won de prijs voor Beste Film (regisseur Felix Van Groeningen), Beste Fotografie (Ruben Impens) en Beste Scenario (Christophe Dierickx en Felix van Groeningen). Een mooie start van een internationale carrière.
De cafés in de film waren in groot contrast met de loungebar 5th Avenue van Kinepolis, een trendy ingerichte brasserie, waar we achteraf een drankje nuttigden onder het oog van plaatselijke notabelen.
Na een zevental pogingen, was het dan eindelijk zover: op dinsdag 4 augustus mochten Elly en Erik eindelijk van de grond. Afspraak rond 18.30u aan de fruitveiling in Borgloon. David en Hanne waren ook op de afspraak om ons uit te wuiven en fotos te maken van het opstijgen
Na een grondige briefing is het dan zover; één voor één moeten we in het mandje klauteren; de ene al wat eleganter dan de andere,(leeftijdgebonden ) .
Peter Bals - piloot van dienst leidt alles in goede banen.
Hij is al geruime tijd verkeersleider van beroep. Reeds op 15-jarige leeftijd kroop hij achter de stuurknuppel van een zweefvliegtuig. De rust van het ballonvaren staat in contrast met zijn ervaring als piloot van motor- en jetvliegtuigen. Ballonvaren is pure passie!
Pas na vele testvluchten en behalen van een vaardiploma mag je pas varen met betalende passagiers, en mag je ook je ballon sponsoren. Tot zolang zijn alle kosten voor eigen rekening van de piloot. De ballon wordt in Engeland gemaakt (parachutestof) en krijgt daar ook zijn sponsor-bedrukking.
Omstreeks 19.15u Lift Of en in een mum van tijd zitten we op ongeveer 750 m hoogte! Adembenemende panoramas, dwars over de kataraktstreek. Volmaakte stilte, alleen hier en daar blaffende honden en nu en dan wat gas bijgeven
Na 90 minuten vlucht kijken we uit naar een geschikte landingsplaats. Ondertussen verdwijnt de zon al stilaan achter de horizon. Peter kiest een pas afgemaaid korenveld uit en zet zijn ballon zachtjes neer
Als iedereen, alweer één voor één, uit de mand is gekropen, volgt er nog de onvermijdelijke luchtdoop met champagne en vaardiploma.
Nadat we de ballon helpen opvouwen, brengt het team iedereen terug naar de vertrekplaats, waar we omstreeks 22.30 terug naar huis vertrekken.
Een onvergetelijke ervaring, een aanrader voor jong en oud!
Het stiltegebied De vallei van de Ziepbeek te Rekem Op zaterdag 3 oktober wandelden we nog eens -sinds lange tijd- naar de vallei van de Ziepbeek. Onze start namen we aan de Bessemer t.h.v. het Ijsparadijs Het natuurreservaat Vallei van de Ziepbeek (Rekem), opgericht in 1970, ligt op de steile oostelijke rand van het Kempisch plateau en is 161 ha groot. Men kan er heerlijk wandelen langsheen vijvers, heidegebieden met gagel, pijpestrootje en dopheide, en de naald- en wildbossen. De oostelijke rand van dit plateau vertoont talrijke insnijdingen, welke bijna allemaal droogdalen zijn. Natte beekvalleien zijn hier zeldzaam en de weinige die voorkomen zijn uitermate waardevol. Als belangrijkste beekdalen in de streek citeren we de dalen van de As-, de Ziep- en de Kikbeek. Dit laatste is tengevolge van de zandwinning uitgedroogd, waardoor de typische begroeiing verdwenen is. Daar de bovenloop van de Asbeek in cultuur gebracht is, vormt de vallei van de Ziepbeek het enige dal met een nog vrij natuurlijke begroeiing. Het water van de beek is aan de oorsprong zeer zuiver en bevat slechts weinig voedingsstoffen waardoor er zich, mede door toedoen van de mens, een typische vegetatie heeft ontwikkeld : een afwisseling van vochtige en droge heide, veen gagelstruwelen, moerassen en vijvers. Buiten het eigenlijke reservaat tref je er vooral naaldbossen aan, doch ook enkele wei- en akkerlanden. Na ca. 5 km wandelen maakten we plannen voor het avondeten. Erik had zin in mosselen met friet eventueel gecombineerd met een biertje. Recept in bijlage !!!
Tijdens het weekend van 25 tot en met 27 september 2009 dobberde een reusachtige badeend in de kanaalkom te Oud-Rekem. Het gele schepsel is een 12 meter hoge en 16 meter brede creatie van de Nederlandse kunstenaar Florentijn Hofman. Hofman had de eer om met zijn werk het startschot te geven van Zoom-OUT (oftewel: Z-OUT), een grootschalig project dat vanaf 2010- 2011 in verschillende fasen originele kunstprojecten in open ruimtes in Limburg zal realiseren.Volgens de kunstenaar staat zijn badeend symbool voor vriendelijkheid, en doet hij terugdenken aan de kindertijd. Erik en Elly zorgden voor een foto-impressie.
Het Nationaal Park Hoge Kempen is het enige nationale park in Vlaanderen. In dit 5700 hectare groot natuurreservaat dwaalden we reeds urenlang ongestoord door heidelandschappen, vengebieden en langs waterplassen. Hier beklimmen we heuvels met onze nordic poles en krijgen als beloning weidse panorama's. In het Nationaal Park vind je 36 bewegwijzerde wandelroutes van 3 tot 14 km en verken je best via de vijf toegangspoorten. In het Station van As klim je op een 31 meter hoge uitkijktoren of rij je met een treintje over het kolenspoor. Op de Mechelse Heide in Maasmechelen struin je door het heidelandschap en wandel je tussen de toppen van de bomen. Hier krijg je op het einde van de zomer een paarse kleurenexplosie : een bijzonder natuurfenomeen dat je alleen in West-Europa aantreft. Lieteberg in Zutendaal verrast met het Blote Voetenpad en een insectenmuseum. Pietersheim in Lanaken pronkt met een kasteelslot en een kinderboerderij. In Kattevennen in Genk kom je alles te weten over het Nationaal Park. We starten met onze wekelijkse tocht ook regelmatig in Gellik aan de Krieckaert of op de Bessemerstraat t.h.v. het Ijsparadijs.
In augustus 2009wilden we eens iets anders dan onze wekelijkse verkenningstocht in het Nationaal Park Hoge Kempen. We kozen voor een wandeling in Heusden-Zolder (Bolderberg). Het was een wandeling van ongeveer 11 km en de weg werd ons gewezen door paaltjes met een rood driehoekje. We parkeerden onze auto langs de weg in de Vrunstraat (een zijweg van de Vogelsancklaan). Er staat een groot informatiebord aan de startplaats. We wandelden de Vrunstraat in en na flink wat stappen zagen wij een eerste vijver en een verdwaalde fietser. Verderop waar de huizen stonden moesten we rechts af wandelen. Erik vertelde zijn eerste mop van de dag. Wat later gingen we bergop richting De Kluis. De Kluis is volledig gerestaureerd en bewoonbaar en boven op de helling heb je een mooi panorama op het kasteel van Terlamen en de vijvers. We verlieten De Kluis en wandelden richting gehucht Bolderberg. Er volgden wat straten met wat meer verkeer en niet ideaal om te nordic walken. We wandelden richting domein Bovy en hielden er halt voor een drankje en de eerste wespensteek. Aan Domein Bovy gingen we rechts de Fazantenlaan in en op het einde van deze laan bevindt zich het domein Galgenbos. Hier moesten we flink klimmen en dalen en staken de eerste muggen. Even later stapten we over de parking van het Circuit van Zolder en wandelden terug de natuur en de rust in. In de verte zagen we weer een paar vijvers liggen en daar staken de tweede zwerm muggen. We wandelden voorbij vakantiehuisjes, een natuurgebiedje en kwamen het bos terug uit en zagen links het kasteel van Vogelsanck. Na een paar zware meters kwamen we terug bij ons voertuig. De huid van onze armen en benen begonnen stilletjes te zwellen. Erik heeft er nog twee dagen plezier van gehad.
Van 12 t/m 16 september 2009 waren we met onze vrouwen op citytrip in Praag. Praag is één groot decor voor een historische film, magisch en poëtisch. We raakten helemaal onder de indruk van het Oude Stadsplein. Al net zo aangrijpend was het joodse kerkhof. En het Wenceslasplein was de plaats van de zelfverbranding van Jan Palach in 1969. Op de Karelsbrug, de romantische wandelbrug over de Moldau, zagen we schilders aan het werk, en er klinkt altijd muziek. Praag lééft ! Praag zindert van cultuur.
Een 'culinair' reisverslag
Bij de heen- en terugreis nuttigden we een middagmaal bij Landgasthof Burkhard in Wernberg. Er was een goede en vlotte bediening. Johnie koos voor een 'portion bayrischer Krustenbraten in Rahmsauce mit Rotkraut und Knödel', Elly voor een 'Broccolirahmsuppe' en Lisette voor 'bayrischer Wurstsalat mit Brot'. Erik dronk een Duits biertje en enkel Johnie was tevreden over de kwaliteit van het eten. In Praag logeerden we in Hotel Barcelo in een verzorgde kamer. Er was een ontbijt en avondeten in buffetvorm : genoeg, goed verzorgd, voldoende keuze. De drankprijzen waren vergelijkbaar met België. 's Avonds was er steeds keuze uit vis en vlees, diverse koude groenten en vleeswaren als voorgerecht en een uitgebreid dessertbuffet.
De eerste dag wandelden we via het Obecni Dum, de Kruidtoren en de Celetna naar het Oude Stadsplein. Het Oude Stadsplein met zijn mooie gevels in verschillende tinten is het hart van Praag. Daarna passeerden we Havelska-markt en het Tyltheater, het Ungelt, de Tynkerk en de St.Jacobskerk en zo naar de Astronomische Klok. Het Astronomisch uurwerk aan het Oude Raadhuis zorgt voor een toeloop. Koffie dronken we in het café van het prepresentatiehuis, het grootste art deco café van Praag. Dit jugendstil koffiehuis kan wedijveren met de koffiehuizen in Wenen. Aan het plafond hangen reusachtige kroonluchters. Zo wandelden we naar de Engelenbrug verder naar de aanlegsteiger voor de boottocht met de firma Moldavia. We kregen lunch aanboord in buffetvorm en een Becherovka als aperitief. We genoten van de mooie boottocht op de Moldau. Tijdens onze korte vrije tijd dronken we nog een koffie in Café Praha tegenover de Astronomische Klok. De koffie was lekker maar duur. Namiddag vertrokken we naar de joodse wijk Josefov via het Rudolfinum, met bezoek aan de diverse synagoges Klausen, Maisel, Pinkas, de Spaanse, de ceremoniehal en het befaamde oude kerkhof met z'n 12.000 graven in verschillende lagen boven elkaar. We werden er stil van.
De tweede dag bezochten we de Sint-Vithuskathedraal waar de Boheemse koningen werden gekroond, het Koninklijk Paleis, de St.-Jorisbasiliek en het sprookjesachtige Gouden Straatje (Kafka woonde hier een tijdje). Om 12 uur was er de aflossing van de wacht aan het Koninklijk Paleis. In afwachting dronken we een rum en een warme chocolade. De Praagse burcht zou de grootste in de wereld zijn. Nadien wandelden we via de Nerudova naar het plein van Mala Strana. We kregen vrije tijd om te lunchen en deden dit samen met onze gids. Na de lunch bezoek aan Sint-Nicolaaskerk aan de voet van de burcht en aan de Maria Victoriakerk met het Kindje Jezus van Praag. Daarna wandelden we via het Na Kampe eiland, de Karelsbrug en het Clementinum naar het plein van de Oude Stad. De Karelsbrug is een voetgangersbrug over de rivier de Moldau en dateert uitde 14de eeuw en werd gebouwd in opdracht van Karel IV. De brug verbindt de Kleine Zijde (Mala Strana) met de Oude Stad (Stare Mesto). Gezellige sfeer, prachtige standbeelden en een fantastisch panorama.
De derde dag bezochten we eerst de bibliotheek van het Strahovklooster om nadien het Lorettoheiligdom met het Casa Santa. We wandelden door de wijngaarden naar Mala Strana met een bezoek aan de Wallensteintuin waar Elly een biologische interventie heeft moeten doen. Na het bezoek van deze mooie tuin ging het richting Metrostation Muzeum om uit te stappen aan het Wenceslasplein, waar zich geschiedenis afspeelde. We kregen vrije tijd en trokken onmiddellijk richting Lucerna passage in een zijstraat van het Wenceslasplein. We dronken er koffie in Rehore Samsy, Vodickova 30, een nostalgisch klein cafeetje met boekenwinkel. Na de nodige caféine gingen we lunchen in het Premium Restaurant Jarmark in de Lucerna passage. Er wordt bier gebrouwen en de lunch was er zeer verzorgd en de bediening was zeer vriendelijk. Het prijskaartje viel ook reuze mee. Een aanrader voor elke toerist. Na de nodige shoppingtijd dronken we een koffie in Café Slavia tegenover het Nationaal Theater. Café Slavia is een zeer stijlvol ingericht café dat bekend staat als een zeer geliefde plek onder Praagse schrijvers, acteurs en musici. Het was een rustige plek en de koffie was er lekker.
