Deze muziek, dit gevoel, ik wil het met iemand delen. Dus sluit ik mijn ogen en houd mijn kussen stevig vast. Ik lig in bed, koptelefoon op mijn hoofd, over mijn oren, glimlach op mijn lippen. Lieve muziek, een zoete illusie, een zacht kussen. Open ik mijn ogen dan zie ik de tijd, de wekker staart me gemeen aan. Beweeg ik mijn voeten, dan voel ik een koud en leeg bed. Ik sluit mijn ogen en blijf stil liggen... De muziek blijft aan, zo lang mogelijk, ik wil de stilte niet horen. Zolang mijn hoofd maar gevuld blijft met muziek krijgt de ondergedompelde chaos geen kans. Zolang de muziek blijft spelen hoef ik er niet over na te denken... Vandaag niet, morgen misschien, maar beter van niet. Morgen is vandaag, vandaag is donderdag, bijna weekend, bijna... Ik wiebel mijn voeten, het is koud. Ik open mijn ogen, het is laat, te laat. Of moet ik vroeg zeggen? In mijn hand mijn mp3-speler, muziek. Als ik hem uitzet is het stil, ben ik kwetsbaar, ga ik slapen.
Ik heb geen zin om te denken, ik droom wel, en zet de muziek uit...
