Het Hof ten steene met donjon in de Oppemstraat zou de kern zijn van waaruit het gehucht Oppem is ontstaan.  Na verwoestingen van het einde van de XVI de eeuw werd het weer opgebouwd.  Nu is het een middelgrote, gesloten hoeve met geplaveide binnenplaats daterend uit de XVII – XVIIIde eeuw.
De donjon, die ingestort is, dateert van de XII-XIIIde eeuw.  Een bouwkundige beschrijving met foto vinden we in “Bouwen door de eeuwen heen 2n”op pagina 90.
José Anne de Molina behandelde de hoeve ook in “Les lignages de Bruxelles 81 – 82 op pag.152.  Hij vermeldt de eigenaars.  De vertaling verscheen in het tijdschrift Berla van de hand van Achiel Jacobs.

Achiel Bettesone vond :
1714 Het hof werd eigendom van de afstammelingen van Peter van der Schueren – Jacobs Laurentia.  Eerst kwam hun zoon Judocus van der Schueren, vervolgens kleinzoon Philippus (1714), en nog later achterkleinzoon Carolus (1748).  De zoon van Carolus, Philip was in 1778 nog erfgenaam (toegelaten tot het geslacht Serghuyghs – 1714).  Zijn erfgenamen verkochten het hof aan mevrouw Augustin Succa, geboren Marie Madeleine Pospelaire (1765 – 1848)
De huidige eigenaars hebben de donjon in erfpacht gegeven aan de gemeente en een restaureringsdossier zou opgestart zijn.

De waarde leren kennen van dit gebouw als monument. Wat is een Donjon of woontoren? Haslinghuis – Janse schrijft hierover : “ Een Donjon is een woontoren oorspronkelijk meestal op een verhevenheid gelegen. Gaandeweg kwamen verdedigende buitenwerken als muren, poorten, waltorens. Dan werd de donjon als woonverblijf vervangen door een zaalgebouw. Het meest kenmerkende was het ontbreken van vensters en een ingang op de begane grond. In de tweede bouwlaag bevond zich een ruimte die men langs een ladder of laddertrap moest bereiken. Vaak was die ruimte overwelfd. Hogerop waren andere vertrekken en een laag dak.”