Zaterdag zijn we dan naar Ile de Goree geweest. Een eiland dicht bij Dakar. Dat is echt enorm mooi. Als je ooit naar Senegal komt, bezoek dat dan zeker ook. Het enige probleem daar was ons eten. We zijn dan daar ergens in een restaurantje gaan eten maar dat was ons niet zo goed bevallen. We moesten kei lang wachten voor we ons eten kregen. En dan heeft de helft van de groep zijn eten niet eens gekregen. Er waren dan mensen die na ons waren aangekomen en sneller hun eten kregen. Er was ook altijd maar één iemand bezig in de keuken. En op een bepaald moment waren ze dan gewoon zelf aan het eten. Na anderhalf uur hebben we dan de rekening gevraagd en daar hebben we dan ook nog een half uur op moeten wachten omdat ze die nog aan het zoeken waren. Ze hebben dan nog eens gevraag wat we hadden gegeten. Uiteindelijk hebben we het zelf uitgerekend, hebben we het geld er gelegd en zijn we vertrokken. Maar dat was niet naar de zin van de mensen want toen waren ze ineens kwaad op ons en tegen ons aan het schreeuwen. Uiteindelijk zijn we daar weggeraakt maar waren er wel nog mensen die honger hadden en vond eigenlijk iedereen dat we te veel betaald hebben. 

Toen we terug naar Dakar wouden merkten we ook dat de boot van 18u niet vertrok en dat we nog een uur moesten wachten. Maar het begon toen echt wel koud te worden. We hebben dus een uur in de kou zitten wachten op de boot. Dat was toch ook niet zo leuk. Toen we uiteindelijk terug op het vaste lang waren zijn we naar de via via vertrokken omdat we wisten dat ze daar lekker eten hadden. Maar toen was er een stroompanne in Yoff en zaten we dus zonder licht en we dachten ook zonder eten maar daar hadden ze wel een goede kok en goede infrastructuur en kregen we ons eten toch. Toen we uiteindelijk zo kapot als iets terug aankwamen bij de mensen waar we sliepen dit weekend werden we verwacht van daar ook nog te eten. Ze hadden voor ons eten voorzien maar wij hadden eigenlijk al gegeten. Maar we moesten mee eten. We werden gedwongen om mee te eten. Dus dan deden we dat maar. We hadden allemaal onze pyama al aan maar dat kon hen blijkbaar niet veel schelen. Toen we uiteindelijk om half 1 in ons bed lagen was ik zo kapot als iets. Ik wordt hier ook gewoon sneller moe. Ik denk dat dat door de warmte komt maar ik ben niet zeker. Die dag was toch een dag van uitersten ze.

Vandaag zijn we dan gewoon terug naar Kaolack vertrokken. Om hier dan kei slecht internet te hebben en een laptop die om de vijf minuten vast loopt maar ja. Altijd het positieve blijven zien zeker. 

Als ze mij op deze moment een vliegtuigticket naar België zouden aanbieden dan denk ik toch wel dat ik dat zou aannemen. Maar langs de andere kant wil ik hier ook blijven want ik denk wel dat het beter wordt. Het is gewoon echt enorm aanpassen.  

Ik heb eindelijk een adres. Je mag al de briefjes en postpakketjes opsturen naar:

Elke Maes

s/c Abbé Etienne Ndong

Cathedrale Kaolack

BP 58 Sénégal

Normaal gezien zou het dan moeten aankomen. De mensen hebben hier zelf geen postbus vandaar dat je het naar de kerk van Kaolack moet opsturen. 

Ik moet er ook wel bij zeggen dat de post naar of in Senegal soms wel eens kan verdwijnen dus misschien krijg ik niet alles aan. Zet dus ook voor alle zekerheid jullie adres op de achterkant. 

Als je een postpakketje stuurt dan kan je dat het beste via DHL doen. Dat is wel iets duurder maar dat komt wel altijd aan.