Zondag avond, de laatste dag van November, het weekend is weer voorbij... terug naar de realiteit, en nee, daar heb ik geen zin in. Morgen gaat mijn wekker te vroeg. Morgen duurt de dag te lang, net als de rest van de week. Morgen begint het normale leven weer, gevuld met regels, afspraken en verantwoordelijkheden. Iets wat wordt geacht goed voor ons te zijn. Hard werken, want zo bouw je een carrière op. Veel leren, want zo kom je nog eens ergens... in boeken zeker. Nee, vooral bezig blijven, dat moet je, denk vooruit. Lekker werken aan je toekomst.
Maar, als je altijd maar naar de toekomst loopt te turen, dan zie je je rijkdom in het heden niet. Kijk eens opzij, zie waar je bent, besef wat je hebt... Dit is alles, dit is nu, dit is alles wat ik wil. Dit is waar ik zijn wil. Ik heb meer dan ik voor mogelijk heb gehouden... Maar nu even niet, ik laat het heden nu achter me liggen en ga terug naar de toekomst. Terug naar de realiteit. Wacht maar mijn heden, mijn lief, volgend weekend ben ik er weer...
