Waarom, het is nog maar zeven uur, we moeten pas tegen half tien beginnen schijnen.
Komaan Castor, het is donderdag vandaag, tegen morgenvroeg moeten onze voorspellingen binnen zijn bij de krant. Je weet toch dat we met een deadline zitten.
Hoe hard Pollux ook probeerde er was geen beweging te krijgen in Castor, hij sliep rustig verder?
Verdomme, Castor; moet ik dan alweer onze vader Zeus optrommelen om je uit je nest te krijgen, ik word dat meer dan moe hoor
Castor richtte zich half op en zuchtte
Ik weet de rest van je liedje al, ik weet het je herinnert me er elke avond aan..; we zijn de twee helderste sterren van ons teken ,wij moeten het voorbeeld geven zeur zeur zeur en eigenlijk is het niet juist hé alleen omdat je mijn tweelingbroer bent en een seconde ouder dan ik en omdat jij inderdaad de helderste van ons bent vergeet je meestal onze zus Alhena hé die zit qua helderheid nog tussen ons in, maar daar kan je niet tegenop hé, die stuurt je zonder meer wandelen ;
Oké, dan doe je deze keer maar niet mee hé, dan maak ik de voorspellingen maar alleen. Jammer want dan komt waarschijnlijk maar de helft uit, en bedenk je lieve broertje hoeveel miljoenen mensen je gaat ontgoochelen alleen maar omdat je wil blijven slapen
Pollux zette zich aan zijn pc en begon te typen. Castor die eigenlijk toch wel zijn zegje wou hebben, wurmde zich uit zijn warme nest en kwam naast zijn tweelingbroer zitten.
Denk je echt dat miljoenen mensen naar ons geleuter luisteren?
Tuurlijk, meer dan de helft van de wereldbevolking leest onze horoscopen . , ze zouden maar wat ontgoocheld zijn moesten de tweelingen er deze week niet bijstaan.
Maar Pollux, wij zuigen al die voorspellingen toch gewoon uit onze duim
Natuurlijk maar dat weten zij daar beneden niet, zij geloven rotsvast dat wij, de sterren en kometen door onze stand ten opzichte van de zon hun leven kunnen beïnvloeden.
Doordat zij zich gaan gedragen naar wat wij hier voorspellen komt er af en toe eens iets uit..; dat wil zeggen zij gedragen zich zodanig dat ze iets doen uitkomen.
Maar genoeg geleuterd, het ernstige werk nu. Waar beginnen we ook al weer mee?
A ja, met werk. Wat gaan we ze morgen eens laten doen?
Laat ze eens rusten, geeuwde Castor.
oké dus we zetten:
Werk: tweelingen moeten het vandaag een beetje rustiger aandoen en niet teveel hooi op hun vork nemen.
Wat denk je..; niet slecht hé.
das taal naar mijn hart geeuwde Castor.
En dan komt gezondheid, zei Castor die opeens weer zin kreeg in werken.
Ok zei Pollux, die eigenlijk spijt begon te hebben van Castorsinmenging.
Gezondheid dus, effe nadenken ;
Maar Pollux, je moet daar toch niet over nadenken, je gaat gewoon verder op wat je bij werk zette, namelijk, tweelingen zijn deze week een beetje oververmoeid, neem dus de nodige rustof ga eens bij de dokter langs
Castor toch, zo drastisch, nee nee, dat kan niet we moeten ervoor zorgen dat we de tweelingen die dit lezen geen schrik aanjagen je had beter blijven slapen
Trek dan je plan alleen maar, morde Castor die zich boos omdraaide.
Wees toch niet zo snel op je sterrenpuntjes getrapt, formuleer dat gewoon anders en dan komt dat wel in orde.
Goed , goed, ik zal me aan je halfslachtige zinsneden houden
oké dus :
Gezondheid: Doordat je teveel hooi op je vork neemt beste tweeling zou je wel eens oververmoeid kunnen geraken, neem meer rust of doe een vitaminekuur.
Voila, dat is al veel genuanceerder vind je niet?
Ja maar je zet ze er wel toe aan een hoop vuiligheid in te slikken. En dat is nu ook niet de bedoeling hé.
Komaan, Castor, een vitaminekuurtje heeft nog nooit iemand kwaad gedaan.
Op naar het volgende hoofdstuk, ahh..; de liefde, hoe schoon .
Gun die oververmoeide en ondergevitamineerde sukkels nu eens een romantisch avondje met hun geliefde. zei Castor met een zucht
Nu goed dan, romantische dweper je krijgt je zin . zei pollux verveeld.
Van wie jij dat romantisch gedweep hebt weet ik niet hoor, zeker niet van onze ouders
A nee? Verleidde onze vader Zeus, ons moeder Leda niet vermomd als een ranke zwaan, en vertroetelden ze de negen eieren niet waardoor wij de kans kregen om alle negen uit te komen en aan het firmament te schitteren?
T is al goed romantische dwaas, laat ons verder doen, de tijd wacht niet en straks moeten we gaan werken. Zei Pollux lichtjes blozend.
Typ dan maar hé in plaats van te morren
Goed, goed, ben al bezig.
Liefde : Verwen je partner eens met een romantisch avondje thuis. Een dineetje bij kaarslicht en daarna knusjes in de zetel doet soms wonderen.
Goed nu, mijnheer de specialist ? Trouwens ik heb het wel al gezien hoor, dat je stiekem een oogje hebt op dat kleine sterretje in het teken van de leeuw.
Castor begon zowaar te stralen.
Nu ja, stotterde Castor, ze is ook zo lief en ze schittert zo mooi?
Stop nu maar met schitteren, het is nog lang geen half tien, en we moeten deze horoscopen nog bij de eindredacteur brengen voor de krant van morgen.
Doe jij ze maar weg Castor, ik heb gehoord dat je lievelingsterretje vandaag instaat voor de levering van de horoscoop van de leeuw grinnikte Pollux.
Maar euh.. niet teveel sterrenstof doen opwaaien hé, anders krijgen we een maansverduistering en dat willen we niet hé.
Castor vertrok huppelend naar de eindredacteur, hij zou zijn sterretje zien en Pollux, Pollux zuchtte en liet zich lui in de zetel vallen, wachtend op half tien, dan begon hun shift weer.
Het is verdraaid niet makkelijk werken met een verliefde puber als Castor, maar tja, ik moet er zorg voor dragen, ik ben nu eenmaal de oudste van ons negen. Hij draaide zich op zijn rug en genoot van zijn welverdiende rust. Straks moest hij ze weer allemaal in toom houden, maar dat was voor straks..; vanaf half tien.
O ramp o wanhoop, ze komen . Allemaal dan nog wel.
Op volle sterkte gaan ze aanwezig zijn.
Nadat de eerste verslagenheid is weggeëbd, volgt de berusting ik kan er niet onderuit Ze komen! Allemaal!
Met één oogopslag overschouw ik het toekomstige slagveld
Woonkamer ziet er in mijn ogen prima uit maar voor mijn familieleden zal het wel een puinhoop lijken.
Mams en ik hebben namelijk een totaal verschillend standpunt over hoe een huis er moet uitzien.
In mijn geval dient een huis om in te leven, om je er goed in te voelen voor mams echter moet het een toonbeeld zijn van orde en netheid, geen stofje mag er zichtbaar zijn.
Dit aangekondigde bezoek vraagt dan ook om draconische maatregelen.
Hoe ga ik er in godsnaam in slagen om op twee dagen tijd mijn knusse rommel paleisje in een kijkwoning om te toveren?
Ik heb niet één tante Kaat nodig maar een ganse ploeg van die poetsduiveltjes.
En dan nog het eten mijn god ook dat nog
Een snelle hap zit er niet in, nee meneer, een uitgebreid menu wordt er verwacht.
Rustig nu, zet alles eens rustig op, een rijtje.
Alles wat volgens de geplogenheden op de verkeerde plaats ligt in één of andere kast moffelen, ik zet het wel terug als ze weg zijn.
kasten dienen geboend te worden.
Vloer dient gestofzuigd en gedweild te worden, niet op mijn manier maar zeer grondig deze keer, ook alle hoekjes en kantjes dienen een grondige beurt te krijgen.
Hoe maak ik in godsnaam duidelijk aan mijn twee poezen en mijn altijd speelse hond die net als ik gebruik maken van het ganse huis, inclusief de zetels en de tafels dat ze braaf in hun respectievelijke mandjes moeten blijven liggen?
Alle literatuur die hier ook maar rondzwerft, dient netjes in de boekenkasten te geraken.
Schoenen en sloffen in het daarvoor bestemde rek, ook al krijg ik die er nooit niet in, het zal moeten.
Ramen lappen, het is nog maar een week geleden maar het alziende oog van de mams vangt elk vlekje op.
En dan het eten god ik moet dat servies van tante trees nog opduikelen, ergens op de zolder, want dat is een noodzakelijk kwaad, dat mooie servies zomaar naar de zolder verbannen.. je weet zeker niet wat dat gekost heeft God, ik hoor het haar al zeggen
Het menu, geen snelle of eenvoudig voedzame dingen, nee, goeie ouwe vettige brol met veel sausjes en liflafjes .
Onthouden dat noch tv noch radio mag spelen . Breekt de sfeer volgens de mams
Heeft iemand mij een valiumeke alstublieft, ik zie het nu al niet meer zitten, klamme handen, een hoog oplopende bloeddruk, dit is geen gezonde situatie..
En waar ligt dat tafeldoek dat zus meegebracht heeft van haar laatste reis?
Stop. Hier trek ik de lijn.. dit is verdomme mijn huis, dus hier gelden mijn regels Deze boude gedachte verdwijnt als sneeuw voor de zon wanneer ik aan mams afkeurende blikken denk.
Er zit dus echt niets anders op dan er aan te beginnen
Stap één. Het verwijderen van alle literatuur die hier rondzwerft. Wat een karwei zeg, de magazines die met hun kleurrijke covers de salontafel opsmukten worden in de papiermand gedropt. Das al één ding. Nu nog alle rondslingerende boeken in de boekenkast krijgen. Geen sinécure want die puilt al redelijk uit. Enfin, toch nog een plaatsje gevonden om ze op te stapelen.
Juist op tijd gezien.. één of twee nogal aangebrande dvdtjes wegmoffelen mams is o zo preuts .
Ze heeft nochtans twee kinderen op de wereld gezet, of komen zus en ik dan toch van de ooievaar?
Niet afdwalen, verder opruimen
De kasten, mijn god heb ik nog boenwas? Ergens waarschijnlijk.
Boenwas opgediept en met hernieuwde ijver begonnen . Wat een rotklus..; Hoogstwaarschijnlijk is deze vettige smurrie uitgevonden door één of andere schoonmoeder..; kan niet anders Stop met zeuren en boen nu die kasten spoor ik mezelf aan.
Mijn huisje stinkt als de pest de doordringende geur van de boenwas werkt zelfs in op de neus van mijn hond, die er al niezend niks meer van begrijpt.
Kasten klaar, een onnatuurlijke glans is op het hout verschenen. Mams zal tevreden zijn
De ramen worden met een spuitbusje en een rol keukenpapier gereinigd de spiegels en het tv scherm ook.. geen tijd voor spons en zeemvel.
Dat gaat ze toch niet zien.
Ik troost me met deze kleine overwinning weg met de gevestigde schoonmaakwaarden.. leve de tijdsbesparende uitvindingen.
Badkamer aan een inspectie onderworpen en als een volleerd huisslaafje snel de wc-potten ontkalkt, de badkuip en lavabo onder handen genomen en alle rondslingerende kledingstukken in de kast gedumpt De strijk, das een probleem voor als er nog tijd over is.
Weer een kamer familieklaar gemaakt.
Klaar voor de volgende stap. Hoe meer ik rondkijk hoe minder enthousiast ik wordt. Verdomme, waarom woon ik in geen klein appartementje?
Tafel klaarzetten, nee dat is het laatste, de poezen zouden er teveel plezier aan beleven.
Snel de zolder op doos met het servies van tante trees naar beneden gehaald, terug die trappen op, waar ligt in godsnaam dat tafelkleed? In de kleerkasten gezocht, ding blijkt onvindbaar dat zijn dan weer een paar slechte punten erbij .
Servies in afwasmachine gedumpt, moet toch proper zijn hé en die dingen staan al een aantal jaren op de zolder.
Eten, Voedsel met andere woorden
Wat ga ik klaarmaken, geen dagelijkse kost, nee dat mag niet het moet iets feestelijks zijn.
Door al mijn gepoets en gezeul ben ik gewoon de tijd uit het oog verloren. Nog één dag en dan is het D-day.
Ik voel me eerder zoals de verliezende Duitsers tijdens D-day en niet zoals de triomferende geallieerden.
Doodmoe, maar nog niet verslagen begin ik aan het opstellen van het menu.
Dat moet feestelijk worden maar tevens oertraditioneel.
Dus garnalencocktail als voorgerecht, een tomatensoepje met de obligate balletjes, en dan schoonbroer lust geen vis, paps lust geen lamsvlees oké, dan maar het varkensgebraad met erwtjes en worteltjes en kroketten traditioneler kan men echt niet.
Wijn, die heb ik hier nog wel ergens liggen Chablis bij het voorgerecht en een chateauneuf du pape bij de hoofdschotel.
Het dessert, wat dacht je?
Een ijstaart en een biscuittaart met hopen slagroom want je moet toch kunnen kiezen en versgezette koffie, niet met de koffiezet nee das geen koffie met kokend water en een filter, das koffie.
De telefoon gepakt, een bestelling doorbellen en hopen dat die lieve winkelmeneer dat snel aan mijn deur komt afzetten.
Zal dat morgenvroeg leveren zegt de lieve meneer, ik kijk op mijn klok, verdraaid het is al zeven uur.
Natuurlijk levert die niet meer.. winkel sluit binnen een paar minuten.
De afwasmachine heeft ondertussen zijn werk gedaan en ik kan tante Trees haar servies nu rustig tentoonstellen
Genoeg voor vandaag beslis ik nog wat lezen en bedje in want morgen wordt een zware dag.
Verdraaid, ik zal dat lezen maar schrappen, door mijn noeste opruimactie kan ik mijn boek niet meer terugvinden, ergens in de boekenkasten, maar waar?
Bedje in, maar ik kan de slaap niet vatten, telkens zie ik mams met een vinger over een schilderijkader gaan..; :Carine, je mag hier eens afstoffen hé hoor ik haar vermanend zeggen.
Half drie s nachts ik word badend in het zweet wakker ik weet plots waar dat verdomde tafelkleed is Op zolder in een doos met dingen die niet weg mogen maar nooit meer het daglicht gaan zien..; daar ligt het.
Als een idioot kruip ik midden in de nacht de zolder op.
De bewuste doos zit natuurlijk onder een hoop ander dingen verstopt.
De helft van de zolder verhuist en triomfantelijk haal ik het nu nog meer gehate tafelkleed er uit. Mens wat een mottig ding maar tja voor je familie moet je wat overhebben hé
Totaal verkreukt klem ik het kleinood tegen me aan en laat het slagveld achter, mijn zolder is nu pas echt een kopie van het kringloopcentrum.
Ding in de wasmachine gegooid, ik troost me met de gedachte dat ik een dubbel tarief heb, dus het gaat goedkoper wassen en drogen.
Terwijl de machine haar werk doet kruip ik totaal uitgeput samen met mijn hond in de zetel, het heeft geen zin om nog in bed te kruipen, binnen een half uur moet ik tafelkleed van wasmachine naar droogkast verhuizen Het leven kan hard zijn.
Het sonore gezoem van de wasmachine moet me in slaap gewiegd hebben.
Een voorbijrijdende vrachtwagen maakt me wakker uit mijn droomloze slaap.
Ik kijk op de klok. Zes uur. Verdraaid ik moet mijn droogkast vullen.
En vandaag is het zover Ze komen.
Tegen de middag zal het ganse familielegioen mijn huisje veroveren.
De kritische mams, de verveelde paps, zus en schoonbroer met dochter, tante trees en nonkel jef met hun kroost..; de ganse bende.
Met de moed der wanhoop begin ik maar de groenten schoon te maken, kroketjes komen uit de diepvries, das weer een minpunt maar ik ben nu al in het stadium gekomen dat het me eigenlijk geen barst meer kan schelen.
Ik doe gewoon rustig verder.
Laat dit eetfestijn dan een compromis worden tussen hoe het eigenlijk moet en hoe ik het klaarspeel.
Het gepiep van de droogkast veegt mijn pas verworven zekerheid weg.
Ik moet die tafel nog zetten en de taart nog gaan halen.. en de vloer nog dweilen
Ik kom er nooit het is ondertussen al negen uur
De lieve winkelmeneer komt met mijn bestelling, de verse garnaaltjes en het stokbrood, het varkensgebraad, de servetten en de bloemen.
Ik betaal en met een monkellachje zegt hij familie op bezoek? Rottig hé, ken het gevoel, t is toch nooit goed , enfin sterkte.
Tafel gedecoreerd, verse bloemetjes neergepoot, tante trees haar servies staat te blinken op de vers gestreken tafelnap Op het eerste gezicht prima in orde.
De glazen netjes op een rijtje.. als een legertje soldaten. Hier valt geen kritiek te rapen. Dus mams hou je gedeisd
Het eten staat te pruttelen, en ik, na mijn tiende tas sterke koffie sta bijna op springen, de zenuwen gieren gewoon door mijn keel en das niet alleen van die sterke koffie.
De aperitiefglazen, god waar heb ik die gelaten? Net op tijd herinner ik mij dat ik die in de afwasmachine gezet had Oef ook dat is van de baan.
Een blik op de klok, half twaalf.. en ik ben er klaar voor, laat de invasie maar beginnen des te rapper ben ik er van af.
Nog eventjes uitblazen in de zetel waar mijn hond me met een verwilderde blik aankijkt, zijn oogjes zeggen, ik wil dit niet.. troost je beestje ik ook niet maar het moet nu eenmaal.
De poezen hebben zich goddank tot de bovenverdieping teruggetrokken.
Twaalf uur Daar zijn ze
Mams op kop, jassen aan de kapstok die ik gelukkig een paar minuten daarvoor heb leeggemaakt, alles ligt gewoon boven op mijn bed, daar gaan ze toch niet gaan controleren hoop ik.
Het ruikt hier heerlijk zegt ze, nu ja das al positief paps zet zich in de zetel en de hond blijft voor de rest van de dag zijn trouwe gezel.
Tijdens het aperitief zie ik haar ogen ronddwalen, ze gaat er aan beginnen .
Ik vraag of ze aan tafel willen gaan, dat beperkt haar actieradius.
En tijdens het eten kan ze niet op inspectietoer gaan.
Ik beloon mezelf met nog een tas koffie, dat was een knappe zet.
Mams achter de tafel blokkeren flink van mij
Wonder boven wonder valt er geen kritiek op het eten, het is dan ook de oertraditionele kost nietwaar.
Tante trees praat honderduit over hoe ze dat prachtige servies op de kop heeft kunnen tikken en dat het toch een prachtig cadeau geweest is. Ik beaam knikkend en prop mijn mond vol taart daarmee moet ik niet teveel antwoorden.
Of ze nog iets willen drinken bij de koffie
Nee, zegt paps terwijl hij knipoogt in mijn richting, ik moet de konijnen nog gaan eten geven
De meute maakt zich stilaan klaar om mijn geteisterd huisje te verlaten.
Jassen worden aangereikt en de bende gaat naar buiten.
In de deur draait mams zich nog effe om : In het vervolg kan je wel eens je stof afnemen hé als je bezoek krijgt, zo heb ik het je toch niet geleerd, zon rommel.
Ik wou wel antwoorden, maar hield me net op tijd in.
Eén zekerheid had ik: als blikken konden doden dan zat ik nu met een lijk op mijn stoep.
O ja, maar ging ik jullie geen handleiding geven voor familiebezoek?
Wel hier komt ze, het zal een opluchting wezen, de handleiding is kort,heel kort, er is zelfs maar één stelregel.
Klaar : hier komt hij.
Doe gewoon waar je zin ik hebt, veeg je voeten aan alle regels en gewoonten maar blink uit in spitsvondigheden waardoor je al je achtbare familieleden kan schaakmat zetten.
