Hallo, gisteren gingen we op zoek naar een terras op een dak van een huis, volgens het boekje, maar we vonden het echt niet. Achteraf bleek dat het gewoon niet meer bestond! Jammer, maar onze beenspieren zijn nu weer een beetje getraind door het vele trappenlopen. Daarna zijn we naar het kasteel gewandeld en hebben daar een 20 tal minuten op een schitterend terras gezeten, dan kregen we de kaart en het was drie euro voor een colake en dat was toch even te veel, dus zijn we terug vertrokken. Dus weeral geen drankje, daarom besloten we naar een vertrouwd café te gaan. Het pois cafe! daar dronken we een zelfgemaakte limonade, heel lekker. Het zijn oostenrijkse eigenaars, maar het is geen typisch Duits café hoor. Gisterenavond zijn we nog iets met zen allen (inclusief andere erasmussers dus) met Toon gaan drinken, om zijn terugkomst te vieren en zijn met de laatste metro om 1 teruggekeerd. Eens thuis toegekomen bleek dat hier buiten een gigantisch luidruchtig feestje bezig was, waardoor we niet konden slapen. Toen keken we even boos naar buiten, in de hoop dat ze de muziek wat stiller zouden zetten maar in plaats daarvan werden we uitgenodigd. En een uitnodiging voor een spaans feest, als je niet kunt slapen door het vele lawaai, konden we onmogelijk afslaan he. Dus daar zijn we dan naar vertrokken, ze dronken geen sangria, maar rosé met fanta, zeer vreemd. Vanmorgen zijn we naar het strand vertrokken met een belg en een nederlander, die een hele dag pindas heeft zitten eten en de schillen dan allemaal begraafde in het zand. We zijn deze keer naar costa de caparica geweest, dat is een strand met zo een gigantische golven dat je niet in het water mag. Of toch niet verder dan je knieën. Er zijn super veel surfers, dus dat is leuk om te zien. Nu heb ik net eten gemaakt en zijn we met de fransman naar een voetbalmatch aan het kijken op zijn pctje. Morgen school, hip hoi!
Hallo, eergisterenavond heb ik Wim en Lien de laatste maal gezien, ze zijn naar mijn appartement gekomen want het was plotseling beginnen regenen. Heel vreemd hier, zo een harde regen, dat had ik nog nooit meegemaakt, maar blijkbaar zal ik daar aan moeten wennen. We gingen normaal naar een terras bij de castelo met een mooi uitzicht, maar die plannen zijn dus letterlijk en figuurlijk in het water gevallen. Hier hebben ze mij een blad vol geschreven met hoe je gratis films en series kunt downloaden, maar toen ze de deur uitwaren, ben ik eraan begonnen, maar zonder veel succes. Gisterenmorgen ben ik met Matthijs naar het Vasco Da Gama winkel centrum geweest, in het expo gedeelte, want hij had nood aan pzzahut en daar kan je dat dus krijgen, want de bovenste verdieping is daar een fastfoodparadijs. Pizzahut, mcdonalds, burgerking, vitamines, KFC, wok to walk,... Het gaat nog een tijdje door! Daarna hebben we even in het eigenlijke winkelcentrum gewandeld, en daar hebben we een gigantische supermarkt ontdekt die veel minder duur was dan de Corte Ingles. Daarna zijn we teruggekeerd en afgestapt bij Rossio, een plein in Lissabon, even een weetje, Rossio is portugees voor groot plein. Daar hebben we lang naar teenslippers gezocht, maar niet gevonden, overal herfstcollectie. Willen jullie trouwens weten wat de nieuwe hype is, hier in lissabon, bergschoenen, echt raar, een beetje zoals allstars bij ons vroeger, en nu nog een beetje. Iedereen loopt ermee rond! Gisterenavond zijn we iets gaan drinken met wat belgen en de fransen. Vanmorgen ben ik vroeg op gestaan om Toon, en nog vele andere mensen die hij had meegebracht, binnen te laten in het appartement. Ze waren hier zonder boekje over lissabon dus daar heb ik hun ook even aan geholpen, wat mij nu wel boekjesloos maakt. Ik ga nu direct met Matthijs vertrekken naar iets wat hij op internet had gevonden, wat precies, en of we er gaan geraken, want het ligt in de doolhof alfama wijk, is mij niet duidelijk. Vele groeten
Ziezo, eergisteren heb ik dan toch mijn familie, behalve de mama, via skype kunnen zien. Alles was nog hetzelfde, zolang ben ik nog niet weg. Papa stelde schoolvragen en celine en liesbeth de anderen. Gisteren heb ik mij als een echte toerist gedragen met Lien, Wim en Matthijs. We hadden afgesproken op praca comercio, zo verderdoor naar een winkel met alleen maar conserve blikjes, waar we een foto namen en conservesardientjes kochten. Fotos namen we trouwens een hele dag lang, zodat ik toch wat beeldmateriaal ga hebben. Wat hebben we nog gedaan? Wel wat kleine winkeltjes bezocht in bairro alto, de elevator de santa justa, we zijn 's middags gaan eten met een mooie view, op aanraden van het wekelijks tijdschrift flair, in de namiddag nog wat bezocht. Maar het hoogtepunt van de namiddag!!! We zijn naar de metro het abonement van de metro gaan afhalen, ik moest weeral 20 euro betalen maar goed, nu kan ik tenminste zoveel de metro nemen als ik wil, en is dat eindelijk achter de rug. 's Avonds zijn we iets gaan eten in een restaurantje, en daarna zijn we in bairro alto iets gaan drinken. Vanmorgen vroeg opgestaan en naar de universiteit vertrokken om onze lessen voor een laatste keer te proberen bemachtigen, uiteindelijk is dat ook goed gekomen dus is dat ook weer achter de rug. Daarna zijn we trouwens ook naar de les geweest, strategy, zeer interessant, ik ben echt geboeid van het eerste tot het laatste moment en ik denk dat er geen enkele prof daarin ooit geslaagd is. Ohja, ik vertel mss wat weinig over de lessen, maar dat is gewoon omdat het altijd hetzelfde is, en weinigen van jullie hierin geïnteresseerd zullen zijn, behalve papa christian dan. Maar dus maak je geen zorgen, zolang ik er niets over zeg, loopt alles op wieltjes! Tot een volgende keer maar weer! Ohja, weet je wat ook eindelijk achter de rug is? Het Toonloze bestaan, en dan niet Toon van klank, maar Toon de jongen, hij komt terug zaterdag! Drie keer hoera!
Vanochtend ben ik weeral naar de metro geweest, want ik heb het abonnement echt wel nodig. Volgens mij heb ik ondertussen al zeker 40 euro aan die stomme metro uitgegeven. Natuurlijk wel tactisch om de mensen steeds terug te sturen, dan verdien je meer geld aan hun. Want zo'n abonnement kost 6 euro. Voor een hele maand! Dat is niets he. Dus na weeral langer dan een uur aanschuiven, heeft ze mijn papier goedgekeurd, en vanaf morgen mag ik het gaan halen. Natuurlijk moet je dan weer de hele aanschuifrij doen! Maar goed, daarna ben ik naar de lessen vertrokken. Ook vandaag was ik eigenlijk verrast van de moeilijkheid, en de snelheid. Amai, zo een werkcollege duurt maar een uur en half, maar in Belgie zou de gemiddelde Ramona (de vrouw die werkcolleges wiskunde geeft), er zeker 3 werkcolleges over doen. Vanavond ga ik zeker met wim en lien afspreken, waar is nog niet duidelijk. Want mijn onderburen geven een bbq en daar mogen ze ook naartoe, maar ze hebben nog niets teruggestuurd. Nu zit ik wat te wachten op mijn familie, waarmee ik nu eindelijk toch wel eens wil skypen, maar liesbeth heeft het zo druk dat het er nooit van komt. Oke ik kan nu ook niet altijd, maar goed. Vele groeten
Momenteel ben ik in een belangrijke strijd met mijn wasmachine, al mijn kleren zitten er namelijk in de wasmachine en ik krijg hem maar niet open. Ik heb hem nochtans al 3 keer opgezet en hij zwiert droog enzo maar toch gaat hij niet open, omdat er zo gezegd nog water in zit. Gisteren zijn Matthijs en ik naar het strand geweest in Carcavelos, heel leuk, en grappig, vooral savonds want Matthijs is veranderd in een klein kreeftje. Vandaag zijn we vertrokken naar de universiteit, en we moesten maar 1 uurtje wachten, Matthijs en ik (voor Toon dan wel) hebben nog 1 les kunnen bemachtigen. Daarna zijn we naar econometrie geweest, eerst hoorcollege en dan werkcollege. Ik kan het nu al benoemen tot moeilijkste vak ooit in mijn schoolcarriere. Amai, en het engels is hier duidelijk ook geen echt engels. Ze praten een kleine mengeling tussen portugees en engels, wat het er zeker niet makkelijker op maakt. Daarna zijn we vliegensvlug, de les eindigde namelijk om 8, naar santa apolonia station getrokken, waar lien en wim op ons stonden te wachten. En wat zijn we dan gaan doen, natuurlijk vlakbij weer eens tapas gaan eten. Het was zeer lekker, en ik heb weer iets nieuws ontdekt, je kan er heerlijke brownies eten met ijs mmmm, overheerlijk. Toen we daar zaten zijn er wel wat interessante dingen gebeurd. Lien en ik hebben uit pure lompigheid een paar dingen afgebroken en omgeduwd, er is een man eerst zogezegd naar buiten gegaan om een sigaret te roken maar die is dan gewoon weggelopen. Dan is de barvrouw naar ons gekomen omdat ze een portret aan het tekenen was van die man, ze kon verdacht goed tekenen, ik denk dat ze ook bij de politie werkte ofzo, dus vanaf nu ziet iedereen onze beschrijving daar aan de muur hangen. Best wel cool, met wanted erboven enzo. Goed, dan is ze bij ons aan tafel komen zitten, en heeft ze ons uitgelegd wat alle versieringen aan de muren waren. Een doosje was blijkbaar de doos van een opblaaspop, die dan iets verderop omhoog hing, de tapkraan is een barbie en zo nog wat rare dingen. Kortom een schitterende bar. Matthijs is mij net komen helpen met de wasmachine, wie weet er nu dat als de wasmachine niet leegloopt dat je er een klein slangetje moet uithalen en het zo laten leeglopen? In ieder geval, een man in huis, is dus duidelijk handig!
Lissabon
