Het weekend zit er alweer bijna op... alles gaat wel heel
vlug moet ik zeggen. Maar het weekend was wel heel erg plezant! Te beginnende
met de verhuis natuurlijk!
Andres en Mieke ( de Belgische) zijn me komen halen om half
10. Ik had Pieterjan opgetrommeld om me te helpen om d evaliezen 2 verdiepingen
naar beneden te dragen, niet echt makkelijk in je eentje ;-) Omdat Andres me
belde dat hij er bijna was en Pieterjan er nog niet was, begon ik dan maar in
mn eentje met sleuren. Ik had wel wat schrik want ik had niet gezegd dat ik
ging verhuizen en eigenlijk wou ik het stiekem doen, maar Barnabe zat in zijn
kamer met de deur open. Stiekem ging dus niet echt ;-) Al mn moed verzamelend,
ging ik dan maar met de eerste koffer uit de kamer. Maar er werd geen kick
gegeven. Geen que pasa of wat dan ook. Nuja, zoveel te beter voor mij!
Pieterjan komt toe als ik de eerste koffers naar de 1e verdieping
breng en als alles beneden is zie ik Andres toekomen. Hij en Mieke steken alles
in de auto en met een koffer tussen mij en pieterjan in rijden richting mi
nueva casa! Het is best spannend en eenmaal aangekomen geef ik pieterjan een
rondleiding. Zelf ben ik helemaal in mn nopjes met dit nieuwe en vooral grotere
en propere huisje! Als pieterjan vertrokken is begin ik stilletjes aan uit te
pakken en een beetje in te richten. Nog niet teveel want ik wil eerst alles
kuisen en afstoffen. Min of meer klaar heb ik het even moeilijk om al mn moed
te verzamelen en naar el salon te gaan. Er klinkt gelach en gepraat en ik voel
me toch ene beetje op mn ongemak. Zij zijn al zo een hechte groep en ik kom
daar dan in tussen, beetje vreemd gevoel. Dus ik blijf nog 5 minuutjes op mn
kamer, schrijf een beetje en Katrijntjes schriftje en pep mezelf op. Maar het
valt allemaal wel mee. Ze zijn heel erg vriendelijk. Het is wel moeilijk volgen
wat ze allemaal zeggen. Hun spaans is zo rap en iedereen praat door elkaar dat
ik al helemaal moe word van me te concentreren! Gelukkig helpt Theresa mij een
beetje, dat is la novia van Gonzales, ene heel vriendelijk meisje. En ze vragen
ook telkens of ik het begrijp, en Gonzales legt vaak dingen uit in het Engels
als het om een inside joke ging of gewoon te rap om te verstaan. Ik ontdek ook
dat iedereen 28-29 is en een vriendin heeft, Andres en Mieke zijn zelfs een
koppel. Ik voel me echt ontzettend jong en klein tussen hen! Andres zijn broer
was er ook, Pablo, en ik had de indruk dat die toch wel veel aandacht besteedde
aan mij, hehe. Nuja, hij is al 30 dus misschien was hij gewoon vriendelijk en
geinteresseerd in Belgie ;-) Mn kotgenoten hebben namelijk op Erasmus in Gent
gezeten, best grappig. Anyway, we drinken en kletsen ( beter gezegd: zij
kletsen, ik probeer te volgen ;-) ) als Mano me zegt : Tengo una serpentina!
Mijn eerste reactie was terugdeinzen en een schrikachtig gezicht opzetten ;-)
Zijn vriendin heeft een slang en die blijft nu een week op zijn kot. Toch een
beetje geintrigeerd vraag ik of ik ze mag zien. Mano lijkt een beetje
terughoudend, maar als ik zijn kamer zie, dan snap ik waarom ;-) Ik moet
opletten waar ik mijn voeten zet, overal wel een berg van iets! Tussen als het
gerief kan ik ergens een bed en bureau onderscheiden, maar zo goed zie je het niet
meer ;-) Het kan dus erger he mams! Maar goed, ik wou dus gewoon de slang zien,
veilig in zijn kooi, maar neen! Mano haalt ze er gewoon uit! Alweer deins ik
een meter achteruit ;-) Maar Mano dringt erop aan dat ik ze streel. Ze is niet
giftig en wurgt niet, een opluchting? ;-) Goed, na enige aarzeling streel ik
ze, en het voelt zowat ruw/glibberig aan, beetje raar uit te leggen. De tong
gaat ook razend snel over en weer en ik vind het best stoer, hehe. Maar ze is
nerveus, want ze kronkelt heel veel en Mano steekt ze terug in zijn kooi. Hij
vermeldt ook nog even dat het eten van de slang, zijnde ratten, in de diepvries
liggen! De eerste weken misschien best niet gebruiken ;-) Maar goed, dat heb ik
dan ook alweer meegemaakt ;-) Tot 2u blijven we zitten en drinken (calimocho :
vino tinto con cola!), als ze besluiten om nog uit te gaan. Ik stribbel eerst
nog wat tegen, met de gedachte in mn achterhoofd: morgen uitstap naar segovia!
Maar ze dulden geen excuses en ik geef nogal snel toe ;-) Mijn eerste indruk
moet toch goed zijn bij hen he! En zo leer ik hen ook nog wat kennen ;-) Goed,
we vertrekken en eerst ben ik echt helemaal gedesorienteerd maar dan herken ik
het pleintje vlak bij mn oud kot! En we trekken duidelijk richting Irish rover,
nog niet zoveel gezeten daar hoor ;-) We blijven er een dik half uurtje en gaan
dan naar een typisch Spaans cafeetje. Ik vind het iets minder, ben ook al
behoorlijk moe ondertussen en het is enkel spaanse muziek, en Andres en Mieke
gaan met me mee naar huis. Nu voel ik me echt nog kleiner, zo klein dat ik
begeleiding nodig heb, hehe. Ondanks dat ik ze verzeker dat ik het echt wel zal
vinden willen ze toch mee.Nuja, zo ben
ik toch zeker dat ik niet verloren loop ( in het donker ziet alles er toch wat
anders uit) en babbelen w enog een beetje. Ze verzekeren me dat het een veilige
buurt is, sinds enkele maanden is er geen nieuwsmeer rond de serieverkrachter die vrouwen
opwachtte in hun casa, dus ik kan gerust zijn... Mabon, ze verzekeren me toch
dat het een veilige buurt is, op dat ene dingetje dus na :)
Om 5u kruip ik in mijn bedje, om 2u later de wekker veel te
vroeg te horen afgaan. Het gaat vlotjes om uit bed te kruipen, maar ik had toch
liever meer slaap gehad! Het was ook ontzettend koud die nacht en daar was ik
ook wel wat lastig van. Maar goed, ik ben mn lensjes aan het insteken als
Pieterjan voor het zekerst nog eens belt dat ik zeker wakker ben, hehe, de
schat ;-) Anyway, nu ik veel verder zit van de plaza mayor misreken ik me toch
een beetje qua tijd en doe ik aan snelwandelen zodat ik maar een kleine 5
minuutjes te laat ben. Lise en Pieterjan wachten al op me en Elise komen we
onderweg tegen. Samen stappen we naar het busstation, waar we onderweg de
Portugezen ook tegenkomen en Christian. Christian heeft nog minder geslapen dan
ik, slechts 1 uurtje, dus ik voel me een beetje verbonden met hem, hehe ;-) In
het busstation koop ik nog snel ene chocoladebroodje ter ontbijt en dan kruipen
we de bus op. Ik zit naast Cristian, best grappig, en eerst babbelen we nog een
half uurtje ofzo, maar dan haalt de slaap ons in en liggen we allebei te
maffen. Ik met mn mond open en Christian met zn hoofd hangende naar beneden ;-)
Uiteraard worden dit mooi vereeuwigd ;-) Onderweg, als ik af en toe even wakker
word, zie ik dat het gesneeuwd heeft! Wel mooi om te zien! Maar af en toe toch
ook een beetje schrikwekkend gezien de wegen glad liggen en er veel bochten
zijn! Maar we komen er heelhuids toe, gelukkig!De eerste passen in Segovia voelen ijskoud aan, maar eenmaal in beweging
valt het best mee. We stappen eerst een cafeetje binnen voor ons op te warmen,
best moeilijk gezien we met 12 zijn, maar het lukt toch een tafeltje te
bemachtigen. Best gezellig en de colacoa is meer dan welkom! Als alle
koffietjes en chocomelken op zijn beginnen we aan onze uitstap. Als eerste gaan
we naar het aquaduct gaan kijken, echt indrukwekkend! Volop toerist aan het
spelen worden er fotootjes van getrokken en beklimmen we de vele trappen. Het
uitzicht is heel mooi en nogmaals indrukwekkend. Het weer is behoorlijk
overtrokken, maar ik ben al blij dat het niet regent en dat de wind maar af en
toe koud aanvoelt. We lopen door het centrum en ik bekijk de vele leuke
winkeltjes, de shopdrang komt alweer naar boven ;-) We vinden wel postkaartjes
en ik koop een magneet, om bij te voegen aan mn collectie. Ik koop er ook
eentje met een stierengevecht op als aandenken aan Rodrigo. Erna komen we op de
plaza mayor en trekken een paar fotootjes in een gezellig kioskje. Tegen dat
iedereen zijn toestel heeft doorgegeven zijn we een kwartier verder, best
grappig ;-) We gaan naar de kathedraal, ook heel indrukwekkend, maar bekijken
het enkel van buiten af wegens te duur ;-) Of beter gezegd, we willen enkel
geld uitgeven aan het palacio :) We lopen verder door alle kleine steegjes en
komen dan uit bij el palacio. Superindrukwekkend! Het kasteel zou inspiratie
geweest zijn voor het kasteel van Walt disney, en inderdaad, het heeft er heel
wat van weg! Echt een heel mooi paleis. Met gebruik van onze studentenkaart
kunnen we er nog een eurootje afkrijgen en gaan we het paleis binnen.
Ook binnenin is het heel indrukwekkend. Vooral de plafonds
vind ik supermooi gedaan! Na het gans doorlopen te hebben, gaan Melissa, Elina,
Pieterjan, Elize, Laetitia en ik naar de torens. Wederom is het uitzicht
schitterend! We zien de besneeuwde bergen in de verte en ik krijg eigenlijk zin
om te gaan snowboarden, hehe. Na nog wat fotootjes genomen te hebben keren we
terug naar beneden, 152 trappen op en af gelopen, maar het was zeker en vast de
moeite! De tijd gaat behoorlijk snel want het blijkt al 3u te zijn en al onze
maagjes knorren! Gezien de grootte van de groep en de wensen van iedereen,
splitsen we op en ik ga mee met de portugezen, lise, elise en christian. We
stappen gans de weg terug om te gaan eten in pans. Daar is de keuze moeilijk,
maar ik ga toch voor het hamburger menu ;-) Frietjes zijn alweer lang geleden
en ik heb er zin in. Lekker vettig doen dus ;-) Maar het smaakt ongelooflijk!
Na het eten vallen mn oogjes toch stilaan toe! De warmte en een gevulde maag
zorgen er voor dat ik me erg moe voel. Daarbovenop is het tempo van het stappen
behoorlijk afgezwakt, tot slenteren toe en daar word ik alleen maar vermoeider
door! Eenmaal d egroep terug verenigd is blijft het tempo bij slenteren terwijl
we op zoek gaan naar het volgende monument. Eventje vergeten welk, dus het was
duidelijk niet zo impressionant ;-) We gaan nog juist het standbeeld van Romus
en Remulus bezoeken en dna is het alweer tijd voor op de bus te stappen. Voor
mij net op tijd gezien mijn geslaapwandel ;-) En ook Christian zegt geen neen
tegen een dutje op de bus ;-) Alhoewel iedereen wel geslapen heeft, met
uitzondering van Pieterjan ;-) Ik probeer ook in het Spaans te praten met Elise
en Laetitia. Het gaat wel maar echt vlot komt het Spaans er nog niet uit! Enfin
ja, het komt wel. Ik kan in elk geval iet of wat van conversatie voeren,
gelukkig!
Na 2u30 op de bus geslapen te hebben, zijn we terug in
Salamanca. Ik heb Hellen beloofd dat we samen met haar en haar vriendje zouden
gaan eten, dus Pieterjan en ik gaan alvast naar el corillo om op hen te
wachten. We overlopen het dagje bij un vino blanco y un cerveza en na een half
uurtje komen Hellen en Monir toe. Het loopt onmiddellijk heel vlot, Monir is
gemakkelijk om mee te praten en best grappig. We gaan om tapas en een drankje,
en omdat het goedkoper is om een drankje en tapa te kopen, bestel ik me nog een
2e wijntje ;-) Ik heb een stukje brood met daarop hesp, tomaat en
scampi en het is echt superlekker! Mmm, zou het zo terug willen eten ;-) Rond
12u gaan Pieterjan en ik door want we zijn allebei kapot. Het was echt ene
lange en vermoeiende dag met veel gestap en uiteraard veel mooie uitzichten. Ik
vond het wel heel gezellig en tof om Hellens vriendje te leren kennen. Hij mag zeker
nog afkomen naar Salamanca ;-) Ook lief dat hij ons getrakteerd heeft.
Wanneer ik rechtsta merk ik toch dat ik een heel klein
beetje tipsy ben. De vermoeidheid heeft ervoor gezorgd dat de 2 wijntjes en
baileys snel naar mn hoofd zijn gestegen. (het was misschien ook een beetje
teveel alcohol ;-) ) Nu pieterjan en ik dichter wonen lopen we een stukje
samen. Aangezien ik nu veel verder woon van plaza mayor is dat wel ene klein
beetje vervelend, maar langs de andere kant heb ik zo meer beweging en das dan
ook weer heel goed. Gelukkig stap ik altijd veel sneller als ik een beetje
dronken ben en het lijkt dan ook niet zo ver ;-) Eenmaal thuis zie ik dat de
deur weer open staat, maar ze hadden me verwittigd dat dat kon gebeuren omdat
het allemaal vrienden zijn en constant bij elkaar over de vloer gaan. Gelukkig
zie ik licht branden en is Pablo thuis. Hij kwam ook onmiddellijk kijken wie er
kwam, dus dat luchtte wel op. Geen paniek ;-) Na een kleine babbel verlang ik
toch echt naar mijn bed en zeg ik hem welterusten. In bed val ik als een blok
in slaap. Ik word wel een aantal keer wakker en lees telkens een smsje, hehe.
Van mn zusje, lisa, hellen en melissa. Allen nog laat op ;-) En als ik
smorgens wakker werd had ik mn meterknuffeltje in mn armen. Ik moet het
vanacht vastgepakt hebben, hehe. Vind het wel lief! Om 12u ben ik dan
opgestaan, terwijl Mano en Andres al aan het kuisen waren. Vond ik ook wel tof,
toont toch dat het geen vuilaards zijn ;-) Na mn mails gelezen te hebben begin
ik ook mn kamertje te kuisen. Ik gebruik de stofzuiger uit het ander
appartement, en echt, wat een luxe! Nooit gedacht hoe erg ik een stofzuiger kon
missen! Maar het is dus echt wel super dat ik het hier heb ;-) Wel nog altijd
jammer van die vervelende dweils maar goed, we stellen het er maar mee.
Terwijl mn kamertje droogt stap ik ondertussen in de douche. Even maak ik me de
bedenking dat geen douchehouder hebben toch echt wel vervelend is, maar dan
voel ik gloeiendheet water stromen uit de douchekop en alle bedenkingen zijn onmiddellijk
verdwenen! De eerste keer in de 3 weken een echt hete douche, deed zo
ongelooflijk deugd, amai! Dat heb ik echt gemist! Ik heb er dan ook een dik
kwartier onder gestaan, zo een deugd dat het deed! Mmm! Daarna heb ik mooi mn
kastjes afgestoft en alles een plaatsje gegeven. Moet morgen wel kapstokken
gaan kopen, want dat hebben z ehier niet. Maja, in de chinese bazar zal ik dat
wel goedkoop op de kop kunnen tikken ;-) Ik heb eindelijk eens plaats dankzij
de extra kast. Nu kan ik alles mooi uitstallen. Ik haal ook alle posters van d
emuur, behalve 1 van Palencia, aangezien Pablo me heeft verteld dat het echt
een mooie stad is. Ik heb dan maar mn kaartjes uit Avila en Segovia erbij
gehangen ;-) Als alle posters weg zijn begin ik met het ophangen van de fotos.
Ik moet ze zo hangen dat de blauwe gummies van de vorige eigenaar verborgen
worden, aangezien ik het er niet afkrijg. Tussendoor bel ik ook nog met Elsje
en mn zusje en mama en michiel. Het was wel lang geleden dat ik gebabbeld had
met mama en Eva dus het deed ze te horen en zien, ondanks dat skype een beetje
vervelend deed. Nuja, ik kon hen zien, dus dat vond ik het belangrijkste, hehe
;-) Na de gesprekjes ( alweer 2uur verder ;-) ) begin ik aan mn presentatie
over mn familie voor morgen. Het gaat best vlotjes, al weet ik niet of ik 10
minuten ga kunnen vol babbelen. Heb dan ook nog wat over mn vriendinnetjes
geschreven aangezien zij zo een beetje mn 2e familie zijn ;-) Het
zal wel lukken morgen denk ik. De laatste fotootjes hang ik op en ik ben best
tevreden, om niet te zeggen heel tevreden met mn kamertje! Ik weet niet goed of
ze nu kleiner of groter is dan mn andere kamer. Het lijkt kleiner, maar dat
komt waarschijnlijk doordat het bed en bureau groter zijn en er een extra kast
staat. De vorm is ook eerder breder in d eplaats van rechthoekig, maar who
cares, ik heb een superappartement nu! Ik vind het wel nog altijd moeilijk om
zomaar de salon binne te stappen. Ook omdat in het vorige piso ik altijd op mn
kamer zat en er ook niemand tegen me sprak, zelfs als ik moeite deed, dan bleef
het bij: hola que tal. Maar als ik the simpsons hoor vanuit het salon, dan vind
ik het toch de perfect gelegenheid om binnen te stappen en eigenlijk ben ik ook
benieuwd om het te volgen! Best wel grappig eigenlijk, the simpsons in het
spaans! Ik begrijp eigenlijk heel weinig ( voorlopig he, dat betert wel ;-) )
maar omdat ik de aflevering ken weet ik toch wat er gezegd wordt. Maar ik vind
het echt leuk om in het Spaans te kijken. Andres, Mieke en Mano komen er ook bij
zitten (ik zat er al met Angela en Pablo) en het is best gezellig. Ik vraag ook
of het goed is als er morgen vrienden komen eten ( ik wil wle eindelijk eens
gebruik maken van de keuken en vrienden uitnodigen ;-) )omdat ik toch vind dat
ik het voor de eerste keer beter vraag en gezien ze werken wil ik hen toch niet
ten laste zijn. Maar het is gelukkig in orde ;-) Ze leggen me ook de regels
van het huis ui en ik moet zondag voor het brood zorgen, best grappig :) Ik heb
tot half 2 de tijd om erom te gaan, hehe. Ideaal zou ik zo zeggen ;-) Ik
probeer hen te verstaan en haal mijn beste spaans boven. Als ze wat geduld
hebben, dna komt het er traag maar zeker wel uit. Maar soms voel me zo
opgelaten als ik weer ontzettend lang doe over 1 zin dat ik in het Engels begin.
Moet daar eigenlijk mee stoppen want alleen door het te praten en fouten te
maken leer je hoe het moet he.
Tijdens de simpsons eet ik nog vlug wat toostjes, een tomaat
en een appelsien, aangezien ik vergeten ben om vrijdag inkopen te doen. Vergeet
altijd dat we zaterdag nooit op tijd terug zijn van de uitstap en dat zondag
alles gesloten is. Was vanmorgen/vanmiddag dus koekjes en vanavond dus de
toostjes. Mabon, we leren het wel ;-) Rond 11u was ik mn bordje af en babbelik
nog wat met Angela. Ik vind haar echt een lief en tof meisje. En heel geduldig
ook. Want ze wacht mooi tot ik mn woorden vind, hehe. Maar ik leer het wel,
geen nood! It will come! En ik voel dat in deze omgeving zitten, waar er
constant en snel Spaans gepraat wordt, wel erg goed is voor mij. Ook
vermoeiend, want ik moet me altijd ferm concentreren maar ook echt goed om het
te leren!
Bueno!
Dat was dus
mijn weekend, dat er alweer op zit! Morgen mijn laatste weekje Spaans en dan 2
weken vakantie. De lessen beginnen pas 15 maart, maar misschien ga ik de
vrijdag een vrij vak volgen, ik ga nog zien. In ieder geval ga ik in de 2 weken
veel spaans leren en veel aan mn thesis werken! Niet puur vakantie dus ;-) Entonces,
voy a dormir!
Het is alweer een tijdje geleden, van de uitbarsting om
precies te zijn :) En ondertussen is er al weer wat leuks gebeurd, uiteraard
;-) Gisteren heb ik bericht gekregen dat ik vandaag mag verhuizen! Joepie! Ik
ben echt superblij! Mn valiezen zijn al gepakt en ik kan hier niet snel genoeg
weg zijn!! Weg van de vuiligheid en de kleinheid, de onvriendelijkheid en het
lawaai, en de slechtwerkende deuren. Ik hoop dat het daar veel beter is, maar
op het eerste zicht zag het er wel stukken beter uit! Ze zijn ook
supervriendelijk! Ze hebben me al uitgenodigd om deze avond mee uit te gaan,
dus ik zie het wel zitten ;-) Ben benieuwd waar ze me mee naar toe slepen, hehe
:) In ieder geval ik ben echt blij hier weg te zijn, voor moest het nog niet
duidelijk zijn ;-) Ik heb niks gezegd dat ik vandaag verhuis en ik ook niks
zeggen, hehe. Hun sleutel kunnen ze terugkrijgen als ik mijn fianza heb
teruggekregen en eerder niet. Kwestie van een beetje de macht in handen te
houden ;-) Het pakken van mijn valiezen ging niet zo vlotjes, hehe. Al iets
teveel geshopt en dan voornamelijk schoenen eigenlijk waardoor ik een extra tas
van Hellen heb moeten lenen ;-) Natuurlijk heb ik nu ook eten, wasmiddel en mn
donsdeken extra om te verslepen ;-) Al bij al valt het nog mee, maar ik ben
superblij dat ik dees niet zelf moet dragen naar mn nieuwe appartement! Ze
komen me gelukkig halen met de auto, thank god! Ik zou er anders immens lang
over gedaan hebben om daar te raken, amai! Toch wel superlief, dusse, eerste
indruk is zeker muy bien ;-) Nu is het wachten tot ze een smsje sturen en me
komen oppikken :)
Gisteren zijn we ook naar de salsales geweest en hebben we
eerst getafeld bij Hellen. Eigenlijk had ik iedereen uitgenodigd, hehe. Beetje onbeleefd
van mij ;-) Maar ik heb wel de inkopen gedaan ( spaghetti want voor 6 koken
moet eenvoudig zijn ;-) ) en ook grotendeels gekookt en afgewassen. Was wel het
minste wat ik kon doen ;-) Maar het was wel supergezellig en best lekker,
ondanks het gebrek aan groenten ;-) Ook over de wijn is er genoeg
gediscussieerd geweest ;-) Ik had 2 flessen gekocht, een goedkope en een duurdere
( 50 cent, haha) en na van de duurdere geproeft te hebben kwam de waarheid over
d egoedkopere boven ;-) Ze stonk toch wel en iets te droog, hehe :) Bon, in het
vervolg betalen we dus 50 cent extra ;-) Natuurlijk vertrekken we veel te laat
voor de salsales, eigenlijk ging ze net beginnen toen wij vertrokken ;-) Maar
eenmaal daar bleek ze nog maar 10 minuten beizg te zijn dus doen we toch nog
mee. Eerst heb ik Pieterjan als partner, best leuk, al hoewel er af en toe op mijn
teentjes wordt getrapt ;-) Maar ik ben dan ook weer niet zo een goede volger
;-) Dan moeten we changeren ( cambiar ;-) ) en kom ik terecht bij Fernando, een
heel goede danser. Wel ene beetje schaamtelijk voor mij, gezien ik dus echt
niet goed in volgen ben en er dus veel lo sientos uit mijn mond komen ;-) Maar
ik leer wel veel bij zo. Het was wel leuker deze keer om alleen met mannen te
dansen, toch leuker dan met vrouwen! En ik had ook mooi zicht op de dansleraar,
dus alles zo goed snor ;-) Daarna zijn we met zn allen ( Hellen, Riké,
Pieterjan, Melissa en Elina) naar Corillo gegaan, een heel gezellig
jazzcafeetje, waar we ons voor de eerste keer aan een cocktail waagden.
Cosmopoltan, jammie! Riké ging voor Paralizer, een cocktail met vodka en leche
( melk!) wat ons een behoorlijk onsmakelijke combinatie leek, maar eigenlijk
superlekker was! We hangen even lekker de toerist uit en trekken fotootjes en
kletsen ondertussen lekker bij. We plannen een tripje naar Segovia voor
zaterdag en we halen de jeugdfotos uit onze portefeullies boven. Bets grappig
elkaar als kind te zien! Ook de ontmoetingen met de vriendjes/vriendinnetje
worden verteld. Als enige single luister ik maar gedwee ;-) Wel schattig om
alles zo te horen, hehe :) Om 1u zijn we allen moetjes en keren we terug naar
ons huisje. Voor mij, mijn laatste nachtje in dit krot ;-)
Afgelopen woensdag heb ik niet zo veel gedaan gezien mijn
dodelijke vermoeidheid na de lawaaierige nacht, en na een huilbui-skype-telefoontje
met Lisa, voel ik me al wat beter! Je slaagt er toch altijd in me beter te doen
voelen hoor, zoet! Ik werk nog wat aan mn thesis en las een broodnodige siesta
in ( met 3u slaap hou ik het geen dag uit!) en na de siesta besluit ik om een
wandelingetje te maken. Ik moet toch mn overige thesisteksten nog afprinten en
een frisse neus halen zal me goed doen. Het wandeligetje wordt vergezeld door
winkeltjes, uiteraard ;-) Maar ik hou me in en koop enkel een ring en ketting. In
de chinese winkel koop ik wel ook spotgoedkope nagellak en oogschaduw. Daar word
ik ook al heel wat vrolijker van ;-) Ik kijk ondertussen ook naar cadeautjes
voor al mn jarige vriendinnetjes en doe toch al wat ideetjes op ;-) Ik ga ook
op zoek naar dezelfde handtas voor mn zusje, maar ik heb het nog niet gevonden.
Zal het eens aan Leila moeten vragen! Ik ben zo een 2.5u buiten, en eenmaal
thuis voel me al een pak beter. Zeker als ook Elsje nog eens komt skypen met
me! Niets is beter om je vriendinnetjes te horen en zien op een kakkerig dagje
;-) Dus we peppen elkaar een klein
uurtje op en sluiten dan met een dikke zoen (en een hongerige maag ;-) ) af. Er
wacht een lekker stokbroodje met zalm en een tomaatje (mijn dagelijkse
groenten/vitamienen) op mij en samen met de laptap nestel ik mij in mijn bedje
voor een aflevering private practice. Met een gevulde maag, frisse neus en de
babbels in mn gedachten gaat het al ene stuk beter en kruip ik onder de wol. Gelukkig
een stille nacht maar ik ben wel wakker geworden van de warmte, stel u voor! De
ene keer werkt dat ding helemaal niet, de andere keer veel te hard! Nu stond
het op 25, dus echt wel een aantal graden teveel! Heb het mooi teruggeschroefd
naar 20 en mn raam open gezet want het voelde niet gezond aan! Maar door de
vermoeidheid ben ik weer snel in slaap gevallen ;-)
De spaanse les ben ik ook weer mooi gaan volgen de donderdag
:) Al vond ik het bij de les conversatie niet zou tof om genegeerd te worden!
We waren aan het praten over feestdagen ( oudejaar, kerstmis, ...) en ze vroeg
aan iedereen hoe dat gevierd werd bij hen, behalve aan mij en lise, tss, beetje
pissig werd ik er van. Mabon, vandaag dan ook niet gegaan naar dat deel om ook alles
te kunnen inpakken. Wel het grammatica deel gedaan en de toets meegemaakt. Was beetje
rare toets, niet zoals ik gewoon ben in Belgie, maar ja, vertalingen kunnen ze
dan ook niet vragen ;-) Ik vind wel dat het naar behoren gegaan is. De werkwoorden
had ik op 1 na allemaal juist, dus dat vind ik wel het belangrijkste ook. Aan de
vocabulaire moet ik wel eens werken. Maar dat komt ook wel! We beginnen nu
onder elkaar ook meer spaans te praten, dus das best goed!
Wat er vandaag dus nog op het programma staat is een
verhuis, jiippie jeej ;-) En waarschijnlijk uit met de kotgenoten! Best benieuwd
hoe dat gaat aflopen! I will keep you posted :) ( o vos voy a decir ;-) )
Kakkers van een kotgenoten, el concierto y la fiesta "Belgica"
Pfff, ik ben echt zo ongelooflijk pissig en gefrustreerd en,
echt, ik heb hier gewoon gehad met die kakkers en dit krot van een huis! Ik kon
er nog meeleven ( tenminste voor anderhalve week) dat het hier niet netjes ligt
( een dikke understatement trouwens) en ontzettend klein is, maar gisteren was
gewoon de druppel. Ik kwam thuis van het Belgisch feestje en ik zag dat de deur
gewoon open stond! Onmiddellijk in paniek natuurlijk naar mijn kamer gerend en
gelukkig is er niks weg, maar ik was echt zoooo pissig! Alles ligt hier gewoon,
laptop, gsm en alle persoonlijke spullen, en zij doen niet eens de moeite om te
controleren of de deur dicht is?! Echt dikke kakkers!! Ik heb onmiddellijk een
bericht naar Alejandro gestuurd in het Engels dat de deur hier open stond en
dat ik echt wel pissig ben, want komaan, als ik al niet eens mijn deur uit kan
gaan zonder er zeker van te zijn dat ze de deur sluiten, dan zou ik 5 maand
gewoon op mijn kamer moeten zitten!! Als ze alledrie thuiskomen, een dik half
uur later, komen ze al bonkend en stampend op mijn deur kloppen, zat natuurlijk
en totaal respectloos, al lachend en doen. Matthias probeert er nog iet of wat
een draai aan te geven : O, ik weet niet hoe het komt, we zijn samen
weggegaan, maar het komt wel vaker voor dat de deur toch niet dicht is. O, tof
om weten! En wat dacht je van eens te gaan klagen, ik bedoel zij hebben hier
ook hun laptop staan e. Oja, dat heb ik al gedaan maar er wordt niks aan
gedaan. Allee, gezellig. Echt ik ben blij dat ik hier weg kan. Met een have good night sleep is het gesprek
gedaanen knal ik de deur dicht. Die andere 2 kakkers trekken er zich zelfs
helemaal niks van aan en gaan gezellig gaan koken en natuurlijk nog meer lawaai
maken. Mijn nachtrust zie ik al wegvliegen. Ik ben ook gewoon supergefrustreerd en de tranen
lopen er gewoon uit. Ze hebben gewoon helemaal geen respect, slaan met deuren,
zetten hun muziek superluid en roepen door heel het huis. Ik kan ze echt niet
uitstaan. Ik kan het hier ook echt geen week meer uithouden en ik beslis dat ik
ga proberen dit weekend te verhuizen en ik hoop dan dat ik niet al te veel ga
moeten betalen voor de laatste week van februari. Maar ik heb het gewoon gehad.
Dit was echt den druppel. Vanacht eigenlijk gewoon net geslapen, aangezien ze
tot 5u lawaai hebben zitten maken en om 8u gewoon opnieuw zijn begonnen. Ook Alejandro
kan blijkbaar niet telefoneren in zijn kamer en staat te roepen in de hal door
zijn telefoon. Vanacht wel mijn mp3 in mijn oren gestoken tegen hun gekweel en
als ik dan op een liedje kom ( vriendschap) die de meisjes op mijn mp3 gezet hebben, lopen de tranen nog
harder. De gedachte Ik wil naar huis komt op, alhoewel het niet echt is dat
ik naar huis wil, ik wil gewoon een goed kot hebben. En kotgenoten die vriendelijk zijn en niet uit
de hoogte doen zoals die kakker van een Barnabe. Ik wil gewoon zo snel mogelijk
naar het ander kot en hopelijk is het daar dan veel beter. Want dees, echt,
slechter kan eigenlijk gewoon niet. Vanmorgen ben ik dan ook niet bepaald
subtiel geweest. als zij lawaai kunnen maken, dan ik ook, want ik geen slaap, dan
zij ook niet. De deuren heb ik niet bepaald zachtjes dichtgedaan en mijn muziek
heb ik ook aangezet. Waarom zou ik stil zijn als zij het overduidelijk niet
zijn? Ja, niet dus. Enfin, de frustratie is al wat uitgeschreven ondertussen. Ik
hoop dat ik hen vandaag niet te veel zie en dat mijn ander kot iets laat weten
en dat ik dan de fianza terugkrijg van Alejandro.ik ga bepaald niet vriendelijk
zijn als hij ook maar durft neuten of klagen. Ik vrees dat ik dan wel eens zou
kunnen ontploffen, in het nederlands, engels, spaans, alles door elkaar! Maar goed,
dat is dan ook alweer iets dat ik geleerd heb: niet bij de pakken blijven
zitten en voor jezelf opkomen. Een nieuw kot zoeken was het beste wat ik kon
doen en daarin ben ik best assertief geweest. ik geef mezelf een schouderklopje
bij gebrek aan jullie die het doen ;)
Enfin, de avond was niet geheel slecht gelukkig, dus ik zal
met een positieve noot eindigen. Om 8u zijn we naar el concierto geweest van
Walton high school, een Amerikaans schoolorkest. Het zat er dan ook vol van de American
high school students. Samen met Elina, Pieterjan, Lise, Angela en enkele Duitse
meisjes zijn we ernaar gaan luisteren en ik vond het echt sjiek. Ze konden echt
supergoed spelen en hun publiek was ook uitbundig. Toen ze love story
speelden van Taylor Swift, een bekende zangeres in Amerika begonnen de meisjes
spontaan mee te zingen, echt wel grappig:) Terwijl wij zoiets hadden van : Mmm,
wie is dat? ;-) Maar het was wel heel erg mooi. Het heeft ongeveer een uurtje
geduurd en uiteraard was er een staande ovatie :) Maar ik vond het ook heel erg
goed, blij dat ik geweest ben. Erna zijn we een tapatje gaan eten en een
wijntje gaan drinken. Best gezellig, maar wel moeilijk want de conversaties
beginnen nu in het Spaans te gaan! En het is toch nog altijd zoeken naar de
woorden. Even zie ik het niet meer zitten, al dat spaans, maar dan komt het
tweede wijntje en de spaanse tong vloeit al een beetje beter :) Het is best
gezellig en we leren de Duitse meisjes wat beter kennen. Ook Hellen komt toe en
hare Ludovic ( de mooiste Erasmusjongen ooit :)) is behoorlijk persistent en
belt haar zelfs ;) Nadat ze niet opneemt stuurt hij ook een smsje om samen uit
te gaan, haha, hij geeft niet op ;) Best grappig.
Tegen half 12 trekken we dan naar de Irish Rover, in de
regen! Boeh! Waar er dan nog eens een wachtrij staat! Dubbelawoe! Ik schurk
subtiel een beetje dichter tegen die voor mij aangezien zij las paraguas
hebben! Hehe, alhoewel, echt subtiel is het niet als ze erna beginnen lachen en
de paraplu wat dichter bij mij houden ;-) Wel vriendelijk! Als we eindelijk
binnen mogen zijn onze haartjes toch wel nat ( en ik heb dan ook nog eens net
mijn froe bijgeknipt, hehe. Het resultaat mag er wel wezen vind ik, voor de
eerste keer zelf te knippen ;-) ) en is het ook behoorlijk druk. Als we
eindelijk een drankje hebben vervoegen we ons bij de rest en zit de sfeer er
snel in. De muziek valt goed mee maar het is er echt alweer snikheet. Er lopen
er ook nog enkelen verkleed rond : Michael jackson en un hombre met gigantische
borsten, best grappig! Naar het einde toe zwakt de muziek wel af. Het is bijna
constant franse muziek ( het is Belgian/French party) en daar ben ik toch wat
teleurgesteld in. Geen milk inc gehoord verdorie! Maar goed, ik heb me wel echt
geamuseerd!
Wat de komende dagen brengt, daar heb ik geen idee van. Hopelijk
zit er een verhuis in en msschien nog een uitstapje? Al hoop ik eerst en vooral
op een verhuis en dan op zon! Het is hier alweer aan het regenen. Het weer doet
me toch iets teveel aan Belgie denken hoor! Maar goed. Vandaag staat er ook nog
niet veel op het programma. Aan thesis werken en Spaans leren. Ik ben niet naar
de les wegens te gefrustreerd en te weinig slaap om me echt goed te kunnen
concentreren op het Spaans. Maar vandaag ga ik wel goed de werkwoorden en de
tijden leren. Eens werk van maken dat ik het onder de knie krijg en desnoods
Alejandro in het Spaans onder zijn voeten kan geven, haha! Anayway, ik hou
jullie wel op de hoogte als er een verhuis op komst is of als er nog leuke
avonden/dagen gepland zijn, hopelijk zonder irritante kotgenoten ;-)
Bueno, voy a
desayunar y despues voy a estudiar!
(Ter vertaling:
ik ga ontbijten en dan studeren ;-) )
Vandaag
staat er alweer een feestje op het programma, één waar ik gewoon niet op
kan/mag ontbreken! Namelijk the Belgian party! Ik moet toch mijnland
vertegenwoordigen he ;-) Maar geen nood, ik doe ook nog aan cultuur! Strakjes
is er een klassiek concert op ons unief en we gaan eens gaan luisteren. Dus het
is niet alleen maar feestjes he!
Afgelopen
zondag was het dan weer een rustig dagje, beetje bekomen van het carnaval.
Jammer genoeg had ik ook last van buikpijn, waardoor het rustig dagje toch ook
een beetje een ziek dagje was. Ik weet niet goed hoe het kwam. Misschien iets
verkeerds gegeten, misschien van de lucht hier. Alejandro rookt namelijk, en de
sigarettengeur hangt in heel het huis, tot in de badkamer en keuken, echt walgelijk.
Ik denk dat het daardoor misschien komt en omdat het hier toch niet zo proper
ligt. Al doe ik mijn best, maar met enkel een veegborstel en geen stofzuiger
raak je niet ver. Binnen een uur ligt het hier weer stoffig. Maar goed, nog
anderhalve week en dan kan ik verhuizen! Ben ik toch blij om! Voor de rest heb
ik artikels gelezen voor mn thesis, een beetje spaans geleerd en serietjes
gekeken. Ik moet wel zeggen dat ik naar het einde van de dag echt een
beklemmend gevoel kreeg. Ik kan enkel op mn kamer zitten en dat is toch echt
wel klein voor een ganse dag. Aangezien el salon geen optie is, wegens te
ongezellig, te klein, te té gewoon! Alles is gewoon in die kleine kamer gepropt
( zetel, stoelen, tafel, tv en kast) waardoor het beklemmend gevoel alleen maar
zou toenemen. Ook mn kotgenoten zijn vandaag niet echt spraakzaam. Ok, ik heb
Matthias dan wel laten schrikken ( ik zei alleen maar hola, maar zijn
sprongetje was goudwaard :)) maar dat neemt niet weg dat hij mijn pogingen om
een gesprekje aan te knopen uit de weg moet gaan. Bon, gans de dag dan maar op
mn kamer. Tegen het einde van de avond is de buikpijn, een klein beetje beter,
maar meer dan een yoghurtje gaat er niet in.
De volgende
dag ben ik net op tijd voor de spaanse les. Deze week hebben we 2 andere
professoren en zitten we ook in een ander lokaal, op maar liefst de 5e(!)
verdieping. Nuja, goed voor de conditie! Aangezien ik niet fitness, zijn deze
trappen een goede vorm van sport, naast het alledaagse gewandel. De nieuwe
professor is echter ontzettend traag en ik vind het echt saai. We kunnen dan
wel niet zo goed spaans, maar elk woord dat je zegt op het bord schrijven is te
veel van het goede. Nu goed, in de pauze gaan we met zn allen een koffietje
gaan drinken en Melissa en ik willen chocomelk maar chocolat is duidelijk niet
hetzelfde als chocolademelk! Het is gewoon gesmolten chocolade. Nuja, mijn
suikerspiegel mag een beetje opgekrikt worden gezien het weinige dat ik binnen
heb sinds vorige avond, maar ik speel toch maar op veilig en lepel de helft op.
Terug naar d eles nemen we toch maar de lift tot de 4e verdieping (
verder gaat ze niet) aangezien 2keer de trap op 1 dag doen toch iets te veel
van onze adem vergt ;-) Ook de conversatieles vind ik maar niks vandaag. Ik snap
er helemaal niks van en de concentratie dwaalt al snel af naar tekeningetjes
maken op mn blad. Stout, ik weet het. Maar het is zo vermoeiend om te focussen
op een taal waarvan je toch maar de helft verstaat. Maar goed, morgen doe ik
beter mijn best! Eenmaal de les gedaan is blijkt het te sneeuwen en is het echt
ijzig koud! En ik moet nog boodschappen doen! En ik heb nog steeds geen paraplu!
Maar goed, de honger wint het op de koude en dus trotseer ik de sneeuw en
wandel naar el dia. Nadat ik alles gevonden heb en mezelf beloon op chocolade,
is het nog steeds aan het sneeuwen. Terug naar mijn kotje, gelukkig zonder te
vallen en gelukkig staat de verwarming aan als ik thuiskom. Het eten doet me
deugd en Katrijntje stuurt me een smsje om te skypen. En zoals altijd : eenmaal
begonnen komt iedereen :) Dus ook Lisa en Elsje komen aan de beurt. Ik ben wel
blij Lisa te horen want ik vind het jammer dat ik er niet bij kan zijn op haar
verjaardag. Via het skypen heb ik het gevoel dat ik er toch nog een beetje bij
kan zijn en kan ik haar 3 dikke zoenen toegooien. Eenmaal afgesloten is het
tijd om naar Riké en Hellen te gaan, want we gaan samen shoppen. De meisjes
zitten in een cafeetje iets te drinken en Julia, een Duits meisje is er ook
bij. Ook een heel vriendelijk meisje waar ik het onmiddellijk mee kan vinden. We
gaan op weg naar calle Toro, de hoofdwinkelstraat, en starten in de h&m met
onze 20% korting kaart. Ik vind er een mooi grijs pulletje en schaf me maar
meteen ook een paraplu aan, al wou ik dat eigenlijk helemaal niet doen
aangezien ik verdorie in Spanje ben en de zon hier zou moeten stralen, maar
goed, dat komt nog! En snel ook hoop ik ;) Ook Hellen koopt een kleedje en we
zetten onze tocht dan verder. Ik koop nog roze ballerinas,en ja ik weet dat
het nog veel te koud is, maar ze zijn zo mooi en spotgoedkoop dat ik ze niet
kan laten liggen :), en nog een zwart tshirt want ik heb te weinig pullekes met
lange mouwen mee :) Ook de andere kopen leuke kleren, Hellen heeft echt een superleuk
rokje gkocht! Ondertussen zijn we helemaal uitgehongerd en trekken we naar de
carrefour waar we op zoek gaan naar iets dat makkelijks te bereiden is, maar
toch gezond en lekker is. We belanden bij de pasta en besluiten om er zalm en
tomaatjes bij te eten, met een kaassausje. Eenmaal betaald haasten we ons naar
huis en beginnen riké, hellen en ik al te koken, terwijl Julie nog even naar
huis moet. Tegen dat Julia terugkomt (met de nodige vertraging door eventjes verloren te lopen ;) ) is het eten
klaar en kunnen we aan tafel gaan. En het is echt superlekker! Alweer een goede
bereide maaltijd en behoorlijk gezond ;-) We kletsen over vanalles en nog wat
en voor we het weten is het alweer 11u. Nog snel een kopje thee en een koekje,
gezellig voor de Spaanse televisie, wat behoorlijk grappig is, CSI is het Spaans
;-) En dan is het tijd om naar huis te gaan. Ik zorg ervoor dat Julia de plaza
mayor veilig bereikt en thuis bekijk ik nog gauw even mn mails alvorens in
bedje te duiken. Ik vond het wel echt ene leuk dagje. Zo nog eens shoppen en
kijken naar elkaar of de kleren passen, was al een tijdje geleden! Goed voor
het smeden van de banden, hehe ;-)
En vandaag,
dinsdag, heb ik eigenlijk nog niet veel gedaan. De spaanse les ging beter dan
gisteren, maar ik vind toch vooral de pauzes leuk ;-) En deze keer een echte
chocolademelk gedronken! Je moet dus vragen om colacao ;-) Dat is
chocolademelk, hehe :) En dan weer wat thesisteksten gelezen en geskyped met Elsje!
En sebiet dus el concierto! Ik laat je weten hoe het was ;-)
