Onesse-et-Laharie - Sorde l'Abbaye, 97 km, 1.471 km in totaal
Deze morgend in ne supertijd mijn kampement opgebroken. Slechts 45 minuten tussen opstaan en vertrekkensklaar. Van zulke dingen word ik gelukkig Waar ik bijvoorbeeld ook gelukkig van word, is blijven prutsen aan mijn spiegeltje tot het perfect staat. Ne vent blijft ne vent he...
Het dorpke ingefiets om den bakker te doen, en daar gezien da'k het stjoepeke van mijne staander kwijt was. En ineens beseft dat ik gisterenavond op mijn kampeerplek een rubber tsjoepeke had zien liggen dat ik niet kon plaatsen. Nu dus wel... Dus rap terug naar de camping en mijne fiets terug compleet gemaakt.
Vandaag was het best goei fietsweer. Rond de 25 graden en bewolkt.
Rond 1230 in Dax aangekomen waar ik gegeten heb en dan de tijd wat gedood tot 1400. Dan pas gingen de winkels terug op en hier ga ik nen helm kopen, nieuwe crème voor de billen en ne nieuwen boek. Alle twee gevonden! En in Frankrijk nen Engelstaligen boek vinden, is geen sinecure ze. Keifier op mennen helm, trouwens Ik heb 'm gelijk getest gedurende de rest van den dag.
Normaal zou ik ondertussen de Pyreneën al moeten kunnen zien liggen, maar wegens de bewolking lukt dat niet. Niet zo erg. Bewolkt wil zeggen dat het goed weer is om over te steken! Wat Fons en Jeaninne vandaag trouwens aan het doen zijn.
Om 1545, op de top van de beklimming naar Peyrehorade, hoorde ik "Por que te vas" op mijn iPodje. In het Spaans, teken dat we in de buurt van de grens komen he. Zo werkt dat
Vandaag ook veel kiwi-vruchten gezien. Niet in de groentenwinkel, maar op het veld. Die kweken ze hier namelijk. Een paar dagen terug, in het museum/aquarium van Archachon trouwens een opgezette kiwi-vogel gezien. Ik had mij zo'n beest totaal anders voorgesteld. Redelijk idioot, nu ik er op terugkijk, maar ik stelde me altijd een kiwi-vrucht met pootjes en nen bek voor. Dat is het dus niet! Het is eerder ne kokosnoot met pootjes en nen bek...
's Avonds gestopt in een gezellige camping municipal in Sorde l'Abbaye. Hier staan ineens veel Caminofietsers. Tot nu toe weinig of geen gezien eigenlijk.
Het avondeten bestond uit ne Salade Niçoise, cannelloni en caramelpudding (2). Dit alles overgoten met een fleske wijn (die ik wel een beetje gedeeld heb met nen andere Peter, onderwijzer uit Brussel) en een heerlijk notenbrood!
De linkerknie doet (al vanaf het begin) zeer ambetant. Het eerste uur fietsen doet het echt zeer. Dan betert het, maar telkens ik mijn linkerbeen in een verkeerde positie belast, doet het zeer. Ook mijn linkerarm doet dikwijls zeer. Slapende pols en elleboog. Zal wel aan m'n houding liggen...
Salles - Onesse-et-Laharie, 83 km, 1.381 km in totaal
Even tussendoor: ik heb nog eens op de overzichtskaart gekeken wat ik tot nu toe gedaan heb, en dat is wel redelijk zot eigenlijk
Vandaag iets later opgestaan dan normaal, en dat bleek maar goed ook. Want de winkel waar ik mijn ontbijt ging halen, was pas om 0900 open.
Het werd al onmiddellijk duidelijk dat het een smoorhete dag zou worden. Waar ik vanaf de camping nog vertrokken was met mijne fietstrui met lange mouwen werd die aan den overkant van we straat (in de zon) al direct uitgespeeld. Om 0930 zag ik bij de apotheek dat het al 31 graden was!
Om 1130 gestopt in Moustey voor ne koffie, nen Orangina en - naar ik dacht - een kakske. Maar dat laatste ging effe niet door wegens de algemene afwezigheid van een toilet. Maar om 1330 in Labouheyre was alles aanwezig
Ondertussen was het al 34 graden geworden en ontwikkelde ik een nieuwe routine: bij elk kerkhof stoppen, mijn drinkebussen terug bijvullen, mijn fietstruike, mijnen buff en mijn klak natmaken zodat ik wat kan afkoelen! Dit heb ik toch een pak liever dan wind en regen ze.
Ook mijn broekvet is op. Redelijk onverwacht. Als ge witte crème in ne witte pot steekt, dan hebt ge ne kleurenblinde wel goed zitten!
Dus bij den eerstvolgende fietswinkel stoppen voor nieuwe crème en ineens nen helm kopen.
Om 1630 aangekomen op een camping in Onesse-et-Laharie. Mijn buren zijn een Hollands koppel met handbikes. Ze zijn nu aan het testen om volgend jaar de Camino ook te doen. Respect!
Fons en Jeaninne zitten ondertussen in Oloron en gaan morgen de Pyreneën over. De Lode zit in Saint-Palais en gaat overmorgen oversteken. Ik zoek in twee rustige dagen tot in Oloron te fietsen en dan zou ik zaterdag overstekken. Allemaal even duimen graag
Trouwens, ik heb daarstraks gehoord dat den Tour in de Pyreneën komt. Benieuwd of ik er iets van ga zien. Als ge op TV iemand met nen trekkingfiets met rode zakken die mannen ziet voorbijsteken. Dat benne k'ik hè...
Voilà se, jullie zijn weer op de hoogte. Geniet nog van de regen ginder, da's goe voor den hof
- zonder handen rijden met 20 kg bagage
- met 1 hand mijn stuurtas opendoen, mijne iPod eruit pakken, de oortjes uit de knoop halen en inpluggen
- twee Hollandse meiden checken die goed tot hun recht komen in hun koersbroek
- met mijnen toeter de Franse zondagsfietsers op tijd waarschuwen dat in er - snel - aankom
- Franse zondagsfietsers ontwijken die niet zo stuurvast zijn
- zingen en dansen omdat het niet waait
Carcans-Plage - Salles, 100 km, 1.298 km in totaal
Vandaag weer netjes op tijd opgestaan en het dorpke ingefietst om een ontbijt te scoren. Ook mijn mondvoorraad wat aangevuld zodat ik er weer even tegenkan.
Het was weer een heel mooie ochtend. Prachtig zonneke, gene wind. En dan is de Peter gelukkig ze
Op het dooi gemakske doorgefietst en regelmatig eens gestopt voor ne cola of nen Orangina. Frankrijkgevoel ten voeten uit!
Het is trouwens zalig fietsen zonder die wind. Zonder moeite stevig doorbollen. Al zijn de fietspaden soms precies eerder voor mountainbikes aangelegd dan voor gewone fietsen
Maar de zon schijnt, ik rijd door de dennenbossen en de duinen, hoor de cicades, ... Dus mij hoor je niet klagen ze!
Hier aan de kus is het trouwens (golf)surfen al wat de klok slaat. Heel veel surfers, surfscholen en - ook opvallend - oude mannen met een surfplank. Wel een longboard dan, oldschool hè
Ik had vandaag speciaal de alternatieve route langs Arcachon gepakt om daar naar het zoutwateraquarium te gaan zien. Eerst al voorbijgereden, maar teruggereden over het chiqueste fietspad tot nu toe: een van teak begot, waar wij een terras mee aanleggen. Daar leggen ze in Arcachon een fietspad over het strand mee aan. Classy ze
Uiteindelijk het aquarium gevonden, maar een beetje een tegenvaller. In had iets als seaworld in gedachten. Maar het was gewoon een verzameling van 15 Ã 20 aquaria, oud en versleten, met daarin krabben, kreeften, Nemo's en ook wel murene's en octopussen. Maar toch een beetje een tegenvaller eigenlijk
Maar daarna ging ik een cola'ke drinken en wat stond daar op de tafeltjes als assenbak? St.-Jacobsschelpen! Voor degenen die niet zo thuis zijn in het bedevaartgebeuren: het symbool van de Compostellabedevaarder is een St.-Jacobsschelp. En ik had er nog geen. Dat was bij deze dus opgelost! Wel netjes gevraagd natuurlijk hè.
Vandaag is het nog altijd zomer, dus ik gun mezelf een rustige dag. Heb in wel verdiend, vind ik zo
Op't gemakske naar Mintalivet-les-bains voor de ochtendroutine. En nu het windstil is, is op't gemakske tussen de 20 en de 25 per uur
Het blijft prachtig weer: zon en windstil. Zo moet het zijn!
Met nog een paar tussenstops gestopt in Carcans-Plage, rond 1245 al! Wasdraad opgehangen zodat mijne was eindelijk eens fatsoenlijk kan drogen. De laatste dagen zat die namelijk nat in de linnenzak bovenop de tentzak. Niet ideaal, maar beter ging niet.
En voor de rest van den dag: BEACHTIME!!!
Heel veel surfers hier, aan deze kust. En sinds enkele dagen ook meer en meer Spanjaarden.
's Avonds de fiets nog wat verzorgd en terug het dorpke in om iets te gaan eten. Jawel, ik laat me helemaal gaan
Den eigenaar van het restaurant had Tourette's en de mens heette, ge gaat het niet geloven: "Gilles"...
Morgen terug een normale dag, wat km betreft, niet wat de wind betreft, hoop ik
En morgen of overmorgen ga in ook nog eens binnenspringen in het zee-aquarium in Arcachon. Vanaf dan komen de Landes en dan de Pyreneeën.
Maar er was ook een familie die hun zoontje wou laten dopen en de pastoor was nog "et le paix de Dieu..." aan het zeggen en die stonden al ineens met z'n allen rond hem. Het moest rap gaan precies
Dan maar geprobeerd de aandacht van ne lekenhelper te trekken, wat uiteindelijk ook gelukt is, en die wist mij te zeggen dat iemand anders mij zou verder helpen. En na een tijdje kwam er inderdaad iemand anders aan die mij wist te zeggen ... dat ze geen stempel hadden Een uurtje welverdiende rust, zullen we maar zeggen
In de namiddag, u raadt het nooit, weer keiharde wind. En nog steeds op kop natuurlijk.
Ik weer ondertussen wel dat ik iedereen er keihard afrij. De Wum, Jan De Koninck, ... Laat ze maar komen met hunne koersfiets. Ik geef ze het nakijken met mijnen trekkingfiets!
Ondertussen heb ik ook de eerste ooievaars gezien in de velden. Ook dat is wel maf ze. Ge weet dat ge in het Zuiden bent, want ge ziet palmbomen en al, maar het is zo fucking koud dat dat precies niet doordringt...
Rond 1630 was in dan in Royan waar in den overzet heb gepakt naar den overkant van de Gironde. En dan, dames en heren, gebeurde er iets ongelooflijk!
Op den bac was het nog slecht weer, maar vanaf dat ik aan den overkant was, was het ZOMER!!!
Echt waar, ineens 25 Ã 30 graden. OK, wel wat wind, maar van opzij ondertussen. Maar zomer, eindelijk
Gelijk gestopt op een terraske en het gegeven gevierd met een tonijnsteak!
Vannacht heel goed geslapen en netjes uitgerust wakker geworden. Laat maar komen, die nieuwe dag!
Ik had gisteren voldoende inkopen gedaan. Vandaag is namelijk "le quatorze juillet" morgen zondag. Dus ik ga er van uit dat ik twee dagen geen inkopen kan doen. Maar bij het buitenkomen van het hotel stond in in het midden van een markt. Dus verse bananen (zowat het basisvoedsel van de fietspelgrim) en een nectarinne als afwisseling. Ook den bakker was open. Hij had weliswaar geen pain complet meer, maar suikerbrood met rozijnen was een zeer goed alternatief!
In de voormiddag was het best goed weer eigenlijk, echtig waar! Niet al te veel wind en bij momenten kwam zelfs de zon erdoor! De oortjes in, wat reggae erdoor en zingen begot!
Rond 1100 gestopt in Lezay voor een koffie, ne cola en de roep van de natuur. Ook dat is ondertussen vaste prik.
Om 1430, ergens op de D11, heb ik dan een persoonlijk vreugdemomentje gehad toen ik de 1000e km heb gedaan. Fiets aan de kant en dansen!
In de namiddag is het weer beginnen waaien. En nu ben ik ondertussen al wel het een en het ander gewoon wat dat betreft, maar dit was wel het betere werk. Bij momenten haalde ik zelfs geen 10 per uur meer...
De regen is ook met mijn voeten aan het spelen. Tijdens het fietsen dacht ik aan een ander lichaamsdeel, maar dat is niet zo beleefd om hier op den blog te zetten. Nat, droog, nat, droog, ... En als het nat was, dan was het ineens vollen bak. Dus even doorrijden en wachten tot het overgaat was geen optie wegens onmiddellijk nat tot op het lijf.
Tijdens het opzetten des tent's kwam er nen Hollander af die enkele jaren geleden ook de Camino gedaan had en die er op stond dat in er ene kwam drinken in zijne mobilhome. Wie ben ik dan om nee te zeggen..
Toen in 's nachts in mijn tent lag, bleek dat ze hadden besloten om het vuurwerk vlakbij de camping af te schieten zodat ze aan den overkant van het meer schoon zicht hadden. Maar rond middernacht hadden ze er mee gedaan en kon in gaan slapen.
Vandaag begon met motregen en wind op kop, wat had je nu gedacht
De standaard-kledij van de fietspelgrim bestaat uit: schoenen, kousen, beenstukken, koersbroek, thermisch onderlijfke, dikke fietstrui, regenvestje/windstopper en klakske of muts.
Als eerste "taak" vanochtend mijn eerste boekske terug naar huis gestuurd. Dat heb ik namelijk helemaal afgewerkt.
Rond 1230 gestopt in Dissay, bij een mooi kasteel. Ondertussen regent het dat het giet.
Verder gereden tot Poitiers, waar in rond 1500 ben aangekomen. Het water komt ondertussen uit mijn schoenen terug omhoog. Ondertussen begint de kou ook op mijne rug te slagen. Goed in't oog houden en desnoods wat extra bij aan doen.
Vandaag dus eerst de kathedraal gaan bezoeken en mijn blog geupdated, en dan rond 1115 vertrokken. Het plan is om er vandaag een korte dag van te maken, een rustdag.
Van rusten kwam echer niet veel in huis want het was weer aan het waaien dat het geen naam had.
Om 1545 wou ik stoppen in Nouatre, maar het hotel dat er volgens het boekje moest zijn, was er niet meer. Ook 8 km verder, in Pussigny, was de camping er niet meer. Dus nog verder naar Dange-St.Romain waar ik een Chambre d'Hotes heb genomen. Jammer genoeg zonder bad
Mijn was afgegeven aan de madamme en na een verkwikkende douche het dorp in voor ne pizza.
Op tijd gaan slapen zodat ik morgen weer fris als een hoentje ben. Het zou zo nog eens moeten waaien, dan kan ik er terug tegen he ;-)
De rest van de dagen werk ik een ander keertje wel bij, want dat is hier een qwerty-toetsenbord en ik zit letterlijk meer op de backspace-toets te drukken dan wat anders. En dat is niet bevorderlijk voor de gemoedsrust van de pelgrim.
Maar eerst nog even dit: allemaal keihard bedankt voor jullie SMSkes en berichtjes. Da's echt plezant.
Korte samenvatting van de rest van de dagen tot vandaag: windop, windop, windop, regen, windop, windop, smos, windop, ...
Vanochtend heel laat opgestaan (om 0830 pas) waardoor ik pas om 0930 op mijn fiets kon springen (al is dat wel een groot woord) om naar de Carrefour te rijden voor een ontbijt. Om 1000 dan echt op pad.
Het blijft maar waaien, maar ik probeer het anders aan te pakken. In plaats van de ziel uit m'n lijf te trappen om 15 per uur te halen, blijf ik gewoon rustig en vlot doortrappen. Waait het harder, dan schakel ik terug en ga ik trager, al is het dan maar 10 of 12 per uur. Dan kom ik maar wat later aan 's avonds.Verder probeer ik de wind als bondgenoot te zien. Zolang ik de wind pal op kop heb, weet ik dat ik nog in de juiste richting aan het rijden ben
Rond 1430 een eetstop in Chateau-Renault. Het plan is om vandaag tot in Tours te geraken, dat moet nog wel lukken.
Rond 1600 à 1700 gebeurde er iets geks. De zon kwam erdoor en de wind begon zowaar te draaien, op een gegeven moment zelfs van rechtsachter, ik zweer het u!
En ineens, in de omgeving van Tours, zat ik in de wijngaarden Frankrijkgevoel tegen 100%, want zelfs de zon scheen, weet u nog wel!
Bij het binnenrijden van Tours bijna twee keer over m'n zip gereden. Eerst op een rond punt. Ik ging gewoon door voor de volgende afslag, maar de madamme in den auto wou den afslag pakken waar ik net voor reed en vond mij precies niet echt een reden om te stoppen. Vol in de remmen en ze stond stil tegen m'n fietszakken. Toch maar even ferm om de motorkap gemept om mijn punt duidelijk te maken. En iets daarna, vlak na een wolkbreuk, rij ik een wegversmalling in waar ik voorrang had op het tegemoetkomend verkeer. Maar toen vond de meneer in den auto tegenover mij dat die regel blijkbaar niet geldt voor fietsen. Met ne fiets van 45 kg (fiets + bagage) slippen is wel een belevenis, moet ik zeggen. Een welgemeende middelvinger van mijn kant maakte duidelijk hoe ik de zaak zag...
Maar soit, levend en wel Tours binnengereden en recht naar de kathedraal gegaan voor mijne stempel. Net op tijd want ze waren de zaak aan het sluiten. Daarna het eerste beste hotel gepakt dat ik zag. Wel met een kamer op het derde en zonder lift, dus dat voel je wel in de beentjes. Mezelf wat opgefrist en op zoek naar wat te eten. Ik loop de gezellige straat naast mijn hotel uit, en wie komen daar aan vanuit de andere kant? Fons en Jeaninne, echt waar De Lode hadden ze nog niet gezien, maar die moet hier ook ergens zitten.
Iets gaan eten en nadien nog ene gaan drinken met F&J. De Lode had ondertussen laten weten dat'm kapot was en z'n benen wat rust ging gunnen.
Zij zijn van plan om morgen tot in Poitiers te rijden. Dat is 116 Km. Ik weet het nog niet goed. Ik zou eigenlijk eens ne stop moeten doen om een ne fatsoenlijke was te draaien. We zullen morgen wel zien hoe de zaken lopen.
Trouwens, dit internetcafé heeft PC's van na den oorlog. Dus als ze morgenvroeg nog open zijn, dan ga ik eens wat foto'kes komen uploaden. Nu niet meer, nu ga ik naar mijn hotel en genieten van een echt bed!
Zoals gezegd dus eerst in het internetcafé in Chartres mijn blog wat bijgewerkt, speciaal voor jullie. Graag gedaan trouwens. Dus pas rond 1000 vertrokken.
Het was weer winderig, bewolkt en fris op de fiets.
Rond 1200 gestopt in Luplanté om het blad van m'n routebeschrijving om te draaien en ineens daar maar gegeten. Het was niet mooi, er was geen bankske, maar ik wou gewoon niet te veel tijd verliezen zodat ik 's avonds enigszins op tijd kon stoppen. Echt jammer eigenlijk, want het is hier volgens mij echt mooi als het zonneke schijnt en de wind geen 200 per uur in uw gezicht blaast. Maar na al die dagen windop is het gewoon km malen met de kop naar beneden. Het enige plezante moment van den dag is wanneer je 's avonds kunt stoppen. Klinkt slecht he, ik weet het. Maar het is wel waar en dat mag ook wel eens gezegd worden.
In de namiddag in Chateaudun gestopt voor een scheerbeurt (kruin en baard getondeuzed) en binnen in een café'ke ne cola. In Chateaudun staat ook een heel mooi kasteel maar vanwege het slechte weer ook maar gewoon doorgereden.
's Avonds gestopt in de camping municipal in Morée waar een heel lief, klein hondje heel beleefd aan het bedelen was voor een hapje van mijn petit salée. En het is'm nog gelukt ook
Ik hoop echt dat gisteren het dieptepunt van de reis was. Man, ik heb afgezien, niet normaal! Voor de derde dag op rij was het slecht weer. Bewolkt, donker, koud, maar vooral KEIHARD WIND OP KOP. En als ik zeg "keihard", dan bedoel ik ook "keihard". Mijn daggemiddelde was slechts 14,6 per uur. Ik heb heel de dag zitten stoempen gelijk ne zot. Zelfs bergaf nog moeten bijstoempen (niet gewoon trappen he, maar stoempen) om niet stil te vallen. Nee, plezant kan je dit niet echt noemen. Maar het zal wel overgaan, desnoods in Compostela ;-)
Gisteren was het hier trouwens Kempen boven. Eerst Fons en Jeaninne tegengekomen, uit Geel. En later op de dag de Lode, uit Lille. Die avond zaten we toevallig allemaal in het Formule 1 Hotel in Epône en zijn we samen iets gaan eten. Nadien nog een wijntje gedronken. Dat hadden we wel verdiend.
Vandaag begon ook weer slecht. Bewolkt en koud. Beenstukken aangedaan, thermisch onderlijfke, dikke fietstrui, mutske op, ... Het zomert in Frankrijk Maar het was wel windstil. Man, ik was aan het zingen en springen op mijne fiets van puur plezier
En dan, rond de middag, kwam zowaar de zon (die grot, gele, warme bol) erdoor. En ineens was het tussen de 25 en de 30 graden! Mezelf op een terraske gezet voor ne koffie en mijn middagmaal. En wie kwam daar aangefietst? De Fons en Jeaninne. We wisten eigenlijk niet of de Lode voor of achter ons zat, maar ik had zo iets van "die komt hier sebiet ook nog wel aan". En ja hoor, een kwartierke later kwam ook de Lode er aan gefietst. Nog nen tijd blijven zitten daar, in't zonneke, terwijl er ook nog een Hollandse bijkwam die zij al eerder hadden tegengekomen.
Nadien met de Lode verder opgereden naar Chartres. Dat was nog maar een goei uurke. Bij het binnerijden van Chartres had ik voor het eerst het echte "Waauw-gevoel". Zon, die grote kathedraal boven in de stad, echt impressionant. Stempel gaan halen in de kathedraal en onmiddellijk besloten om straks nog eens terug te komen. Ferm ding!
Nadien naar de camping gereden. Tentje opgezet, doucheke gepakt met de fietskleren onder mijn voeten om ook die uit te wassen. Alles netjes opgehangen om te drogen en Chartres terug in. Eerst de kathedraal bezocht en nadien een terraske gaan doen. Fons en Jeaninne kwamen daar ook aan, en dan maar naar de Lode geSMSt zodat die er ook bij kon komen zitten.
Gaan eten met de Lode en nadien iets gaan drinken bij de kathedraal waar we afgesproken hadden met F&J. Daar was nog een jazzke aan het spelen in het kader van de Soirées de Chartres. Toch wel plezant zo. Verder hebben we niks concreet afgesproken, maar we hebben mekaars telefoonnummers en binnen twee dagen zoeken we allemaal in Tours te zijn. Dus we gaan mekaar nog wel zien. Nadien zal het wat minder zijn, want ik ga vanaf Tours langs de kust terwijl zij door het binnenland gaan.
Nu is het dinsdag. Ik ben eerst in Chartres nog een internetcafé gaan zoeken waar ik nu even mijn blog update. Het ziet er weer koud en bewolkt uit, en terug wind, vrees ik, maar misschien wordt het wel terug mooi, net zoals gisteren.
Trouwens, ik heb al zowal elke dag SMS'kes gekregen en dat is best leuk Waarvoor dank!
Waar ik bijvoorbeeld ook gelukkig van word, is blijven prutsen aan mijn spiegeltje tot het perfect staat. Ne vent blijft ne vent he...
