Na heel hard werken (en in het ziekenhuis liggen ) heb ik wel een vakantie verdiend. En die heb ik ook gekregen. Mama, papa, Janna en Wannes zijn mij komen bezoeken en ik had de beste vakantie ooit. Die uiteraard weer veel te snel gedaan was. In de eerste week waren we met 5 naar Kaolack gegaan. Mijn belgische familie heeft mijn senegalese familie ontmoet en we hebben samen lekkere Yassa Poulet gegeten. Die ik helemaal alleen (met behulp van Linda uiteraard ) heb gemaakt. Ik heb dan ook een rondleiding gegeven doorheen Kaolack. Ik heb mijn stageschool, stamcafé, favoriet restaurant, ziekenhuis, de markt laten zien en nog veel meer. Na Kaolack zijn we dan naar Toubakouta gegaan waar we met een prauw de rivier hebben opgevaren en een schelpeneiland hebben bezocht. We zijn na ons bezoek aan Toubakouta dan ook met de prauw naar Djiffer gevaren om dan zo door te rijden naar Warang. Een klein dorpje aan de zee waar we gewoon een dagje rust hadden. Wannes heeft daar dan ook mee zitten vechten (de sport dan, dus gene stress) op het strand. Ze waren wel allemaal aan het zien van "wat komt die kleine blanke hier doen?". Maar Wannes heeft ze een poepje laten ruiken. Terug in Dakar hebben we dan het eiland Ile de Goree bezocht. Ik had dat al eens gedaan maar aangezien ik dat wel een mooi eiland vind, vond ik dat niet erg. Daarna moest ik afscheid nemen van mama, papa en Janna. Met spijt in het hart heb ik hen op het vliegtuig gezet. Maar ik had Wannes wel nog. Hoewel dat ook niet lang meer ging duren.
De tweede week ben ik dan met Wannes naar Thies gegaan. Daar was een toffe markt maar die was wel niet zo groot als die van in Kaolack natuurlijk. Voor de rest is daar niet echt veel te doen. We zijn dus redelijk snel doorgereisd naar Saint-Louis. Die rit was een nachtmerrie waarvan ik jullie de details ga besparen. Maar daardoor ben ik wel getrakteerd geweest op een mega chic hotel.  Danku sjoeke! In Saint-Louis voelde ik me weer echt toerist. En dat is eigenlijk niet positief bedoeld. Heel veel mensen en kinderen die je aanklampen en aanspreken en waar je niet van verlost geraakt. Normaal kan ik daar wel tegen maar als het de 100e persoon is op een uur tijd dan wordt ik daar wel een beetje ambetant van. Ik vond Saint-Louis wel mooi maar eigenlijk is daar ook niet veel te zien. Daarna zijn we dan het kleine stukje woestijn van Senegal gaan bezoeken. Dat was wel echt mega chic! We sliepen daar in tenten wat ik kei tof vond maar ook kei koud! Ik denk dat Wannes heeft afgezien van mijn koude voeten.Spijtig genoeg was dit maar voor 1 avond en zijn de volgende ochtend al direct naar Dakar vertrokken. De twee laatste dagen hebben we dan nog Ile N'Gor bezocht. De tweede keer was dat gewoon omdat we aan het strand wouden gaan liggen en daar konden we dat rustig doen. Spijtig genoeg was er die laatste dag enorm veel wind waardoor het heel koud was.
En toen kwam het afscheid. Ik heb het er nog altijd redelijk moeilijk mee. En nu Lena, mijn duopartner, op vakantie is zit ik helemaal alleen thuis. Het is dus wel een beetje moeilijk voor mij. Maar ja, moeilijk gaat ook zeker. Hopelijk gaat mijn dipje snel over dat ik van die laatste 2,5 maand iets leuk kan maken.
Mama, papa, Janna en Wannes, bedankt voor de mooie vakantie. Ik mis jullie nu al. (Al mijn vrienden en familie trouwens) Maar ik heb wel enorm van die 2 weken genoten. Dankuwel dat jullie speciaal voor mij naar Senegal gekomen zijn! XXX
|