We hebben een brommertje gehuurd en zijn op zoek gegaan naar het mooiste strand van dit eiland. We hadden namelijk gelezen dat dit strand bij de top 10 staat van "Best Secret Beaches of the World".
En dit staat terecht in de top 10, zo'n wit zand dat je ogen pijn deden als je ernaar keek!
Zonnige groetjes vanuit het warme Phu Quoc (31° in de schaduw )
Hierop kunnen jullie foto's van het eiland Phu Quoc zien en onze avonturen tijdens onze eerste uitstap Night Squid Fishing.
Eens aangekomen op dit prachtige eiland, waren we wel heel moe, dus het was snel de koffers op de kamer laten, douchen en naar het strand. Het was prachtig weer, dus daar moesten we toch van genieten zeker? Het strand is hier echt veel mooier dan we hadden verwacht, dus dat was al wel een meevaller. Het hotel bestaat uit een hele reeks schattige bungalows, dus als je bungalows + strand + zee + zon optelt, ja dan kom je uit op VAKANTIE!
Tegen zonsonderdag hadden we een strandwandeling gemaakt, waar we aangesproken werden door een Vietnamese jongen met een foldertje in zijn hand. Net hetgeen wat we nodig hadden, want we waren sowieso al van plan om een tour te boeken om inktvissen te gaan vangen en om te gaan snorkelen. Uiteindelijk bleek deze jongen amper Engels te kunnen, dus toen we vroegen waar we eventueel konden gaan boeken antwoordde hij alleen maar "Yes". Ook op alle andere (tegenstrijdige vragen) kon hij ocharme alleen maar Yes antwoorden. Oke, dan maar via het tourbureau boeken waar het hotel mee gelinkt is. Dan waren we toch al zeker dat er een stuk minder kans was op miscommunicatie.
We spraken af dat ze ons de volgende dag om 17u zouden oppikken. En toen gebeurde er iets heel grappig waar we nog heel ons leven mee gaan lachen. We dachten tegen 15u om nog snel even een middagdutje te doen. De wekker liep af, maar blijkbaar waren we zo moe dat we er zijn doorgeslapen. Plots werden we wakker en het was 16u45. We wilden er normaal om 16u45 staan omdat dit zo in de brochure stond. Oeps, alarm ten huize Kessels - Van Gorp . Als reactie zijn we zoals een zot uit bed gesprongen en heen en weer door de kamer beginnen lopen. Tijdens dat heen en weer geloop konden we zelfs ni meer herinneren waar we onze kleren hadden gelegd. Het leek echt of we van een andere planeet kwamen, zo verward waren we. Uiteindelijk lagen we plat van het lachen omdat dit gewoon zo'n stom zicht was dat we zoals kiekes zonder kop maar heen en weer bleven lopen .
Ach ja, we zijn er dan toch nog op tijd geraakt.We waren in totaal met 8 om de inktvissen te gaan vangen. Op de foto's zullen jullie iets zwart stekelachtig zien. Dit waren zee-egels die we hebben geproefd. Het had de textuur van pindakaas en het was ontzettend zout. En wie ving er iets als eerste van de groep? Jaja, ikke (Ellen). Alleen had ik niet het beestje gevangen dat ik had moeten vangen. Er hing namelijk een zeeslang aan men haak. We wilden ze nog terug in zee gooien, maar het beestje was zo in de war dat het zichtzelf in de knoop draaide, met de draad ertusen. Oeps , die had zichzelf gewurgd...
Uiteindelijk hebben we nog een gigantische garnaal gevangen en ook een inktvis. Toch 1 dat we dan op ons bord kregen .
Daarna zijn we nog wat over de avondmarkt gelopen, waar we voor nog geen 3 een zonnebril, een gebakken banaan en een aantal souvenirs hebben gekocht. Het leven kan toch duur zijn hé
Vandaag hadden ze het minste goede weer voorspeld van deze week, dus hebben we van de gelegenheid gebruik gemaakt om een grote wandeling naar de hoofdstad te maken. Interessant, want vanaf je het toeristische deel wat voorbij bent, zie je echt hoe de mensen hier leven. En Vietnam is zonder twijfel het land van de recyclage. Alles, maar dan ook alles wordt hier bijgehouden en handmatig gerecycleerd. En nu weten we wat hun manier van huizen bouwen hier is. Eerst de volledige muren bouwen en dan gaten erin slagen om de ramen en deurgopeningen te maken. Langs deze weg kan het ook hé .
Morgen gaan we een brommertje huren en wat rond touren op het eiland en 1 van de dagen gaan we nog snorkelen MET onderwatercamera! (die we vorig jaar waren vergeten )
Op deze foto's kunnen jullie heel onze heenreis bekijken. Dan weten jullie ineens hoe het er op de luchthaven van Schiphol, Kuala Lumpur International, Ho Chi Minh en Phu Quoc uitziet.
Inderdaad, we zijn 4 luchthavens gepasseerd om er te geraken!
De luchthaven van KL International is echt wel een mooi staaltje architectuur. Wij zaten hier dan nog maar in de transitzone en dit vonden we echt chique, dus we vinden het wel spijtig dat we het andere deel van de luchthaven niet hebben kunnen zien. Maar daarvoor zullen we nog een keer naar hier moeten op reis gaan he haha Zelfs een jungle was hier aanwezig, dus dat is eens iets anders op een luchthaven.
We zijn in ieder geval van groot naar klein gegaan qua vliegtuigen. Na onze lange vlucht op de "dubbeldekker boeing", vlogen we met een gewoon middelmatig vliegtuig door naar Ho Chi Minh. Hier konden we tijdens het wachten al even genieten van het zonnetje op Vietnamese bodem. Daarna stond er een piepklein vliegtuig op ons te wachten, jawel, een propellervliegtuigje. De zitjes waren 2-2 en met amper 30 man aan boord vlogen we door naar het eiland Phu Quoc, waar blijkbaar alleen zulke vliegtuigjes mogen landen. Op de foto's zal je ook de kleinste bagageband ooit zien.
Hier stond ook iemand van het hotel op ons te wachten met het bordje "ELLEN KESSLS". Voila, kheb ineens nen unieke naam gekregen hier. Toen we aankwamen in het hotel, droeg de man onze bagage naar onze kamer. Toen hebben we met 3 even plat gelegen van het lachen, want ineens kwam er een trillend geluid uit onze koffer. Dit geluid bleef maar doorgaan en de man in kwestie vond het echt hilarisch. Uiteindelijk bleek dat Kenny zijn trimmer voor zen baard te trimmen aan was gesprongen. Tja, soms komen er al eens rare geluiden uit een koffer hé
Volgende keer mogen jullie meegenieten van onze foto's van het eiland en al onze belevenissen hier.
het kan zijn dat jullie gisteren niet op onze blog zijn geraakt. Gene paniek, het probleem lag bij de server van bloggen.be zelf waardoor al hun blogs offline waren.
wij kunnen niet altijd posten, hangt af van verbinding tot verbinding en sommige westerse zaken zijn hier nog steeds niet toegelaten door het communisme zoals oa facebook, blogsites en zo dus tot hiertoe nog geluk dat we erop kunnen.
vorig jaar hadden we de eerste dagen amper toegang tot internet en nu is het precies op elke luchthaven mogelijk. We zjn momenteel dus zeer een luchthaven ( Ho Chi Minh) en 24uur verder dan het tijdstip dat we thuis zijn vertrokken en het is nog even wachten tot we kunnen boarden.
Onze eerste indruk van Vietnam is in ieder geval al goed. Het is hier echt een kruising tussen Indonesie en Thailand en laten we zeggen dat het de positieve kanten van ieder land zijn die hier samen komen.We voelen ons hier dus al goe thuis .
Wij delen jullie graag volgende wist-je-datjes mee:
WIST JE DAT.....
- een flesje water op de luchthaven in de cafetaria hier verdorie peperduur is nl 15000 vietnamese dong = 0,50 eurocent - we vanochtend even aan het bekomen waren van al dat eten op het vliegtuig en dat we op onze volgende vlucht onmiddellijk een warm ontbijt voorgeschoteld kregen met een dessertje . Maar de noedels met de kip waren lekker hoor om 9 u `s morgens. - we op het vliegtuig erachter zijn gekomen met wat voor een grote dubbeldekker we vlogen: 70 meter lang, in totaal 64 meter breed en het hoogste punt 19 meter hoog was! En dit stond zwart op wit op de brochure, dus we zijn ni aant overdrijven hoor - Kenny een hele vlucht met een natte broek heeft gezeten... tja, als ge uw blikje sprite omver stoot dan kunt ge da meemaken - het hier 30 graden in de schaduw is
Vanaf we op het tropisch eiland zitten, dan kunnen we onze eerste foto's al even posten.
We zijn ondertussen toegekomen in KL om 5.15h ipv 6.00h (bij jullie dus nog steeds 24h). jaja we sturen dus vanuit de toekomst
Het is een lange, maar goeie vlucht geweest :p ze hebben ons letterlijk volgestoempt met eten en drinken. Ni dat dat erg was zenne hehe
Ondertussen aan het wachten op onze verbindingsvlucht naar Ho Chi Mihn of zoiets maar vermits we hier een leuk treintje hebben van de ene transithal naar de andere kunnen we winkeltjes a volonté doen :p
)
Het strand is hier echt veel mooier dan we hadden verwacht, dus dat was al wel een meevaller. 
. Als reactie zijn we zoals een zot uit bed gesprongen en heen en weer door de kamer beginnen lopen. Tijdens dat heen en weer geloop konden we zelfs ni meer herinneren waar we onze kleren hadden gelegd. Het leek echt of we van een andere planeet kwamen, zo verward waren we. Uiteindelijk lagen we plat van het lachen omdat dit gewoon zo'n stom zicht was dat we zoals kiekes zonder kop maar heen en weer bleven lopen 
.
