13-18.04.2010

Hola!

Deze week was SUPER!

Dinsdagochtend drong het besef nog niet zo goed door dar de meisjes die dag zouden komen. ’s Morgens had ik eerst nog les Sexuologie. Eigenlijk was het niet echt de moeite om te gaan. Omdat veel Spanjaarden nog op reis waren heeft ze geen les gegeven maar onze boekbespreking overlopen. Gelukkig had ik de mijne nog niet afgegeven want ik geloof dus dat die zot slecht is. Alleeja, in vergelijking met de anderen heb ik echt zo een mega kinderlijk verslag. Maarja, je moet roeien met de riemen die je hebt en ik ben er best wel trots op dat het afgeraakt is! Ze moet er maar content mee zijn! Dus op het einde heb ik het netjes afgegeven, hehe. De volgende les is dan weer eens weggevallen, nog maar 1 les van haar gehad. Hoop dat we ooit eens les hebben, ondanks dat er geen examen van is, want ik wil echt geen ander vak hoeven te zoeken! Anyway, dat gaf me wel meer tijd om mijn huisje verder op te kuisen. Eenmaal thuisgekomen ben ik dan ook begonnen met de badkamer. Met muziek in de oren valt alles best wel mee. Al vind ik het toilet nu ook weer niet zo leuk. Daarna komt het kleine badkamertje aan de beurt, stofzuig ik de logeerkamer en ten slotte wordt mijn kamer gedweild.  Eerst nog mn bibboeken terugbrengen en dan stap ik er naar toe. Ondertussen word ik wel steeds zenuwachtiger. Vooral ook dat ze er al zouden zijn, maar ik hoef geen schrik te hebben. De bus is er nog niet. Ik krijg buikpijn van het wachten en ondertussen slaat mn hartje bij elke bus ene beetje op hol. Ik wil ze echt zo graag zien, amai! Eindelijk komt dan de bus het perron opgereden! Ik zie Lisa al achter het raam en begin een beetje op en neer te hupsen, hehe ;-) Lynn komt als eerste uit de bus, waarop het geknuffel volgt! Het doet zo’n deugd iedereen te zien, horen en kunnen knuffelen, echt zalig! Nadat de koffers uit d ebus zijn gehaald en ze me gans het busverhaal gedaan hebben ( honger, boze buschauffer, sandwich die crocue monsieur bleek te zijn, babywagen omver gelopen) gaan w eop weg naar mn kot. We hebben wat bekijks, mijn gevolgje met al de koffers, hehe. Maar ik vind het reuzeleuk. Aangekomen op mn kot is de gang meteen overvol en heb ik beetje problemen met mijn deur. Maar das de stress ;-) De koffers worden op mn kamer gedropt en een rondleiding wordt er gegeven, waarna er uitgeput in de living wordt geploft. Fruitsapjes en chipjes worden uitgedeeld onder een babbeltje, waarna ik me herinner dat ik nog verjaardagscadeautjes heb! Aangezien Lisa het langst heeft moeten wachten mag zij als eerste. En blij dat ze met haar handtas is, hehe. Goed gekozen van mij ;-) Katrijn is de volgende en ook het sjaaltje en de oorringen vallen in de smaak. Tenslotte is Elsje aan de beurt. Ook zij is blij met haar sjaaltje, ooringen en het doosje. Goede cadeaus gekozen dus! En joepie, ook ik ben aan de beurt! Katrijn heeft chocolade mee voor mij, mmm, zalig! En dan wisselen we onze schriftjes uit. We hebben allebei een boekje waarbij we aan elkaar schrijven, echt leuk! Ik ben benieuwd naar wat zij allemaal geschreven heeft! Nadat iedereen ene beetje bekomen is maken we ons klaar om tapas te gaan eten. Ik breng hen naar Corillo en leg hen het principe van de tapas uit. Moeilijk kiezen, maar uiteindelijk lukt het en bestel ik voor elk van hen. De tapas vallen in de smaak en een tweede en derde rondje volgen al gauw. Ik vind het echt leuk samen met hen hier te zitten. Ook een beetje onwerkelijk dat ze er zijn. Het voelt zo vertrouwd aan en tegelijkertijd ook ze vreemd omdat dit een stukje van mn leven is dat eigenlijk niemand heeft gezien. Iets wat alleen van mij is en nu kan ik hen hierin betrekken, kunnen ze zich een beeld vormen van hoe alles hier is. Vreemd maar o zo leuk.

Na de tapas gaan we naar de Irish Rover. Daar leren ze ook mn vrienden kennen. De muziek is maar half. English party, maar vooral trage en oude liedjes. Ik zie ook Hellen terug na 2weken en het weerzien is plezant. Een dikke knuffel en dan stel ik ze voor aan de vriendinnekes. En ze wordt goedgekeurd, hehe ;-) Omdat iedereen behoorlijk moe is ( en sommige tapas verkeerd zijn gevallen :p) gaan weal rond half 2 door. Voor mij niet zo erg, want de volgende morgen had ik al les om 9uur. Eenmaal thuis kruipt iedereen stillekes in zn eigen bedje. Lisa, Els, Kim en Katrijn in d elogeerkamer op d edubbele matras, een luchtmatras en de zetel. En Anouck en Lynn in mijn living op de luchtmatras. De sleutels laat ik bij hen zodat ze ’s nachts naar het toilet kunnen ( enkel mijn appartment mogen ze gebruiken, kwestie van geen overlast voor het ander appartement :p) en ’s morgens naar de winkel. Ik kan me ’s avonds niet bedwingen en lees toch al een stukje in het schriftje van Katrijn. Echt zo lief! Ik kreeg er al bijna traantjes van! Maar ik besluit toch om te stoppen omdat ik zoveel mogelijk van haar wil genieten als ze er niet is. Dus het schriftje stop ik veilig weg voor wanneer ze er niet is en ik behoefte aan haar woorden heb.

Woensdagmorgen sta ik stilletjes op om naar de les te gaan. Raar wetende dat als ik terugkom ze er nog steeds gaan zijn. Echt ene vreemd, maar alweer leuk gevoel. Eenmaal op het unief blijkt de les ( alweer) niet door te gaan. Even maak ik de overweging of ik terug naar huis zou gaan, maar besef dan dat ik geen sleutels heb, haha! Enfin, ik wil hen niet wakker bellen gezien de lange dag van gisteren, dus dan maar in de bib geplaceerd en een briefje naar Lisa geschreven. De tijd gaat zo wel voorbij en om 11u ga ik naar de volgende les. Die valt best mee, maar eenmaal gedaan ga ik toch snel naar huis. Aanbellen voor mn eigen huis was ook iets wat ik nog nooit had gedaan, hihi. Thuiskomen in een huis vol gelach en gepraat ( dat ik versta ;-) ) is toch wel bijzonder leuk! Terwijl ze zich nog aan het klaarmaken zijn ( 6 en 1 douche is ene beetje weinig ;-) ) eet ik mijn lunchje op en dna gaan we samen naar het centrum. Ik was helaas de siesta vergeten, dus alle culturele monumenten waren dicht. Dan maar gaan shoppen, que pena ;-) Ik besluit om 1 les te laten vallen zodat ik samen met hen kan shoppen. Niet zo erg, want van recursos humanos snap ik toch de ballen. Die vent spreekt veel te snel! Dus genieten van de meisjes! Samen naar kleertjes zoeken, passen en keuren, mmm, me gusta mucho! Er wordt toch redelijk wat gekocht en zelf ben ik helemaal weg van een bloemetjestrui. Ik koop ook nog een fotoboekje voor Hellens verjaardag en dan gaan we een ijsje eten, ondanks de regen ;-) We placeren ons op de trapjes voor de mac donalds, 7 op een rij, hihi. Lise passeert ondertussen van de les en we spreken af om samen te gaan eten.  Na ons ijsje is het bijna 6uur en ga ik naar de laatste les van de dag. Klein beetje tijdverspilling want ik verstond niks van de casus. Ben zelfs ietsiepietsie in slaap gevallen, hehe. Maar goed, toch nog de laatste slides kunnen noteren en dan verstond ik het wel, dus niet helemaal nutteloos. Na de les heb ik met de meisjes aan de erasmusbar afgesproken. Zij zijn ondertussen naar huis geweest en alle aankopen afgezet. In de erasmusbar zat de sfeer er weer goed in. Te beginnen met de broodjes, he katrijntje ;-) Hier is het de gewoonte om er olijfolie, zout en peper op te doen, hehe. Lynn begint en iedereen volgt schoon haar voorbeeld, Katrijn zelf extra veel, maar nadat iedereen proeft blijkt het azijn te zijn, haha! Hilarisch! En katrijntje alles schoontjes opeten, niks verloren laten gaan he ;-) Enfin, met olijfolie smaakte het al beter. We bestellen ondertussen, de menus voor de meisjes en ik nen spaghetti. Wetende dat de menus veel te veel zijn van de vorige keer, hehe ;-) Het voorgerecht was wel heel erg lekker, heb ik mee mogen proeven en erna kreeg ik ook mn hoofdgerechtje. Lise was ondertussen ook toegekomen. Er werd veel gelachen en het was echt een gezellig etentje. Erna zijn we nog naar Lises kot gaan kijken. We hebben pralinetjes gegeten en heel wat afgelachen, hehe. Echt te zalig voor woorden! Af en toe zweeg ik echt even om van iedereen te genieten, ok ja, klinkt raar ;-) Maar iedereen bezig te zien, was zo leuk. Momenten die ik opsloeg in m’n geheugen... Was echt heel gezellig het gebabbel en gelach. Na een uurtje zijn we dan naar huis gegaan Eenmaal thuis was iedereen toch nog redelijk moe en vrij snel naar bed gegaan. Voor mij weer niet erg, want ik moest alweer om 9u op school zijn. Omdat mijn practica verzet was konden we donderdag niet op uitstap gaan, maar uiteindelijk vonden ze dat toch niet zo erg.

Deze keer was er wel les, al is die een half uur later begonnen, had nog kunne uitslapen, grr. En tussendoor, want practica was maar om 1u terug naar huis gegaan. Thuis even op de pc om te lezen op internet dat er een vulkaan is uitgebarsten en het luchtverkeer grondig verstoort is. Even denk ik nog dat het een grap is, maar niks is minder waar! Smsjes gaan al over ent weer en een lichte stress komt op. Maar we kunnen e rnu toch niks aan doen, dus trekken we samen het stad in. Ik laat ze achter bij een kapelleke en ga zelf naar het practica. Beetje met spanning want het is het eerste dat ik doe. Haasten had ik alweer niet moeten doen, een half uur later beginnen we pas! Enfin, ik zit bij een jongensgroepje, helemaal niet mis ;-) En we krijgen 3 casussen om te lezen, die we dan moeten diagnosticeren. Ik begrijp wel de tekst maar wat de jongens zeggen gaat veel te snel. Ik wist ook niet dat ik mn notas moest meedoen, dus veel heb ik niet gezegd. Maar enfin, het ging. Ik was al blij dat ik niet moest praten voor de klas ;-) Na het practica zoek ik de meisjes op ( na een miscommunicatie uiteindelijk gevonden, hehe) en nu begint de echte culturele tocht. Mijn universiteit hadden ze de dag ervoor al gezien, en ook in mijn klasje gekeken, hehe. Ik zie zo nog hun gezichten als ik zit en ze met 3 om de deur komen piepen en zwaaien, hehe, te grappig! Ook de bib en casa de las cochas waren ze al binnen gegaan. Dus gaan we richting de kikker. Ik waarschuw ze al dat het niet veel voorstelt en dat het bijna onmogelijk is om het te vinden, laat staan te zien, maar ze zijn vastbesloten. Tot ze de gevel zien, ha! Een naald in een hooiberg! Ik geef ze uiteindelijk wat tips en Els raadt het, maar niemand ziet er echt een kikker in. Beetje gefrusteerd gaan we dna maar naar de burger king ;-) Ze hebben honger en het begint toch te regenen, dus das geen probleem. Zo ene vettige hap doet wel deugd en tegen dat alles verorberd is i de regen ook “gestopt”. We zetten onze tocht verder en gaan naar de cathedraal. Daar is het tijd voor wat fotootjes en veel lawaai :p Iedereen heeft ons duidelijk gezien en de bloemetjes het gevoeld, tsss :p Omdat de regen alweer komt, hollen we naar de cathedraal om die vanbinnen te bezichtigen. Daarna moeten we op zoek gaan naar de astronaut, maar dat wil maar niet lukken. Zelfs niet met aanwijzigingen van Pieterjan. Dus klamp ik maar een paar mensen aan, want ik wil het absoluut tonen, ook al hoeft het voor hen ondertussen niet meer ;-) Na een paar toeristen aangeklampt te hebben, haha, heb ik eindelijk ene Spanjaard vast die het ons toont. Toch kleiner dan verwcaht! Maar wel leuk om te zien! We gaan dan verder naar de rivier, maar blijven ondertussen staan bij een mannetjesduif die wanhopig ene vrouwtje probeert te verleiden, haha, echt te grappig! Omdat het vrouwtje blijft weigeren en de man het dan maar opgeeft gaan we verder. Net aan de Romaanse brug aangekomen begint het toch wel heel erg te gieten. We gaan onder een beeld gaan staan ;-) Lekker knusjes bij elkaar. Spanje, altijd zon neen ;-) Enfin, het wordt grappig want er passeert een jogger en met Katrijn haar ‘ baaaah’, liggen we allemaal plat! Je had er bij moeten zijn om het grappig te vinden eigenlijk, haha ;-) Enfin, het regent al iets minder, dus gaan we over d ebrug en trekken nog ene groepsfotootje, met ene “mooie” lucht op de achtergrond ;-) De mariasjaalkes worden ook al bovengehaald en het gelach gaat verder. iedereen heeft ons wel zien aankomen! We maken het wandelingetje rond de rivier om dan weer te pauzeren onder een afdakje. Gelukkig hebben ze vanmiddag even zon gezien, hehe ;-) Omdat het maar blijft miezeren, afwisselend met harde regen beslissen we om het Jezuietenpark maar te laten voor wat het is. Ik spreek met Hellen af om de weegschaal te gaan halen, nodig om de valiezen te wegen. We gaan allemaal naar haar kot en ze geeft hen ene rondleiding. We ploffen neer in de zetel en het is wel ene beetje een invasie, haha. Er wordt onmiddellijk verteld over de dag en Hellen wordt bij alle verhalen betrokken, echt hilarisch! De monden staan niet stil! Na een uurke moeten we toch wel door en gaan we nog even langs de schoenenwinkel voor Lisa en Lynn en de mango voor handtassen voor Els, Lisa, Kim en mij. Echt mooie! Dan gaan we naar huis en ploffen we met zn allen in de zetel. Vermoeiend zo de stad zien! Uiteindelijk wordt het later dan verwcaht en is het al half 11 als we nog moeten gaan eten. We hadden al een restaurantje op voorhand gekozen, maar achteraf gezien was die keuze misschien toch niet zo goed, haha. We kwamen al toe en waarschijnlijk gingen ze net sluiten, dus echt opgetogen waren ze niet. Dan bestelden we en was niet alles meer aanwezig. De meloen met ham was wle echt lekker. Ook al stikte ik bijna in een stukske, haha! Lynnen en Katrijn waren gewoon grapjes ana het vertellen, net op het moment dat ik zo een stukje in mn mond had. Het sap ging in de verkeerde pijp en de adem was weg, hehe. Best eng en hilarisch tegelijk ;-) gelukkig alles goed gekomen ;-) Erna kregen we ons hoofdgerecht. Lisa en ik een stuk vis met vijf frietjes, vis die niet helemaal goed gebakken leek. En de rest gebakken jamon met frietjes en groentjes. Maar op veel trok het eigenlijk niet. Gelukkig hebben we altijd onze humor ;-) Het dessert was dan pannekoekjes met de chocolade van de churros, veel te dik dus ;-) EN katrijn kreeg die chocolade als mousse, haha ;-) Maar enfin, het was wel gezellig ;-) Erna ga ik met hen naar de Chupiteria, in de hoop dat ze het even leuk vinden als mij. Maar daar hoef ik me geen zorgen over te maken! De chupitos gaan er gemakkelijk in ;-) Ik pas na 5, gezien mn buikje nog recovering is, maar Kim gaat er helemaal voor ;-) Nog eentje! En dat zijn er zowat 10, haha ;-) Echt te grappig voor woorden! Enfin, we krijgen iedereen dan toch mee naar de khandavia. Daar hebben ze wederom geluk want de muziek is echt goed. Iedereen amuseert zich te pletter en wanneer het, rond 5uur , te druk wordt beslissen we naar huis te gaan. Rond half 6 ligt iedereen uiteindelijk moe maar tevreden in bed.

We slapen min of meer uit want d evolgende morgen moeten Lisa, Els, Anouck en Lynn normala gezien de vlieger op. Daar is heel wat onzekerheid over, wat het toch streesier maakt. Na het ontbijt en als iedereen gepakt en gezakt is trekken we toch naar het busstation. Net als we daar aankomen krijgt Lisa bericht dat hun vlucht gecancelled is. Ze beslissen toch de bus te pakken en te kijken wat ze kunnen doen. Ik heb het wel lastig, zo afscheid nemen. Is niks voor mij. Als ik iedereen op d ebus zie zitten heb ik het ook echt moeilijk en vloeien er toch ene paar traantjes. Gelukkig heb ik Katrijn en Kim nog. Anders zou het echt te erg geweest zijn. Van 7 terug naar alleen. Ze maakten de klap wel wat zachter. Achteraf hoorde ik ook van de meiden dat er bij hen ook traantjes zijn gevloeid, dus dat vond ik toch wel heel erg lief.

Maar w emoeten verder, dus ik ga met Kim en Katrijn richting plaza en nu het zonnetje schijnt placeren we ons er met een ijsje. Leuk want dat doe ik ook altijd met Hellen en Rike enzo, dus tof dat ik dat nu met hen kon doen. Na een uurtje kletsen, zowel persoonlijk als lollerig, gaan we naar het kopiecenter om de fotootjes voor Hellen af te drukken. Daarna ga ik in mijn beste spaans gaan uitleggen dat in d ehandtas van Els het beveiligingsknopje er nog inzit, maar dat we het ticket verloren zijn. Ik was even bang voor politie al, dat we het “gestolen” zouden hebben, maar er wordt geen probleem van gemaakt, gelukkig! We gaan terug naar mn kot met het idee om flairs te nemen en de fotootjes om naar het parkje te gaan. We komen echter volledig uitgeput aan mn kot aan, alweer ;-) We ploffen ons even in de zetel, met boekskes en koekskes en ik begin deftig te knippen. We besluiten om niet meer naar het parkje te gaan en naar de el dia om eten. Een goeie beslissing, want we zijn nog maar net terug thuis of een onweer barst los! De regen valt met bakken uit de lucht, zelfs hagel komt er bij en dan begint het te donderen en te bliksemen! Geschift! Die morgen had ik nog stellig tegen iedereen beweert ‘In Salamanca onweert het nooit!’ Best grappig eigenlijk! We beginnen dan maar aan ons aperitiefje, boorelnootjes met cola ;-) En dan begint het echte werk. Katrijn en Kim beginnen met alle groentjes te snijden terwijl ik nog de laatste hand leg aan het fotoboekje voor Hellen. Natuurlijk hebben we veel te veel eten! Massa’s pasta over! Maar het was wel lekker. Eerst een gezond slaatje, dan pasta pesto met kip en dan fruitsalade. Lekker, lekker! En goedkoop! We moeten ons echter een klein beetje haasten, want we zijn al te laat voor Hellens verjaardag. Gelukkig had ik al gewarschuwd. Wel nog een beetje schaamtelijk, want we vinden de sleutels van het andere appartement niet, dus zeg ik het tegen Andrez en na heel wat gezoek blijkt het in mn handtasje te zitten, afgang! Maar bon, we wandelen maar snel naar Hellens huis. Als één van d elaatsten komen we toe, hoewel pieterjan en zn vriendinneke er ook nog niet waren. Ik was wel benieuwd om haar te leren kenne. Maar het is echt een toffe. Ook katrijn en kim konden hun plan trekken. Ze voelden zich onmiddellijk op hun gemak bij Hellen en dat vond ik heel plezant. Om 5 voor 12 reppen we ons naar de keuken om de taart klaar te maken en de glaasjes champagne. Happy birthday wordt uit volle borst gezongen en dan worden de cadeautjes gegeven. Ze is heel blij met d ebon voor stradivarius en krijgt tranen in de ogen als ze het fotoboekje ziet. Wel ontroerend vond ik. Ze was er heel blij mee. Ik neem haar dna nog even mee naar haar kamer en geef daar het cadeautje van Katja af, dat ik al een maand bijhield, en een klein persoonlijk cadeautje van mij. Ik zag wel dat het haar heel wat deed, dus daar was ik blij om. We babbelen nog even en gaan dan terug. Al die tijd hadden Katrijn en Kim geen enkel probleem met contacten leggen. Stiekem ben ik wel fier op hen, hehe.  We gaan dan met zn allen naar de chupiteria. Kim in haar nopjes natuurlijk ;-) Hoewel de absynth haar niet goed bevalt, hehe. De chupitos gaan weer snel derdoor, hoewel ik weer snel afhaak.  Erna gaan we naar de khandavia. Hellen gaat niet meer mee, maar mijn meisjes willen wel nog verder gaan, hehe. We stellen ons terug bij het podium en leven ons uit.  Het was heel erg plezant, maar we waren wel moe. De 2^e nacht op rij half 6, dat gaat aan je vreten ;-) Eenmal thuis valt kim uitgeput op mijn vloer, haha! Echt hilarisch! Moesten we haar niet gedwongen hebben zou ze daar zeke rin slaap zijn gevallen, hihi.

De volgende morgen slapen we dan ook als ene blok, iedereen! Zelfs Kim ;-) Kim haar papa vraagt dan ook om te skypen. Hij heeft een oplossing gevonden met de trein. Nadat we ons klaargemaakt hebben en een ontbijtje hebben gegeten gaan we naar het treinstation. Ik heb ook naar Pieterjan gestuurd, want zijn vriendinneke zit hier ook vast. Aangekomen in het station laat ik Pieterjan praten, de meester in het Spaans ;-) Maar we krijgen ene koude douche! Tot en met donderdag zijn alle treins volzet! En dan zijn we maar gestopt met vragen! Katrijn en Kim raken toch even in paniek, maar Maaike ( pieterjans vriendin) zegt dan dat haar papa haar eventueel wou komen halen en dat zij mee mochten. De papa stemt er mee in en we hebben eindelijk een manier om thuis te raken. Toch een hele opluchting. En nu kunnen we nog genieten van onze laatste volledige dag. Het begint ondertussen warm te worden, dus gaan we naar huis om flairs, koekjes en zonnecreme en gaan we ons in mijn parkje vlakbij gaan leggen. We placeren ons nog mooi op het bankje in het begin, maar de zon maakt ons moetjes en dus leggen we ons in het gras, ondanks alle blikken van de oudjes, hehe. Katrijn heeft zich al goed ingesmeerd, maar kim en ik doen het toch maar ook want het zonnetje schijnt fel! Katrijn blijft braafjes flairs lezen, maar kim en ik soezen toch weg. Als we terug wakker worden zijn er een boel kindjes aan het voetballen. Na een paar uurtjes luieren begint het te regenen dus moeten we ons haasten voor de supermarkt. We houden vanavond namelijk een girlsnight en daar horen chipkes bij! Thuisgekomen eten we de restjes van gisteren op ( pasta is nog steeds niet op, haha ;-) ) en moven we naar d elogeerkamer met de chips, de laptop en de pyamas, echt lekker girlie! Wenestelen ons samen op de grote matras en kijken eerst naar ‘My sisters keeper’, ene heel aangrijpende film. We nemen dan even een pauzeke, ik toon de fotos van ons reisje en dan kijken we naar ‘bride wars’. Maar kim en ik vallen toch in slaap, hehe. Als het gedaan is kruipen we elk op ons plaatsje en houden we nog ene kleine meidenbabbel. Ik slaap niet zo super, misschien omdat ik weet dat ik morgen weer alleen ben...

’s morgens blijven we nog even liggen en praten nog wat. Dat ga ik echt missen! Uiteindelijk staan we dna toch maar op en maken ons helemaal klaar. Pieterjan stuurt dat ze rond 3u gaan vertrekken, dus brengen we de koffers al naar hem en gaan dan naar het busstation om de bustickets te proberen annuleren. Helaas lukt dat niet omdat het via internet geboekt is en maar 2uur op voorhand. Nja. Gelukkig was het maar 8euro. We keren dan terug en ondertussen gaan we nog even in de burger king, zodanig dat hun buikje goed gevuld is. Terug bij Pieterjan gaat alles behoorlijk snel. Valiezen worden in de auto gezet en ik geef ze elk een dikke knuffel. Het dringt nog niet echt door, maar als ik ze in de auto zie zitten komen er toch enkele traantjes... Liever had ik ze bij mij gehouden, of meegegaan, maarja, zolang is het uiteindelijk niet meer. Ook Pieterjan en Maaike hadden het moeilijk. Gelukkig had ik daarna met Hellen afgesproken. Zij heeft me goed opgevangen. We hebben heel goed gebabbeld over onze reizen. 

Tegen half 7 ga ik naar huis en doet het me toch wel wat dat ik weer alleen ben. Maar ik was het zo gewend en ja, ik ben heel erg blij dat ze gekomen zijn en dat ze ook weer thuis geraakt zijn. Ik vond het onzettend lief dat ze al die moeite voor mij gedaan hebben. Echte schatjes allemaal! En ik vond de week echt super. Heb er heel hard van genoten. Ze zijn ook net op het goede moment gekomen ( ondanks de vulkaan ;-) ) want ik begon iedereen nu wel heel hard te missen. Dus, ze kwamen als geroepen!

’s Avonds heb ik dan nog met mama en Eva geskyped, was ook weer goed om hen te horen! Grappig dat de leerlingen van sint-paulus in Griekenland vastzitten, hehe ;-) Enfin, de week is veel te snel omgegaan maar wat voor een week! De fotos spreken voor zich!

Maandagochtend terug een gewone week en braaf naar de les gegaan, al had ik me voorbereid dat er geen ging zijn, en idd, prof nog ziek. Dus in de bib gaan zitten, wat gewerkt voor school en in Katrijns schriftje geschreven. Ik vind het echt tof dat we dat doen, he meid ;-) Erna, ik had schrijfkramp :p, is het tijd voor de volgende les en de volgende en de volgende :p De avond is goed gevuld! Gelukkig stopt iedereen wat vroeger. Van Recursos humanos snap ik echter de ballen. Die vent praat zooooo overdreven snel, das ni normaal! Nog erger als die voorleest! Geen snars versta ik ervan! Dan maar de slides overgeschreven, om niet in slaap te vallen ;-)

’s Avonds skype ik ook nog met Lisa, we hadden elkaar al lang niet gezien ;-) En erna kruip ik in mn bedje.

Vandaag was wel grappig in de les, want een jongen moest geblinddoekt inschatten of de aanraking van een jongen of meisje was, echt wel grappig. Van wat zij zegt versta ik echter niet zo heel veel. Te snel soms. Maja, ik doe mn best! Nu heb ik tot 6u vrij en dan criminologie. We zullen zien wat dat geeft! Heb ook bericht gehad van mn thesisbegeleider dat ik het moet aanpassen, grr, fuckerij! Ook de methode moet hij me nog doorsturen! Dat hij dat maar snel doet want half mei moet ik het indienen! Weet niet of ik eerste zit zal halen. Zal zien. Ik doe in elk geval mn best!

Ziezo, dees was een heeeeeeel lange blog, maar het was dan ook een belangrijke week!

Veel kusjes en knuffels en tot de volgende!

Elientje

xxxx

20-04-2010, 12:17 Geschreven door Elien