Inhoud blog

	VERSLAG DOOR SWA OVER 'TIJD'
	Reactie van Jos ivm 'Tijd'

	Tekst ivm TIJD door Swa

	tekst ivm TIJD door Jef
	een tussendoortje
	Verslag van ons café van september 2013

	Uitnodiging vawege Bert ivm filosofisch cabaret

agenda

Zoeken in blog

Zoeken met Google

Archief

Alle berichten

Categorieën

ONDERWERPEN (93)

Elcker-Ik centrum IN OPBOUW

Het filosofisch café is een laagdrempelig initiatief van Elcker-ik centrum waar u elke laatste dinsdag van de maand welkom bent om met ons van gedachten te wisselen over een onderwerp dat vooraf democratisch werd afgesproken.
We proberen dat op een filosofische manier te doen. Dat betekent niet dat u een volleerd en belezen filosoof moet zijn of dat we het enkel over ingewikkelde stellingen, grote namen en wijsgerige stromingen gaan hebben. Iedereen die het woord vraagt, krijgt de kans om zijn of haar stelling uit de doeken te doen mits een duidelijke argumentatie. Wij gaan er van uit dat filosofie een competentie is die je kunt leren en waar geen gewichtigdoenerij bij nodig is. Dat houdt echter niet in dat je om het even wat kunt poneren om die stelling dan te 'bewijzen' met een voorbeeld van een hoogstpersoonlijke anekdote. Wij zijn niet zozeer geïnteresseerd in uw meningen, maar des te meer in de argumenten waarom die standpunten correct zouden zijn. Als het een beetje meezit gaan wij niet naar huis met oplossingen en antwoorden op al onze vragen, maar wel verrijkt met een aantal inzichten en invalshoeken waar we zelf misschien nog niet aan gedacht hadden. Materiaal waar we het niet mee eens hoeven te zijn, maar waar we onze eigen standpunten kunnen aan toetsen, up to date houden, eventueel bijsturen of vorm geven.

04-06-2012

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Voorzet voor 27/3/12

Beste Filokes,

Voor volgende week dinsdag 27/3 hadden we als onderwerp gekozen coma . Dat is zowel iets uit de actualiteit als iets dat diverse EN persoonlijke invalshoeken mogelijk maakt.

Ik heb dit en dat meegemaakt en ik heb dat zus en zo ervaren. Daarom vraag ik me af of anderen dat ook zo voelen. Ik ben daar als volgt mee omgegaan. Hoe zien anderen dat? Voorbeeld van een persoonlijke ervaring die een gesprek kan openen. Prima als het compact gebeurt.

Ons standpunt tegenover coma moet zus of zo zijn want ik heb dit of dat meegemaakt.= Onbruikbaar als argumentatie.

Laten we ook weinig tijd verliezen met welles-nietes over wat coma nu eigenlijk is. De persberichtgeving ivm de Nederlandse prins Friso heeft alleszins duidelijk gemaakt dat er niet zoiets is als 1 soort coma.

Er bestaat blijkbaar een waaier van mogelijkheden en gradaties waar wij als leken ( ik ga er van uit dat er geen gespecialiseerde dokters in onze groep zitten ) weinig zinvol kunnen over praten.

Dat neemt niet weg dat er heel wat invalshoeken overblijven om er ook als leek iets over te zeggen. Het is immers niet uitgesloten dat ieder van ons ooit op een of andere manier betrokken partij wordt.

Laten we daarom afspreken dat, bij alle vormen van coma waar ook maar een beetje kans bestaat op een gezonde recuperatie, het onderste uit de medische kast moet gehaald worden om te redden wat er te redden valt. Het wordt filosofisch interessant als we ons gaan afvragen hoe groot of hoe klein dat beetje kans moet zijn. En wie dat dan moet bepalen? De arts, de familie, de patiënt, de wetgever of mijnheer pastoor? En wat als de patiënt het niet meer kan zeggen? En wat als hij/zij het vooraf gezegd heeft? Waarschijnlijk zal het vooral draaien rond die soorten coma waar weinig of geen hoop meer overblijft. Of nog erger, het locked-in syndroom.

Coma is volgens mij een uitstekend onderwerp om ons als amateurfilosofen te oefenen in het zo nodige onderscheid tussen een persoonlijke mening ( waar niets mis mee is) en een feitelijke vaststelling. Tussen een illustratief voorbeeld en een als argument vermomde anekdote .

Tot dinsdag

Max