Beste bloglezers, gisterenmiddag begon mijn Yom Kippur ervaring ongeveer, de franse jongen, Nathan, is joods, niet zo extreem met krulletjes enzo hoor, maar gewoon joods, zoals ik dan mss wel een christen ben. Maar voor zijn opa doet hij elk jaar mee aan Yom Kippur, dan eet hij niet gedurende 25 uur, en ook niet drinkt, ook geen water. Roken doet hij wel nog vreemd genoeg. De andere Fransen besloten mee te doen, dus nu maken Matthijs en ik hun jaloers door croque monsieurtjes voor hun neus te eten. Ze brengen hier nu de dag door, omdat ze hier dvds kunnen bekijken, dat kost hun het minste energie. Dus wat deden ze gisteren als voorbereiding, een wedstrijd, kan je 500 gr pasta eten, en ja het is hun gelukt al gingen ze bijna overgeven maar goed. Dus hun maagjes waren goed gevuld maar nu hebben ze wel terug honger. Maar ze moeten nog maar 6 uur ongeveer volhouden dus oke. Gisterenavond ben ik met Matthijs tapas gaan eten voor 7 euro. Te goedkoop, goedkoper dan koken. Vanmorgen zijn we samen naar een rommelmarkt geweest, en de plannen voor deze namiddag zijn nog niet beslist. Misschien de fransen nog wat ambeteren! Groetjes
Gisterenochtend ben ik eerst naar de universiteit geweest, zelfde verhaal als altijd. Daarna heb ik enkele uitstapjes met Rafaelle gedaan, een frans meisje natuurlijk, van Parijs. Eerst hebben we samen pizza gemaakt, dan zijn we naar het pantheon geweest hier juist achter mijn appartement, en daarna zijn we gaan kijken hoe duur het zwembad hier was, 1.60euro bleek. Dan zijn we naar haar appartement gegaa, vlakbij het mijne, om wat thee te drinken. En om in onze portugese boekjes te kijken waar we naartoe gingen gaan. Na tot de conclusie te zijn gekomen dat onze boekjes bijna dezelfde waren, ondanks de andere taal en layout, hebben we besloten naar lingua dagua te trekken. Volgens het boekje een cafeetje op een berg waar je elkaar niet kan verstaan door de laagovervliegende vliegtuigen. We gingen met de metro, halte sao sebastio, en kwamen uit in de corte ingles. Daar hebben we wat inkopen gedaan die je bij ons in de supermarkt niet vindt, zoals belgische zeep, cursusblokken... Daarna trokken we naar het cafeetje, daar aangekomen bleek dat ik er al geweest was met mijn familie, en dat het dat zelfservicerestaurant was dicht bij land and sea, ons familierestaurant. Toen we nog maar net neer zaten, het cafe bevindt zich rond een grote fontein, kwamen er plots allerlei portugese studenten, die op hun knien gingen zitten rond de fontein. Ze kregen allerlei smerigheden in hun haren, bloem, ketchup, slagroom.... en dan doken ze allemaal in de fontein. Zo waren er 4 groepen van ongeveer 20 personen, best wel zeer vreemd, aangezien de fontein acheraf vrij tot zeer smerig was. Gisterenavond ben ik naar de bbq voor erasmussers geweest, en vanmorgen ben ik vroeg op gestaan om matthijs van de luchthaven te gaan halen, hij ligt trouwens nog steeds te slapen. Volgens mij was hij wat bang van de vlucht en heeft hij niet geslapen deze nacht. Vandaag trouwens geen les. Volgende week zal het pas echt beginnen! En dan heb ik trouwens nog 3 dagen om de lessen te regelen. Vele groetjes!
Vandaag was tot nu toe weer vreselijk, ik ging vanochtend naar de universiteit om mij in te schrijven voor de vakken, in de voormiddag. Ik had nog niets gegeten, ik dacht dat doe ik smiddags wel. Maar nee hoor, je trekt daar een nummertje, en je wacht, en je wacht, en je bent wat sociaal met de andere erasmusstudenten die daar braaf hun nummertje afwachten. De portugese studenten die kennen het systeem natuurlijk al, en voor hun komt er gewoon iemand als eerste, die pakt honderd nummers en dan deelt hij die uit. Of ze beginnen een lange uitleg te doen in het portugees en mogen gewoon binnen. Na uren wachten, we spreken over 4 uur. Was ik het zo beu, want het bureau ging sluiten, dat we naar Fernanda, een erasmusbegeleidster die ons nooit helpt, en daar heel boos zijn geworden, dat dit gewoon schandalig is. Uiteindelijk mochten we dan voor de andere mensen gaan, gelukkig maar, want om een of andere reden hadden ze de teller gewoon terug op nul gezet waardoor ons nummer gewoon niet aan de beurt kwam. Dan kwam ik daar binnen, en zij die mevrouw mij doodleuk, oh maar alle lessen zijn nu wel volzet hoor. Ik doe haar mijn hele verhaal dat ik deze lessen moet volgen, en niet zomaar lukraak andere kan nemen, omdat ik voor deze vrijstellingen krijg en uiteindelijk zegt ze dan, oke ga maar bij mij collega zitten. Ik doe weer mijn hele verhaal en zei zegt iets van, oke annuleer er dan 1 en dan kan ik mss een ander nemen. Dus ze annuleert mijn ontwikkelingseconomie en kijkt voor een ander vak en zegt dan gewoon, oei sorry de andere vakken zijn niet meer vrij. Dus uiteindelijk had ik nog maar 1 vak, matthijs 2, en toon 3. Dan werd ik doorverwezen naar een vrouw die wat beter engels kon, en uiteindelijk heeft die mij nog een paar vakken kunnen geven, ze overlappen allemaal ofzo maar daarvoor moet ik dan morgen maar terug komen. Mss zijn er dan andere vakken vrijgekomen, en anders kom ik de dag daarna nog eens terug, of de dag daarna. Echt leuk, kan ik nog eens sociaal doen met de andere erasmusstudenten, andere universiteiten organiseren welkomstdagen en zo van die spelletjes die je doet om elkaar beter te leren kennen, hier doen ze het via een soort wachtsysteem dat zo waar vier uur per dag duurt. Goed gevonden, en goedkoop.
Portugese gewoontes, van lessenroosters tot pasteis
Geachte lezers, vandaag was weeral een aparte dag, ik ben naar de universiteit geweest om nog eens vragen te stellen over de vakken en eindelijk heeft er iemand mij geholpen en uitgelegd hoe het moet. Je hebt 2 soorten van patronen eigenlijk, voor elk vak, of je volgt ze op donderdag, vrijdag en maandag of op maandag en dinsdag en woensdag, en dan daar telkens een uur bij. Zo heb je dat dan voor elk vak, en dan moet je beginnen puzzelen, want je moet in alle lessen aanwezig zijn. Die levert wel op dat het ongemogelijk is om vijf vakken te combineren, dus moeten we volgens die man dan gewoon 4 vakken nemen. Of ik dat ga doen, dat ga ik toch nog even moeten checken, want dat zou mijn tweede semester heel zwaar maken. Maar goed, morgen ga ik er naartoe en breng ik het in orde, of toch naar portugese normen in orde. Ik zal er maar een hele dag voor uittrekken, want engels zullen ze weer niet kunnen. Mss toch maar eens portugese lessen overwegen... Ik ben deze namiddag ook naar Belem geweest met de fransen en heb daar de beroemde pasteis gegeten heb. Binnenin kan je zelf zien waar ze ze maken. Cool dingen. Daarna ben ik met de fransen naar een tapasbar gegaan, echt super leuk, en super goedkoop, goedkoper dan zelf eten maken, daar ga ik alle toekomstige bezoekers zeker mee naartoe nemen! Voor de metroticketjes moet ik nog steeds betalen, ik heb vandaag een nieuw papier met mijn portugees adres aangevraagd en zelfs gekregen, maar om terug te gaan naar de metro, daarvoor was ik precies nog niet klaar... Zo, beste belgische gebruikers, vele groetjes aan jullie alle. Ohja mijn internet werkt, dus ik kan nu skypen, idd ik heb er 10 dagen ofzo voor moeten zagen om het paswoord te weten, en dan zei de kotbaas mij simpel weg, er is helemaal geen paswoord, dus alle schuld komt mezelf toe. Ik ben vandaag ook weer de roemeense schilder van dag 1 tegen het lijf gelopen trouwens, we worden nog vrienden, hij heeft mij zelf fotos van zijn baby getoond!!
Gisteren ben ik, iets later dan gepland naar het strand vertrokken, blijkbaar is het een franse gewoonte om op zondag gewoon in je bed te liggen, en niets te doen. Dus ik was al even wakker en wachtte op een berichtje om te vertrekken wat ik pas kreeg tegen 20 voor 4. Ze gingen tegen 4 uur aan het station staan, maar daar begon de eerste wachttijd, zomaar even een klein half uur, te laat, franse gewoonte mss. Op het strand zijn we twee uur gebleven en savonds zijn we met een groepje erasmusers gaan eten op restaurant, wat voor mij de eerste keer was. Om lukraak een restaurant binnen te wandelen viel het eten best goed mee, ik nam steak met peperroomsaus maar eigenlijk was het een wijnsaus, maar wel lekker. Daarna nam ik een chocomousse, maar dat was nogal een onafgewerkte, het was de versie voor dat je hem in de frigo gaat zetten, maar best lekker. Dan ben ik naar huis getrokken, want de fransen hadden allemaal les tegen 8 dus moesten vroeg hun bed in. Vanmorgen ben ik naar de universiteit vertrokken om daar een papier te laten tekenen dat ik een metro abonnement wil, en student ben aan hun universiteit. Nadat ik van het ene bureau naar het andere werd doorverwezen, kreeg ik uiteindelijk het papier te pakken, het was enkel in het portugees dus dat was nog even moeilijk, maar met wat hulp van jawel, zeer raar maar waar, omstaande chinezen die wat portugees konden, is het gelukt. Vervolgens moest ik naar nog een ander bureau, met weer een hele wachtrij, waar ze het papier controleerden en ondertekenen. Oke, met het papier in mijn handen kon ik uiteindelijk de universiteit verlaten. Eerst ben ik nog even langs een ander bureau gepasseerd om even iets na te vragen over mijn vakken, en wat bleek, waarom ik er maar 2 van de 5 had gekregen, er was niet echt een verklaring voor, gewoon, een foutje in de administratie zeker. Dat foutje hebben ze dan wel bij zowel Toon, Matthijs als mij gemaakt maar dat maakt hun niet veel uit. Dus ik verliep de universiteit met mijn papier in de hand en ging het snel even afgeven in de metro, oh maar natuurlijk daar was ookal een wachtrij. En deze keer was het onder de grond in 1 van die warme gangen, waar ik zomaar even een uur heb gestaan, om dan uiteindelijk, weer alleen in het portugees, te horen te krijgen, dat het blad, dat ondertekend en gecontroleerd was door de universiteit, niet correct was ingevuld. Bij adres had ik mijn belgisch adres gezet, aangezien dat toch nog steeds mijn echt adres is, maar nee niet goed, en hop daar sta ik terug bij af en de dag is om. Morgen staat er dus op het programma, naar de universiteit gaan voor een nieuw blad en naar de metro voor een abonnement. Ohja voor mij was er een Belgisch meisje, die terug moest omdat ze jawel haar blad met blauwe inkt had ingevuld en niet met zwarte, dus nu weet ik hoe ik 1 keer terug komen kan vermijden, en waarom iedereen altijd boos staat te roepen aan die lokketjes. Leve de bureaucratie en de lange wachttijden!
Lissabon
