Vandaag begon met motregen en wind op kop, wat had je nu gedacht
De standaard-kledij van de fietspelgrim bestaat uit: schoenen, kousen, beenstukken, koersbroek, thermisch onderlijfke, dikke fietstrui, regenvestje/windstopper en klakske of muts.
Als eerste "taak" vanochtend mijn eerste boekske terug naar huis gestuurd. Dat heb ik namelijk helemaal afgewerkt.
Rond 1230 gestopt in Dissay, bij een mooi kasteel. Ondertussen regent het dat het giet.
Verder gereden tot Poitiers, waar in rond 1500 ben aangekomen. Het water komt ondertussen uit mijn schoenen terug omhoog. Ondertussen begint de kou ook op mijne rug te slagen. Goed in't oog houden en desnoods wat extra bij aan doen.
Vannacht heel goed geslapen en netjes uitgerust wakker geworden. Laat maar komen, die nieuwe dag!
Ik had gisteren voldoende inkopen gedaan. Vandaag is namelijk "le quatorze juillet" morgen zondag. Dus ik ga er van uit dat ik twee dagen geen inkopen kan doen. Maar bij het buitenkomen van het hotel stond in in het midden van een markt. Dus verse bananen (zowat het basisvoedsel van de fietspelgrim) en een nectarinne als afwisseling. Ook den bakker was open. Hij had weliswaar geen pain complet meer, maar suikerbrood met rozijnen was een zeer goed alternatief!
In de voormiddag was het best goed weer eigenlijk, echtig waar! Niet al te veel wind en bij momenten kwam zelfs de zon erdoor! De oortjes in, wat reggae erdoor en zingen begot!
Rond 1100 gestopt in Lezay voor een koffie, ne cola en de roep van de natuur. Ook dat is ondertussen vaste prik.
Om 1430, ergens op de D11, heb ik dan een persoonlijk vreugdemomentje gehad toen ik de 1000e km heb gedaan. Fiets aan de kant en dansen!
In de namiddag is het weer beginnen waaien. En nu ben ik ondertussen al wel het een en het ander gewoon wat dat betreft, maar dit was wel het betere werk. Bij momenten haalde ik zelfs geen 10 per uur meer...
De regen is ook met mijn voeten aan het spelen. Tijdens het fietsen dacht ik aan een ander lichaamsdeel, maar dat is niet zo beleefd om hier op den blog te zetten. Nat, droog, nat, droog, ... En als het nat was, dan was het ineens vollen bak. Dus even doorrijden en wachten tot het overgaat was geen optie wegens onmiddellijk nat tot op het lijf.
Tijdens het opzetten des tent's kwam er nen Hollander af die enkele jaren geleden ook de Camino gedaan had en die er op stond dat in er ene kwam drinken in zijne mobilhome. Wie ben ik dan om nee te zeggen..
Toen in 's nachts in mijn tent lag, bleek dat ze hadden besloten om het vuurwerk vlakbij de camping af te schieten zodat ze aan den overkant van het meer schoon zicht hadden. Maar rond middernacht hadden ze er mee gedaan en kon in gaan slapen.
Maar er was ook een familie die hun zoontje wou laten dopen en de pastoor was nog "et le paix de Dieu..." aan het zeggen en die stonden al ineens met z'n allen rond hem. Het moest rap gaan precies
Dan maar geprobeerd de aandacht van ne lekenhelper te trekken, wat uiteindelijk ook gelukt is, en die wist mij te zeggen dat iemand anders mij zou verder helpen. En na een tijdje kwam er inderdaad iemand anders aan die mij wist te zeggen ... dat ze geen stempel hadden Een uurtje welverdiende rust, zullen we maar zeggen
In de namiddag, u raadt het nooit, weer keiharde wind. En nog steeds op kop natuurlijk.
Ik weer ondertussen wel dat ik iedereen er keihard afrij. De Wum, Jan De Koninck, ... Laat ze maar komen met hunne koersfiets. Ik geef ze het nakijken met mijnen trekkingfiets!
Ondertussen heb ik ook de eerste ooievaars gezien in de velden. Ook dat is wel maf ze. Ge weet dat ge in het Zuiden bent, want ge ziet palmbomen en al, maar het is zo fucking koud dat dat precies niet doordringt...
Rond 1630 was in dan in Royan waar in den overzet heb gepakt naar den overkant van de Gironde. En dan, dames en heren, gebeurde er iets ongelooflijk!
Op den bac was het nog slecht weer, maar vanaf dat ik aan den overkant was, was het ZOMER!!!
Echt waar, ineens 25 Ã 30 graden. OK, wel wat wind, maar van opzij ondertussen. Maar zomer, eindelijk
Gelijk gestopt op een terraske en het gegeven gevierd met een tonijnsteak!
Vandaag is het nog altijd zomer, dus ik gun mezelf een rustige dag. Heb in wel verdiend, vind ik zo
Op't gemakske naar Mintalivet-les-bains voor de ochtendroutine. En nu het windstil is, is op't gemakske tussen de 20 en de 25 per uur
Het blijft prachtig weer: zon en windstil. Zo moet het zijn!
Met nog een paar tussenstops gestopt in Carcans-Plage, rond 1245 al! Wasdraad opgehangen zodat mijne was eindelijk eens fatsoenlijk kan drogen. De laatste dagen zat die namelijk nat in de linnenzak bovenop de tentzak. Niet ideaal, maar beter ging niet.
En voor de rest van den dag: BEACHTIME!!!
Heel veel surfers hier, aan deze kust. En sinds enkele dagen ook meer en meer Spanjaarden.
's Avonds de fiets nog wat verzorgd en terug het dorpke in om iets te gaan eten. Jawel, ik laat me helemaal gaan
Den eigenaar van het restaurant had Tourette's en de mens heette, ge gaat het niet geloven: "Gilles"...
Morgen terug een normale dag, wat km betreft, niet wat de wind betreft, hoop ik
En morgen of overmorgen ga in ook nog eens binnenspringen in het zee-aquarium in Arcachon. Vanaf dan komen de Landes en dan de Pyreneeën.
Carcans-Plage - Salles, 100 km, 1.298 km in totaal
Vandaag weer netjes op tijd opgestaan en het dorpke ingefietst om een ontbijt te scoren. Ook mijn mondvoorraad wat aangevuld zodat ik er weer even tegenkan.
Het was weer een heel mooie ochtend. Prachtig zonneke, gene wind. En dan is de Peter gelukkig ze
Op het dooi gemakske doorgefietst en regelmatig eens gestopt voor ne cola of nen Orangina. Frankrijkgevoel ten voeten uit!
Het is trouwens zalig fietsen zonder die wind. Zonder moeite stevig doorbollen. Al zijn de fietspaden soms precies eerder voor mountainbikes aangelegd dan voor gewone fietsen
Maar de zon schijnt, ik rijd door de dennenbossen en de duinen, hoor de cicades, ... Dus mij hoor je niet klagen ze!
Hier aan de kus is het trouwens (golf)surfen al wat de klok slaat. Heel veel surfers, surfscholen en - ook opvallend - oude mannen met een surfplank. Wel een longboard dan, oldschool hè
Ik had vandaag speciaal de alternatieve route langs Arcachon gepakt om daar naar het zoutwateraquarium te gaan zien. Eerst al voorbijgereden, maar teruggereden over het chiqueste fietspad tot nu toe: een van teak begot, waar wij een terras mee aanleggen. Daar leggen ze in Arcachon een fietspad over het strand mee aan. Classy ze
Uiteindelijk het aquarium gevonden, maar een beetje een tegenvaller. In had iets als seaworld in gedachten. Maar het was gewoon een verzameling van 15 Ã 20 aquaria, oud en versleten, met daarin krabben, kreeften, Nemo's en ook wel murene's en octopussen. Maar toch een beetje een tegenvaller eigenlijk
Maar daarna ging ik een cola'ke drinken en wat stond daar op de tafeltjes als assenbak? St.-Jacobsschelpen! Voor degenen die niet zo thuis zijn in het bedevaartgebeuren: het symbool van de Compostellabedevaarder is een St.-Jacobsschelp. En ik had er nog geen. Dat was bij deze dus opgelost! Wel netjes gevraagd natuurlijk hè.
- zonder handen rijden met 20 kg bagage
- met 1 hand mijn stuurtas opendoen, mijne iPod eruit pakken, de oortjes uit de knoop halen en inpluggen
- twee Hollandse meiden checken die goed tot hun recht komen in hun koersbroek
- met mijnen toeter de Franse zondagsfietsers op tijd waarschuwen dat in er - snel - aankom
- Franse zondagsfietsers ontwijken die niet zo stuurvast zijn
- zingen en dansen omdat het niet waait
Salles - Onesse-et-Laharie, 83 km, 1.381 km in totaal
Even tussendoor: ik heb nog eens op de overzichtskaart gekeken wat ik tot nu toe gedaan heb, en dat is wel redelijk zot eigenlijk
Vandaag iets later opgestaan dan normaal, en dat bleek maar goed ook. Want de winkel waar ik mijn ontbijt ging halen, was pas om 0900 open.
Het werd al onmiddellijk duidelijk dat het een smoorhete dag zou worden. Waar ik vanaf de camping nog vertrokken was met mijne fietstrui met lange mouwen werd die aan den overkant van we straat (in de zon) al direct uitgespeeld. Om 0930 zag ik bij de apotheek dat het al 31 graden was!
Om 1130 gestopt in Moustey voor ne koffie, nen Orangina en - naar ik dacht - een kakske. Maar dat laatste ging effe niet door wegens de algemene afwezigheid van een toilet. Maar om 1330 in Labouheyre was alles aanwezig
Ondertussen was het al 34 graden geworden en ontwikkelde ik een nieuwe routine: bij elk kerkhof stoppen, mijn drinkebussen terug bijvullen, mijn fietstruike, mijnen buff en mijn klak natmaken zodat ik wat kan afkoelen! Dit heb ik toch een pak liever dan wind en regen ze.
Ook mijn broekvet is op. Redelijk onverwacht. Als ge witte crème in ne witte pot steekt, dan hebt ge ne kleurenblinde wel goed zitten!
Dus bij den eerstvolgende fietswinkel stoppen voor nieuwe crème en ineens nen helm kopen.
Om 1630 aangekomen op een camping in Onesse-et-Laharie. Mijn buren zijn een Hollands koppel met handbikes. Ze zijn nu aan het testen om volgend jaar de Camino ook te doen. Respect!
Fons en Jeaninne zitten ondertussen in Oloron en gaan morgen de Pyreneën over. De Lode zit in Saint-Palais en gaat overmorgen oversteken. Ik zoek in twee rustige dagen tot in Oloron te fietsen en dan zou ik zaterdag overstekken. Allemaal even duimen graag
Trouwens, ik heb daarstraks gehoord dat den Tour in de Pyreneën komt. Benieuwd of ik er iets van ga zien. Als ge op TV iemand met nen trekkingfiets met rode zakken die mannen ziet voorbijsteken. Dat benne k'ik hè...
Voilà se, jullie zijn weer op de hoogte. Geniet nog van de regen ginder, da's goe voor den hof
Onesse-et-Laharie - Sorde l'Abbaye, 97 km, 1.471 km in totaal
Deze morgend in ne supertijd mijn kampement opgebroken. Slechts 45 minuten tussen opstaan en vertrekkensklaar. Van zulke dingen word ik gelukkig Waar ik bijvoorbeeld ook gelukkig van word, is blijven prutsen aan mijn spiegeltje tot het perfect staat. Ne vent blijft ne vent he...
Het dorpke ingefiets om den bakker te doen, en daar gezien da'k het stjoepeke van mijne staander kwijt was. En ineens beseft dat ik gisterenavond op mijn kampeerplek een rubber tsjoepeke had zien liggen dat ik niet kon plaatsen. Nu dus wel... Dus rap terug naar de camping en mijne fiets terug compleet gemaakt.
Vandaag was het best goei fietsweer. Rond de 25 graden en bewolkt.
Rond 1230 in Dax aangekomen waar ik gegeten heb en dan de tijd wat gedood tot 1400. Dan pas gingen de winkels terug op en hier ga ik nen helm kopen, nieuwe crème voor de billen en ne nieuwen boek. Alle twee gevonden! En in Frankrijk nen Engelstaligen boek vinden, is geen sinecure ze. Keifier op mennen helm, trouwens Ik heb 'm gelijk getest gedurende de rest van den dag.
Normaal zou ik ondertussen de Pyreneën al moeten kunnen zien liggen, maar wegens de bewolking lukt dat niet. Niet zo erg. Bewolkt wil zeggen dat het goed weer is om over te steken! Wat Fons en Jeaninne vandaag trouwens aan het doen zijn.
Om 1545, op de top van de beklimming naar Peyrehorade, hoorde ik "Por que te vas" op mijn iPodje. In het Spaans, teken dat we in de buurt van de grens komen he. Zo werkt dat
Vandaag ook veel kiwi-vruchten gezien. Niet in de groentenwinkel, maar op het veld. Die kweken ze hier namelijk. Een paar dagen terug, in het museum/aquarium van Archachon trouwens een opgezette kiwi-vogel gezien. Ik had mij zo'n beest totaal anders voorgesteld. Redelijk idioot, nu ik er op terugkijk, maar ik stelde me altijd een kiwi-vrucht met pootjes en nen bek voor. Dat is het dus niet! Het is eerder ne kokosnoot met pootjes en nen bek...
's Avonds gestopt in een gezellige camping municipal in Sorde l'Abbaye. Hier staan ineens veel Caminofietsers. Tot nu toe weinig of geen gezien eigenlijk.
Het avondeten bestond uit ne Salade Niçoise, cannelloni en caramelpudding (2). Dit alles overgoten met een fleske wijn (die ik wel een beetje gedeeld heb met nen andere Peter, onderwijzer uit Brussel) en een heerlijk notenbrood!
De linkerknie doet (al vanaf het begin) zeer ambetant. Het eerste uur fietsen doet het echt zeer. Dan betert het, maar telkens ik mijn linkerbeen in een verkeerde positie belast, doet het zeer. Ook mijn linkerarm doet dikwijls zeer. Slapende pols en elleboog. Zal wel aan m'n houding liggen...
Sorde l'Abbaye - Oloron-Ste-Marie, 66 km, 1.537 km in totaal
Deze ochtend begon grijs, en het is eigenlijk heel den dag grijs gebleven. Hoge bewolking, waar de zon niet doorgeraakte. In de voormiddag zelfs wat frisjes (lange trui terug aan), maar in de namiddag terug t-shirtenweer Als ik zo morgen kan oversteken, zal het goed zijn!
In Sauveterre-de-Béarn gestopt om de mondvoorraad terug aan te vullen, 500 m verder de drinkebussen vullen aan het kerkhof en nog 500 m verder gestopt bij de coiffeur om alles nog eens te laten kortwieken.
Op de middag gestopt in Navarrenx, een mooi vestingsstadje waar ik gegeten heb in La Taverne de St-Jaques. En ze meenden het ze. In het WC was de spiegel in de vorm van een St-Jacobsschelp, en de zeepverdeler ook. Er was een grote kaart op de muur geschilderd met alle routes op. Er stond ne pelgrim op de deur geschilderd en er stond ne steen die aangaf hoeveel km het nog was. Een dikke 800 voor de wandelaars, voor mij gaan het er nog een 1000-tal zijn, schat ik.
Vanaf de Landes is het trouwens al St-Jaques wat de klok slaat. Ze pakken er graag mee uit. En ik zit ondertussen ook duidelijk in Baskenland. Alle plaatsnamen zijn in twee talen en ik zie meer en meer frontons. Dat zijn van die velden om pelotte te spelen.
Redelijk vroeg in de namiddag aangekomen in Oloron, aan de voet van de Pyreneën. Ik heb ze nog altijd niet gezien wegens de aanhoudende bewolking, maar ze zijn er wel ze. Een hotel gepakt om nog eens goed uit te rusten en morgenvroeg op tijd te kunnen vertrekken zodat ik op gemakske kan oversteken. Als ge morgen niks te doen hebt, duimen allemaal he! Alle beetjes helpen
En eindelijk terug een cybercafé gevonden (mijn vorige posts heb ik getypt op mijn iPhone) dus sebiet volgen er nog wat foto's.
Oloron-Ste.Marie - Jaca (SP), 89 km, 1.627 km in totaal
All right! Vandaag gewoon de Pyreneën overgestoken met de fiets Ik had het erger verwacht, moet ik zeggen. Al was het natuurlijk best wel stevig, laat dat duidelijk zijn.
Goed op tijd vertrokken vanuit het hotel, waar ik om 0115 ´s nachts nog succeswensen kreeg, waarvoor dank
De eerste 40 km waren nog redelijk rustig. Wel stijgen, maar niet al te steil. Een mooie opwarmer.
Bij het buitenrijden uit Oloron trouwens weer bijna omvergereden door iemand die het rond pumt wou verlaten. En die mens keek nog kei-verbouwereerd ook toen ik hem geen voorrang gaf! Let wel, ik zat op het rond punt he! Dus tijdens het klimmen zat ik zo wat de denken. Ik weet dat ik nogal eens overtuigd kan zijn van m´n eigen gelijk. Sommigen onder jullie zullen dat ondertussen al wel weten Dus dacht ik van: maar misschien heb je als fietser in Frankrijk helemaal geen voorrang op een rond punt. Ik zou er niks van verschieten, want als fietser moet ge hier zowat alles en iedereen altijd voorrang geven. Dat zou in alle geval veel verklaren! Ietske nadien kwam er ne Franse wielertoerist voorbij en dan heb ik het toch maar eens gevraagd. Maar ik bleek toch wel voorrang te hebben ze. Volgens die mens zijn de ronde punten er nog maar enkele tientallen jaren in Frankrijk en weten velen eigenlijk niet goed wat ze daarmee moeten aanvangen.
Anyways, ondertussen had ik er dus al een 40-tal km opzitten en ben ik even gestopt in Estaut om wat te eten en te drinken, En vanaf daar was het volgens het boekske constant stijgen tot de Col de Somport. Dat zou dus even doorbijten worden. En het was inderdaad best stevig ze. In m´n kleinste verzet soepel blijven trappen. Meter per meter, ....
Ik had vantevoren nog het meeste schrik dat ik mezelf niet onder controle zou kunnen houden. Dat ik te hevig zou zijn en mezelf kapot zou rijden. Maar dat werd eigenlijk vanzelf opgelost. Het was namelijk zo ongelooflijk schoon in die vallei dat ik gewoon heel den tijd aan het rondkijken en genieten was. En dan rij je (ik alleszins) automatisch trager.
En dan, rond 1430 was het zover. Ik stond boven op de Col de Somport! Deze ochtend vetrokken op 220 hoogtemeters en nu stond ik op 1.640 hoogtemeters! Applaus voor mezelf!
Ik had trouwens perfect weer vandaag. Tijdens het klimmen was het bewolkt, dus niet te warm. En tijdens het afdalen scheen de zon, dus niet te koud.
De afdaling was trouwens GEWELDIG plezant Mooie asfalt, brede en overzichtelijke bochten en zo goed als geen verkeer. Knallen dus! Op een gegeven moment zelfs tegen 67 per uur. Al goed at ik een helmpke heb ondertussen. De goede weg nodigde eigenlijk nog wel uit tot sneller, maar er stonden serieuze rukwinden en al die fietszakken vangen nogal wat wind. Dus heb ik op tijd en stond toch maar wat bijgeremd
In de namiddag aangekomen in Jaca, waar ik de Algerbue de Perregrinos heb geprobeerd. Eerst was ik het niet van plan, want het idee van met nen hoop volk (snurkers) op een slaapzaal te liggen, staat me eigenlijk niet zo aan. Maar het hoort er bij, dus moet ik het toch eens proberen he. En dus lig ik nu voor 10 Eur in een echt bed in een Albergue in het midden van Jaca. Keiferm stadje trouwens, waar ik daarstraks het fort al bezocht heb en een pintje ben gaan drinken in een tapasbar in de hoofdstraat. Op aanraden van Carmen van de Albergue in een restaurant hier vlakbij gaan eten. Dat is het enige restaurant waar je voor 2100 terecht kan, en omdat de deuren hier om 2200 dicht gaan, heb je dus weinig keus. Maar ik heb het mij niet beklaagd ze. Voor 13 Euro gaspacho, kip en rijstpap. Wijn erbij, ne cola en ne koffie. Dat wordt nog plezant hier in Spanje, heb ik al lang in de mot
Voila se, ge bent weer up-to-date. Bedankt voor het duimen en alle SMS´kes vandaag. Het heeft geholpen!
 "Wink"){kind=icon}
 "Very Happy"){kind=icon}
