Ik ben Emiel
Ik ben een man en woon in bij mama en papa () en mijn beroep is Avonturier/afbraakwerker..
Ik ben geboren op 26/08/2005 en ben nu dus 19 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: spelen met mijn tlakto's, hamions, rrriegtuigen en in mijn wemba..
Emiel vertelt... Alles over mijn zusje vind je op www.bloggen.be/floor_thijs
25-05-2008
Schoolfeest
We slapen lekker uit en na een vertrouwd ontbijtje gaan we naar de JBC. Straks moet ik voor t eerst optreden en mijn danskostuum bestaat uit een jeansbroekje en een wit t-shirt. Dat laatste steekt in de droogkast, en dat eerste is het probleem. Ik heb enkel jeansbroekjes met lange pijpen en dat is wat warm vandaag. Dus nog rap een shortje gaan kopen. En dikke oef want we vinden er eentje in mijn maat en dat nog mooi is ook:) Om half 1 vertrekken we naar mijn school, met de auto want de lucht is zo grijs dat we vrezen van niet droog aan te komen anders. Oma en opa wachten ons op. We aperitieven en dan komt ook mijn peter. Tussen het harde werken door heeft hij even tijd om te komen eten op mijn school. Mij smaakt vooral de dessert. Ondertussen komen ook omi en opi, tante Marieke, ome Gijs en Laurensje aan. En na het eten brengt mama mij naar mijn juffen. Ik huil, ben een beetje van slag maar juf lina geeft mij veel aandacht en mama kan zo toch terug naar haar stoel gaan. En dan is het zo ver... Ik moet gaan dansen. We zijn precies kleine boerkes en boerinnekes met het rode sjaaltje rond onze nek. Ik stap wat onzeker het podium op maar als de muziek uit de boxen schalt ben ik in mijn nopjes. Ik doe heel goed mee, en mijn rij trouwe supporters is emotioneel, fier, trots en verrast! Mijn kleine neefje roept enthousiast MIE MIE en klapt in zijn handjes! Als we weer in de 'coulissen' zijn krijgen we van de juffen een snoepje en ik ga naar mijn fans die me onthalen op een luid applaus! Laurens en ik spelen nog wat spelletjes, we drinken nog een glas en gaan dan naar huis. Ik vraag redelijk zielig aan mama en papa: "Emieleke eeffekes dodo bij omi" en omdat ik huil geven mama en papa toe. Ze komen later ook naar omi en opi om de restjes van onze BBQ van gisteren op te eten. Laurens is er ook. We spelen heel flink samen met de auto. Ik trek Laurens en Laurens trekt mij (tot het touw straks is:)) En dan is het bedtijd. Ik slaap voor t eerst in t oude bed van mijn mama!
Na het ontbijt gaan papa en ik naar het zwembad en mama pakt de valiezen. Jammer maar onze vakantie zit erop.
Ik mag s middags het menu samenstellen en ik kies voor pizza en frietjes. Overheerlijke combinatie hoorJ
Voor de rest van de dag liggen we aan het zwembad en spelen we in t water.
En dan is t zover, na een douche sleuren we met de de koffers en geven we onze sleutel terug.
Een grote bus brengt ons terug naar de luchthaven, ik nestel mij op de schoot van papa en doe een flinke dut.
In het vliegtuig vind ik mijne draai niet, ik vind niet de juiste houding om te slapen dus blijf ik maar wakker. Ik ben wel heel flink en zeur helemaal niet. Bij het opstijgen was ik wel wat bang, maar het uitzicht uit het raampje en het zicht op de lichtjes stellen me wat gerust.
Tijdens de vlucht vraag ik aan mama of Emieleke eeffetjes bij de piteloot mag gaan zitten maar ze zegt dat dat niet kan. Spijtig.
We landen ruim op tijd maar omdat we ongeveer een uur moeten wachten op de bagage zijn we nog redelijk laat.
Er staat een luxe taxi op ons te wachten met koek en drank aan boord, maar ik val in slaap.
Na een uurtje zijn we weer thuis, opi brengt me naar mijn bedje in ik slaap voor t eerst sinds tien dagen weer met mijn vriendje Bolleboos. En ik droom over water, pizza, ijsjes, zon en bikinis!
Een boottripje stond vandaag op ons programma. Na het ontbijt snellen we gepakt en gezakt naar het security-kotje van ons hotel want daar worden we opgepikt door een minibusje met weinig beenruimte. We rijden naar de haven van Kusadasi en ik kijk mijn ogen uit, al die boten!!! We gaan aan boord van de Scheve SchuitJ Wij gaan beneden zitten, boven liggen er matrassen om te zonnen of beter om te verbranden dus wij kiezen het frisse onderdek. We varen de haven uit en ik vind het super! De wijde zee op. De wind in de haren. Het zicht is prachtig. Het blauwe water, de bergarchtige kust, de wolkenloze hemel We varen tot in een baai, daar meren we aan en na een spannend tochtje over rotsen (ik op de arm van papa, mama met de tas, mijn schupje en harkje in de zee en opgevist door een vriendelijke zwemster en weer aan ons gegeven) komen we aan een strandje waar zonnen niet echt een optie is (er zitten dikke bosmieren) maar waar papa meteen de zee in loopt en gaat zwemmen. Ik ben gefascineerd door de dikke stenen die er liggen. Drie Hollandse mannen laten platte stenen ketsen over t water. Dan gaan we weer aan boord om te eten, en de drie Hollandse mannen zitten aan onze tafel. In t begin ben ik wat verlegen maar de losbollige ongeremdheid van de drie mannen maakt mij al rap wat losser en we hebben een plezant en lekker middagmaal.
Dan varen we verder en doen we nog twee andere baaien aan. Papa sopt me even in de zee, maar ik voel geen bodem onder mijn voetjes dus ik bedank en mama heist me weer aan boord.
Ik eet nog een snel smeltend ijsje, maak kennis met een prachtig mooi Surinaams meisje en jongetje en dan zijn we weer in Kusadasi en kijk ik hoe de boot wordt vastgelegd met touwen.
Het enge busje brengt ons weer naar ons hotel en daar gaan we nog even zwemmen in Mijn Zwembad. En dan douchen en eten en slapen!
Niks speciaals gedaan vandaag eigenlijk, de hele dag buiten in mijn zwembad gespeeld en veel nieuwe vriendjes gemaakt. Lekker en goed gegeten maar dat is ook geen nieuwtje.
Voor het avondeten heb ik wel naar omi gebeld want die is jarig vandaag. Laurensje was er ook en hij kan mijn naam zeggen! Hij zei Miel aan telefoon., Dus ja eigenlijk toch wel groot nieuws vandaag heJ
Om 2u22 gaat de telefoon.... Onze wake-up-call-boy heeft zich duidelijk van uur vergist want we hadden kwart na zes gevraagd. Ik schrik me te pletter maar als ik mijn tutje weer gevonden heb, en papa zijn gsm-wekker heeft gezet, gaan we weer slapen.
En maar goed dat papa zijn wekker zette want om kwart na zes worden we niet gebeld, er blijkt zelfs niet op het papier aan de receptie te staan al stonden mama en papa (en ik!) er gisteren met hun neus op toen het werd genoteerd... Mar bon.
Om kwart voor 7 zitten we in de bus, we rijden nog langs een aantal hotels en als de bus bijna vol zit met Vlamingen, Nederlanders, Walen en een franstalige en nederlandstalige Turkse- gids rijden we richting Pamukale. Het is een lange rit. We stoppen na een uurtje om te ontbijten en te plassen en om elf uur komen we aan in hotel Palm waar we mogen spelen met modder in een thermisch bad. Het hoogste bad dat het dichtste bij de bron ligt is veel te warm, maar het tweede is zalig. We smeren ons in met de gele modder want daar zou je jonger van worden, en als we afgespoeld zijn gaan we zwemmen in een gewoon zwembad. Mama en ik doen wat aan aquajogging.
Als we uit het zwembad komen, maak ik weer een sliding, pataaf op mijn knie, plakker twee wordt er op gedaan.
We eten en we rijden verder naar Pamukale. De zichten vanuit de bus zijn prachtig, die witte kalkwanden... Schitterend.
Gelukkig hebben we de buggy bij want ik ben moe Mama, mag ik beetje dodo doen in buggy vraag hoopvol.... Natuurlijk mag ik dat.
We maken eerst een wandeling van een kwartiertje door de enorme hitte en dan zijn we aan de terrassen met kalkwater. We wandelen door de verschillende niveaus die toegankelijk zijn voor t publiek. Het water zou volgens de overlevering helend zijn, er wat nl heel lang geleden eens een meisje dat een huidziekte had, ze vond zichzelf erg lelijk en besloot om zelfmoord te plegen door van de berg te springen. Ze kwam in het water terecht, werd gered door een knappe prins en op de koop toe bleek ze van haar huidaandoening verlost te zijn. Ik sop dus mijn eczeembeentjes in het water, en of het nu genezen zal of niet. het was zalig.
Na het pootje baden trekken we naar het zwembad van Cleopatra. We gaan er gewoon wat drinken want om er te zwemmen moeten ze 20 euro betalen en dat vinden mama en papa wat veel.
Om kwart voor vier beginnen we aan de lange reis terug naar Kusadasi. Ik ben moe en slaap de eerste drie kwartier. En dan doe ik met papa een leuk spelletje: voor t eerst een traktor/motor/kamion/paard/kraan/.../ te zien. En voor ik het weet ben ik terug in ons hotel.
We douchen en gaan eten, en als ik in bed lig zeggen mama en papa dat ze heel fier op mij zijn omdat ik zoooo flink was vandaag!!!
Heerlijk heb ik in mijn eigen bedje geslapen, ik was met al dat gestommel gisterenavond dan ook erg moe toen ik eindelijk mijn oogjes kon sluiten! Ik heb van tante Dien en Nikigedroomd, ik kan echter nog neit vertellen wat.
Mama en papa werden wakker van een getik. En als papa op inspectie gaat, blijkt er water te druppen uit de spot die boven de lavabo in de badkamer hangt. Weer maar eens gaan grommelen dus aan de receptie. Nu is dit natuurlijkgeen groot probleem.... Enkel de combinatie water-electriciteit is een beetje zo-zoJ
We trekken na het ontbijt onze bikini aan en gaan aan t zwembad liggen. Terwijl papa sleurt met ligbedje, matrassen en een parasol plons ik in het zwembad. Ik heb door hoe ik er zelf ingeraak en ik amuseer me dus meteen heel goed. Ik ben enkel verbaasd omdat er al een kindje in mijn zwembad zit. Kijk papa, kindje in Emiel zijn wembad is wat ik vol verbazing uitstootJ Blijkt dat ik dit zwembad met alle vakantie-kindjes hier moet delen.
We blijven de hele dag aan het zwembad, we eten een snack s middags en voor de rest doen we niets dan zonnen, zwemmen en ons amuseren. Helaas schuif ik uit en val ik... op mijn knie, jaja. Terug bloed, terug pijn, terug veel verdriet en terug een pleister!.
Na het avondeten gaat papa nog een wake-up-call regelen want morgen moeten we vroeg op.
Na het ontbijt zijn we verhuisd van hotel. Dat komt omdat ons geboekte hotel nog niet open was en ook plaats te kort had toen wij aankwamen. Sunjets regelde een ander hotelletje dat ons heel goed aanst ond en met een beetje pijn in het hart moesten we vertrekken omdat het hotel volgeboekt is.
Alles was wel goed geregeld, er stond een auto ons op te wachten aan de receptie van ons hotel die ons naar het andere hotel bracht.
Onze nieuwe kamer is groot en ruim maar op de vloer ligt nog een betonsluier en dat is niet zo proper en er is nog geen bedje voor mij, maar gelukkig hebben mama en papa het bij de boeking doorgegeven en papa heeft het toen we aankwamen nog eens gezegd.
We maken een verkennende wandeling en komen tot de conclussie dat het hier ook niet zo slecht lijkt.
Het middagmaal smaakt ons en na de middag gaan we naar het zwembad. Ik amuseer me meteen in het kleine badje. Erin geraken is nog een probleem, dat papa voor mij oplost. Ik geraak er zelf uit.
Als we na het zwemmen op onze kamer komen staat er een vies en vuil babybedje. Mama is boos. Het is me meteen duidelijk datik niet in dat bedje ga slapen. Ik zie ook wat ze bedoelt want ze gaat met haar vinger langs een spijl en de spijl is opeens rood en mama haar vinger is grijs.
Papa probeert de receptie te ellen maar de telefoon blijtk het niet te doen. Als we gaan eten melden we het aan de receptie. Er gaat voor gezorgd worden maar als we een dik uur later op onze kamer komen is het nog niet in orde. Papa dus terug. Na een discussie waarbij papa duidelijk maakt dat hij NU dat bedje wil omdat ik moet gaan slapen (het is ondertussen 21 uur) gaat het zo rap mogelijk in orde gebracht worden. Ik word inhet grote bed geinstalleerd. En om half 10 is het ein-de-lijk zo ver. Mijn groot bed is er! We laten ons goed bedienen en de twee housekeepers zetten het bed op en maken het ook op! En terwijl die bezig zijn schiet er opeens een derde man onze kamer op die aan de tv komt prutsen. We maken hem dan maar duidelijk dat het ons niet deert dat er wat ruis is op BVN en dat het op dit ogenblik van de dag ook niet opgelost moet worden.
Aja ik heb ook nog groot nieuws!!!!! Mijn knie is eindelijk genezen! De korst is er vanaf en t ziet er mooi uit!
Onze eerste uistapje vandaag, we gingen naar Efeze, een dorpje dat al heel oud is, veel ouder dan mij, zelfs ouder als papa en nog meer ouder dan opi... Vroeger was er een zee met een haven, nu nog de restanten van de haven en het leven van toen: een straat met aan de weerszijden wat de winkeltjes en huisjes ooit waren, een theater waar gladiatoren vochten maar waar ook en dat is nog niet zo heel lang geleden- Elton John en Sting een optreden gaven, wat mij vooral bij blijft is het verhaal van het toilet. Ik vertel het even na. Er was een een ruimte, ongeveer vierkant van vorm, met aan drie zijden wcs. En dat waren gaten in een marmeren plaat. Onder de WCs stroomde het water uit het badhuis, om de wc te spoelen bij wijze van spreke. De vrouw was toen nog erg ongeschikt en dus waren de wcs enkel voor de mannen. De rijke aristocraten. In de winter, als de marmeren wc dus koud was, moesten eerst de slaven de bril gaan voorwarmen alsvorens de aristocraten hun behoefte gingen doen. Voor de WCs spoelde zuiver water. Zo konden ze met hun linker hand (want die diende voor het vuile werk, de rechter hand was om te eten)hun poep afspoelen want Wcpapier was er toen nog niet.
In het midden van de kamer was er een ruimte voor een orkest, zodat ongewenste WC geluidjes verdoezeld konden worden...
Het was heel erg warm vandaag, en ik was hangerig maar ik heb wel met veel aandacht geluisterd en mijn oogjes goed de kost gegeven.
Namiddag zijn we in ons hotel gebleven en hebben we in het water van het zwembad gespeeld. Papa heeft me rondgevaren in mijn bootje, we aten een ijsje, we speelden met de bal en ik gaf het bruggetje over het zwembad water.
Luilekkerdag! Weer het klokske rond geslapen, maar daarvoor is het vakantie heJ.
Na ons lekker ontbijt zijn we aan het zwembad gaan liggen. Ik speelde met twee Engelse meisjes en hun papa. Met de bal gooien en met water gooien, maar in het water .... Nee dat is niets voor mij. Ik kijk wel toe vanop de kant. We amuseerden ons goed en we hadden veel plezier.
Tegen 1 uur begonnen onze magen weer te grommen en gingen we weer eten.
En ja, zo een verteringsproces is behoorlijk vermoeiend dus hielden we een siesta. Papa en ik dan toch want mama haar boek is veel te spannend en zij wilde lezen!
Om half 5 heeft papa mij wakker gemaakt, ik vond dat alles behalve en zei maar de hele tijd dat ik nog dodo wilde doen.Na wat klimatisering en nog even rusten en wakker worden op mijn ligzetel aan het zwembad kwam ik weer helemaal tot leven.Maar ook nu wilde ik niet in het zwembad, maar aan de rand. Ik speelde met de drinkbekers die ik telkens omgoot, ik speelde met de pop van de Engelse vriendinnetjes en ik ging een paar keer samen met papa drinken halen. T Is dus niet dat ik me niet amuseer heJ.
En nulig ik in mijn bedje, we zijn gewassen en hebben weer goed gegeten terwijl het zonneke in de Egische zee zakte.
Heerlijk geslapen, met zijn drietjes op een kamer. Tot half 9 deze morgen, dat is het klokje rond plus een uur! Goed heJ
Na een lekker uitgebreid ontbijt zijn we met een busje naar het centrum van Kusadasi geweest. Daar kregen we uitleg van de hostessen, we kregen informatie over echte en nep juwelen (en ik kreeg een lekstok), ze vertelden hoe t zit met het mee naar huis nemen van leder en van merkkledij. We dronken een ice tea en ik (wr)at popcorn. Het was gezellig. Na de uitleg (waar we ook de collega van mama nog eens tegenkwamen) hebben we nog wat door de straatjes van Kusadasi gekuierd en dan gezocht achter een dolmuz die ons naar het juiste hotel zou brengen.
Thuisgekomen was het weer tijd voor de middag die ons ook weer goed smaakte.
En terwijl mama en papa enkele daguitstapjes planden en betaalden amuseerde ik me met het verleiden van twee Vlaamse mevrouwen.
Papa wilde nog even werken en mama en ik ging naar het zwembad waar ik niet in wilde. Ik speelde dan maar op de speeltuin en wandelde rond het zwembad.
Na weer een even smakelijk avondmaal ben ik gaan slapen.
Uitslapen van de dag:
*Aan het zwembad lig ik op een zetel, ik vraag van wie die is: Papa: die is van u
Emiel: Dan zal ik die moeten meepakken
*Nog aan het zwembad roept iemand van de animatieploeg heel hard. Ik vraag aan papa wat dat is en papa zegt dat iemand is die zot is. Emiel: Dan zal ik eens moeten kijken
*Na het eten besluit papa om een wedstrijdje hardlopen te organiseren. Deelnemers: Emiel en papa Doel: voor t eerst bij mama
Troffee: dikke kus van mama
Papa zegt dat we op onze handen moeten gaan staan, net zoals de echten.
Hij telt af: DRIE ... TWEE ... EEN ...
Emiel vult aan: vier ... vijf ... zes ... zeven ... acht ...
Om kwart voor drie werd ik zachtjes gewekt door papa, in de verte hoorde ik de fohn van mama. Het leek wel een normale ochtend om naar het klasje te gaan, enkel was alles nog helemaal donker.
Papa kleedde me aan en legde me op de zetel waar ik al tuttend en haar-wriemelend verder dutte.
Om drie uur blafte Bob, ik schoot meteen wakker enik herinnerde mij het weer: We gaan op vakantie.
Mama was ondertussen beneden en ik vroeg haar hoopvol: Is het vliegtuig hier? Ik wist niet dat we nog een uurtje in de auto moesten zitten eer we bij het vliegtuig waren, en dan nog...
In de auto sliep ik niet, ik keek mijn oogjes uit naar al de lampjes die ik overal in de zwarte nacht kon bespeuren.
Op de luchthaven was ik heel flink, ik wachtte braaf overal in de rij en ik stapte als een echte zakenman met mijn eigen trolley door het luchthavengebouw.
En dan was het zo ver. We mochten in het vliegtuig. Ik begreep er weer niet veel van, dacht dat we langs buiten moesten, maar we gingen langs een tunnel het grote vliegtuig in.
Ik zat langs het raam en keek hoe de boompjes en de huisjes kleiner en kleiner werden. Ik wuifde naar omi toen mama vroeg of ik haar zag. En ik dacht dat we in de sneeuw vlogen, maar het waren wolken.
Drie uur lang was ik erg flink, op een gil zo nu en dan na.
Het landen vond ik maar niets, een vliegtuig moet vliegen en niet op de grond staan! Protest dus, gelukkig enkel wat gegrommel.
De hostess van Sunjets stond ons al op te wachten en had wat op het eerst zicht- teleurstellend nieuws. Ons geboekte hotel is niet open, we mogen naar een ander.
Maar eerst nog een lang uur in een erg warme bus. Ideaal dus om even te dutten.
Toen we thuis kwamen zoals ik het noemde, zagen we meteen dat het teleurstellend eerder erg goed nieuws was. Dit hotel heeft een ster meer en onze kamer is heel mooi. Helaas stond 1 valies aan een verkeerd hotel maar dat werd gelukkig rap opgelost.
We maakten een verkennende wandeling, gingen naar de dieren kijken, aten een kwartnadrietje, en gingen dan naar het zwembad waar ik toch niet zo heel graag in zat. En ja, ik viel toen ik mijn bootje uit het zwembad wilde rapen pardoes voorover, een perfecte duik, gelukkig met redder papa in het water. Maar wel weer mijn knie kapot!
En nu ga ik eten en dan slapen!
Het was een erg lange dag, maar mij hoort ge zeker niet klagen (behalve dan misschien een beetje over het weer want dat was/is thuis beter...)
Pffff ik ben zenuwachtig... Ik zou nu moeten slapen maar we vertrekken deze nacht op vakantie en ik ben dus poep-nerveus. En ik kan bijgevolg niet slapen. Ik ben wel moe, dat is het niet... Papa heeft mij juist in het bed van mama en papa gelegd. Ik trek het bedlampje aan en kijk rond of ik iets interessants vind om mij bezig te houden. En ja ik vind een potteke Vicks. Toeval wil dat mijn kapotte knie nog steeds kapot is, laat ik hem dus maar eens insmeren met deze zalf. Baat het niet, dan schaadt het niet, toch? En nu ik toch smeer, smeer ik ook maar wat op mijn armen, benen en aangezicht. Het pakt wel wat op mijn adem en mijn ogen tranen. Ik besluit om mezelf aan mama te gaan tonen... Ze is een beetje boos, ik word weer gewassen, moet mijn mondje spoelen en mijn ogen spoelt ze ook. En dan terug dromeland in want het is al negen uur en om drie uur vertrekken we!
31 jaar wordt hij vandaag, mijn peter! Maar t is er niet aan te zien hoor We gingen er met de fiets naar toe, want zeg nu zelf, met dit stralend zonneke is t zonde om te auto te gebruiken. Mama moest flink trappen: een baby voorin, ik achterop en een verstopte neus. Bergop ging maar moeizaam. Ik hoorde haar hijgen en vroeg: "Lukt het mama?" Bij ome Roeland en tante Ilse kreeg mama een glas water en ze was weer helemaal in orde! We aten bbq en het was overheerlijk. Alleen.... ik dacht dat het raam van de keuken dicht was en wilde er tegen aan leunen en toen ik ontdekte dat het raam openstond, viel ik pardoes naar beneden met mijn smoeltje op het pas gepoetste terras. Mijn knie voor de vijfde keer op vijf dagen kapot, maar dat went dus dat vond ik niet zo heel erg. Ik vond het veel erger dat mijn tandje door mijn lip stak en dat ik bloedde aan mijn lip. Bwark wat smaakt dat vies zeg. Opa Louis bracht een koud washandje, en mama gaf me aandacht en dat helpt hoor. Maar wat mij helemaal weer beter maakte was de camion, het gele gekke autootje en de troley die ik van Tante Ilse en Ome Roeland kreeg. Zou het raam met voorbedachte rade open gestaan hebben??? Mijn nichtje Nena is weer fel veranderd, haar haartjes zijn goed gegroeid en haar oogjes zijn zo blauw als de lucht, ze heeft praat voor tien en is altijd goed gezind. We hebben samen geknuffeld (tja ze kan moeilijk van mij af blijven) en samen met de auto gespeeld. En ik heb goed gegeken hoe ze flink haar groentepap opeet! Ze is heel erg lief!
Zondag is het feest voor de mama's, dan moet wij, de kindjes, onze lieve mama's goed verwennen omdat zij altijd voor ons zorgen. Op mijn school vierden we het vandaag al met een mama-verrassing. Om half drie werden ze verwacht, en natuurlijk was mijn mama er ook. Met zonnebril, en dat was niet enkel voor t zonneke Eerst deden we een dansje met alle kleutertjes samen, maar ik bleef liever op het bankje zitten. Er zat namelijk een dikke 'bies' in mijn neus en die moest eruit. En als laatste mochten wij dansen. Maar het was veel te warm weer, en ik was doodmoe. Ik heb even aan t handje van Juf Kristel en van Juf Ann meegestapt, maar eigenlijk wilde ik liever bij mama zijn. Na het dansen (mama vond mij de beste ) mochten de mama's even t klasje mee in. We zeiden ons gedichtje, maar ik had me in het speelhuisje verschanst... Misschien probeer ik het zondag nog wel eens En dan kregen de mama's nog een pakje van ons, dat van mama staat nog op de plank in de keuken, mama is wel erg nieuwsgierig maar zondag mag ze t pas openmaken!
Het lijkt wel of er overal kermis is: in Genk maar ook hier bij ons. Nadat we de hele dag heerlijk buiten gespeeld hadden (en mama haar moederdagkadootje al kochten: een ligzetel) gingen we naar de kermis. Propere kleren aan, de knietjes opgeblonken en daar gingen we, inderdaad, te voet! Ik had al een paar keer gevraagd wanneer we nu eindelijk naar de 'kerstmis' gigen! Ik ging in t moleke en zat eerst in een jeep. Maar opeens ontdekte ik mijn klasgenootje Lomme en ik besloot van bij hem in de auto te gaan zitten! Dan ging ik op safari met nog andere jeeps. En telkens als ik mama en papa passeerde dan zwaaide ik bijna mijn arm uit de kom. Het volgende was eendjes vissen, ik ving ze alle tien en won een zakje met twee... auto's! En tot slot ging ik in de rups, ook geweldig en lekker hard! Als avondeten waren er... kemisfrietjes!
1 mei, hoogdag in Genk en alhoewel mijn mama al een paar jaar geleden ge-emigreerd is, viert ze dat nog graag. Een echte Genkster dus Dus trokken we deze namiddag met een dikke jas en gewapend met een paraplu richting 'de stad'. Met wat gedonder op de achtergrond en af en toe een plensbui keken we naar de prachtige stoet. Het was weer heel mooi, maar ook een beetje beangstigend. Al die grote steltlopers met kleurrijke maskers... Ik had het er toch niet echt op, "ik is bang" zei ik en dan wilde ik "naar binnen gaan" en dan bedoelde ik een buskotje met deuren in gaan. Lekker veilig. Na de stoet gingen we nog iets drinken. Ik at een kinderijsje, met de lepel, met mijn tong, met mijn handjes en ook een beetje met mijn wangen. Mijn wit truike was eerder bruin. Maar t was lekker, heel lekker. Na een fikse wandeling tot aan de auto, zijn we terug naar huis vertrokken. Eerst opi en omi afgekieperd bij hun thuis en dan richting ons eigen thuisje. Op verzoek van mij heeft papa pannekoeken gebakken, wat hebben we overheerlijk gesmuld!
Eindelijk was het dan donker. De hele dag had ik er naar uit gekeken want als het donker was zouden we naar het vuurwerk gaan kijken. In de auto lag ik opeens wel ferm te snurken (niet moeilijk met mijn verstopte neus)... Als mama en papa ein-de-lijk een plaatsje hadden voor de auto en me wakker maakten was ik doodsbang. Wat een geknal. Ik vond het maar niets. Ik had me vuurwerk nu toch wel een beetje anders voorgesteld eerlijk gezegd. Mijn hele lijfje trilde compleet. Zo was er echt niets aan en ik was blij dat mama voorstelde om terug in de auto te gaan zitten. Na dus een half uur rondrijden voor een parkeerplaatsje zaten we na vijf minuten weer in de auto. Papa is dan naar t station gereden waar we vanuit de auto het showspel toch nog konden zien. Eerst keek ik met mijn handjes op mijn ogen, dan op mijn oren en toen t bijna gedaan was vond ik het wel mooi. En als het helemaal gedaan was zei ik: "Nog eens vuurwerk kijken" Mama is op de terugweg langs mij blijven zitten en ik heb haar hand vastgehouden. En om tien voor elf lag ik in mijn bedje. Ik ga toch maar dromen van de meiprinsesjes denk ik.
De juf heeft tegen mama gezegd dat ik heel flink ben, op de speelplaats speel ik met groot en klein en ik amuseer mij met alles (in de zandbak (ik breng kilo's zand mee naar huis), op de glijbaan, op de speelplaats zelf,....) In het klasje doe ik goed mee en doe ik goed mijn best. Als de juf mij bij haar roept dan kom ik en als ik met een probleempje zit dan ga ik het haar zeggen. Mama en papa zijn heel trots op mij...
Het was prachtig weer dit weekend! Het zonneke heeft ons flink getrakteerd, en ik heb dus heel veel buiten gespeeld. Zaterdag wilde ik opeens naar onze buurvrouw gaan, ik zei "Emiel Paula gaan" en omdat mama of papa mij niet brachten ging ik maar zelf. Ik deed de poort open, stapte naar buiten en deed de poort weer dicht. Uiteraard was papa toen al bij mij. We zijn dan maar goeiendag gaan zeggen bij Jean en Paula., Jens en Brecht waren er ook en ik mocht ook blijven spelen. We hebben ons heel goed geamuseerd en fijn gespeeld. Zondagvoormiddag zijn we bij Tito en Tita gaan zeveren. Melanie heeft de hele tijd met mij gespeeld op het gras. Dat was ook heel fijn. Van Tita kreeg ik een heel lekkere koek, in ruil voor een dikke 'besito'. En na de middag gingen we bbq-en bij omi en opi. Op het gras stond een wasmand met water en daar kroop ik in en uit, ome Winand heeft mij geduwd in de auto en na het eten hebben we (ome Gijs, ome Winand, Laurens en ik) gevoetbald. Ik zei: Emiel en Launerke moeten stappen" en dus nam ik mijn klein neefje bij de hand en samen stapten we het gras rond. Heel lief, ik de stoere grote jongen en Laurens mijn klein neefje dat nog een beetje onzeker zijn pasjes zet. Maar met zijn handje in de mijne lukte dat prima! Laurens zei flink "Tede" en we waren weg, ons doel was een rode bal die in de tuin lag. Toen Laurens op zijn poep viel (draaien is nog niet zo makkelijke) wilde ik hem zelfs recht helpen. Het was nogal "pakkend", tante Marieke zei: Ik krijg er tranen van in mijn ogen" en mama die weende een zakdoek vol. Het was ook echt heel lief en flink van ons tweetjes. Eigenlijk spelen we al mooi samen. Ik vroeg zelfs of Laurensje mij wilde duwen toen ik op de Winnie The Pooh auto zat maar dat lukte nog niet zo goed. Ik denk dat ik een beetje te zwaar ben
Vandaag ben ik ook een hele dag naar school geweest. Als mama mij dat s middags vraagt dan zeg ik meestal ofwel dat ik 'dodo' wil doen ofwel dat ik 'bij mama wil blijven' maar vandaag wilde ik graag nog eens terug gaan naar juf Kristel. Toen juf Linna met de potjes bezig was en zij op haar hurken zat met haar rug naar de rest van t klasje toe, liep ik op haar af en gaf haar een giga-knuffel. Zo maar. Zonder reden, zonder dat iemand mij het vroeg gaf ik haar dikke 'plets', gewoon omdat ik vind dat ze heel lief en fijn met ons speelt en dat ze het wel verdiende. Natuurlijk vertelde de juf dat tegen mij mama -die weer heel fier op mij was- en terwijl ze het hele verhaal vertelde kreeg ze nog steeds 'kiekenvel' want dit gebeurt niet zo vaak....
Toen mama mij deze middag kwam halen aan de school was t eerste wat ik zei: "Emiel traks nog sjool gaan" dus aten we onze boterhammekes en bracht mama mij terug naar de school. Op vrijdag mogen we buiten spelen als het weer het toelaat. En wat een verrassing zeg want toen mama mij om vijf voor half vier terug kwam halen had ze mijn trouwste supporters bij:omi en opi waren meegekomen om te kijken waar mijn klasje is. En nu dat de juf Kristel weet wie mijn omi en opi zijn, kunnen zij mij ook eens komen ophalen. Ik zag er nogal uit: ik was vuil, mijn haartjes helemaal in de war, droge snottebellekes onder mijn neus, handjes zo zwart als kool en ik was doodmoe. Ik had mij goed geamuseerd. En omdat ik zo hard huilde toen omi en opi naar huis gingen mocht ik mee en mocht er blijven logeren!
