via volgende link kunnen jullie onze foto's van in Danang zien (er zitten ook nog enkele foto's van de treinreis bij): http://www.mijnalbum.nl/Album=WSF7NGZ4
Eens we in deze stad waren aangekomen en eindelijk iets te eten hadden gevonden hebben we besloten om eventjes uit te rusten en naar het strand te wandelen. Maar dit konden we weer niet de hele namiddag volhouden , dus hebben we besloten om naar een pagode te gaan met een gigantisch boeddhabeeld. Echt knap om te zien, dus toen we daar aan kwamen wilden we dit natuurlijk fotograferen. We hadden enkel ons klein fototoestel bij omdat we normaal alleen naar het strand gingen en hadden het groot toestel in het hotel gelaten.
En spijtig genoeg, want plots werkte ons klein fototoestel niet meer. We vermoeden dat de batterij eraan is van de hitte. Dit kan al wel eens voorvallen met temperaturen van 34° in de schaduw. In de zon zagen we een thermometer hangen met een temperatuur op van 47° . Dus ja, dan maar geen foto's nemen....
De volgende dag zijn we vanuit Danang naar de Marmerbergen gegaan. Echt de moeite om te zien dat uit deze bergen marmer wordt gewonnen en er zijn prachtige grotten om te bekijken. Daar hebben we best lang rond gelopen en de vochtigheid was er gigantisch hoog, waardoor het echt wel zweten was! Maar zo prachtig dat deze grotten waren! Na heel veel trappen kwamen we op het hoogste punt, waardoor we een prachtig uitzicht hadden op de kust van Danang en op de omliggende kleinere bergen.
We weten nu al dat de stad Danang over 5 of 10 jaar totaal niet meer te herkennen zal zijn. Zoveel projecten die hier op til staan, zoveel maquettes en beginnende bouwen die we hebben gezien... Het gaat hier nogal ferm veranderen. Dit zullen jullie ook wel aan sommige foto's merken. Maar als ze hier het toerisme meer in de hand willen kweken, dan zullen ze toch wel Engels moeten leren want het is hier momenteel met handen en voeten proberen duidelijk te maken wat je wil zeggen. (We zitten hier dus letterlijk met een vertaalwoordenboekje om de woorden aan te duiden). Ach ja, dit heeft ook zen charme zeker?
Na deze uitstap hebben we ons gelukkig nog wat kunnen verfrissen in het hotel, waarna we naar de luchthaven zijn gegaan voor onze vlucht naar de hoofdstad Hanoi. Toen we op de luchthaven aankwamen, bleek onze vlucht geannuleerd wegens een technisch probleem met het vliegtuig. Het uur werd verzet naar 21u20. En het was nog maar 16u30. Oke, dat werd dus lang wachten...
Gelukkig hebben we steeds onze laptop bij, waardoor we onze tijd toch nog nuttig konden gebruiken. Ja, al onze foto's die we hier ondertussen hebben gemaakt moeten ook eens uitgesorteerd worden hé
Na lang wachten konden we eindelijk boarden en het viel ons op dat het vliegtuig precies nogal groot leek. Toen bleek dat we met een boeing 777 vlogen. Zo een groot vliegtuig dat we al bijna schrik kregen dat we op het verkeerde vliegtuig zaten omdat zo'n vliegtuig normaal enkel met lange vluchten wordt gebruikt en voor een vluchtje van een uur... tja... er zal waarschijnlijk geen ander vliegtuig beschikbaar zijn geweest. Het leuke was wel dat we het opstijgen en het landen via een video konden zien omdat er een camera in de cockpit hing.
Eens aangekomen in Hanoi zijn we via een minibusje van Vietnam Airlines naar de stad gereden. Onze avonturen in deze hoofdstad is voor de volgende keer!
Het was hier echt een gezellig stadje met 's avonds gezellige restaurantjes, winkeltjes (schoenen, souvenirs, kleding, interieurspulletjes, schoenen en nog eens schoenen!) Gevaarlijk terrein dus voor vrouwen!! Kenny gaat nog wat posten over de citadel en de verboden purperen stad, dus deze uitleg hebben jullie nog tegoed.
In Hue zijn we maar 1 volle dag geweest en de volgende ochtend moesten we weeral terug onze trein hebben om terug te keren naar Danang. Om 7u30 stonden we een beetje met tegenzin bij het station. Als jullie onze treinverhalen al hebben gelezen, dan zullen jullie zeker begrijpen waarom!
Maar hoe druk en lastig het vorige keer ging, zo rustig ging het er deze keer aan toe. Wat een geluk dat het een stuk rustiger was! We zijn zelfs rustig kunnen op- en afstappen! Deze keer zaten we ook aan de goede kant van de trein en werden we getrakteerd op mooie uitzichten! Deze trein rijdt namelijk op nogal hoge stijle kliffen, waardoor je een prachtig uitzicht hebt over de hele kustlijn. Deze treinreis wordt 1 van de mooiste ter wereld genoemd. Helaas zijn de raampjes langs buiten niet zo proper, dus zijn onze foto's nogal vlekkerig. (Mama en Papa, misschien kunnen jullie hier eens de ramen komen wassen? )
Bij aankomst in Danang was het weer een heel gedoe om een betrouwbare taxi te vinden die ons naar ons hotel bracht waar we 1 nacht zouden blijven. Spijtig genoeg sloeg de stad op zich wat tegen, waardoor we langer dan 1 uur hebben moeten wandelen om iets deftigs te vinden voor te eten. En dan was het eten eigelijk nog niet lekker, maar kom... (De volgende dag hebben we maar gewoon boterhammetjes gekocht en La Vach qui rit en hebben we een picknick op de boulevard gehouden. )
Onze foto's en uitleg van onze uitstappen vanuit Danang kunnen jullie in de volgende post lezen.
Na onze vlucht naar Danang moesten we een taxi nemen naar het treinstation van Danang. Blijkbaar maken de taxichauffeurs hier in Danang er een sport van om niet op de meter te willen rijden en zo veel te veel willen aanrekenen.
Deze trukjes hebben we hier al teveel meegemaakt, dus bleven we volhouden tot we een taxi vonden die op de meter wou rijden. Toen dit uiteindelijk lukte, kwamen we in het station van Danang aan. Omdat we hier veel te vroeg waren voor onze trein, zijn we eerst nog iets gaan eten. Dit was wel grappig, want het restaurant waar we aten had enkel van die typische Vietnamese stoeltjes en tafeltjes. Dit wil dus zeggen dat je zo goed als op de grond zit .
En toen begonnen we aan onze 1ste nachtmerrie hier: de treinreis...
In de vertrekhal van het station waren we aan de praat geraakt met een man die vroeger nog had gewerkt bij de treinen en uiteindelijk was het tijd om op te stappen. We hoorden wel vanalles af roepen, maar het is niet echt handig dat dit in het Vietnamees is . Omdat de man nogal goed Engels kon, vroegen we aan hem of deze trein naar Hue ging. Hij antwoorde van wel en dit kon ook kloppen omdat dit het uur was dat de trein bijna vertrok. We besloten om de man maar te volgen, omdat er nogal wat mensen door elkaar liepen.
Oke, ondertussen nog met onze koffers over de sporen om bij de trein te geraken. Niet echt praktisch, maar kom, we waren er geraakt. Het instappen bleek al niet gemakkelijk. Ondertussen waren er nog mensen aan het afstappen en op die moment besloten enkele vrouwen om al op te stappen. Dit maakte de mensen die wilden afstappen duidelijk heel kwaad en die vrouwen hebben meer dan 1 zak op hun hoofd gekregen van de mensen die wilden uitstappen. Na wat geroep was iedereen kunnen afstappen en was het aan ons om in te stappen.
Dit was ook al niet gemakkelijk met die bagage omdat alles hier zo smal was. Eindelijk waren we er op geraakt en hadden we onze stoelnummer gevonden. Onze koffers hadden we al in het bagagerek gepropt toen de conducteur ons ticket vroeg. Toen bleek dat we op de verkeerde trein zaten! Deze trein ging naarHo Chi Minh, dus naar het Zuiden waar we net vandaan kwamen. Ai ai, paniek aan boord want de trein ging bijna vertrekken en we moesten er nog af geraken en dan nog hopen dat we onze trein die we moesten hebben niet zouden missen.
Terug met die koffers door de smalle treingangen en op het nippertje van de trein afgeraakt. Dan terug de sporen oversteken en toen bleek dat onze trein er net aankwam. Oef, net op tijd dus. Helaas waren er anderen die ook op de verkeerde trein zaten en zij konden niet meer oversteken omdat onze trein er al stond. Hun oplossing: onder de trein kruipen Onze mond viel open toen we deze mensen van onder de trein zagen kruipen.
Eindelijk zaten we dan op de goede trein en konden we vertrekken. Binnen in de trein vietl het toch al beter mee dan we hadden verwacht qua zitruimte enzo. Toen we na 2,5 uur in Hue aankwamen, waren we helaas één van de laatsten om van de trein af te stappen. Vlak voor we wilden afstappen, stond er een 40 man klaar om in de wagon te stappen. Helaas kreeg die voorste man het lumineuze idee om al op te stappen, terwijl wij met onze koffers alle moeite van de wereld aan het doen waren om af te stappen. Heel die bende kwam op ons af en als we toen niets hadden gedaan of geroepen, dan hadden we nooit van die trein afgeraakt. Aangezien de lokale bevolking hier geen woord Engels kan, haalde het niets uit om "Wait" of "Stop" te roepen. Oke, toen was mijn geduld op en hebben ze hier een heel kwade Ellen gezien. Grappig dat na mijn uitbarsting iedereen terug netjes achteruit ging! Plots kreeg ik mijn zware koffer wel met gemak van die trappen, zo kwaad was ik.
Hierna was het weer even zoeken naar een betrouwbare taxi en uiteindelijk zijn we dan toch heelhuids in ons hotel aangekomen.
En dit hotel heeft heel onze nachtmerrie op de trein doen vergeten. We kregen een gratis upgrade naar de honeymoonsuite en dit hotel overtrof echt al onze verwachtingen qua service en klantenbehandeling. Toen we in onze kamer aankwamen, bleek dat ze deze wat romantisch hadden gemaakt en dat deze kamer was uitgerust met een Jaccuzi. Echt super!
We zijn dan ook de stad gaan verkennen. Hue is de oude koningsstad die vooral bezocht wordt omwille van de Citadel die er gevestigd is. Spijtig genoeg is dit 1 van de steden waar de meeste regen valt, dus de kans dat we hier regen of zware bewolking zouden hebben, was nogal groot. En we hadden echt geluk want de volgende dag gingen we de Citadel bezichtigen en was het een zonnige dag! En zo'n stad is toch een heel stuk mooier als de zon schijnt!
Na onze dag in het Vinpearl Park zijn we gaan snorkelen. Men zegt dat hier in Nha Trang de mooiste locatie is om te snorkelen dus we hadden veel verwachtingen. 's Morgens stonden we om 07u30 klaar omdat ze ons met een minibusje kwamen ophalen aan het hotel. Eerst nog 45min varen naar de eerste snorkelplaats en daar gingen we... in het koude water. Na een tijdje begonnen onze armen en benen te prikken en toen bleek dat er kwallen zaten Al een geluk dat het maar kleintjes waren, maar we waren hier niet zo scheutig op om een kwal voorbij te zien gaan.
Bij de tweede snorkelplaats hebben we dan maar een wetsuit aangetrokken. (En dat is ni gemakkelijk om da aan te krijgen ). Maar dan waren we toch al wat meer beschermd voor die lieve beestjes. Als dit de mooiste plaatsen waren van Vietnam om te snorkelen, dan vonden we dit land hiervoor wel teleurstellend. We denken echt dat we een te mooie onderwaterwereld hebben gezien in Indonesië, want deze plaatsen vonden we toch heel wat minder mooi.
Na ons dagje snorkelen hadden we ons voorgenomen om de dag erna even een luie dag in te lassen, omdat het de komende dagen nog druk zou worden. We zagen er al naar uit om voor de 3de keer in onze reis nog eens lekker te luierikken aan het zwembad. Maar helaas begon de volgende dag super bewolkt. Daar zagen we ons dagje zwembad al aan onze neus voorbij gaan... (En dan is het interessant om te weten dat er in Nha Trang gemiddeld 300 zonnige dagen per jaar zijn, dus als je in dit seizoen slecht weer hebt hier dan heb je echt pech.)
Na het ontbijt trok de bewolking plots helemaal weg, dus ons plan kon toch door gaan . En wat is ons dagje luierikken geworden? 2 uur aan het zwembad, gaan eten en dan een wandeling van 4 uur aan een stuk! Ja, dat noemen wij "niets doen" zeker? We hadden het toch nog in ons hoofd gekregen om naar een complex te gaan waar een mega grote boeddha staat. Maar dit was iets verder weg dan gedacht... Onderweg hebben we nog een markt bezocht en gedurende onze hele wandeling werden we bekeken alsof we van Mars kwamen. Zeker de Aziatische mannen hier hebben precies nog nooit een Westerse vrouw gezien.
Tijdens zo'n wandeling kom je trouwens nog eens wat tegen: de chocolade van Carrefour Discount lag hier in een klein winkeltje! En al heel onze reis zien we hier in kraampjes aan de straat van die witte bollen liggen die lijken op ongebakken brooddeeg. We vroegen ons al de hele tijd af wat daarin zat en hoe dat zou smaken, maar we hebben het nooit aangedurfd om iets bij een kraampje te eten. Tot we een kraampje tegen kwamen dat er echt proper uit zag, ongelooflijk hoe proper dit was. Dan hebben we het maar geriskeerd en Kenny was weer proefkonijn van dienst. Toen bleek dat het inderdaad een deeg was, met daarin rijst en ook een hardgekookt ei in. Uiteindelijk heeft het ons toch nog gesmaakt!
De volgende dag nog maar eens lekker vroeg opgestaan om tegen 08u op het vliegtuig te zitten naar Danang, om zo per trein door te reizen naar Hue. (En we moesten nog bijna een uur rijden naar de luchthaven, dus je kan er zeker van zijn dat het vroeg was ).
Onze verhalen van deze treinreis kunnen jullie in 1 van de volgende posts lezen!
ondertussen zijn we enkele dagen in Nha Trang en morgen vertrekken we hier weeral om naar de volgende stad te gaan.
Toen we hier met de bus aankwamen was het 18u30 en was het al donker, dus zagen we enkel het avondleven van Nha Trang. Heel veel winkeltjes, restaurantjes, palmbomen, ... ja, het zag er hier niet slecht uit! Nha Trang wordt ook wel de meest mondaine badstad van Vietnam genoemd en het lijkt hier overdag inderdaad wat op de Cote d'Azur. Het gaat er op een bepaald deel van de boulevard allemaal wat chiquer aan toe en er staan prachtige kolonistische gebouwen. Overdag is deze stad een leuke familiestad, maar helaas wordt deze stad hier rond 22u best eng, alle winkels sluiten dan en van het hotel kregen we te horen dat je na 22u best niet meer te veel op straat loopt voor lugubere figuren die dan boven komen.
We hadden 3 dagen tijd hier, dus zijn we de volgende dag naar het Vinpearl Amusement Park gegaan. Dit is een pretpark met daarin een Aquapark, een onderwaterwereld, het pretpark zelf en een indoor games zone. Er gaat een kabelbaan van Nha Trang naar het Hon Tre Eiland, waar dit park op gevestigd is. Toen we met de taxi aankwamen bij het begin van de kabelbaan, bleken we eerst door een hele veiligheidscontrole te moeten. Oei oei, daar hebben we onze koekjes moeten afgeven maar we kregen ze wel achteraf terug ;-). We hadden verwacht dat ze dan goed gingen profiteren van de maaltijden die op het eiland verkocht werden, maar het omgekeerde bleek waar: amper 1 voor een menu incl drank! En dat voor een pretpark!
Bij dit pretpark is er ook een Aquapark aan, dat gelegen was aan een mooi stukje strand van dat eiland. Glijbaan af, golvenbad in, nog eens in de buis, nog eens met een band doorheen het park crossen om naar een andere glijbaan te gaan, de lazy river, even op het strand,... ja we hebben ons hier wel geamuseerd! Hierna zijn we nog naar het pretpark zelf geweest (en geloof het of niet, maar Kenny is nergens in geweest!! Ik denk dat de zitjes allemaal wat te klein leken en naar Vietnamese normen waren gemaakt! ). Ondertussen nog een show gezien met aapjes en dan naar de onderwaterwereld gegaan en dan was het weeral tijd om terug te keren.
Wel romantisch, in een 3km lange kabelbaan zitten met de zee onder ons en een zonsondergang voor ons. Tja, het is een (after) honeymoon voor iets hé .
Voila, de foto's en onze verhalen van de volgende dagen zullen jullie in de volgende post te zien krijgen want we gaan nu eerst lekker gaan eten!
, dus hebben we besloten om naar een pagode te gaan met een gigantisch boeddhabeeld. Echt knap om te zien, dus toen we daar aan kwamen wilden we dit natuurlijk fotograferen. We hadden enkel ons klein fototoestel bij omdat we normaal alleen naar het strand gingen en hadden het groot toestel in het hotel gelaten. 
. 
(De volgende dag hebben we maar gewoon boterhammetjes gekocht en La Vach qui rit en hebben we een picknick op de boulevard gehouden. )
.
. Omdat de man nogal goed Engels kon, vroegen we aan hem of deze trein naar Hue ging. Hij antwoorde van wel en dit kon ook kloppen omdat dit het uur was dat de trein bijna vertrok. We besloten om de man maar te volgen, omdat er nogal wat mensen door elkaar liepen. 
. En wat is ons dagje luierikken geworden? 2 uur aan het zwembad, gaan eten en dan een wandeling van 4 uur aan een stuk! Ja, dat noemen wij "niets doen" zeker? 
maar we kregen ze wel achteraf terug ;-). We hadden verwacht dat ze dan goed gingen profiteren van de maaltijden die op het eiland verkocht werden, maar het omgekeerde bleek waar: amper 1 voor een menu incl drank! En dat voor een pretpark! 
