Vanochtend lang blijven liggen, dat had ik wel verdiend. Pas vertrokken om 0845 en recht Jaca in om te ontbijten. Nog Franse gewoontes, want ik ging naar den bakker en ontbijten doe je hier in de bar! Maar we leren snel
Om 0900 is het al 15 graden, dat wordt een warme dag!
Deze voormiddag was het, en nu citeer ik recht uit mijn dagboekske: "Heel, heel, heel mooi..." Een ruig, verlaten berglandschap met heel weinig verkeer. Wel weer stevig klimmen, maar nadien volgt altijd een lekkere afdaling Deze morgend zat er een echt kei-steile bij met bochten die precies recht naar beneden gingen
Een woordje Spaans klappen is toch wel handig ze. Want de gemiddelde Spanjaard klapt zijn dialect, en als ge dat niet verstaat schakelt hij over op Standaard-Spaans en verder komt hij niet
En ge raakt hier heel makkelijk aan de klap. De Camino leeft hier inderdaad veel harder dan in Frankrijk. Als ze zien dat ge de Camino aan het doen bent, dan spreken ze u aan en het eindigt bijna altijd met "Buen Camino" of "Muy suerte!". De Spaanse wielertoerist waar ik deze morgend een paar minuten mee opgereden heb, vertelde me trouwens dat het heel de week goed weer ging zijn Yes baby!!!
In de namiddag werd het jammer genoeg iets minder mooi. Het traject liep over de N240. Vergelijk het een beetje met den Expresweg bij ons, maar dan zonder fietspad. Allemaal op dezelfde baan dus! En nu zijn de meeste automobilisten hier wel heel hoffelijk, maar er zit er altijd wel eentje bij die niet opzijgaat, en pas in de laatste meters zonder pinken opzijgaat waardoor de auto's achter hem zich natuurlijk een ongeluk schrikken als ze plots ne fiets zien...
In de loop van de namiddag nog eens een camping geprobeerd aan het stuwmeer van Yesa. Niet echt schitterend. Vies en vuil en rotsige ondergrond waar ik twee piketten op heb kapotgeklopt. En waaien dat het geen naam heeft! Toch maar een scheerlijn gespannen...
´s Avonds nog een inktviske gegeten voor 10 Euro, de fiets nog eens gesmeerd en de slaapzak in.
Tiernas - Puente la Reina, 87 km, 1.801 km in totaal
Vandaag terug op een fatsoenlijk uur m'n bed uit en dus zat ik om 0800 al op de fiets. Het was nog best fris zo 's ochtends, zeker in de schaduw. Maar zodra je in de zon komt, en dan vooral tijdens een klim, dan merk je weer dat je in Spanje bent
Weer een paar keilekkere afdalingen gedaan. Ge wordt dat wel rap gewoon ze. Temorgend op een mooi stuk was ik nog aan het denken "niet te rap, ik ben nog aan het wakker worden" en ik deed al 60 zonder dat ik er erg in had...
Rond 0930 gestopt in Sanguessa en gelijk nen echte Spanjaard ontbeten op café. Ne cafe solo en nen boterham met spek met eieren. Ondertussen is het al 31 graden Heel veel drinken dus. Van zodra er een drinkebus leeg is, dan zoek ik iets om bij te vullen. Ofwel een openbaar kraantje als ik in een dorp ben. Maar die liggen hier nogal ver uit mekaar, dus heel dikwijls gewoon bij een huis waar ik iemand zie of hoor.
Deze voormiddag was weer prachtig! Ik kom superlatieven tekort om het landschap te beschrijven, en ook de foto's (sebiet nog eens proberen up te loaden) laten het niet tot hun recht komen. Een glooiend landchap, met velden rondom en bergen in de achtergrond en boven mij tientallen gieren. Trouwens, van zodra de gieren te dichtbij komen, dan weet ik dat ik er slecht uitzie en dat het hoog tijd is om nog eens te drinken
Ook nog door een hele mooie kloof gereden, waar het ook vol met gieren zat. Ge moest eerst door een tunneltje door de rotsen waar ge werkelijk geen hand voor uw ogen zag! Toch maar afgestapt vooraleer ik met menne kop tegen de wand aan knal. En na enkele tientallen meters draait dat en dan zie je plots licht aan het eind van de tunnel. En dan ben je in die kloof met links de rivier en naast u de steile bergwanden. Echt ferm!
Rond 1230 pas gestopt om te eten en dat was eigenlijk iets te laat, merkte ik. In het vervolg wat beter op letten. Tijdens het eten mijn tent uitgespreid om ze eens goed te laten drogen. Nu ik meer in albergues ga slapen, wil ik ze niet vochtig in de zak laten zitten.
Ondertussen begin ik vriend Wind al wat te kennen. Hij is nogal lui, hier in het Zuiden. Dus in de voormiddag zie je hem niet. Maar na de middag is hij er met al zijn furie. Het zou dus verstandig zijn om nog vroeger te vertrekken zodat ik na de middag niet meer zoveel km te doen heb. Bwah nee, gaan we niet doen...
Rond 1530 gestopt in Puente la Reina. Hier de refugio de pellerinos (albergue) weer gepakt. Beduidend meer volk dan in Jaca, dus iets minder los. idee voor de toekomst: de refugio's in kleinere dorpjes pakken. Maar langs de andere kant loop ik ook wel graag rond in kleine stadjes zoals deze. We zullen wel zien.
Mijn gerief op de kamer gezet, douche gepakt en het stadje in. Twee kerken gedaan en mezelf in een bar gezet om den dagboek bij te werken en de route van de volgende dag te verkennen. Ondertussen nog wat hapkes erbij gepakt. Iets met ei, champignons en garnalen. Heel lekker! En een portie olijven. En twee cola´s.
Deze namiddag was het namelijk weer pokkeheet! En uw lichaam voelt dat wel. Dus ge zit daar in de bar en ge denkt "Pintje!", maar uw lijf grijpt gelijk in en ge zegt "Coca cola, por favor". Maf ze...
In de krant trouwens gezien dat het morgen en overmorgen nog warmer gaat worden. Ik ben benieuwd...
Ik kan hier in de refugio mijn SD-kaartje wel in ne lezer stoppen, maar ik moet nogal hard duwen en ik heb geen zin om het kaartje naar de knoppen te helpen.
Nu ga ik eens zien of de was al droog is, en dan met m'n boek het stadje in en straks eten...
Puente la Reina - Navarette, 83 km, 1.884 km in totaal
Vandaag nog eens goed vroeg uit m´n bed en om 0745 was ik al aan het fietsen. Bij het vertrek ´s morgens nog nen tijd staan babbelen met ne gast die met z'n paard de Camino aan het doen was. In Frankrijk geen probleem, daar had het paard genoeg te eten, maar hier - waar het ondertussen heel dor is - heeft het paard niet genoeg te eten. Goed als ik ben, heb ik 'm mijn oud brood gegeven. God zal het mij zeker lonen
Een paar hevig klimmekes vandaag en Vriend Wind is er voor de verandering is vroeg bij, om 1100 al.
Om 1145, tijdens mijn eetstop in Los Arcos, een Belgisch koppel uit Olen/Lichtaart tegengekomen. Die zal ik de komende dagen nog een paar keer terugzien. Dat is trouwens wel typisch. Ge komt mensen om de zoveel dagen eens terug tegen. Zo ben ik in de namiddag in Logroño Peter uit Brussel tegengekomen. Ik was hem met zijn vrouw An voor de oversteek al tegengekomen. Zij gingen via St.Jean-Pied-de-Port.
Na Logroño nog serieus menne weg moeten zoeken. Ze zijn daar aan de autostrade aan het werken waardoor de routebeschrijving langs geen kanten meer klopt. Maar zolang ik naar het Westen blijf rijden, komt het wel goed
Om 1600 gestopt in Navarette. In de Albergue de Peregrinos doorverwezen naar de Albergue Turistico omdat ze daar een garage hebben waar de fiets binnen kan. Heel verzorgd, voor 10 EUR.
Vandaag was het trouwens FOORHEET!!! Ik probeer normaal zo rustig te rijden dat ik niet zweet, maar dat was deze namiddag echt geen optie. Gewoon naar mijne fiets kijken deed het zweet al lopen...
De eetstijl hier in Spanje is trouwens geweldig! In de bar staan allemaal kleine hapjes achter den toog, Pinchos heet dat. En dan pakt ge eentje van dit en eentje van dat, en zo hebt ge weer wat gegeten.
´s Avonds een terrasje gedaan met mijn boek en een pintje en wat pinchos en in de laten avond gaan eten, zo moet dat hier he. Het koppel uit Olen terug tegengekomen, Karin en Mark. Tussenin nog naar het hoogste punt van Navarette gewandeld van waaruit je een mooi overzicht over de streek had. Zo kon ik goed zien van waar ik kwam en de vermoedelijke weg voor morgen. Daar waren twee oude vrouwen rondjes aan het wandelen en ze hadden een takske in de reling gestoken. Telkens ze een rondje gedaan hadden, scheurden ze een blaadje af. Zo wisten ze juist hoeveel ze nog moesten doen
Vandaag ook een bus zonnecrème gekocht. Hier verkopen ze dat in zo´n hoeveelheden dat ge daar in België tweehonderd jaar mee zou toekomen
Ondertussen kom ik ook meer en meer wandelaars tegen. En velen zijn er echt slecht aan toe. Velen hebben volgens mij ook niet de minste wandelervaring. Dat is problemen zoeken natuurlijk he. Ik had tenminste aardig wat fietservaring voor ik hier aan begon
Vandaag weer een nieuw vertrekrecord gebroken. Opgestaan om 0715 en om 0745 was ik vertrekkensklaar.
Het wordt vandaag weer een warme dag, al lang in de mot. Om 0900 een ontbijtstop gedaan en het was al 26 graden.
Als ik hier trouwens zeg dat het in België altijd koud is en altijd regent, dan zijn ze kei-jaloers. Zo zie je maar
´s Middags gestopt in Santo Domingo de la Calzada, van de legende van de Kip en de Haan. Zoek maar eens op
In de namiddag nog op´t gemakske doorgereden en om 1545 gestopt in Belorado. Daar weer in de Albergue ingechecked. ´s Avonds nog een ouder Hollands koppel tegengekomen dat ik de eerste keer gezien heb in Navarette en vandaag gedurende de dag nog een paar keer ben tegengekomen, Gerrit en Meeta.
Vanavond hangt er trouwens onweer in de lucht. En dat op de feestdag van Santiago himself!
Deze namiddag was het trouwens ZEER warm. Vooral op het laatste stuk. Daar hadden ze nieuwe asfalt gegoten en die was nog mooi zwart en dus redelijk hard warmteabsorberend...
En ondertussen weet ik ook dat ik een helling van 7% tegen 7 per uur doe, het is maar dat u het weet...
Vanavond trouwens ne serieuze klop gehad. Volgens mij omdat ik rond 1800 even in bed was gaan liggen en een half uurtje geslapen heb. Het kan natuurlijk ook liggen aan het feit dat ik al 22 dagen aan het fietsen ben...
Deze ochtend weer zonder ontbijt vertrokken uit de Albergue. Dat doe ik ondat de café´s waar ik ga ontbijten meestal nog niet open zijn als ik vertrek. Dus rij ik eerst een tijdje om dan te gaan ontbijten. Maar ik had me wat vergist en in plaats van een uurtje rijden, is het toch een uur en drie kwartier geworden. Maar ik leef nog De Guardia Civil kwam ook het cafë binnen en de mannen begonnen gelijk met een pintje, om 0930 ´s morgens...
Het zonnecelleke dat ik in Werchter gekocht heb voor 12,5 Euro doet het trouwens zeer goed. Overdag laat ik dat ding opladen en als het helemaal vol is, dan kan ik 20% bij in mennen iPhone duwen...
In de voormiddag best vlot gereden. Op een gegeven moment kwam ik Mark en Karin terug tegen en de Mark begon juist kop te trekken op een rechte baan. Tegen 30 per uur. Rap aangepikt Dank u, Mark!
En voor de middag nog een helling gedaan van 14%!!! Maar niet afgestapt he!
Om 1300 aangekomen in Burgos waar ik een hotel gepakt heb en een stadsbezoek ga doen.
Heel lang rondgelopen in de Kathedraal. Echt keiferm! Ook het hoogste punt van de stad weer bezocht, waar een kasteel stond. Niet echt geweldig, maar ernaast lag wel een keigezellig bar waar ze reggae aan het draaien waren
En ook een cacheke gedaan bij de Kathedraal
Dit is trouwens een typisch Spaanse stad. Om 2000 is het nog 27 graden en zijn alle winkels nog open. Morgenvroeg gaan ze dan wel weer pas open om 1000...
Dit zal het zijn voor vandaag, want de bibliotheek waar ik nu zit gaat sebiet dicht.
Vannacht slecht geslapen in mijn hotelbed. Het was wat aan de smalle kant en stond tegen de muur waardoor ik constant het gevoel had er uit gaan vallen. Ik had ook geen daglicht door mijn venster. Dat gaf uit op een soort van koker. Omdat ik mijn wekker niet had gezet en ik dus geen daglicht had om me wakker te maken, heb ik uitgslapen tot 0845!
Weer een nieuw record gezet, want om 0915 zat ik al op de fiets. Eerst naar een café van gisteren, waarvan ik gezien had dat het al vroeg open was. Daar op z´n Spaans gaan ontbijten. Dan inkopen gaan doen zodat ik terug genoeg mondvoorraad had en om 1000 was ik de stad uit aan het fietsen.
In de voormiddag nog een schaapsherder tegengekomen die z´n schapen goed had opgeleerd. Die stonden namelijk klaar om de weg over te steken toen er plots een auto aankwam. De schaapsherder riep iets en de schapen draaiden allemaal terug om en gingen een paar meter van de weg afstaan. Hij had ook 5 honden bij, maar die deden niks Nog een kort babbeltje mee gedaan, maar de mens klapte enkel dialect en daar verstond ik echt niks van.
Dan rond de middag een eetstop gehouden in een boeregat, maar bij een waterkraan. Ik was wat met de Vermeiren aan het zwanzen per SMS en ik update mijn positie. Hij stuurt een SMS´ke met de vraag of ik aan die geel/blauw/groene afvalcontainers sta. En inderdaad, die stonden op nog geen 10 meter van mij De wonderen der techniek he...
Op ongeveer 10 km voor Castojeriz Carl-Heinz nog tegengekomen. Een skileraar uit Winterberg. Ik had die mens een paar dagen terug nog op een terras gezien in Belorado. En nu was die hier te voet! Straffen dude.
Toen ik Castrojeriz aan het naderen was, begon het ook donkerder te worden. Onweer in de lucht! Sinds Belorado is het al elke late namiddag onweer. Maar het leek nog goed mee te vallen, dus ik besloot door te rijden. Het leek allemaal goed te gaan, tot ik op de hoogvlakte tussen 3 onweerskernen zat. Eentje links, eentje rechts en eentje achter mij. Nen hoop gebliksem erbij en niks om te schuilen natuurlijk. Vies ze, als ge zo naar nen top moet rijden. Dan begint ge toch te denken of zo ne fiets genoeg statische electriciteit opwekt om nen bliksemschicht te starten... Maar dat bleek toch niet te zijn
In Boadilla del Camino begon het serieus te regenen. Dus gestopt onder een afdak en ietske later kwam daar nog ne fietser aan die ik al een paar keer gezien had. Babbeltje mee gedaan. Dat bleek den Thomas te zijn. Nen Duitsen ingenieur die zijn werk had opgegeven en aan het fietsen geslagen was. Toffe gast! Nog een tijdje mee opgefietst tot in Frómista waar ik den Albergue pakte en hij verder fietste tot in Carillon.
Na het obligate doucheke en de klerenwas naar de coiffeur geweest. Het was wat druk, zei de madam, dus vroeg ik hoe lang het nog zou duren. En dan zei ze ineens dat ik zelf de tondeuze maar moest pakken en het zelf maar moest doen Ik moest dan wel een kaars voor haar branden in Santiago, en een grote!
Nog wat rondgewandeld in Frómista en ineens ne wegwijzer gezien naar de bibliotheek met een teken erbij dat ik daar kon internetten. En daar heb ik dan gisteren mijn blog geupdated, zoals jullie hebben kunnen zien.
Nu zit ik trouwens in de albergue/toeristische dienst van Sahagún waar ik ne stempel ben gaan halen en ik twee computers zag staan. Sebiet nog effe een terraske doen ze. Maar eerst eens proberen of ik hier foto´s kan uploaden.
Als ik straks de foto's er op krijg, dan hoop ik dat ge er van geniet. Dat ge ze afdrukt en boven uw bed hangt. Dat ge ze als bureaublad gebruikt...
Om een lang verhaal kort te houden: daarstraks heb ik een half uur zitten kijken op ne pc die vastgelopen was toen ik mijn SD-kaartje er in had gestoken. Daarna in een ander cybercafé in Sahagun gingen ze sluiten. In het volgende dorp wou de PC mijn SD-kaart niet lezen. In het eerste cybercafé hier in't dorp ook niet. Even duiden: heel veel café's hebben hier een soort van gesloten systeem van dezelfde firma. En die houden precies niet van externe apparaten. Nu ben ik een tijdje buiten het dorp en heb ik eindelijk een ander soort PC gevonden. Hij is mijn foto's aan het opladen tegen ongeveer ne seconde of vijf per foto (580 foto's ondertussen) en de spacebar werkt niet altijd. Wat niet echt vlot typt...
GENIETEN DUS!!!
Ik ben zelfs nog geen terrasje gaan doen. Toen het daarstraks voor de tweede keer niet lukte, is het persoonlijk geworden
Nu ik hier toch aan het wachten ben op de foto's, kan ik u ondertussen ook even duidelijk maken hoe een standaard dag van een fietspelgrim er uit ziet he.
Opstaan doe je hier in Spanje rond 0700. Dan zijn de meeste wandelaars al lang weg en heb je de wasplaats voor u alleen. Vroeger is het trouwens toch nog donker, en ook gewoon te vroeg...
Dan maak ik mijn zakken, hang ze op de fiets en vertrek ik. Ongeveer een uurtje later ga ik ergens in een bar ontbijten: cafe solo en wat pinchos (hapjes). Om de een of andere reden hebben sommige bars wel pinchos en andere niet. Ik moet nog eens uitvissen of ik dat op voorhand kan zien. Ik probeer trouwens ook nog altijd het verschil te vinden tussen tapas, pìnchos en racciones, maar soit...
Dan rij ik verder tot rond de middag. Ofwel pak ik weer een bar, ofwel ergens in the middle of nowhere. 's Middags heb ik mijn eigen eten: bruin brood, chocolade met noten en een stuk droge worst. En nen banaan natuurlijk. Dat duurt toch wel drie kwartier tot een uur.
In de namiddag fiets ik vrolijk verder. Al dan niet in het gezelschap van Vriend Wind. Wat doe ik tijdens het fietsen? Trappen natuurlijk, en veel drinken. Maar ook zingen. Dat gaat van Metallica tot Franse chansons die ik redelijk vrij invul als ik de tekst niet ken. Mijn klassieker gaat als volgt: "Pour un flirt avec toi, je ferai n'importe quoi. Pour un flirt, avec toi. Pour un nuit dans tes bras, je ferai ik wee ni wa. Pour un nuit, dans tes bras. Oohoooo, un petit jour, un petit four, dat is ne koek, ..." Een maand lang fietsen, het doet wat met ne mens...
Anyways, rond een uur of drie, vier dan zoek ik een slaapplaats uit. Hier zijn dat albergues, in Frankrijk waren het campings. Dan check ik in, pak ik nen douche, was mijn kleren en hang ze te drogen. Dan het dorp in om ergens op een terras mijn dagboek bij te werken en de dag nadien eens door te nemen in mijn boekske. Dit in het gezelschap van een pintje of een wijntje en wat hapjes natuurlijk.
Rond acht, negen uur ga ik iets eten en om tien uur moet ik terug in den albergue zijn, want dan gaat daar de poort toe en het licht uit.
Na een dik anderhalf uur wachten op het inladen van de foto's en een dik half uur proberen aan dit LINUX-fotobewerkingsprogamma aan uit te kunnen (in het Spaans) besluit ik dat ge gaat moeten wachten op de foto's.
Misschien probeer ik het binnen een paar dagen nog eens, anders gaat ge moeten wachten tot thuis.
Want op dit moment heb ik goesting om de bullen hier aan de kant te zwieren, en dat is niet volledig overeenkomstig de pelgrimsgedachte...
Dat zal eens zijn zeker, geen foto's kunnen opladen. Dan kennen die Spaanse computers de Pedro nog niet ze
Gekke roadkill, een adder...
De Col de Somport is open, ik heb geluk (al kan je dat betwisten )
Het begin van het echte klimwerk, nog zalig onwetend...
Boven aan de top. Ik zie er nog goed uit he
Maar eerlijk gezegd was het eerder zo hoor...
Zicht vanaf de top en van onderweg
San Pedro, jawel, in Jaca. De eerst Spaanse stad waar ik ben gepasseerd.
En zo zag mijn slaapkamer in de albergue van Jaca er uit
Zo ziet het er onderweg uit
Mijn stuurcabine. Met van links naar rechts eerst een handig spiegeltje, dan een luide claxon waar ik al veel plezier aan beleefd heb en waardoor ze mij ondertussen al kennen, mijn GPS en fietscomputertje, dan mijn routeboekje, dan de standaardbel die eigenlijk alleen maar goed is om mezelf wat te begeleiden tijdens het zingen...
En de stickers die regelmatig, maar niet altijd, ophangen om de weg te wijzen
Nog een sfeerbeeld van onderweg
Opdat ze zeker niet zouden denken da'k nen Hollander ben...
 "Wink"){kind=icon}
 "Very Happy"){kind=icon}
