|
Maandag 25 februari
Niet te geloven dat we alweer onze laatste stageweek ingaan.
Wat gaat de tijd hier snel voorbij!
We hebben vandaag nog eens geprobeerd om een
evaluatieformulier te laten invullen, maar dit is niet zo eenvoudig. Onze
Belgische formulieren zijn veel complexer dan die van de Senegalese stagiairs.
Veel Franse woorden begrijpen ze niet. Ook vinden ze het raar dat het onze
leerkrachten zijn die de punten gaan geven en niet zij.
Vanavond gaan we voor school werken want morgen moeten we
skypen met de leerkrachten voor een evaluatie.
In de namiddag waren we even nog op het project
binnen gesprongen en hebben we geholpen om een indianenhoed te maken.
Dinsdag 26 februari
Eline is al wat nerveus voor het skypegesprek van vanavond.
Vooral omdat we nog steeds geen evaluatie van het ziekenhuis op papier hebben
staan. We weten dus eigenlijk niet echt wat ze van ons vinden op de afdeling.
We gaan in elk geval proberen onze papieren ingevuld terug te krijgen.
Omdat er maar geen bevalling lijkt te komen, hebben we
beslist om terug mee te gaan met de ambulance. De eerste rit zouden we al mee mogen
tot bleek dat de patiënt overleden was en van het ziekenhuis naar het
mortuarium gebracht moest worden. Hier doen ze dat dus met de ambulance. Het
was dus wachten geblazen op een volgende rit..
Ondertussen hebben we allebei al kunnen zien wat mensen doen
als ze veel pijn hebben. De ene slaat op de muur, de andere kronkelt zich in
allerlei bochten, nog een andere roept heel luid. Vandaag was er bij Eline ook
een man die begon te zingen: Màmà, pàpà, mes enfants,... Eigenlijk erg om te
zien omdat hij zoveel pijn had (verdoving gebruiken ze hier niet bij een
wondzorg) tegelijk was het ook wel grappig om te horen J.
Bij Annelien was er s morgens al een overleden patiënt, dit
werd niet doorgegeven aan de stagiairs. Zo kwam ze samen met een andere
stagiair binnen in de kamer en merkten ze dat de patiënt overleden was. Ze
zagen een persoon onder een wit laken. Gelukkig zag de stagiair dat de persoon
geborgen lag (lichaam gewoon onder wit laken). Als de stagiair dit niet wist
dan had Annelien hem waarschijnlijk nog eerst willen wakker maken. Dat was best
even schrikken. Later op de dag stierf er nog een andere patiënt. Beide werden
ze overgebracht naar het mortuarium met de ziekenwagen (zie eerder). Morgen is
het onze laatste dag in het ziekenhuis.
In de namiddag zijn we nog even naar de markt geweest en
nadien het skypegesprek met de leerkrachten. Dit viel goed mee.
Morgen weer meer nieuws uit Senegal.
Groetjes
26-02-2013 om 00:00
geschreven door Eline en Annelien 
|
