Inhoud blog
  • Ik slaap, dus ik ben niet.
    Zoeken in blog

    Dumpies Place

    07-12-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vissenverhaal

    Vissenverhaal.

     

    Ben vis gaan kopen, voel me net een beul.
    Die lieve kleine dingetjes zwommen rustig rond in hun aquarium tot de verkoper op een wrede manier hun rust verstoorde.
     
    Ik zag het aan hun oogjes, ze begrepen er niks van of toch… Wisten ze dat één van hen ging weggerukt worden uit hun veilig onderkomen? Was ik de beul die deze vredige rust zou verstoren? Jawel, het schepnetje daalde in het water af tot één van die kleine dingen er hopeloos in verstrikt raakte, je kon de paniek in zijn kleine vissenlijfje zien toeslaan…. Heftig heen en weer gespartel, dat helaas niets uithaalde.

    Ruwweg uit zijn vertrouwde omgeving weggerukt, en op hardhandige wijze in een plastiek zak gestopt. Arm ding.

    Nu volgde nog een lijdensweg, de bittere koude in, om al heen en weer schuddend in de auto te belanden, vreemde geluiden voor zijn kleine vissenoortjes, of heeft zo’n beestje geen oortjes?

    Zit nu in kom op ’t keukenvenster, rustig vis te wezen, hij of zij zwemt kalm rondjes ( kan ook moeilijk anders is ronde kom).

    Straks dan moet hij weer naar buiten, om weeral te verhuizen, gaat nu in glazen bokaal zitten om met zijn kleine vissenoogjes verbaasd de omgeving af te speuren, zich af te vragen waar zijn vriendjes zijn.

    Zal na een poosje terug in zijn routine vervallen en lekker rondjes draaien, tenzij ze hem in een rechthoekig ding stoppen dan moet hij nog leren rechthoekjes te zwemmen. Baasje, zorg je goed voor mij, zie ik hem denken, geef me af en toe wat eten en vers water, kan helaas geen pootjes geven, maar beloof op mijn vissenzieltje, altijd een trouw gezelschap te zijn.

    07-12-2005 om 00:00 geschreven door Dumpy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een echte vriend...

    Een echte vriend.

    Stereotype verhalen over vriendschap vind je overal, in roddelblaadjes, stationromannetjes en eindeloos durende feuilletons op tv.

    Echte verhalen over een plots ontstane vriendschap die waar en doorleefd is, blijken echter zo zeldzaam als witte merels te zijn.

    Spreuken van Bond Zonder Naam vertellen wat je moet doen om een vriend te vinden, of om een vriend te houden….. Larie en de aap zijn kool zou ik zeggen.

    Een vriend vind je spontaan, en houd je door eerlijkheid.

    Basisregels die niet te overtreden zijn.

    Ellenlange essays en kilometers papier werden er verspild om de essentie terug te vinden van vriendschap, die is echter niet op papier te zetten, die zit in je hart.

    Alleen één gezegde, door god weet wie ooit genoteerd houdt stand:

    Een echte vriend is iemand die alles van je weet en toch nog om je geeft.

     Iemand bij wie je terecht kan, goed of kwaad en iemand die openstaat voor je twijfels en je soms door je wanhoop heen helpt. Die kan lachen om dezelfde grap en met je meehuilt als het tegenzit.

    Die geen zeemzoete woorden verspilt, maar recht door zee de waarheid spreekt. Die je terug fluit als je door het lint gaat, die je durft tegenspreken en lijnrecht tegen je ingaat… geef toe ze liggen niet dik gezaaid.

    Alleen al het besef dat je openhartig kan praten, zonder valse schijn en opgesmukt voorkomen, praten met de “klinkt het niet het botst”-theorie is een bewijs van vriendschap. Geen gecompliceerd steekspel voeren met woorden en zinsneden maar recht voor de raap.

    Als je echt geluk hebt, dan vind je er in heel je leven één die je steunt door dik en dun.

    Ongeacht geslacht, leeftijd of overtuiging, het klikt of het klikt niet.

    Iemand die het signaal geeft “bij mij kan je terecht, ik schend je vertrouwen niet” is een echte vriend.

    Een aarzelend begin, een aftasten, om naderhand te moeten toegeven we zitten op dezelfde golflengte…… er is moed voor nodig, niemand legt zijn ziel bloot aan de eerste de beste.

    Begrijpen zonder woorden, verstaan zonder geluid, een simpel gebaar, een hand op je schouder, een kwinkslag of een diepe zucht, een vriend verstaat je, zonder twijfel.

    Het is een levend ademend ding dat slechts gevoed wordt door vertrouwen en gedood wordt door leugens en valse schijn, het tovert een lach doorheen je tranen en het laat je meehuilen met zijn verdriet.

    Gelukkig, ik kan zeggen : “God zij dank ik vond een vriend.”

    Omdat ik me herkende, gaf ik hem een naam : “softie”

    07-12-2005 om 00:00 geschreven door Dumpy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (1 Stemmen)


    Archief per week
  • 08/10-14/10 2007
  • 04/12-10/12 2006
  • 25/09-01/10 2006
  • 03/07-09/07 2006
  • 12/12-18/12 2005
  • 05/12-11/12 2005
  • 21/11-27/11 2005
  • 07/11-13/11 2005
  • 26/09-02/10 2005

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek
  • prettige feestdagen
  • boom die schrijft
  • Voel me aangesproken...

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     






    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs