13.04.10

Hola!!

Que tiempo! De laatste keer was vlak voor de skypedate met de nichtjes en die was superleuk! Ze zaten te wrikkelen en te doen op de stoel en op Helen haar beentjes, hehe. Ocharme haar beentjes ;-) Maar ik vond het zalig om naar hen te kijken en luisteren. Kirsten was weer haar actieve zelve en ook Helen had heel wat te vertellen, hehe. Was echt superleuk!

Die avond heb ik verder nog in mijn boek gelezen zodat ik er zaterdag aan kon beginnen. Het ging wel wat moeizaam maar met behulp van google taalhulpmiddelen en wat trucjes ( groot lettertype, veel alineas ;-) ) lukte het me toch wat neer te schrijven. ’s Avonds heb ik dan lekker filmpje gekeken. De volgende ochtend wat vroeger opgestaan om nog te kunnen verder werken want om 11u was de laatste processie waar ik met Julia en Pj had afgesproken. Uiteraard waren we veeeeeeel te vroeg! Maar gelukkig was het mooi weer dus vond ik het helemaal niet erg om te wachten. Rond 12u begonnen ze langzaamaan toe te stromen om er tegen 1u mooi te staan. En dna begon er ene mis! Dat hadden w eniet voorzien! Maar goed, het duurde niet zolang en was best leuk om mee te maken. Na een uurtje hadden we het wel gezien en gingen we ieder ons eigen weg. Ik nog wat verder typen, tot 9pagina’s, woehoe! Om dna mn koffers te pakken. Ik moest me dan nog behoorlijk haasten om op tijd te zijn op de plaza, maar het is me toch gelukt. Melissa, manon en Lucinde kwamen ook net toe. Onderweg klapje met Lucinde gedaan over haar reisjes en dna Rike opgepikt. Zij zit niet op onze bus, maar we spreken af aan het busstation. Uiteindleijk blijkt haar bus, die goedkoper was en geen express!, nog sneller te zijn dan de onze! Wij hadden wat last van files, maar uiteindelijk komen we ene kwartiertje later aan. We moeten dna nog de metro pakken naar d eluchthaven en dan zijn we voorlopig uitgereisd ;-) In de luchthaven zoeken we een “aangenaam” plekje op om er te “slapen” het wordt d egrond tegen de muur ;-) Rike en ik eten onze avondluch op en babbelen een beetje bij. Daarna proberen we allemaal wat te slapen, wat niet zo eenvoudig is. De grond is echt hard, hehe ;-) Maar ja, met de mp3 in valt alles wel nog mee. Ik geloof dat ik in totaal zo een 2uurtjes slaap en af en toe wakker wordt met ene zere nek en rug, maar goed, slapen op de luchthaven kan ik ook al van mijn to do lijstje schrappen ;-) We frissen ons een beetje op en gaan dan naar de douane. Die is echt niks in vergelijking met belgie. Rike heeft een scheermesje mee dat zo wordt doorgelaten, bizar! Enfin, we kunnen op het vliegtuig, maar niet na problemen met de bagage van Manon en Melissa. Die zijn veel te groot. Na veel gewring en geduw krijgt Melissa hem er wel in, maar niet meer uit! 2 man zijn nodig om het ding er weer uit te krijgen! Hilarisch eigenlijk! Maar hij mag mee. Uitegput als ik ben val ik voor het opstijgen in slaap! Ik, de angsthaas wat betreft vliegen! Echt erg! Maar goed dutje gedaan! Tot net voor de landing, die een beetje met turbulentie gepaard ging.

Eenmaal in Granada aangekomen voelt het ijskoud aan. Geen 25graden die voorspeld was!  Ik zoek ondertussen hoe we in het hostel moeten raken. Eerst de luchthavenbus op en dan een ander minibusje naar Alhambra! Met mijn ballerinatjes aan vriezen mijn teentes er bijna af, maar ik probeer te denken aan leukere dingen. We moeten even wachten op het busje maar dan kunnen we eindelijk naar het hostel, dat vlakbij Alhambra is. Inchecken kan nog niet, maar onze bagage kunnen we wel achterlaten. Dus gaan we terug richting stad. Wel erg hoe de banden hier piepen in alle bochten, niet normaal, hehe! Eenmaal in het centrum aangekomen is het even zoeken naar de toeristische dienst. Daarna gaan we even lekker bekomen op een terrasje met een koffietje en een fruitsapje (redelijk duur, maar superlekker!). ondertussen is de temperatuur ook aan het stijgen, al blijft het behoorlijk bewolkt. We gaan dan op zoek naar wat lekkers en gaan dan richting de cathedraal, die ook best mooi is. We gaan er wel niet binnen, want kerken heb ik nu wel al genoeg gezien ;-) We zetten onze tocht verder en bezoeken nog een aantal kerken en kapellekes. We gaan dan naar een parkje en kopen onderweg fresas, mmnjam njam! Het parkje is echt 1 kleurenveld van viooltjes, echt heel mooi! Met onze fresas nestelen we ons in het gras maar helaas komt er een windje op zetten en na een half uurtje krijgen we het toch te koud. We keren terug naar het centrum, waar het veel warmer is omdat het beschut is. Maar omdat het nog behoorlijk vroeg is, slechts 4uur, beslissen we om terug te stappen naar het hostel en ondertussen te genieten van de natuur. En hoe! De uitzichten zijn echt prachtig in granada! Ondanks de ‘bergen’ die we omhoog moeten en de wolken die de zon belemmeren is het uitzicht echt te zalig. Ik zou er een paar uurtjes kunnen hebben bliven staan! Maar we zijn allemaal wel behoorlijk moe en stappen verder naar het hostel. Eenmaal aangekomen blijkt onze kamer best mee te vallen. We vallen allemaal direct op bed en doen een dutje. Erna gaan we op zoek naar een restaurantje.  Ik bestel ene pasta 4kazen en, ondanks dat het niet vers is, vind ik het wel lekker. Het smaakte zeer zeker! En het was ook nog gezellig. Iedereen was wel zo uitgeput dat we naar het hostel terug zijn gegaan. Omdat het er zo koud was is Rike bij mij in het dubbelbed komen slapen, lichaamswarmte en een extra deken ;-) Ik heb dan ook geen kou gehad ;-)

’s Morgens was er “ontbijt”, zijnde koffie of chocomelk ( ongelooflijk zoet) met een muffin. Nuja, gratis is gratis ;-) Erna zijn we naar het Alhambra gegaan. Natuurlijk, net als het bijna aan ons was bleek het uitverkocht! Enkel de tuinen konden we nog doen. Maar we besloten dan maar om dat de volgende dag te doen. We zijn naar het centrum gelopen, langs de buitenkant van het Alhambra, ook echt heel mooi. Ik mis de natuur wel in salamanca eigenlijk. De geuren en kleuren van de bloemen, het groene gras en het geluid van water... Echt heerlijk. We komen weer vlakbij het centrum uit en bezoeken nog even de toeristische shopjes. Behoorlijk marokaans. Wel mooie dingen gezien. We beginnen allemaal honger te krijgen en dus gaan we op zoek naar een supermarkt, wat nog niet zo eenvoudig is! Daarna gaan we op zoek naar een parkje, maar dat blijkt uieindelijk een klein reepje grasveld te zijn. We zetten ons dan maar op de stenen, met zicht op granada, heerlijk! De zon schijnt ook vandaag en na het middagmaal valt iedereen in slaap. Ik geniet er ook echt van. Dit is echt het leven. Na een half uurtje rood worden ;-) Keren we terug en beslissen om de winkelstraat eens te doen ;-) Eerste wat we zien is de gigantisch grote blanco! Echt zotjes! Alle winkeltjes doen we, en met succes! Ik koop een geruit blauw hemdje en een blauw topje, helemaal niet zo duur ;-) Rike vindt ook een kleedje en Lucinde een bikini en bloesje. Manon heeft oorringetjes. Goed geshopt dus! Erna trakteren we onszelf op een ijsje, njamnjam en gaan we nog even de souvenierwinkeltjes in voor een magneet, kaartjes en een pin. Ik vind ook nog een leuk cadeautje voor Els en eentje voor mn metekindje! Superlief! We doen erna nog een terrasje en gaan dan naar het restaurantje dat we smiddags gezien hadden. Daar delen we eerst een slaatje, om eens gezond te doen ;-) En het was echt superlekker, amai! Erna nemen we bijna allemaal mousaka. Alweer niet zelfgemaakt, maar ik vond het wel lekker. Het was ook supergezellig. Echt veel geklets, meisjes onder een ;-) na het eten gaan we terug naar ons hostel. Rike en ik gaan nog even naar beneden om in ons dagboek te schrijven en de mails enzo te checken.

De volgende morgen ( woensdag) gaat de wekker al om half 8 af. we willen op tijd zijn voor het Alhambra, waarbij de tickettenverkoop om 8u begint. Helaas pindakaas, er stond echt een rij van hier tot in tokio! Wie staat er nu zo vroeg op! Echt abnormaal! Enfin, we schuiven dan maar aan en gaan per 2afwisselend om koffie en om ons te douchen. We moeten er immers al om 11u uit. Maar alweer geen geluk! Als het net weer bijna aan ons is het alweer uitverkocht! We beslissen dan maar enkel de tuinen te doen. Uiteindelijk kunnen we slechts 1 paleis niet zien, dus dat valt dan nog mee. We vertrekken en ik vind het er echt prachtig. De tuinen zijn heel mooi met de watervalletjes, de bloempjes en vogeltjes die erin rondhupsen. Ook de monumenten zijn erg mooi, met uitzichten op granada langs de ene kant en besneeuwde bergtoppen aan de andere kant! Super! Na 2-3uurtjes erin rond gelopen te hebben, krijgen we honger en gaan we terug naar het centrum. We stoppen onderweg bij de supermarlt en maken een heerlijk broodje dat we in het stralende zonnetje opeten. Alweer: this is life! We keren dan langzaamaan terug om de bus van 5u naar Malaga te proberen halen. Dat lukt echt echter nipt niet. Dan maar die van 6, geen probleem! Het is een dik uurtje rijden en er wordt serieus gedut! Eenmaal in Malaga kan je ze zee al ruiken en de wind al voelen! Even is het lastig om de weg te vinden, maar het lukt ons dan toch om op de juiste bus te springen. Waar we moeten afstappen hebben we echt een prachtig zicht op het strans en de zee! Heerlijk! Ik kreeg er onmiddellijk een vakentiegevoel van! Blij en opgewekt! Met onze valiezen rollen we verder en vinden we onze hostel. M’n beste spaans haal ik boven, maar de eigenaar is echt supervriendelijk. We maken ons dna klaar om te gaan eten en vinden een buffet met slaatjes, pasta en pizza, heerlijk! Als enigen in het resaurant wel ene beetje vreemd, maar o zo lekker en goedkoop! En wederom heel erg gezellig! We blijven er een paar uurtjes hangen, alles moet toch geproefd worden ;-) En gaan dan terug naar het hostel. Ik hoopte op ene goede nachtrust, maar neen hoor, een canadees meisje stak er met haar gehoest een stokje voor! na een half uur non-stop hoesten volg ik Rikes slimme voorbeeld en neem mn mp3. Dan maar “slapen” met muziek!

Uiteraard word ik wakker met hoofdpijn, wat had je gedacht! Dus een dafalgan met water van de kraan, mijn volgende stomme zet! Erna gaan we om ontbijt bij de supermarkt vlakbij. Lekker eten en dan kijk ik even naar mn mails. Mams heeft fotos doorgestuurd van het Paasfeestje. Had ik wel moeilijk mee. Iedereen samen zien zitten en ik hier alleen... Op Pasen zelf had ik niet echt een gemis gevoel omdat ik Pasen niet echt gevierd heb, maar met die fotos te zien kreeg ik het toch heel moeilijk. Maar goed. We zetten door! We gingen dan richting stad. Omdat we de omgeving wouden zien gingen we te voet. En de zee zien maakt me echt happy. Ze was wel wild, wat het nog interessanter maakte om ernaar te kijken. Onderweg kwamen we ook fitnesstoestellen tegen, handig om te sporten ;-) we zijn even blijven zitten en ondertussen voelde ik mn maag langzaamaan beginnen samen trekken. Opkomende krampjes die we voor het gemak negeerden ;-) Eenmaal aangekomen aan het strand vraag ik om hier even te liggen. Ik ben een beetje het cite-seeing beu en vind het te warm om nog verder te doen. Dus leggen we ons op een klein grasveldje met het geluid van de zee op de achtergrond. Het duurt niet lang of ik dut weg ;-)  Ondertussen begon mijn maagje verder op te spelen en van al het gestap in Granada waren mn benen zo moe dat ik bijna geen poot meer kon verzetten. Het ging er dus traagjes aan toe! Wel alweer de cathedraal gezien en het kasteel, wat we zaterdag gingen bezoeken. Erna weer een terrasje gedaan want het begon ferm af te koelen. Ik begon ook een gemis te voelen en smste een beetje met Katrijntje en Hellen. Natuurlijk werd het dan erger, dus me even subtiel teruggetrokken in het toilet. Het gemis wordt nu toch heel erg. Ik wil hen supergraag zien, dus voor mij mag het snel dinsdag zijn! Ik keer dan maar terug en we beslissen dan om de shopstraat eens af te schuimen. Leuke winkeltjes, maar ik koop niks. We keren dan terug omdat  iedereen het koud heeft en ik echt buikpijn heb. We stoppen nog in de supermarkt en kopen wraps als avondeten. Samen maken we het klaar, ik doe vooral de afwas, want ik check eerst nog even mn mails, een moment van rust. Het is alweer gezellig en goedkoop en zo een maaltijd deed mn buikje deugd. We blijven nog even boven hangen, checken alle tarieven en uren voor de trein naar Cordoba en ik sla nog een babbeltje met de eigenaar. Vind dat wel leuk om spaans te praten, al is het ook heel erg moeilijk. Maar het lukt min of meer.

De volgende morgen gaat de wekker om 7u om naar Cordoba te gaan. Het ticket blijkt nog duurder te zijn dan we verwacht hadden en Lucinde bestelt de trein van half 9 terug, beetje te laat voor ons eigenlijk. Maar goed. Om half 11 in Cordoba is het al om te stikken! We halen ene kaart en bekijken wat we eerst kunnen doen. We hebben tijd genoeg, dus alles kan op het gemakske. We vertrekken richting park, en alweer, die geuren! Mmmm, ik zou ze willen opsluiten in een potje en meenemen naar Salmanca, echt heerlijk! Ook al die bloemen en het groen spreekt me aan! Wandelen door het park vind ik heerlijk! We komen dan aan bij het oude gedeelte waar we eerst ons ontdoen van overbodige kledingstukken zoals truitjes en leggings. Het is zowaar 29graden, echt zot! De zonnecreme wordt dan maar bovengehaald en elk lichaamsdeel wordt goed ingesmeerd. We stappen het oude gedeelte binnen en komen terecht in een warwar van kleine straatjes met veel bloempotten aan de muur. Heel erg mooi, maar vervelend dat de kaart niet helemaal juist is! Maar de belangrijkste dingen zien we. Eenmaal uit het oude gedeelte komen we op een parkje waar er een trouw gaat beginnen. Nieuwsgierig en romantisch als ik ben, ga ik een stukje dichterbij. De bruidsmeisjes zien er schattig uit en het kleed van d ebruid voor heel erg warm! Maar wel een prachtige dag om te trouwen! We blijven nog even kijken en genieten en gaan dan naar het mezquita. Wanneer we de hoek omsaaln duikt het gebouw op. Echt imposant! Heel egr mooi! Het is er wel erg druk. Er tegenover is ook het parlement en daar staat het vol van cameras en agenten. Iets te doen dus! We gaan het mezquita binnen, maar vinden 8euro toch te veel om te betalen. We twijfelen nog even, maar beslissen het dan toch niet te doen. Ik voel aan mezelf dat ik niet zo goed ben en suiker nodig heb wil ik niet flauwvallen. Dus d eburger king binnen voor een ijsje en een fantake. Het doet wel goed, maar ik heb toch nog last van krampen. De zon schijnt ook heel fel en het is lastig om te city trippen in die hitte. We gaan toch nog verder, naar de bekende brug, maar dan is het toch echt tijd om uit de zon te gaan. Iedereen werd lastig van d ehitte en Melissa kreeg er hoofdpijn van. Dus wouden we naar een parkje gaan. Rike gaat ondertussen op zoek naar een supermarkt en ik ga op zoek naar het parkje. Op d ekart lijkt het vlakbij, maar het blijkt ene half uur te duren en heel wat gevraag op straat om het te vinden, vreselijk! Ook niemand die me eens helpt dus ik raakte al half gefrustreerd. Eindelijk aangekomen, leek het gesloten te zijn! Dan maar naar rike gestuurd om daar op haar te wachten.  Zij heeft een parkje gevonden en daar blijven wij met ons 2. De rest gaat een terrasje opzoeken. Deed wel deugd even met zn tweetjes. Es goed kletsen en dan opt gemak een dutje. Effe relaxen. We trekken dan terug naar het centrum, voor ons kaartje, magneet en pin. Ik begin me echter beroerder te voelen en zet me dan maar in de schaduw, te wachten op de anderen. Zij hadden paella gegeten. Die is Manon echter niet goed bevallen, want op de trein is ze heel erg misselijk geworden. Zij hebben dan ene taxi naar het hostel genomen terwijl Rike en ik de bus. Met mij ging het nog wel, had enkel krampen, maar helaas begon het slechte water me parten te spelen. Toilet was die avond m’n toevlucht, niet echt prettig!

Zaterdag ging er dan ook echt relaxed aan toe! Uitslapen en dan aan het strand gaan liggen, met een sjaaltje op mn hoofd! Echt warm was het niet, maar ook niet koud. Rokje met truitje ging perfect. Rike en ik zijn langer blijven liggen en dan om soep in de supermarkt gegaan. Misschien dat ik dat zou verdragen. Had immers al van donderdagavond niks meer vast gegeten. Enkel yoghurt met banaan. De soep was lekker, maar nadien ben ik toch in mijn bedje gaan liggen en wat gerust. Om half 8 opgestaan, dus echt veel aan mn dag was er niet, maar ik heb toch genoten van de ochtend. En ook de avond was leuk. Ik zat met mn yoghurt in de zetel toen een jongen deed of hij er nog bij kon ( wij hadden d etafel een beetje ingepalmd ;-) ) dus ruimde ik wat op en gluurde dna stiekem in zn boek mee. Zag ik dat het nederlands was, dus begin van “he, van waar ben je?” waarop hij me nogal onbegrijpelijk aankeek en ik, na een tweed eblik op het boek te werpen, zag dat het duits was, haha! Maar het was een goed aanknopingspunt ;-) We hebben dan een tijdje zitten babbelen en het was echt nog nen toffen. Webben ook met een Canadees gebabbelt. Ook leuk. Erna heb ik nog even op internet gezeten en zag voor de eerste keer de echos van de babies! Toch alweer een traanmomentje! Ik kijk er echt naar uit om hen te zien! Erna kruip ik in mn bedje want we moeten er de volgende dag alweer vroeg uit.

Zondag hebben we onze eerste bus om kwart na 9 richting Sevilla. Ik doe een klein dutje op de bus en onderweg zie ik dat Sevilla echt prachtig is! Ik had wel wat schrik voor op d ebus te zitten, want mn buikje was helemaal nog niet in orde. Gelukkig, zolang ik niet bewoog was alles ok ;-) Bij elke tussenstop wel even gebruik gemaak van het toilet. In sevilla was er een uurtje pauze en dan de langste busrit. 8u30 op d ebus zitten! In het begin waren er echt te veel tussenstops. Bij eentje moest ik hoognodig, maar had hij niet gezegd hoelang we stopten. Dus zei ik nog al grappend tegen Melissa: hou hem tegen als hij vertrekt he! Zie ik toch wle net bijna mijn bus wegrijden zeker! Al lopend doe ik teken, waarna ik een ganse schldpartij over me krijg dat het helemaal geen tijd was voor een plaspauze. De kakker! Hij zou nogal content geweest zijn! Enfin, soit, volgende stop duurde maar eventjes 40minuten, pfff. Maar goed, toch ene broodje gegeten. Echt geslapen heb ik dna niet meer. Enkel naar muziek geluisterd en van het uitzicht genoten. Was echt heel mooi! Vooral de zonsondergang! Het was wel ontzettend warm op de bus, verschrikkelijk! Was ik al niet misselijk, dan was ik het wel geworden! Enfin, we komen toch op tijd thuis. Wel moet ik dringend naar het toilet, en net dan is alles gesloten! Dat wordt op een spurtje naar huis dus! Eenmaal thuis voelt alles weer heel vertrouwd aan. Even weel op mn eentje doet wel deugd. Zeven dagen op zeven mensne om je heen kan soms veel zijn. Dus ik genoot van het alleen zijn. Dan ook nog met mn mammatje en zusje gebeld, wat ook heel erg leuk was.

De volgende morgen was mn laatste vakantiedagje. Een dagje dat ik moest gebruiken om alles hier in orde te brengen voor de meisjes hun komst. Ik keek er echt al ontzettend naar uit! Maar mn buikje gooide nog roet in het eten. Na de keuken en de woonkamer gedaan te hebben kon ik niet meer. Dan maar in mn bedje gaan liggen en wat uitgerust. ’s Middags ging het dan beter en dus heb ik dan mn boekverslag afgewerkt ( toch nog de 10pagina’s voor sexuologia gehaald!) en dan naar het kopiecenter en boodschapjes doen voor de meisjes. ’s Avonds heb ik wel nog mn eigen kamer al helemaal opgeruimd en dan nog wat schoolspulletjes gedaan.

Hoe het verder gaat, kom je in de volgende blog te weten ;-)

Besos!

Elientje

xxx

18-04-2010, 22:42 Geschreven door Elien