Vandaag dus eerst de kathedraal gaan bezoeken en mijn blog geupdated, en dan rond 1115 vertrokken. Het plan is om er vandaag een korte dag van te maken, een rustdag.
Van rusten kwam echer niet veel in huis want het was weer aan het waaien dat het geen naam had.
Om 1545 wou ik stoppen in Nouatre, maar het hotel dat er volgens het boekje moest zijn, was er niet meer. Ook 8 km verder, in Pussigny, was de camping er niet meer. Dus nog verder naar Dange-St.Romain waar ik een Chambre d'Hotes heb genomen. Jammer genoeg zonder bad
Mijn was afgegeven aan de madamme en na een verkwikkende douche het dorp in voor ne pizza.
Op tijd gaan slapen zodat ik morgen weer fris als een hoentje ben. Het zou zo nog eens moeten waaien, dan kan ik er terug tegen he ;-)
De rest van de dagen werk ik een ander keertje wel bij, want dat is hier een qwerty-toetsenbord en ik zit letterlijk meer op de backspace-toets te drukken dan wat anders. En dat is niet bevorderlijk voor de gemoedsrust van de pelgrim.
Maar eerst nog even dit: allemaal keihard bedankt voor jullie SMSkes en berichtjes. Da's echt plezant.
Korte samenvatting van de rest van de dagen tot vandaag: windop, windop, windop, regen, windop, windop, smos, windop, ...
Vandaag begon met motregen en wind op kop, wat had je nu gedacht
De standaard-kledij van de fietspelgrim bestaat uit: schoenen, kousen, beenstukken, koersbroek, thermisch onderlijfke, dikke fietstrui, regenvestje/windstopper en klakske of muts.
Als eerste "taak" vanochtend mijn eerste boekske terug naar huis gestuurd. Dat heb ik namelijk helemaal afgewerkt.
Rond 1230 gestopt in Dissay, bij een mooi kasteel. Ondertussen regent het dat het giet.
Verder gereden tot Poitiers, waar in rond 1500 ben aangekomen. Het water komt ondertussen uit mijn schoenen terug omhoog. Ondertussen begint de kou ook op mijne rug te slagen. Goed in't oog houden en desnoods wat extra bij aan doen.
Vannacht heel goed geslapen en netjes uitgerust wakker geworden. Laat maar komen, die nieuwe dag!
Ik had gisteren voldoende inkopen gedaan. Vandaag is namelijk "le quatorze juillet" morgen zondag. Dus ik ga er van uit dat ik twee dagen geen inkopen kan doen. Maar bij het buitenkomen van het hotel stond in in het midden van een markt. Dus verse bananen (zowat het basisvoedsel van de fietspelgrim) en een nectarinne als afwisseling. Ook den bakker was open. Hij had weliswaar geen pain complet meer, maar suikerbrood met rozijnen was een zeer goed alternatief!
In de voormiddag was het best goed weer eigenlijk, echtig waar! Niet al te veel wind en bij momenten kwam zelfs de zon erdoor! De oortjes in, wat reggae erdoor en zingen begot!
Rond 1100 gestopt in Lezay voor een koffie, ne cola en de roep van de natuur. Ook dat is ondertussen vaste prik.
Om 1430, ergens op de D11, heb ik dan een persoonlijk vreugdemomentje gehad toen ik de 1000e km heb gedaan. Fiets aan de kant en dansen!
In de namiddag is het weer beginnen waaien. En nu ben ik ondertussen al wel het een en het ander gewoon wat dat betreft, maar dit was wel het betere werk. Bij momenten haalde ik zelfs geen 10 per uur meer...
De regen is ook met mijn voeten aan het spelen. Tijdens het fietsen dacht ik aan een ander lichaamsdeel, maar dat is niet zo beleefd om hier op den blog te zetten. Nat, droog, nat, droog, ... En als het nat was, dan was het ineens vollen bak. Dus even doorrijden en wachten tot het overgaat was geen optie wegens onmiddellijk nat tot op het lijf.
Tijdens het opzetten des tent's kwam er nen Hollander af die enkele jaren geleden ook de Camino gedaan had en die er op stond dat in er ene kwam drinken in zijne mobilhome. Wie ben ik dan om nee te zeggen..
Toen in 's nachts in mijn tent lag, bleek dat ze hadden besloten om het vuurwerk vlakbij de camping af te schieten zodat ze aan den overkant van het meer schoon zicht hadden. Maar rond middernacht hadden ze er mee gedaan en kon in gaan slapen.
Maar er was ook een familie die hun zoontje wou laten dopen en de pastoor was nog "et le paix de Dieu..." aan het zeggen en die stonden al ineens met z'n allen rond hem. Het moest rap gaan precies
Dan maar geprobeerd de aandacht van ne lekenhelper te trekken, wat uiteindelijk ook gelukt is, en die wist mij te zeggen dat iemand anders mij zou verder helpen. En na een tijdje kwam er inderdaad iemand anders aan die mij wist te zeggen ... dat ze geen stempel hadden Een uurtje welverdiende rust, zullen we maar zeggen
In de namiddag, u raadt het nooit, weer keiharde wind. En nog steeds op kop natuurlijk.
Ik weer ondertussen wel dat ik iedereen er keihard afrij. De Wum, Jan De Koninck, ... Laat ze maar komen met hunne koersfiets. Ik geef ze het nakijken met mijnen trekkingfiets!
Ondertussen heb ik ook de eerste ooievaars gezien in de velden. Ook dat is wel maf ze. Ge weet dat ge in het Zuiden bent, want ge ziet palmbomen en al, maar het is zo fucking koud dat dat precies niet doordringt...
Rond 1630 was in dan in Royan waar in den overzet heb gepakt naar den overkant van de Gironde. En dan, dames en heren, gebeurde er iets ongelooflijk!
Op den bac was het nog slecht weer, maar vanaf dat ik aan den overkant was, was het ZOMER!!!
Echt waar, ineens 25 Ã 30 graden. OK, wel wat wind, maar van opzij ondertussen. Maar zomer, eindelijk
Gelijk gestopt op een terraske en het gegeven gevierd met een tonijnsteak!
Vandaag is het nog altijd zomer, dus ik gun mezelf een rustige dag. Heb in wel verdiend, vind ik zo
Op't gemakske naar Mintalivet-les-bains voor de ochtendroutine. En nu het windstil is, is op't gemakske tussen de 20 en de 25 per uur
Het blijft prachtig weer: zon en windstil. Zo moet het zijn!
Met nog een paar tussenstops gestopt in Carcans-Plage, rond 1245 al! Wasdraad opgehangen zodat mijne was eindelijk eens fatsoenlijk kan drogen. De laatste dagen zat die namelijk nat in de linnenzak bovenop de tentzak. Niet ideaal, maar beter ging niet.
En voor de rest van den dag: BEACHTIME!!!
Heel veel surfers hier, aan deze kust. En sinds enkele dagen ook meer en meer Spanjaarden.
's Avonds de fiets nog wat verzorgd en terug het dorpke in om iets te gaan eten. Jawel, ik laat me helemaal gaan
Den eigenaar van het restaurant had Tourette's en de mens heette, ge gaat het niet geloven: "Gilles"...
Morgen terug een normale dag, wat km betreft, niet wat de wind betreft, hoop ik
En morgen of overmorgen ga in ook nog eens binnenspringen in het zee-aquarium in Arcachon. Vanaf dan komen de Landes en dan de Pyreneeën.
Carcans-Plage - Salles, 100 km, 1.298 km in totaal
Vandaag weer netjes op tijd opgestaan en het dorpke ingefietst om een ontbijt te scoren. Ook mijn mondvoorraad wat aangevuld zodat ik er weer even tegenkan.
Het was weer een heel mooie ochtend. Prachtig zonneke, gene wind. En dan is de Peter gelukkig ze
Op het dooi gemakske doorgefietst en regelmatig eens gestopt voor ne cola of nen Orangina. Frankrijkgevoel ten voeten uit!
Het is trouwens zalig fietsen zonder die wind. Zonder moeite stevig doorbollen. Al zijn de fietspaden soms precies eerder voor mountainbikes aangelegd dan voor gewone fietsen
Maar de zon schijnt, ik rijd door de dennenbossen en de duinen, hoor de cicades, ... Dus mij hoor je niet klagen ze!
Hier aan de kus is het trouwens (golf)surfen al wat de klok slaat. Heel veel surfers, surfscholen en - ook opvallend - oude mannen met een surfplank. Wel een longboard dan, oldschool hè
Ik had vandaag speciaal de alternatieve route langs Arcachon gepakt om daar naar het zoutwateraquarium te gaan zien. Eerst al voorbijgereden, maar teruggereden over het chiqueste fietspad tot nu toe: een van teak begot, waar wij een terras mee aanleggen. Daar leggen ze in Arcachon een fietspad over het strand mee aan. Classy ze
Uiteindelijk het aquarium gevonden, maar een beetje een tegenvaller. In had iets als seaworld in gedachten. Maar het was gewoon een verzameling van 15 Ã 20 aquaria, oud en versleten, met daarin krabben, kreeften, Nemo's en ook wel murene's en octopussen. Maar toch een beetje een tegenvaller eigenlijk
Maar daarna ging ik een cola'ke drinken en wat stond daar op de tafeltjes als assenbak? St.-Jacobsschelpen! Voor degenen die niet zo thuis zijn in het bedevaartgebeuren: het symbool van de Compostellabedevaarder is een St.-Jacobsschelp. En ik had er nog geen. Dat was bij deze dus opgelost! Wel netjes gevraagd natuurlijk hè.
- zonder handen rijden met 20 kg bagage
- met 1 hand mijn stuurtas opendoen, mijne iPod eruit pakken, de oortjes uit de knoop halen en inpluggen
- twee Hollandse meiden checken die goed tot hun recht komen in hun koersbroek
- met mijnen toeter de Franse zondagsfietsers op tijd waarschuwen dat in er - snel - aankom
- Franse zondagsfietsers ontwijken die niet zo stuurvast zijn
- zingen en dansen omdat het niet waait
Salles - Onesse-et-Laharie, 83 km, 1.381 km in totaal
Even tussendoor: ik heb nog eens op de overzichtskaart gekeken wat ik tot nu toe gedaan heb, en dat is wel redelijk zot eigenlijk
Vandaag iets later opgestaan dan normaal, en dat bleek maar goed ook. Want de winkel waar ik mijn ontbijt ging halen, was pas om 0900 open.
Het werd al onmiddellijk duidelijk dat het een smoorhete dag zou worden. Waar ik vanaf de camping nog vertrokken was met mijne fietstrui met lange mouwen werd die aan den overkant van we straat (in de zon) al direct uitgespeeld. Om 0930 zag ik bij de apotheek dat het al 31 graden was!
Om 1130 gestopt in Moustey voor ne koffie, nen Orangina en - naar ik dacht - een kakske. Maar dat laatste ging effe niet door wegens de algemene afwezigheid van een toilet. Maar om 1330 in Labouheyre was alles aanwezig
Ondertussen was het al 34 graden geworden en ontwikkelde ik een nieuwe routine: bij elk kerkhof stoppen, mijn drinkebussen terug bijvullen, mijn fietstruike, mijnen buff en mijn klak natmaken zodat ik wat kan afkoelen! Dit heb ik toch een pak liever dan wind en regen ze.
Ook mijn broekvet is op. Redelijk onverwacht. Als ge witte crème in ne witte pot steekt, dan hebt ge ne kleurenblinde wel goed zitten!
Dus bij den eerstvolgende fietswinkel stoppen voor nieuwe crème en ineens nen helm kopen.
Om 1630 aangekomen op een camping in Onesse-et-Laharie. Mijn buren zijn een Hollands koppel met handbikes. Ze zijn nu aan het testen om volgend jaar de Camino ook te doen. Respect!
Fons en Jeaninne zitten ondertussen in Oloron en gaan morgen de Pyreneën over. De Lode zit in Saint-Palais en gaat overmorgen oversteken. Ik zoek in twee rustige dagen tot in Oloron te fietsen en dan zou ik zaterdag overstekken. Allemaal even duimen graag
Trouwens, ik heb daarstraks gehoord dat den Tour in de Pyreneën komt. Benieuwd of ik er iets van ga zien. Als ge op TV iemand met nen trekkingfiets met rode zakken die mannen ziet voorbijsteken. Dat benne k'ik hè...
Voilà se, jullie zijn weer op de hoogte. Geniet nog van de regen ginder, da's goe voor den hof
Onesse-et-Laharie - Sorde l'Abbaye, 97 km, 1.471 km in totaal
Deze morgend in ne supertijd mijn kampement opgebroken. Slechts 45 minuten tussen opstaan en vertrekkensklaar. Van zulke dingen word ik gelukkig Waar ik bijvoorbeeld ook gelukkig van word, is blijven prutsen aan mijn spiegeltje tot het perfect staat. Ne vent blijft ne vent he...
Het dorpke ingefiets om den bakker te doen, en daar gezien da'k het stjoepeke van mijne staander kwijt was. En ineens beseft dat ik gisterenavond op mijn kampeerplek een rubber tsjoepeke had zien liggen dat ik niet kon plaatsen. Nu dus wel... Dus rap terug naar de camping en mijne fiets terug compleet gemaakt.
Vandaag was het best goei fietsweer. Rond de 25 graden en bewolkt.
Rond 1230 in Dax aangekomen waar ik gegeten heb en dan de tijd wat gedood tot 1400. Dan pas gingen de winkels terug op en hier ga ik nen helm kopen, nieuwe crème voor de billen en ne nieuwen boek. Alle twee gevonden! En in Frankrijk nen Engelstaligen boek vinden, is geen sinecure ze. Keifier op mennen helm, trouwens Ik heb 'm gelijk getest gedurende de rest van den dag.
Normaal zou ik ondertussen de Pyreneën al moeten kunnen zien liggen, maar wegens de bewolking lukt dat niet. Niet zo erg. Bewolkt wil zeggen dat het goed weer is om over te steken! Wat Fons en Jeaninne vandaag trouwens aan het doen zijn.
Om 1545, op de top van de beklimming naar Peyrehorade, hoorde ik "Por que te vas" op mijn iPodje. In het Spaans, teken dat we in de buurt van de grens komen he. Zo werkt dat
Vandaag ook veel kiwi-vruchten gezien. Niet in de groentenwinkel, maar op het veld. Die kweken ze hier namelijk. Een paar dagen terug, in het museum/aquarium van Archachon trouwens een opgezette kiwi-vogel gezien. Ik had mij zo'n beest totaal anders voorgesteld. Redelijk idioot, nu ik er op terugkijk, maar ik stelde me altijd een kiwi-vrucht met pootjes en nen bek voor. Dat is het dus niet! Het is eerder ne kokosnoot met pootjes en nen bek...
's Avonds gestopt in een gezellige camping municipal in Sorde l'Abbaye. Hier staan ineens veel Caminofietsers. Tot nu toe weinig of geen gezien eigenlijk.
Het avondeten bestond uit ne Salade Niçoise, cannelloni en caramelpudding (2). Dit alles overgoten met een fleske wijn (die ik wel een beetje gedeeld heb met nen andere Peter, onderwijzer uit Brussel) en een heerlijk notenbrood!
De linkerknie doet (al vanaf het begin) zeer ambetant. Het eerste uur fietsen doet het echt zeer. Dan betert het, maar telkens ik mijn linkerbeen in een verkeerde positie belast, doet het zeer. Ook mijn linkerarm doet dikwijls zeer. Slapende pols en elleboog. Zal wel aan m'n houding liggen...
Sorde l'Abbaye - Oloron-Ste-Marie, 66 km, 1.537 km in totaal
Deze ochtend begon grijs, en het is eigenlijk heel den dag grijs gebleven. Hoge bewolking, waar de zon niet doorgeraakte. In de voormiddag zelfs wat frisjes (lange trui terug aan), maar in de namiddag terug t-shirtenweer Als ik zo morgen kan oversteken, zal het goed zijn!
In Sauveterre-de-Béarn gestopt om de mondvoorraad terug aan te vullen, 500 m verder de drinkebussen vullen aan het kerkhof en nog 500 m verder gestopt bij de coiffeur om alles nog eens te laten kortwieken.
Op de middag gestopt in Navarrenx, een mooi vestingsstadje waar ik gegeten heb in La Taverne de St-Jaques. En ze meenden het ze. In het WC was de spiegel in de vorm van een St-Jacobsschelp, en de zeepverdeler ook. Er was een grote kaart op de muur geschilderd met alle routes op. Er stond ne pelgrim op de deur geschilderd en er stond ne steen die aangaf hoeveel km het nog was. Een dikke 800 voor de wandelaars, voor mij gaan het er nog een 1000-tal zijn, schat ik.
Vanaf de Landes is het trouwens al St-Jaques wat de klok slaat. Ze pakken er graag mee uit. En ik zit ondertussen ook duidelijk in Baskenland. Alle plaatsnamen zijn in twee talen en ik zie meer en meer frontons. Dat zijn van die velden om pelotte te spelen.
Redelijk vroeg in de namiddag aangekomen in Oloron, aan de voet van de Pyreneën. Ik heb ze nog altijd niet gezien wegens de aanhoudende bewolking, maar ze zijn er wel ze. Een hotel gepakt om nog eens goed uit te rusten en morgenvroeg op tijd te kunnen vertrekken zodat ik op gemakske kan oversteken. Als ge morgen niks te doen hebt, duimen allemaal he! Alle beetjes helpen
En eindelijk terug een cybercafé gevonden (mijn vorige posts heb ik getypt op mijn iPhone) dus sebiet volgen er nog wat foto's.
Oloron-Ste.Marie - Jaca (SP), 89 km, 1.627 km in totaal
All right! Vandaag gewoon de Pyreneën overgestoken met de fiets Ik had het erger verwacht, moet ik zeggen. Al was het natuurlijk best wel stevig, laat dat duidelijk zijn.
Goed op tijd vertrokken vanuit het hotel, waar ik om 0115 ´s nachts nog succeswensen kreeg, waarvoor dank
De eerste 40 km waren nog redelijk rustig. Wel stijgen, maar niet al te steil. Een mooie opwarmer.
Bij het buitenrijden uit Oloron trouwens weer bijna omvergereden door iemand die het rond pumt wou verlaten. En die mens keek nog kei-verbouwereerd ook toen ik hem geen voorrang gaf! Let wel, ik zat op het rond punt he! Dus tijdens het klimmen zat ik zo wat de denken. Ik weet dat ik nogal eens overtuigd kan zijn van m´n eigen gelijk. Sommigen onder jullie zullen dat ondertussen al wel weten Dus dacht ik van: maar misschien heb je als fietser in Frankrijk helemaal geen voorrang op een rond punt. Ik zou er niks van verschieten, want als fietser moet ge hier zowat alles en iedereen altijd voorrang geven. Dat zou in alle geval veel verklaren! Ietske nadien kwam er ne Franse wielertoerist voorbij en dan heb ik het toch maar eens gevraagd. Maar ik bleek toch wel voorrang te hebben ze. Volgens die mens zijn de ronde punten er nog maar enkele tientallen jaren in Frankrijk en weten velen eigenlijk niet goed wat ze daarmee moeten aanvangen.
Anyways, ondertussen had ik er dus al een 40-tal km opzitten en ben ik even gestopt in Estaut om wat te eten en te drinken, En vanaf daar was het volgens het boekske constant stijgen tot de Col de Somport. Dat zou dus even doorbijten worden. En het was inderdaad best stevig ze. In m´n kleinste verzet soepel blijven trappen. Meter per meter, ....
Ik had vantevoren nog het meeste schrik dat ik mezelf niet onder controle zou kunnen houden. Dat ik te hevig zou zijn en mezelf kapot zou rijden. Maar dat werd eigenlijk vanzelf opgelost. Het was namelijk zo ongelooflijk schoon in die vallei dat ik gewoon heel den tijd aan het rondkijken en genieten was. En dan rij je (ik alleszins) automatisch trager.
En dan, rond 1430 was het zover. Ik stond boven op de Col de Somport! Deze ochtend vetrokken op 220 hoogtemeters en nu stond ik op 1.640 hoogtemeters! Applaus voor mezelf!
Ik had trouwens perfect weer vandaag. Tijdens het klimmen was het bewolkt, dus niet te warm. En tijdens het afdalen scheen de zon, dus niet te koud.
De afdaling was trouwens GEWELDIG plezant Mooie asfalt, brede en overzichtelijke bochten en zo goed als geen verkeer. Knallen dus! Op een gegeven moment zelfs tegen 67 per uur. Al goed at ik een helmpke heb ondertussen. De goede weg nodigde eigenlijk nog wel uit tot sneller, maar er stonden serieuze rukwinden en al die fietszakken vangen nogal wat wind. Dus heb ik op tijd en stond toch maar wat bijgeremd
In de namiddag aangekomen in Jaca, waar ik de Algerbue de Perregrinos heb geprobeerd. Eerst was ik het niet van plan, want het idee van met nen hoop volk (snurkers) op een slaapzaal te liggen, staat me eigenlijk niet zo aan. Maar het hoort er bij, dus moet ik het toch eens proberen he. En dus lig ik nu voor 10 Eur in een echt bed in een Albergue in het midden van Jaca. Keiferm stadje trouwens, waar ik daarstraks het fort al bezocht heb en een pintje ben gaan drinken in een tapasbar in de hoofdstraat. Op aanraden van Carmen van de Albergue in een restaurant hier vlakbij gaan eten. Dat is het enige restaurant waar je voor 2100 terecht kan, en omdat de deuren hier om 2200 dicht gaan, heb je dus weinig keus. Maar ik heb het mij niet beklaagd ze. Voor 13 Euro gaspacho, kip en rijstpap. Wijn erbij, ne cola en ne koffie. Dat wordt nog plezant hier in Spanje, heb ik al lang in de mot
Voila se, ge bent weer up-to-date. Bedankt voor het duimen en alle SMS´kes vandaag. Het heeft geholpen!
Vanochtend lang blijven liggen, dat had ik wel verdiend. Pas vertrokken om 0845 en recht Jaca in om te ontbijten. Nog Franse gewoontes, want ik ging naar den bakker en ontbijten doe je hier in de bar! Maar we leren snel
Om 0900 is het al 15 graden, dat wordt een warme dag!
Deze voormiddag was het, en nu citeer ik recht uit mijn dagboekske: "Heel, heel, heel mooi..." Een ruig, verlaten berglandschap met heel weinig verkeer. Wel weer stevig klimmen, maar nadien volgt altijd een lekkere afdaling Deze morgend zat er een echt kei-steile bij met bochten die precies recht naar beneden gingen
Een woordje Spaans klappen is toch wel handig ze. Want de gemiddelde Spanjaard klapt zijn dialect, en als ge dat niet verstaat schakelt hij over op Standaard-Spaans en verder komt hij niet
En ge raakt hier heel makkelijk aan de klap. De Camino leeft hier inderdaad veel harder dan in Frankrijk. Als ze zien dat ge de Camino aan het doen bent, dan spreken ze u aan en het eindigt bijna altijd met "Buen Camino" of "Muy suerte!". De Spaanse wielertoerist waar ik deze morgend een paar minuten mee opgereden heb, vertelde me trouwens dat het heel de week goed weer ging zijn Yes baby!!!
In de namiddag werd het jammer genoeg iets minder mooi. Het traject liep over de N240. Vergelijk het een beetje met den Expresweg bij ons, maar dan zonder fietspad. Allemaal op dezelfde baan dus! En nu zijn de meeste automobilisten hier wel heel hoffelijk, maar er zit er altijd wel eentje bij die niet opzijgaat, en pas in de laatste meters zonder pinken opzijgaat waardoor de auto's achter hem zich natuurlijk een ongeluk schrikken als ze plots ne fiets zien...
In de loop van de namiddag nog eens een camping geprobeerd aan het stuwmeer van Yesa. Niet echt schitterend. Vies en vuil en rotsige ondergrond waar ik twee piketten op heb kapotgeklopt. En waaien dat het geen naam heeft! Toch maar een scheerlijn gespannen...
´s Avonds nog een inktviske gegeten voor 10 Euro, de fiets nog eens gesmeerd en de slaapzak in.
Tiernas - Puente la Reina, 87 km, 1.801 km in totaal
Vandaag terug op een fatsoenlijk uur m'n bed uit en dus zat ik om 0800 al op de fiets. Het was nog best fris zo 's ochtends, zeker in de schaduw. Maar zodra je in de zon komt, en dan vooral tijdens een klim, dan merk je weer dat je in Spanje bent
Weer een paar keilekkere afdalingen gedaan. Ge wordt dat wel rap gewoon ze. Temorgend op een mooi stuk was ik nog aan het denken "niet te rap, ik ben nog aan het wakker worden" en ik deed al 60 zonder dat ik er erg in had...
Rond 0930 gestopt in Sanguessa en gelijk nen echte Spanjaard ontbeten op café. Ne cafe solo en nen boterham met spek met eieren. Ondertussen is het al 31 graden Heel veel drinken dus. Van zodra er een drinkebus leeg is, dan zoek ik iets om bij te vullen. Ofwel een openbaar kraantje als ik in een dorp ben. Maar die liggen hier nogal ver uit mekaar, dus heel dikwijls gewoon bij een huis waar ik iemand zie of hoor.
Deze voormiddag was weer prachtig! Ik kom superlatieven tekort om het landschap te beschrijven, en ook de foto's (sebiet nog eens proberen up te loaden) laten het niet tot hun recht komen. Een glooiend landchap, met velden rondom en bergen in de achtergrond en boven mij tientallen gieren. Trouwens, van zodra de gieren te dichtbij komen, dan weet ik dat ik er slecht uitzie en dat het hoog tijd is om nog eens te drinken
Ook nog door een hele mooie kloof gereden, waar het ook vol met gieren zat. Ge moest eerst door een tunneltje door de rotsen waar ge werkelijk geen hand voor uw ogen zag! Toch maar afgestapt vooraleer ik met menne kop tegen de wand aan knal. En na enkele tientallen meters draait dat en dan zie je plots licht aan het eind van de tunnel. En dan ben je in die kloof met links de rivier en naast u de steile bergwanden. Echt ferm!
Rond 1230 pas gestopt om te eten en dat was eigenlijk iets te laat, merkte ik. In het vervolg wat beter op letten. Tijdens het eten mijn tent uitgespreid om ze eens goed te laten drogen. Nu ik meer in albergues ga slapen, wil ik ze niet vochtig in de zak laten zitten.
Ondertussen begin ik vriend Wind al wat te kennen. Hij is nogal lui, hier in het Zuiden. Dus in de voormiddag zie je hem niet. Maar na de middag is hij er met al zijn furie. Het zou dus verstandig zijn om nog vroeger te vertrekken zodat ik na de middag niet meer zoveel km te doen heb. Bwah nee, gaan we niet doen...
Rond 1530 gestopt in Puente la Reina. Hier de refugio de pellerinos (albergue) weer gepakt. Beduidend meer volk dan in Jaca, dus iets minder los. idee voor de toekomst: de refugio's in kleinere dorpjes pakken. Maar langs de andere kant loop ik ook wel graag rond in kleine stadjes zoals deze. We zullen wel zien.
Mijn gerief op de kamer gezet, douche gepakt en het stadje in. Twee kerken gedaan en mezelf in een bar gezet om den dagboek bij te werken en de route van de volgende dag te verkennen. Ondertussen nog wat hapkes erbij gepakt. Iets met ei, champignons en garnalen. Heel lekker! En een portie olijven. En twee cola´s.
Deze namiddag was het namelijk weer pokkeheet! En uw lichaam voelt dat wel. Dus ge zit daar in de bar en ge denkt "Pintje!", maar uw lijf grijpt gelijk in en ge zegt "Coca cola, por favor". Maf ze...
In de krant trouwens gezien dat het morgen en overmorgen nog warmer gaat worden. Ik ben benieuwd...
Ik kan hier in de refugio mijn SD-kaartje wel in ne lezer stoppen, maar ik moet nogal hard duwen en ik heb geen zin om het kaartje naar de knoppen te helpen.
Nu ga ik eens zien of de was al droog is, en dan met m'n boek het stadje in en straks eten...
Puente la Reina - Navarette, 83 km, 1.884 km in totaal
Vandaag nog eens goed vroeg uit m´n bed en om 0745 was ik al aan het fietsen. Bij het vertrek ´s morgens nog nen tijd staan babbelen met ne gast die met z'n paard de Camino aan het doen was. In Frankrijk geen probleem, daar had het paard genoeg te eten, maar hier - waar het ondertussen heel dor is - heeft het paard niet genoeg te eten. Goed als ik ben, heb ik 'm mijn oud brood gegeven. God zal het mij zeker lonen
Een paar hevig klimmekes vandaag en Vriend Wind is er voor de verandering is vroeg bij, om 1100 al.
Om 1145, tijdens mijn eetstop in Los Arcos, een Belgisch koppel uit Olen/Lichtaart tegengekomen. Die zal ik de komende dagen nog een paar keer terugzien. Dat is trouwens wel typisch. Ge komt mensen om de zoveel dagen eens terug tegen. Zo ben ik in de namiddag in Logroño Peter uit Brussel tegengekomen. Ik was hem met zijn vrouw An voor de oversteek al tegengekomen. Zij gingen via St.Jean-Pied-de-Port.
Na Logroño nog serieus menne weg moeten zoeken. Ze zijn daar aan de autostrade aan het werken waardoor de routebeschrijving langs geen kanten meer klopt. Maar zolang ik naar het Westen blijf rijden, komt het wel goed
Om 1600 gestopt in Navarette. In de Albergue de Peregrinos doorverwezen naar de Albergue Turistico omdat ze daar een garage hebben waar de fiets binnen kan. Heel verzorgd, voor 10 EUR.
Vandaag was het trouwens FOORHEET!!! Ik probeer normaal zo rustig te rijden dat ik niet zweet, maar dat was deze namiddag echt geen optie. Gewoon naar mijne fiets kijken deed het zweet al lopen...
De eetstijl hier in Spanje is trouwens geweldig! In de bar staan allemaal kleine hapjes achter den toog, Pinchos heet dat. En dan pakt ge eentje van dit en eentje van dat, en zo hebt ge weer wat gegeten.
´s Avonds een terrasje gedaan met mijn boek en een pintje en wat pinchos en in de laten avond gaan eten, zo moet dat hier he. Het koppel uit Olen terug tegengekomen, Karin en Mark. Tussenin nog naar het hoogste punt van Navarette gewandeld van waaruit je een mooi overzicht over de streek had. Zo kon ik goed zien van waar ik kwam en de vermoedelijke weg voor morgen. Daar waren twee oude vrouwen rondjes aan het wandelen en ze hadden een takske in de reling gestoken. Telkens ze een rondje gedaan hadden, scheurden ze een blaadje af. Zo wisten ze juist hoeveel ze nog moesten doen
Vandaag ook een bus zonnecrème gekocht. Hier verkopen ze dat in zo´n hoeveelheden dat ge daar in België tweehonderd jaar mee zou toekomen
Ondertussen kom ik ook meer en meer wandelaars tegen. En velen zijn er echt slecht aan toe. Velen hebben volgens mij ook niet de minste wandelervaring. Dat is problemen zoeken natuurlijk he. Ik had tenminste aardig wat fietservaring voor ik hier aan begon
Vandaag weer een nieuw vertrekrecord gebroken. Opgestaan om 0715 en om 0745 was ik vertrekkensklaar.
Het wordt vandaag weer een warme dag, al lang in de mot. Om 0900 een ontbijtstop gedaan en het was al 26 graden.
Als ik hier trouwens zeg dat het in België altijd koud is en altijd regent, dan zijn ze kei-jaloers. Zo zie je maar
´s Middags gestopt in Santo Domingo de la Calzada, van de legende van de Kip en de Haan. Zoek maar eens op
In de namiddag nog op´t gemakske doorgereden en om 1545 gestopt in Belorado. Daar weer in de Albergue ingechecked. ´s Avonds nog een ouder Hollands koppel tegengekomen dat ik de eerste keer gezien heb in Navarette en vandaag gedurende de dag nog een paar keer ben tegengekomen, Gerrit en Meeta.
Vanavond hangt er trouwens onweer in de lucht. En dat op de feestdag van Santiago himself!
Deze namiddag was het trouwens ZEER warm. Vooral op het laatste stuk. Daar hadden ze nieuwe asfalt gegoten en die was nog mooi zwart en dus redelijk hard warmteabsorberend...
En ondertussen weet ik ook dat ik een helling van 7% tegen 7 per uur doe, het is maar dat u het weet...
Vanavond trouwens ne serieuze klop gehad. Volgens mij omdat ik rond 1800 even in bed was gaan liggen en een half uurtje geslapen heb. Het kan natuurlijk ook liggen aan het feit dat ik al 22 dagen aan het fietsen ben...
 "Wink"){kind=icon}
 "Very Happy"){kind=icon}
