Het meest boeiende dat ik heb meegemaakt, naast mijn boeiende studieboeken natuurlijk, was toch wel gisterenavond. Weet je wat ik gedaan voor de eerste keer in mijn leven? De matchen op het eizerse voetbalplein niet meegeteld wel. Ik ben naar een voetbalmatch gaan kijken, en niet zomaar een kleintje hoor. Naar Gent tegen Sporting (1 van de twee grootste ploegen van Lissabon), en amai dat was echt cool. Het begon allemaal op de trip naar ginder, we gingen met de metro. Oke, we stoppen bij enkele haltes, niets aan de hand, maar dan komen we aan bij de halte Rossio, de metro vertraagt en wat horen we? Een bende zotte, die aan het roepen zijn, en wie oh wie was dat? Honderden supporters van KAA Gent, die niet eens in de metro geraakten, ze werden afgeschermd door gigantisch veel politie, en ze kregen zelfs eigen metrowagonnetjes waar de anderen mensen die er oorspronkelijk inzaten moesten uitstappen. Daar aangekomen, zijn we bij het Belgische groepje geraakt en vanaf dat moment begon dus mijn eerste voetbal ervaring. Als ik het over een groepje heb, dan heb ik het over een 700tal zotte supporters, want zot waren ze wel. Want toegegeven, om speciaal voor een match naar het buitenland te gaan, moet je wel een hevige supporter zijn. Het binnengaan duurde op zich al een lange tijd, iedere supporter werd echt super hard gefouilleerd, het was bijna handtastelijk. En daarna kwamen we binnen, ik dacht een pintje te drinken. Om mij een echte supporter te voelen natuurlijk, want dat deed iedereen. En wat krijg ik daar te horen, de pintjes zijn gewoon zonder alcohol. Zoiezo dat honderden mensen dat niet door hebben en doen alsof ze zat zijn. Daarna gingen we naar binnen, een gigantisch station, capaciteit van 50000 mensen. De wedstrijd zelf was eigenlijk wat zielig, eerst na vijf minuten al een goal tegen, en dan scoorden zijn, weer na vijf minuten, en dan begon het genante. Het ging verder tot 5-1, en al die supporters, want ik zat in het vak van Gent, zaten er totaal levenloos bij, af en toe misschien een kleine beweging, en de rest van het stadion (9/10 dus), maar juichen en klappen en zingen. Wat een ervaring! En leuk om eindelijk nog eens met wat Belgen te praten en er tussen te lopen. Ik moest wel opletten want ik heb hier vaak de neiging om over mensen te roddelen, want al die mensen verstonden mij he. Goed, voor de rest niet veel interessants, groetjes, Dorien
Ik was nog een belangrijk weetje vergeten, zondag ben ik met Matthijs ook even naar het Poiscafé geweest. Niet om een bloemenlimonade te drinken deze keer, misschien hebben we dat ook wel niet gedaan omdat er net een babyborrel aan de gang was en we helemaal geen baby meehadden, maar we waren er dus om een beeld te kopen van Sint Antonius. Het is niet zomaar een beeld, het staat in een klein huisje. En het is een uniek stuk, een echt kunstwerk! Ik dacht, nu zal ik toch wel eens iets moeten doen met de centjes die ik had gekregen, wel dit is een zeer leuk iets! Om dan iets over vandaag te vertellen weeral gestudeerd, terwijl het buiten prachtig weer is, ik had me mijn erasmus soms toch iets makkelijker voorgesteld. Ik begin nu eindelijk iets door te krijgen van die stomme econometrie denk ik, hoop ik.... Groetjes
Heel heel heel lang geleden, of toch 4 dagen geleden deed ik...
Oei oei, ik wist niet dat het al zo lang geleden was. Het weekend is weeral voorbij gevlogen he, zaterdag heb ik geleerd en zondag eigenlijk ook. Zaterdag ben ik ook iets met Toon gaan drinken in de zon, jawel het was 23 graden! In een retrowinkel, je kan er retro kleren kopen en ook iets drinken, dan zijn we een ijsje gaan eten bij tripolini. Echt heerlijk ijs en aanschuifrijen tot buiten! Zondag ben ik tegen vier uur met Matthijs op uitstap geweest, want Toon die was op stap met zijn zus die hier op bezoek is. Matthijs en ik zijn naar een bar geweest op de zevende verdieping van een hotel. Het terras, weeral in de stralende zon, ligt even hoog dan de hoogste verdieping van de elevador de santa justa. Als je weet dat er mensen betalen om daarop te gaan en dat wij gewoon met hetzelfde uitzicht iets aan het drinken waren op een terras, dan voel je je wel even goed :) Met dank aan het 100% lissabon boekje, want zonder hun had ik niet geweten dat je in het hotel een schitterende bar had. Daarna zijn we terug gewandeld om op tijd in ons bed te kruipen. Maandag was natuurlijk zoals gewoonlijk de meest hatelijke dag, al komt dinsdag wel in de buurt met de lessen die om 8 starten. Maar maandag is dus de econometriedag, met voorsprong ons zotste vak, tot 20uur in de avond dus! Dinsdag was het dus om acht eruit, dat was vanmorgen, het lijkt al zo lang geleden. Matthijs moest een voorstelling geven van voor in de klas, en hij heeft het er goed vanaf gebracht, het ging over Cuba en het handelsembargo met de VS. Alleen gaf hij misschien wat veel aandacht aan het plafond maar blijkbaar was dat om mij vooral niet te moeten zien, zei hij achteraf. In de namiddag hebben we weer gestudeerd, tot 5 uur en dan zijn we de stad in getrokken richting Graca, zelf waren we daar nog niet geweest en aangezien dat er in mijn boekje stond dat er 1 van de mooiste uitzichten te bewonderen was, moesten we daar toch wel heen. Vandaag was het weer nog geweldiger dan anders, 28 graden wowo, in rokje en bloesje buiten en nog warm hebben, met de zonnebril op het hoofd. Dat was even een gigantisch vakantie gevoel, zeker met de horden toeristen die hier overal rondlopen. Maar goed, eens hier terug toegekomen op het appartement wijzen die dikke boeken wel op de examens die ondertussen toch wel binnen een week zijn. Vandaag dus vroeg in bed, en morgen vroeg eruit, voor de les en zeker voor het leren! Toon is vandaag naar Freeport met zijn zus, voor de Toongeinteresseerden, Freeport is Outletdorp, vergelijkbaar met Maasmechelenvillage, alleen is dit, jawel, het grootste van Europa. Ohja, ik vergeet het hoogtepunt van maandag bijna, ik ben met Toon en zijn zus en die haar vriend en Matthijs, iets gaan eten in het restaurant dat niet Frans is, maar het wel wil zijn. Zeer vreemd verhaal maar wel een goed restaurant! Het was ondertussen al de derde keer en weer waren we allen zeer tevreden! Vele groetjes aan jullie allen! Als jullie graag een kaartje willen, mag je mij altijd je adres sturen, want een adressen lijst heb ik niet mee. Hier mijn emailadres dorien.decoster@hotmail.com Stel dat je mij liever een kaartje stuurt: Dorien Decoster, Rua Caminhos de Ferro 96 3 esq, Lisboa 1100, Portugal. Ik en mijn huisgenoten zijn jullie allen zeer dankbaar, want we hebben nog niets ontvangen. Dat kan misschien ook liggen aan het feit dat we nog maar net een brievenbus hebben maar goed :) Vele groetjes!
Lissabon
