Ik ga er aan beginnen zie.... wow... wat een lekkere plank, ze is als om in te bijten, mijn tandjes jeuken al. Wacht eventjes... eerst eens kijken wat er op staat. Ja, dat is nu het leuke aan mijn beroep zie... altijd afwisseling... nooit moet ik hetzelfde doen.. enne vandaag staat er een moto op het programma zie ik... Dat is nu geen probleem zie, eens je een motoke hebt uitgezaagd kunnen er nog vele volgen....
Hela vriendje, rustig aan hé, ik ben niet om het even welke moto.
Hoezo rustig aan... niks ervan, erin vliegen zoals altijd, en een moto is een moto al was je nu een vliegtuig, uitzagen zal ik je.
Neenee, rustig aan, eerst eens goed kijken, je gaat me toch niet verminken?... al mijn onderdeeltjes moeten goed uitgezaagd worden; je mag er geen ééntje vergeten, een zeker geen ééntje afzagen... ik heb alles nodig, ieder klein onderdeeltje.
Vriendje, jij weet zeker niet dat ik vorig jaar nog wereldkampioen figuurzagen was zeker? ... enne ik ben er alleen nog op verbeterd. Mijn techniek is perfect. De hand die mij bestuurd feilloos accuraat...
Zééég hoe kan ik dat nu weten? Vorige week was ik nog maar een plan in het hoofd van mijn eigenaar. En begin deze week lag ik nog op de tekentafel. Je moet heus niet zo van iut de lucht doen hé, je bent tenslotte maar een eenvoudige figuurzaag.
Wat? Mij een ordinare figuurzaag noemen, dat is pas een belediging. Dit gaat slecht aflopen hé vriendje? neem maar snel die woorden terug.
Man, een zaag is een zaag en daarmee basta.
Ik beste vriend; ben de zaag der zagen. Oké, je hebt de ordinaire schrijnwerkerszaag en de cirkelzaag en de kettingzaag maar dat zijn maar mijn brutale verwanten, ik zeg altijd, je vrienden kan je kiezen, je familie moet je houden. Ik ben echter het paradepaardje onder de zagen. Mijn fijne tandjes bijten zachtjes in het hout en zagen de meest spectaculaire vormen uit. Wij figuurzagen zijn in staat de kleinste bochten te nemen en de minuscuulste onderdeeltjes uit te zagen, wat inderdaad niet van mijn familieleden kan gezegd worden.
Blaas niet zo haag van je toren vent, je noemde mij een ordinaire mot, terwijl ik een Harley Davidson ben... De Harley mag ik zeggen... Ik ben gewoon een wonder van techniek... en dat ga ik niet riskeren met zo'n figuurzaagske als jij... Dus je kan maar beter je best doen.
Dus, als het moet, dan moet het maar, genoeg van je opgeblazen gezever, begin er liever aan, des te vlugger ben ik van je vervelend gezelschap verlost. Enne... zachtjes aan hé, geen bruuske bewegingen... ik zei het al, ik heb al mijn onderdeeltjes nodig.
Goed, goed, ik begin er al aan... ik zet nu zachtjes mijn tandjes in het hout... waar zal ik beginnen? Bij je uitlaat? Of bij je stuur? ... EVentjes kijken, Oké... het is beslist... ik begin in het midden, bij je motorblok, dan weten we meteen of het goed zit of niet.
Brrr, best wel beangstigend als je zo'n tanden op je zit afkomen, maar nee, ik ben moedig, ogen dicht en cilinderkleppen op elkaat geklemd en geen kik.... A1uw hij komt wel verdraaid dichtbij... dapper zijn nu, niet bewegen, zelfs niet ademhalen, hij mocht eens missen.
Zie je wel, je motorblok is er al uit... voel je het? Komaan geef het maar toe, je moet je toch al een beetje vrijer voelen.
Het is al goed opgeblazen stukje zaag, ik geef het toe, je doet je werk prima... heu... tot hier toe... Doe nu maar rustig verder, geloof me het moeilijkste moet nog komen.
Hier gaan we dan weer, grgrgr... lekker zo'n zachte houtsoort... en nu de wieltjes en dan de uitlaat... grgrgr, het is gewoon een heerlijkheid, ik mag me zo in sierlijke bochten wringen, mmmm, en tegelijk mijn tandjes scherpen.... aaah zalig...
Hé zeg, gaat het een beetje, je doet alsof je klaarkomt... het is maar een stuk hout hoor waarin je zit te zagen, daarbij ik ben van het stoere mannelijke geslacht, ik val niet voor die extatische zever...
Ach vent, je doet maar alsof je niks voelt... geef het dan tenminste toch toe... het moet heerlijk zijn om je zo stilaan vrij te voelen. Nu nog je stuurtje en je bent vrij... geen stuk hout meer maar een fiere mot.
Je gaat toch voorzichtig zijn hé, met de laatste onderdeeltjes, mijn stuur is één van de belangrijkste onderdelen... Zachtjes alsjeblieft...
Voilà, gedaan... Wat denk je er nu van? Voelt het niet goed? Als baasje je nu nog een beetje opschuurt en een kleurtje geeft ben je een flink uit de kluiten gewassen Harley.... Zeg nu maar vriendelijk dank je wel hé....
Heu, inderdaad, flink gedaan, een welgemeend dankjewel hoor... enne ik geeft het eerlijk toe, mijn onbeleefde gedrag kwam voor een groot deel van de schrik... Dank je wel, eerlijk gemeend; je doet je werk prima, echt waar je verdient de titel van de zaag der zagen... Maar ik ben toch blij dat ik van je verlost ben evenzeer als van die vervelende plank waar ik aan vast zat.... aaaahhh.... heerlijk, mmmmm...; die vrijheid....
Wie doet er hier extatisch hé? Maar enfin het is je gegund... Zijn wij geen tof team, jij een stoere moto, de moto onder de motoren mag ik zeggen en ik de zaag der zagen.
Ben vis gaan kopen, voel me net een beul. Die lieve kleine dingetjes zwommen rustig rond in hun aquarium tot de verkoper op een wrede manier hun rust verstoorde. Ik zag het aan hun oogjes, ze begrepen er niks van of toch Wisten ze dat één van hen ging weggerukt worden uit hun veilig onderkomen? Was ik de beul die deze vredige rust zou verstoren? Jawel, het schepnetje daalde in het water af tot één van die kleine dingen er hopeloos in verstrikt raakte, je kon de paniek in zijn kleine vissenlijfje zien toeslaan . Heftig heen en weer gespartel, dat helaas niets uithaalde.
Ruwweg uit zijn vertrouwde omgeving weggerukt, en op hardhandige wijze in een plastiek zak gestopt. Arm ding.
Nu volgde nog een lijdensweg, de bittere koude in, om al heen en weer schuddend in de auto te belanden, vreemde geluiden voor zijn kleine vissenoortjes, of heeft zon beestje geen oortjes?
Zit nu in kom op t keukenvenster, rustig vis te wezen, hij of zij zwemt kalm rondjes ( kan ook moeilijk anders is ronde kom).
Straks dan moet hij weer naar buiten, om weeral te verhuizen, gaat nu in glazen bokaal zitten om met zijn kleine vissenoogjes verbaasd de omgeving af te speuren, zich af te vragen waar zijn vriendjes zijn.
Zal na een poosje terug in zijn routine vervallen en lekker rondjes draaien, tenzij ze hem in een rechthoekig ding stoppen dan moet hij nog leren rechthoekjes te zwemmen. Baasje, zorg je goed voor mij, zie ik hem denken, geef me af en toe wat eten en vers water, kan helaas geen pootjes geven, maar beloof op mijn vissenzieltje, altijd een trouw gezelschap te zijn.
Stereotype verhalen over vriendschap vind je overal, in roddelblaadjes, stationromannetjes en eindeloos durende feuilletons op tv.
Echte verhalen over een plots ontstane vriendschap die waar en doorleefd is, blijken echter zo zeldzaam als witte merels te zijn.
Spreuken van Bond Zonder Naam vertellen wat je moet doen om een vriend te vinden, of om een vriend te houden .. Larie en de aap zijn kool zou ik zeggen.
Een vriend vind je spontaan, en houd je door eerlijkheid.
Basisregels die niet te overtreden zijn.
Ellenlange essays en kilometers papier werden er verspild om de essentie terug te vinden van vriendschap, die is echter niet op papier te zetten, die zit in je hart.
Alleen één gezegde, door god weet wie ooit genoteerd houdt stand:
Een echte vriend is iemand die alles van je weet en toch nog om je geeft.
Iemand bij wie je terecht kan, goed of kwaad en iemand die openstaat voor je twijfels en je soms door je wanhoop heen helpt. Die kan lachen om dezelfde grap en met je meehuilt als het tegenzit.
Die geen zeemzoete woorden verspilt, maar recht door zee de waarheid spreekt. Die je terug fluit als je door het lint gaat, die je durft tegenspreken en lijnrecht tegen je ingaat geef toe ze liggen niet dik gezaaid.
Alleen al het besef dat je openhartig kan praten, zonder valse schijn en opgesmukt voorkomen, praten met de klinkt het niet het botst-theorie is een bewijs van vriendschap. Geen gecompliceerd steekspel voeren met woorden en zinsneden maar recht voor de raap.
Als je echt geluk hebt, dan vind je er in heel je leven één die je steunt door dik en dun.
Ongeacht geslacht, leeftijd of overtuiging, het klikt of het klikt niet.
Iemand die het signaal geeft bij mij kan je terecht, ik schend je vertrouwen niet is een echte vriend.
Een aarzelend begin, een aftasten, om naderhand te moeten toegeven we zitten op dezelfde golflengte er is moed voor nodig, niemand legt zijn ziel bloot aan de eerste de beste.
Begrijpen zonder woorden, verstaan zonder geluid, een simpel gebaar, een hand op je schouder, een kwinkslag of een diepe zucht, een vriend verstaat je, zonder twijfel.
Het is een levend ademend ding dat slechts gevoed wordt door vertrouwen en gedood wordt door leugens en valse schijn, het tovert een lach doorheen je tranen en het laat je meehuilen met zijn verdriet.
Gelukkig, ik kan zeggen : God zij dank ik vond een vriend.
Omdat ik me herkende, gaf ik hem een naam : softie
Vond onlangs volgende zin. Wat zouden vlinders voelen als ze verliefd zijn? Vlinders in hun buik? Kannibalisme? zo'n teer en zacht klein ding? onmogelijk toch? Of niet? Vlinders vliegen zachtjes, zien veel meer dan wij...zouden zij ook weten? Wat wij weten? Dat liefde kan verdwijnen en sneller dan je denkt. En wat er overblijft... Alleen de gedachte... Aan de vlinders was.
Schrijf het van je af Wijze raad. Wat als je niet meer kan stoppen.... Wat als er gewoon teveel te schrijven valt. Lijkt zo onwezenlijk eens het op papier staat. Ongelofelijk verhaal realiteit overtreft gewoon de fictie. en dan kan je nog niet eens alle gevoelens in letters omzetten. sommige dingen blijven verborgen in de diepste schuif van je brein Verdrongen maar niet vergeten. Wil iemand me leren ... hoe je een brein leegmaakt? Hoe leer je vergeten?
Zie mij hier nu liggen. Verfrommeld en verkreukt, mijn glanzende voorpagina helemaal losgerukt van de rest van mijn arme lijf.
Verstopt onder een tienerbed. Dat ik daar moet eindigen
Eerst had ik nog een deftig plaatsje in de nachttafel van de vader des huize waar ik samen met mijn voorgangers rustig lag te wachten op de volgende editie.
Vader kocht mij dan ook alleen maar voor mijn boeiende artikels en de fotos van de dure autos die hij in zijn dromen waarschijnlijk allemaal in de garage had staan
Toegegeven, dat is de drogreden die ze meestal naar voor brengen als ze ons uit de winkel halen.
Wij weten beter, het is vanzelfsprekend dat ze ons meenemen voor onze mooie meisjes, ze zijn dan ook schitterend gefotografeerd en op ons mooie glanzende papier komen ze perfect tot hun recht.
Ja ik ben terecht fier op mijn inhoud.
Soms hebben we geluk en worden we door een echtpaar meegenomen.
Dat is de ultieme droom van ons allemaal, dat we gewoon dienen als aperitiefje.
Maar dit, dit is geen leven.
Ik stond nochtans mooi te blinken in het rek bij al mijn collegas.
Vlak naast de opgeblazen Mayfair vol drukdoenerijen en de povere Nederlandse passie Ik blonk er echt tussenuit
En nu, mijn centerfold is losgerukt, zit onder de vlekken en ik moet jullie echt geen tekeningetje maken om te weten wat die puberale gek allemaal met mijn mooie meisjes heeft uitgehaald.
De arme dutsen
Ik verzorgde ze zo goed, ik deed al het mogelijke om al mijn paginas mooi op hun plaats te houden, geen ezelsoren, neen dat tolereer ik niet ik liet me dan ook pardoes op de grond vallen wanneer er maar een blaadje dreigde te kreuken
Vader raapte me dan op en legde me zachtjes terug op het bed tothij mams de trap op hoorde komen, dan moest ik in het nachtkastje. Niet dat ik daar problemen mee heb hoor, je moet je plaats kennen zeg ik altijd
Enne zon knusse nachtkastje is echt geen slechte verblijfplaats.
Het is in ieder geval veel beter dan gekneld te zitten tussen het matras en de lattenbodem
Dit hou ik niet lang meer vol mijn cover is totaal vernield, dat ventje houdt totaal geen rekening met mijn uiterlijk.
Hij behandeld mij alsof ik geen gevoelens heb.
Gisterennacht nog, ik had mijn cover zo goed en zo kwaad als het ging in een deftige positie gewurmd in de hoop een rustige nacht te hebben, maar ijdele hoop.
Rond twee uur werd ik wild uit mijn gedwongen rustplaats gehaald, op de dekens gegooid en brutaal tot aan mijn centerfold opengerukt
Ongecontroleerd bewegen van de dekens ik raak buiten adem, steeds maar weer moeite doen om al mijn paginas in de juiste volgorde te houden is geen sinecure.
Het is nog geen half drie als ik onzorgvuldig weer onder de matras geduwd wordt, met een flinke scheur in mijn toch al gehavende cover tot gevolg.
Het wordt teveel
Eigenlijk lig ik stil te hopen dat zijn moeder mij vindt.. zelfs de doos met oud papier is beter dan dit hier.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
