Na de Coimbra trip moesten we natuurlijk weer naar school, ondertussen zijn we al zaterdag dus is het nu wel weer weekend. Donderdagmorgen zijn de vrienden van Toon vertrokken en is de rust wedergekeerd, oke dat is overdreven want eigenlijk had ik er geen last van hoor! Voor de rest zijn we donderdag natuurlijk naar school geweest. Vrijdag moest ik werken voor mijn werkje van international management en ben ik Matthijs eventjes naar Belem geweest om er na een drakenbloedboom te gaan kijken. Leuke boom, speciale boom ook. Vandaag heb ik weer wat gewerkt, en dan wilden we weer iets doen als ontspanning dus beslisten we naar een cafeetje uit de capitool, een reisgids te gaan. Ken je dat als je zo echt zin hebt in iets? Wel ik had echt zin in een colalight, zon echte goede koude! We begonnen dus aan onze wandeling, ik denk dat het zo'n 20 minuten bergop wandelen was, maar toen we daar uitkwamen was de bar gesloten. En ja hoor, we hadden de openingsuren op internet nagekeken, maar naar portugese gewoonte houden ze zich daar niet echt aan. Dan besloten we om een andere route terug te nemen en gewoon op het eerste het beste terras te gaan zitten, want we hadden allebei wel dorst van de wandeling. Het was ook jawel 27 graden volgens de thermometer aan het station dus we wilden echt graag in de zon op een terrasje zitten. Maar wat bleek, op de terugweg zijn we langs duizende cafees gewandeld maar geen terras tegengekomen, we waren dus echt hard aan het balen want we waren ondertussen als een dik halfuur in de bergen van Alfama aan het wandelen zonder een colalight, in mijn geval dan, te drinken. Maar ineens dachten we aan iets, onder ons appartement, aan het station zijn er zo'n 5 verschillende cafees en eigenlijk hebben we daar nog nooit iets gedronken. Ze hebben een terras enzo, niets op aan te merken, maar ik denk dat we er nog nooit geweest zijn omdat het gewoon tè dicht bij is. Goed, dan gingen we er deze keer wel iets drinken. Ik zet mij neer, Matthijs gaat naar de toog en besteld onze cola en cola light, dan roept hij ineens naar mij, ze hebben geen cola light. Haha dacht ik, tuurlijk wel, dat hebben ze overal, hij zal hem wel achter zijn rug verstopt hebben, maar wat bleek, er was er echt geen. Ik was echt wel vrij teleurgesteld, en lief als Matthijs soms kan zijn, is hij daarom is alle andere bars (nog zo'n 4 tal) onder ons appartement gaan vragen of ze cola light hadden. Ze hadden er echter geen! Daar stond ik dan, voor mijn appartement, net een gigawandeling gemaakt en nog steeds niets gedronken, wat een stomme trip! Goed, we waren nu wel eens buiten geweest he! Ineens kregen we een idee, we gaan er 1 halen in het station, en dus eind goed al goed, daar een colaatje uit het automaat genomen. Zoveel ga ik er toch niet meer voor over hebben hoor. Ohja, vanavond heeft Matthijs gekookt, iets heel lekkers, met rijst en groentjes en garnalen en kip, jamjamjam!
Voor de mensen onder ons die willen zien hoe precies ik 's avonds uit ga, en hoe goed ik kan dansen, ga dan even naar deze link: http://theuglydance.com/?v=uetmxcyigz (met dank aan matthijs die het voor mij maakte)
Ik kocht natuurlijk ook een schudbol, zo'n sneeuwbal, want ik heb ondertussen al een kleine verzameling met plaatsen waar ik geweest ben, en de overeenkomstige schudbol!
Na de vermoeiende studiedagen, en omdat de vrienden van Toon hier allemaal slapen en Matthijs af en toe niet zo tegen drukte kan, zijn we met z'n tweetjes naar Coimbra getrokken. Dat is zo'n beetje het Leuven van Portugal, met 1 van de oudste universiteiten in de wereld. We zijn met de trein naar ginder gegaan, dat is zo'n 2 uur erop zitten. Dan zijn we met de taxi naar onze hostel gegaan. Daar aangekomen, en na verwelkomt te zijn door het Hollandse vrouwtje die de hostel bezit, zijn we onmiddellijk de stad ingetrokken met de tips die zij ons meegegeven had. Eigenlijk was het al middag, en begonnen we nogal snel honger te krijgen, daarom wilden we eens in de macdonalds gaan eten. We dachten, in zo'n grote stad, moet er wel ééntje zijn! Maar in het centrum konden we er geen vinden, dus belden we naar 1 van de fransen, om te vragen waar er 1 was, en of er wel 1 was. Wat bleek, er was er 1! Na het adres te hebben gekregen en dat hebben opgezocht op het grote stadsplan, begonnen we aan de tocht. Onderweg kwamen we een vrouwtje tegen dat kastanjes verkocht, en dat konden we natuurlijk niet weigeren, als echte portugezen. We vonden de mcdonalds snel, en na een hamburger zijn we verder de stad gaan bezoeken. Eerst een parkje en daarna de beroemde universiteit, er is een gedeelte, het oude gedeelte, dat nu niet meer wordt gebruikt, waar je gewoon als toerist komt. Eerst waren er wat zalen, een beetje ronde tafel, zo een beetje koning arthur stijl, en zwaarden enzo. Dan was er nog een kapel met een gigantisch orgel, een gevangenis en een toren met zicht over Lissabon, maar dan ons hoogtepunt; een gigantische boekenzaal, een bib dus, maar echt met verdiepingen, en goud en schilderijen overal, net in Harry Potter. Echt super! Daarna zijn we naar het centrum getrokken en daar hebben we iets gedronken omdat ze moesten wachten tot het 19.30 was, want dan ging het restaurant open dat het Hollands vrouwtje ons had aangeraden. Toen we iets dronken liep er een loos vrouwtje voorbij, ze was jong, een jaar of 30, met haar vriend, ze leken ook Hollands, de vrouw kon echt niet wandelen. Net een eend. Toen we in het restaurant zaten, zonder verwarming en maar vier tafels, wilden we lam in wijnsaus bestellen (aanrader van de Hollands vrouw), maar dat had hij niet. Oke, dan namen we iets anders. En wie kwam er dan binnen, de Hollands koppel, saaie mensen, en nooit leuk als er Nederlandstalige mensen zo dicht bij jou komen zitten, want dan kan je niet meer roddelen. Na het avondmaal, dat best wel lekker was, zijn we naar onze hostel getrokken. Of beter naar onze duiventil, want het heette Casa de Pombal, wat blijkbaar duiventil betekent. En voor de mensen die het misschien weten, ik hou helemaal niet van duiven, dat zijn eigenlijk ratten met vleugels. En wat nog? Heel onze kamer stond vol duiven, porseleinen, houten, plastieken, kaders met fotos, er was echt geen grens! Bon, eens het licht uit en de luikjes toe, kon ik ze niet meer zien, misschien wel nog voelen, want er waren er ook op de lakens genaaid, maar nachtmerries heb ik niet gehad. 's Ochtends bleek het ontbijt niet zo maar een ontbijt, ze serveerde er duif. Nee, dat is niet waar, het was een Hollands ontbijt, met muizenstrontjes in allerlei kleuren en pindakaas, en ook normale dingen natuurlijk. Zelfs vers geperst fruitsap, echt genieten! En weet je wie er nog in de piepkleine ontbijtzaal zat? (er zijn 4 tafels), het Hollands koppel! Menseeeuh! Na het ontbijt zijn we de nieuwe en de oude kathedraal gaan bezoeken, echt de moeite, mooier dan de gemiddelde Sé kathedraal in Lissabon. Daarna zijn we crypten gaan bezoeken, want blijkbaar ligt er onder Coimbra een site van de Romeinen van vroeger die ze nu hebben opgegraven, een ondergronds gangenstelsel is dat dus. Goed dat ze er af en toe toch openingen in hebben kunnen maken, want anders werd ik er wat claustrofobisch van. Na de crypten hebben we boven de grond iets gedronken en hebben we kaartjes naar de mama en papa gestuurd, we dachten het te doen naar iedereen die ons ééntje stuurde, maar we wachten nog steeds geduldig. Hint hint. Dan zijn we iets gaan eten, met frietjes, echte goede frietjes, ze zouden Belgisch kunnen zijn. Dat was dus echt genieten. Daarna zijn we langs een park naar een klooster gegaan, een klooster dat in 2000 nog onder water stond, maar dat ze van 2000 tot 2010 hebben zitten leegmaken en opkuisen en sinds dit jaar is het dus af en open voor bezoek. Dat was ook echt schitterend, je zag er fotos van hoe er vroeger, toen er enkel de torentjes boven water waren, en er boten langs vaarden. Er liggen spullen van nonnen van vroeger die ze gevonden hebben,... Heel speciaal. Daarna hebben we de bus richting dolce vita genomen om te zien of ze daar geen dekentjes verkochten, dat is een winkelcentrum. Dekentjes zijn blijkbaar heel duur, 200 euro enzo, dus is het een pull geworden. Want shoppen dat mag ik ook eens doen he :) Dan zijn we nog iets gaan eten, in een restaurant op aanraden, waar natuurlijk de hollanders ook zaten, en dan namen we de trein naar huis, en wie zat er op die trein, die verdomde hollanders! Man Man Man, miserie miserie. Vandaag heb ik niets tof gedaan, ik ben in bad heel hard gevallen, uitgegleden op zo'n stom badmatje in het bad, wat ervoor moet zorgen dat je niet valt. Het is onder mijn voeten uitgegleden, mijn nek doet pijn en ik heb blauwe plekken, maar goed, al bij al zal ik blij zijn dat ik nog leef! Vele groetjes, ik zal mij nog wat toeleggen op mijn paper over starbucks, die ik moet inleveren binnenkort!
Lissabon
