Doos Van Pandora Verzameling van recente artikels ivm de (on)veiligheid in onze samenleving.
18-12-2015
Israël en Turkije sluiten overeenkomst voor toenadering
Israël en Turkije sluiten overeenkomst voor toenadering
Foto: ANP
Israël en Turkije komen dichter bij normalisering van hun verstoorde banden. Diplomaten van beide landen bereikten donderdag tijdens onderhandelingen in Zwitserland een voorlopige overeenkomst voor verbetering.
De relatie tussen de landen verslechterde in 2010 door de aanval van Israëlische militairen op het internationaal hulpkonvooi Freedom Flotilla.
De schepen waren onderweg naar de Gazastrook met hulpgoederen, toen Israëlische commando's de vaartuigen enterden. Bij de actie vonden negen Turken aan boord van het schip de Mavi Marmara de dood. Later overleed een tiende Turk.
In de overeenkomst staat onder andere dat Israël een compensatiefonds sticht. Turkije zal zijn claims naar aanleiding van de aanval laten varen. Het land eiste onder andere vervolging van betrokken commandanten. De Israëlische premier Benjamin Netanyahu bood Turkije eerder al zijn excuses aan.
Vluchtelingen mogen niet langer permanent blijven in België
Vluchtelingen mogen niet langer permanent blijven in België
Foto: ANP
Mensen die in België de status vluchteling krijgen, mogen daar niet langer permanent blijven. De regering voert vrijdag een hervorming door om het verblijfsrecht voor vluchtelingen in lijn te brengen met de rest van de Europese Unie.
Dat meldt de krant De Tijd.
Vluchtelingen krijgen aanvankelijk een verblijfsvergunning van vijf jaar, maar die kan worden ingetrokken als de situatie in het thuisland van de vluchteling weer leefbaar is. De vluchteling moet dan weer terug, tenzij duidelijk is dat hij of zij "verankerd" is in de Belgische samenleving.
Het Commissariaat-Generaal voor de Vluchtelingen (CVGS) kan de verblijfsvergunning van vijf jaar verlengen als de situatie in het thuisland niet verbeterd is. Nareizende familieleden krijgen verblijfsrecht dat net zo lang geldig is als die van de vluchteling. Als de familie dus een jaar later komt, hebben ze recht op vier jaar verblijf in België.
De termijn waarin de Belgische autoriteiten beslissen of familieleden naar België worden gehaald is verlengd van zes naar negen maanden.
Sneak peek: A look at Russian air shield in Syria, including guided S-300 missile cruiser and S-400
Sneak peek: A look at Russian air shield in Syria, including guided S-300 missile cruiser and S-400
The Russian Defense Ministry invited journalists to the guided missile cruiser Moskva deployed to Syrias port of Latakia and demonstrated the advanced S-400 surface-to-air missiles stationed at a Russian Khmeimim airbase near the city.
Both the S-400 and the cruiser are protecting the Russian base, from which Russian warplanes fly anti-terrorist missions in Syria, from a possible aerial attack. They were deployed in response to the downing of a Russian bomber by Turkish fighter jets near the border, an incident that resulted in two Russian troops killed. Ankara claimed that it acted to protect its airspace after a 17-second incursion, an allegation that Moscow denied.
The S-400 is the latest generation of Russian mobile anti-aircraft systems. Its radar can lock on targets flying at up to 17,000kph, good enough to engage tactical ballistic missiles, and has a range of up to 400km, depending on the interceptor missiles used. From Latakia the S-400 battery can cover most parts of Syria as well as entire Lebanon, northern parts of Jordan and Israel and a good part of southern Turkey.
The Moskva has the naval version of S-400s predecessor, the S-300F anti-aircraft system, which has a relatively short range of 75km or 150km, depending on the missile used. In total there are 64 missiles. The cruiser also has short-range surface-to-air missile, two kinds of ship cannons, torpedo launchers, depth charge launchers and its main weapon the P-1000 Vulkan anti-ship guided missiles
Rusland heeft gereageerd op het verzoek van Armenië om troepen te sturen naar Armenië aan de grens met Turkije.
Volgens de lokale media, werd het besluit om de troepen naar Armenië te sturen reeds ondertekend door de Russische president Poetin en zal de inzet binnenkort beginnen.
Rapporten suggereren dat 7000 soldaten uit het 58e Army Corps zullen worden gestationeerd op de Armenië-Turkije grens.
De Russische troepen worden naar verwachting uitgerust met raketten en tanks.
De Armeense regering heeft vermoedelijk aan Rusland gevraagd haar troepen in te zetten om de grens met Turkije te bewaken omdat het vreest een gewapende aanval op het land.
De Duitse inlichtingendienst BND werkt samen met de Syrische gehieme diensten onder leiding van de regering van president Bashar al-Assad. beeld AFP
De Duitse inlichtingendienst BND werkt samen met de Syrische gehieme diensten onder leiding van de regering van president Bashar al-Assad. De Duitse dienst wil in Damascus een kantoor inrichten voor het verzamelen en verwerken van informatie. Dat meldde de Duitse krant Bild vrijdag op basis van bronnen met kennis van zaken.
Volgens Bild reizen geheim agenten van de BND al langere tijd naar Damascus om daar te overleggen met Syrische collegas. De diensten wisselen informatie over terreurbeweging Islamitische Staat (IS) met elkaar uit. Ook willen de Duitsers contacten met het bewind onderhouden. Bijvoorbeeld voor het geval een Duits gevechtsvliegtuig in Syrië neerstort.
De voorbereidingen voor het opzetten van een inlichtingenbureau in Damascus zouden in volle gang zijn. Mogelijk worden medewerkers van de dienst ondergebracht in de Duitse ambassade, die vanwege de burgeroorlog in het land is gesloten. Bild meldde dat de Duitse regering naar verwachting begin volgend jaar daarover een besluit neemt
De Taliban is in strijd met terreurbeweging Islamitische Staat (IS) in Afghanistan. De beweging heeft laten weten dat meer dan duizend strijders van een speciale eenheid van de Taliban zijn getraind om IS uit Afghanistan te verdrijven.
Volgens de BBCzijn de Talibanstrijders actief in onder meer de provincies Nangahar, Farah, Helmand en Zabul.
De speciale eenheid is in oktober in het leven geroepen, omdat IS in steeds meer provincies in Afghanistan actief werd en steun van de bevolking kreeg. Bij gevechten tussen de Taliban en IS zouden al honderden strijders van beide bewegingen zijn omgekomen.
De Taliban en IS hebben elkaar in januari de oorlog verklaard, nadat IS had bekendgemaakt dat het een afdeling in Khorasan had opgezet. Dat is de oude benaming van Afghanistan en aangrenzende gebieden in Pakistan, Iran en Centraal-Azië.
PRO/CONTRAVervolg het salafisme, betoogt Ahmed Marcouch, het streeft naar een totalitaire staat. Doe dat niet, zegt Fouad el Bouch, zo'n verbod tast de democratische rechtsorde aan.
Ja
Ahmed Marcouch, Tweede Kamerlid voor de PvdA
Het salafisme is een antidemocratische machtsideologie, stelt de AIVD. Sterker: het is de kweekvijver van het jihadisme en de ideologische bakermat van IS. Geweld is geen taboe. Daar moeten we onszelf en onze kinderen tegen beschermen, op alle niveaus: ideologisch én strafrechtelijk.
Salafisten worden vaak verward met orthodoxen. Orthodoxe moslims streven het religieuze voorbeeld na van as-salaf as-salih (de vrome voorgangers). Salafisten daarentegen streven een totalitaire eenheidsstaat na, waarin afwijkend denken niet wordt getolereerd. Ze gebruiken uniformen, symbolen en strijdtaal; zoals een militante beweging.
Hun ideologie nestelt zich in onze samenleving. Salafistische groeperingen indoctrineren onze moslimkinderen. Met dank aan gulle fondsen uit Saoedie-Arabië leren zij hen dat echte moslims de leer van al wala wa al bara (loyaliteit en afkeer) altijd toepassen. Samenleven met christenen, joden en seculieren is uit den boze.
Wanhopige moeders trekken keer op keer aan de bel, omdat hun kinderen in brandhaarden ver van hier sneuvelen, hun gezinnen uit elkaar getrokken worden
En democratie moeten zij als verwerpelijke shirk (afgoderij) met hand en tand bestrijden. Zo horen onze moslimkinderen de vloek-beden tegen alle niet-salafisten en krijgt haat de kans zich sluipenderwijs in hun hoofd te nestelen.
Wanhopige moeders trekken keer op keer aan de bel, omdat hun kinderen in brandhaarden ver van hier sneuvelen, hun gezinnen uit elkaar getrokken worden. Het offer is groot, net als de angst. Moslims zien hoe agressief salafisten andersdenkenden zoals Yassin el Forkani, Ibrahim Wijbenga en anderen afvallig verklaren - en vogelvrij.
Bezorgde Saoediërs mailen mij wat het met hen doet om hun leven lang haat te horen: 'Het gaat in je genen zitten', zegt er een. Er ontstaat een sterke drang om onrecht tegen moslims te bestrijden. Toen de verdrukking van moslims in Afghanistan virulent was, brandde ik zelf als tiener van verlangen om hen te hulp te schieten en kreeg ik pas later in de gaten dat de Moslimbroeders die mij inspireerden, geen religieuze stroming waren, maar een politieke beweging.
De AIVD heeft de noodklok geluid door te stellen dat ook het salafisme geen onschuldige religieuze stroming is, maar een gevaarlijke ideologie met een politiek streven. De officiële leer van IS. Velen roepen dat het salafisme diverse stromingen kent en dat het beter zou zijn om de 'vreedzame' varianten als bondgenoten te beschouwen tegen radicale. Dat werkt niet.
Er is diversiteit binnen het salafisme, maar net als in het communisme willen al die stromingen dezelfde totalitaire heilstaat. Salafisten nemen weliswaar geregeld afstand van Islamitische Staat (IS), maar doen dat met een strategisch motief, niet principieel. Ze werpen een rookgordijn op om hun politieke doelen te verdoezelen.
Onze kinderen moeten tegen het salafisme beschermd worden. Dat is een taak van ons allemaal, en van de overheid. Bij moslims ligt de opdracht zich te verweren tegen de verlokkingen van het salafisme. Moslims hebben stelling genomen tegen IS, nu is het tijd ook de volgende stap te zetten en stelling te nemen tegen de ideologie achter IS.
Moslims moeten niet langer buitenshuis vergoelijken wat zij binnenshuis verfoeien
Moslims moeten niet langer buitenshuis vergoelijken wat zij binnenshuis verfoeien. Wij hebben allemaal de morele plicht deze antidemocratische ideologie te bestrijden met betere ideeën. Er is een ideologische strijd nodig.
Daarnaast is het de taak van de overheid ons allen te beschermen tegen uitwassen van het salafisme. De overheid moet de wet handhaven door antidemocratische organisaties strafrechtelijk te vervolgen.
De PvdA heeft onlangs een motie ingediend om te zorgen dat het Openbaar Ministerie een vooronderzoek start. Als het OM concludeert dat het streven van salafistische organisaties in strijd met de wet is, kan het hen voor de rechter brengen met het doel ze te ontmantelen.
Het is hoog tijd dat de overheid de daad bij het woord voegt en de strijd met het salafisme aanbindt. Met alle toegestane middelen. De recente 'Context'-zaak leert ons dat een krachtig optreden van de overheid en de rechterlijke macht uiterst effectief kan zijn. Sinds dat jihadproces zijn wij voorlopig af van een aantal jihadisten.
Nu hun ideologische leermeesters nog.
Nee
Fouad el Bouch (Abou Hafs), woordvoerder Platform Bewust Moslim
Onlangs pleitte Marcouch via een motie voor een onderzoek naar een verbod op salafisme. Het zou een kwaadaardige, antidemocratische, isolationistische en onverdraagzame politieke ideologie zijn. Het lijkt alsof hij preventief een blik angstwekkende bijvoeglijk naamwoorden heeft opengetrokken om te voorkomen dat zijn voorstel bij voorbaat als een absurde schending van godsdienstvrijheid zou worden afgeserveerd.
En het heeft gewerkt, de motie is aangenomen. Dus nu gaat men onderzoeken of er een verbod kan komen op een religieuze stroming die is ingebed in de islamitische traditie en zich van andere stromingen onderscheidt door de toepassing van specifieke interpretatiemethodieken ten aanzien van de islamitische basisbronnen. En o ja, scheiding van kerk en staat is één van de pijlers van de democratie.
Geen van de gebruikte adjectieven zijn door Marcouch echter onderbouwd met bewijzen. Integendeel , de argumentatie was zo fragiel als de gemiddelde omaheup. Iets met IS, Parijs en Syrië. Handige etiketten waarmee men in tijden van irrationele maatschappelijke angst geruisloos aan de verplichting van onderbouwing kan ontkomen.
Zou Marcouch dan zelf ook het hoge populismegehalte van zijn voorstel inzien en daarom het debat erover consequent vermijden?
Opvallend was ook zijn afwezigheid in praatprogramma's waar hij zijn voorstel in het bijzijn van deskundigen had kunnen verdedigen. Immers, een theorie heeft pas waarde als deze aan een Popperiaanse falsificatiepoging is onderworpen. Zou Marcouch dan zelf ook het hoge populismegehalte van zijn voorstel inzien en daarom het debat erover consequent vermijden?
Als parlementariër toont Marcouch overigens bar weinig vertrouwen in de weerbaarheid van democratie. Volgens hem kan een relatief kleine stroming bestaande uit een buitengewoon disparate collectie substromingen waarvan het merendeel volgens deskundigen quiëtistisch van aard is en een afkeer heeft van politieke bemoeienis, de democratische rechtsorde omkegelen. Heeft de democratie niet voor hetere vuren gestaan?
De oversimplificatie van complexe vraagstukken en het aandragen van populistische oplossingen is inmiddels een traditie in de Nederlandse politiek. Maar dat een verbod op een islamitische stroming geïnitieerd zou worden door een moslimparlementariër van een partij die een deel van haar stemmen doorgaans ronselt in moskeeën, zou aanvankelijk zo ongeloofwaardig klinken als het scenario van Star Wars.
Tevens ondermijnt dit voorstel de door Marcouch voorgestelde omgang met 'onwenselijke' ideeën. Die moeten namelijk bestreden worden door er 'betere' ideeën tegenover te zetten. Een verbod is geen beter idee, maar een repressieve maatregel die men inzet bij gebrek aan betere ideeën.
Waarom zou men een wet willen om het denken van een bepaalde groep te beteugelen, omdat dat denken mogelijk via een heel lange omweg zou kunnen uitmonden in daden die toch al bij wet verboden zijn? Zo'n wet voegt niks toe, behalve dat het de godsdienstvrijheid inperkt waardoor de democratische rechtsorde wordt aangetast.
Laat dat nou net zijn wat Marcouch met een verbod zegt te willen voorkomen. Daarmee handelt Marcouch als een arts die zijn patiënt een enge ziekte aanpraat om hem vervolgens een middel voor te schrijven dat resulteert in het ontstaan van de door hem gevreesde kwaal.
Hoe stellen we vast wie salafistisch is en wie niet?
Bovendien is het voorstel van Marcouch ook praktisch onuitvoerbaar. Om het realismegehalte enigszins te behouden, sprak hij in de motie over een verbod op salafistische organisaties en niet op salafisme an sich. Dat gaat dus over het dichttimmeren van moskeeën en stichtingen.
Maar hoe stellen we vast wie salafistisch is en wie niet? Dat vereist een afgebakende definitie van salafisme die bovendien kan worden uitgedrukt in concrete kenmerken. Wanneer iemand één of meerdere kenmerken bezit, valt hij onder het verbod. Wil Marcouch dan binnenkort ambtenaren met een checklist moskeeën laten langsgaan om te controleren of moslims 'kenmerken van salafisme' bezitten?
Wie zich de praktische manifestatie van een verbod op salafisme voor de geest probeert te halen, zal al snel de absurditeit van dit voorstel inzien en tot de conclusie komen dat het niet meer is dan een populistische uitspatting.
Disney plaatst metaaldetectors en bant speelgoedwapens
Amerikaanse pretparken waaronder Disney gaan extra veiligheidsmaatregelen bij de ingang invoeren. Bezoekers worden gecontroleerd met metaaldetectors en volwassenen mogen niet meer verkleed naar binnen. De maatregelen komen een aantal weken na de terroristische aanslag in San Bernardino waarbij veertien mensen werden doodgeschoten.
De strengere veiligheidsregels gaan in net voor het drukke vakantieseizoen. Ook Universal en SeaWorld in de Amerikaanse staat Florida verscherpen de toegangseisen, zo maakten de parken donderdag bekend. Disney kondigde ook aan dat het stopt met de verkoop van speelgoedpistolen in de winkels in de pretparken in Florida en Californië. Bezoekers mogen ook geen nepwapens mee naar binnen nemen.
De pretparken hebben niet gezegd of het om tijdelijke of permanente maatregelen gaat. Volgens Amerikaanse media zijn er de afgelopen weken al meer politieagenten met speurhonden actief in de pretparken. Volgens Universal Studios zijn de veiligheidsmaatregelen een test en geen reactie op zorgen over terrorisme.
Waakzaamheid De Amerikaanse president Barack Obama heeft donderdag geprobeerd zijn landgenoten gerust te stellen door te zeggen dat er 'geen specifieke en geloofwaardige informatie is omtrent een geplande terreuraanslag in de VS'. Obama is gebriefd over terreurdreiging door een hoofden van bevoegde diensten. Ook al is er volgens hem geen 'geloofwaardige en specifieke' terreurdreiging, toch riep hij tot waakzaamheid op.
Obama beloofde de federale regering alle steun in het onderzoek naar de schietpartij in San Bernardino en zei dat het aantoont hoe moeilijk het is aanvallen van alleen werkende terroristen te detecteren en te verhinderen. Het Amerikaanse staatshoofd zei dat de VS overzee de terreurorganisatie Islamitische Staat (IS) blijven bestrijden, en proberen te verhinderen dat terroristen het land binnenkomen en inspanningen opvoeren om aanvallen in eigen land te voorkomen.
De VN-veiligheidsraad heeft zojuist de aanval op Islamitische Staat geopend op een nieuw front: in de portemonnee. De vijftien Veiligheidsraadlanden hebben vanmiddag unaniem een resolutie van de VS en Rusland aangenomen op de eerste bijeenkomst van ministers van Financiën in de Veiligheidsraad ooit.
IS komt op een financiële zwarte lijst, in navolging van Al-Qaeda na de aanslagen in New York op 11 september 2001. Zo proberen de VN met de nieuwe maatregelen toegang te krijgen tot geldstromen van IS. De resolutie verplicht landen ook om informatie te delen die de miljard euro aan inkomsten van IS moet gaan afsnijden. Bovendien kunnen mensen en organisaties die met IS samenwerken makkelijker worden opgespoord en gestraft.
Maar de nieuwe maatregelen gaan de terroristische organisatie niet de das omdoen, zegt terreurdeskundige Rob de Wijk. "Je moet het doen, maar heel veel zoden aan de dijk zet het niet, zegt De Wijk over de resolutie. "De VN weten dat ook, maar ze kunnen niet niets doen."
Pervers systeem De grootste bron van inkomsten is de verkoop van olie binnen eigen gebied. Een pervers systeem, volgens De Wijk. Syrië heeft olie nodig en koopt alle olie die het krijgen kan, ongeacht de afkomst. IS is een goedkope leverancier. IS echt een hak zetten zit hem volgens De Wijk in de infrastructuur. "Het gaat om de toevoer van olie. Als je daar iets aan wil doen, moet je transporten en raffinaderijen bombarderen", zegt de terreurdeskundige.
Sinds de aanslagen in Parijs is dat ook precies wat de internationale coalitie doet. Het aantal bombardementen op olietransporten is flink gestegen. Maar de volledige olie-industrie platleggen treft ook de lokale bevolking, dus voorzichtigheid is geboden.
Terreur is duur Het juk van IS komt met een behoorlijk prijskaartje. De tienduizenden strijders ontvangennaar schatting zon vierhonderd euro per maand, meer dan wat een deel van het Iraakse overheidspersoneel verdient, bijvoorbeeld. Daarnaast beheert IS een netwerk van shariapolitie, scholen, rechtbanken en voedselvoorzieningen. Bovendien kosten de grootste activiteiten, oorlog voeren en aanslagen plegen, veel geld.
In tegenstelling tot veel andere terroristische organisaties is Islamitische Staat financieel grotendeels onafhankelijk van steun van rijke sympathisanten. Om inkomsten te genereren heft IS belastingen en biedt het, net als maffiabazen, in ruil voor geld bescherming aan de zes tot acht miljoen inwoners van het bezette gebied. Ook verdient IS met losgeld verkregen uit ontvoeringen en drugshandel. Uit historische tempels en musea verkoopt Islamitische Staat antiquiteiten à honderd miljoen euro en door simpelweg de banken in de Iraakse stad Mosul te plunderen haalde de terreurorganisatie een half miljard op.
Rijkste militie Het is daarmee volgens velen de rijkste militie ter wereld. IS voert een enorm bedrijf in criminele activiteiten uit eigen gebied en beschikt daarbij over een eigen bank. Daarom is het erg moeilijk om de inkomsten stop te zetten. Waar de resolutie volgens De Wijk wel in bijdraagt is het aan banden leggen van bijdragen van vermogende sympathisanten uit het buitenland. Een goede zaak, vindt hij. Maar het meeste geld dat IS nodig heeft voor de exploitatie van het kalifaat, is er al.
18-12-2015 om 12:19
geschreven door Doos Van Pandora
Vandaag is het in Zuid-Afrika Geloftedag, althans zo heette deze nationale feestdag tot 1994. Tegenwoordig heet deze dag Verzoeningsdag, in het leven geroepen door de eerste ANC-regering.
Op 16 december 1838 versloegen de Voortrekkers de Zoeloes bij de Slag bij Bloedrivier. Een lange voorgeschiedenis gaat aan deze slag vooraf. In de slotfase van de strijd tussen de Zoeloes en de Voortrekkers legden deze laatsten een eed af aan God. Zo zouden de Voortrekkers bij hun overwinning God eren door die dag tot nationale feestdag uit te roepen.
Een moedige strijd van 464 Voortrekkers en 200 knechten volgde tegen een Zoeloeleger van niet minder dan 10.000 strijders. Ondanks de numerieke overmacht van de Zoeloes versloegen de Voortrekkers hun tegenstander. De Bloedrivier zou vernoemd zijn naar het bloed dat de rivier tijdens deze strijd rood kleurde.
Vandaag wordt deze overwinning nog steeds gevierd door vele blanke Zuid-Afrikanen. Dat ANC deze dag omdoopte tot verzoeningsdag is typerend voor de leugenachtige en politiek correcte propaganda die heerst sinds het einde van de Apartheid. Enerzijds is het niet toevallig dat net op deze dag de gewelddadige en moordende militaire vleugel Umkhonto we Sizwe van het ANC werd opgericht om het Apartheidsregime te bestrijden.
Anderzijds is er van verzoening geen sprake volgens Pieter Mulder, voorzitter van het Zuid-Afrikaanse Vrijheidsfront Plus: Werklike versoening lê daarin om die regte balans tussen dit wat ons as individue in gemeen het, en daar waar ons kultureel van mekaar verskil, te vind. As versoening in Suid-Afrika beteken dat die verskillende volke en kultuurgroepe dit wat hulle eie is, moet vernietig en opoffer, dan is die versoeningsresep verkeerd. Dit is nie werklike versoening nie maar gedwonge assimilasie en kulturele uitwissing.
Nog tijdens zijn toespraak naar aanleiding van de Geloftedag vandaag verwees Dr. Mulder naar de rijke geschiedenis van Zuid-Afrika en de Afrikaners: Suid-Afrika is ʼn ekonomiese reus in Afrika. Suid-Afrika het in 1994 die beste infrastruktuur in Afrika gehad. Afrikaners het oor eeue ʼn belangrike rol gespeel om dit moontlik te maak. Ek vra vir n gebalanseerde aanbieding van die Afrikaner se geskiedenis en van sy rol in Suid-Afrika. Natuurlik het ons foute in die verlede gemaak, maar ons het ook n baie groot bydrae tot die ekonomiese krag en sukses van hierdie land gemaak. n Bydrae wat erken moet word en waarop ons trots kan wees.
Zuid-Afrika of Europa, het verschil is nog maar erg klein. Overal waar het cultuurmarxisme toeslaat moet de eigen identiteit verdwijnen en wordt een multicultopia opgedrongen. In Zuid-Afrika zorgen de duizenden Plaasmoorden voor een onderhuidse angst, in Europa neemt het terrorisme die taak op zich. Hoog tijd om terug te vechten en op te eisen wat ons toebehoort!
In het district Esenyurt in İstanbul zijn donderdag 11 IS-leden opgepakt. Zij worden verdacht van het beramen van een aanslag op het Amerikaanse consulaat in İstanbul.
Dat meldt het persbureau Doğan Haber Ajansı (DHA).
Onder de opgepakte IS'ers is de 18-jarige Abdülaziz Ameen Mojbil, die volgens het Contraterrorisme Bureau in İstanbul de leider van de groep is, aldus DHA.
17-12-2015 | COC Nederland en COC Amsterdam hebben de Islamitische Studentenvereniging Amsterdam (ISA) middels een brief opgeroepen de omstreden imam Abdullah Hakim Quick geen podium te bieden. Dat schrijft de homo-organisatie op haar website. Volgens het COC staat de imam bekend om zijn homofobe opvattingen en uitlatingen in het verleden. Zo riep de islamitische prediker uit Toronto onder meer op om de islam te zuiveren van de 'smerigheid' van joden en christenen en noemde hij homoseksualiteit een te bestrijden ziekte. Ook zijn er opnamen waarop hij zegt dat de sanctie die binnen de islam staat op homoseksualiteit de doodstraf is. "En ik ga deze religie niet veranderen," voegt hij daaraan toe.
Quick spreekt op 22 en 23 december bij het ISA-symposium The Untold Islamic History, waar de geschiedenis van de slavernij vanuit verschillende perspectieven wordt belicht. Op de site van het symposium schrijft ISA: "We willen onze studenten bekend maken met verschillende perspectieven en deel laten nemen aan het openbaar debat. Daarom hebben we een geweldige spreker uitgenodigd: dr. Abdullah Hakim Quick." COC Nederland-voorzitter Tanja Ineke en Peter de Ruijter, voorzitter van COC Amsterdam, schrijven in hun brief dat ze het belang van een goed debat over slavernij begrijpen, maar roepen de studentenvereniging op om Quick daarbij geen podium te bieden wegens zijn homofobe uitspraken. De uitspraken van Quick zijn volgens het COC "kwetsend en bedreigend" voor LHBT's in het algemeen en voor LHBT-moslims in het bijzonder. LHBT-moslims zijn in Nederland onder meer verenigd in Stichting Ma'ruf en Haardvuur Avonden, waarmee het COC haar oproep aan ISA afstemde.
Het COC wijst er in de brief op dat ook LHBT's die lid zijn van de Islamitische Studentenvereniging Amsterdam de uitspraken van Quick waarschijnlijk als kwetsend en bedreigend zullen ervaren. Deelname van Quick aan het symposium kan, wegens diens homofobe uitspraken, volgens het COC de discussie over slavernij overschaduwen. Ook kan zal deelname van Quick mogelijk worden gezien als legitimering van zijn uitspraken over homoseksualiteit. Tenslotte wijst het COC er in haar brief op dat al decennia geleden is vastgesteld dat homoseksualiteit géén ziekte is en dat 'genezen' van homoseksualiteit dus niet mogelijk is.
Ook Jan Paternotte, fractievoorzitter van D66 in de gemeenteraad van Amsterdam, is bezorgt over de komst van de imam en heeft burgemeester Eberhard van der Laan vragen gesteld. Een woordvoerder van de burgemeester laat weten bekend te zijn met de komst van de imam. "Het uitgangspunt van de gemeente is dat vrijheid van meningsuiting een grondrecht is waar vooraf geen beperkingen aan worden opgelegd. Als iemand naar de stad komt die mogelijk strafbare uitingen doet, dan kunnen maatregelen worden genomen om ter plaatse op te treden," aldus de woordvoerder in het Parool
De Turkse politie heeft op luchthaven Atatürk in Istanbul twee vermeende terroristen van Islamitische Staat opgepakt. Het duo had een groot aantal blanco Europese paspoorten bij zich, waaronder Nederlandse.
Foto: AP
Dat meldt het Turkse persbureau Doğan Haber Ajansı. Het gaat om twee Syriërs van 58 jaar en 54 jaar. De mannen werden al langere tijd gevolgd door de Turkse autoriteiten. Ze hadden 148 paspoorten bij zich, verstopt in mini-pizza-ovens, aldus het persbureau.
De Syrische president Bashar al-Assad waarschuwt Nederland dat het niet moet meedoen aan het bombarderen van doelen van Islamitische Staat op Syrische grondgebied. Dat zou volgens Assad namelijk illegaal zijn. Nederlad heeft ,,het recht niet. In geen enkele zin van het woord."
De Syrische president Al-AssadFoto: AP
,,Het is illegaal en tegen het internationaal recht, zegt Assad in een interview met Nieuwsuur, dat hem sprak in de presidentiële residentie in Damascus. ,,Wij zijn een soeverein land. Als Nederland serieus terrorisme wil bestrijden, waarom nemen ze dan geen contact op met de Syrische regering om samen te werken?"
Assad wil niets weten van de massale mensenrechtenschending onder zijn bewind. Recente rapporten van de Verenigde Naties en Human Rights Watch daarover doet hij af als onbetrouwbaar. ,,Die rapporten zijn slechts gebaseerd op verhalen. Ze zijn bevooroordeeld en gepolitiseerd. Er is hier niemand gekomen om het onafhankelijk te controleren. Er is veel bewijs op internet van terroristen die martelen, doden en onthoofden. Maken ze daar melding van?"
Ook weigert hij verantwoordelijkheid te nemen voor de vele westerse moslims die naar Syrië afreizen om zich daar aan te sluiten bij de jihad. ,,Als je in een getto woont, word je extremist. Wij exporteren terroristen niet, zij komen naar ons en gaan dan terug naar Europa. Zoals de drie daders in Parijs. Die kwamen uit Europa, die woonden niet in Syrië."
Vrijdag vinsdt er in New York topoverleg plaats over Syrië . Onder meer Frankrijk, de Verenigde Staten, Duitsland en de Europese Unie als buurlanden van Syrië en Rusland nemen aan de top deel. De Amerikaanse minister van Defensie, Ashton Carter, sprak eind vorige maand tijdens een gesprek met minister Jeanine Hennis "de hoop" uit dat ons land ook militair gaat optreden tegen terreurgroep Islamitische Staat in Syrië. De VS spraken die wens eerder ook al uit.
De Syrische president Bashar al-Assad vindt dat Europese landen niet realistisch met jihadisten en de dreiging van terreur is omgegaan. Dat ze hier naartoe komen is logisch. De belangrijkste vraag is: waarom zijn ze in Europa?
Dat zegt de Syrische president donderdagavond tijdens een interview met Nieuwsuur.
Getto
Assad beschuldigt de Europese regering ervan de jihadisten niet goed te hebben laten integreren en daarmee terreurbeweging Islamitische Staat (IS) in de hand te hebben gewerkt. 'Als je in een getto woont, wordt je extremist. Wij exporteren geen terroristen, zij komen naar ons en gaan dan terug naar Europa,' aldus Assad.
Hij verwijst daarbij naar de drie terroristen die de aanslagen in Parijs pleegden: zij woonden in Europa en brachten korte tijd in Syrië door. Europa zou volgens Assad een voedingsbodem vormen voor jihadisme.
Assad keurt verder eventuele Nederlandse bombardementen op Syrisch grondgebied af. 'Het is een schending van het internationaal recht. Wij zijn een soeverein land.' Nederland zou zijn regering om toestemming moeten vragen, vindt Assad.
Het is nog onduidelijk of Nederland ook zal gaan bombarderenin Syrië. Vooralsnog bombardeert ons land alleen IS-doelen in Irak.
Volgens Assad heeft Nederland nooit contact gezocht met de Syrische regering om het terreurprobleem op te lossen: 'Als Nederland serieus terrorisme wil bestrijden, waarom nemen ze dan geen contact op met ons om samen te werken?'
De Syrische president zegt bereid te zijn met iedereen te onderhandelen, maar zegt tegelijkertijd geen interesse te hebben in het feit dat veel westerse landen hem weg willen hebben. 'Of het nou Obama is of Europa, het kans ons niet schelen. Zolang het Syrische volk deze president wil, zal die er zijn. Het gaat anderen niets aan'.
Medio 2014 zat ik met een VPRO-journalist een kopje koffie te drinken in lunchcafé Bar Boon op het Mediapark in Hilversum. Het ligt aan de toegangsweg tot het NOS-gebouw en ik zei dat het mij niet ondenkbaar leek dat daar eerdaags een ISIS-commando uit een busje zou stappen en met kalashnikovs het vuur zou openen op alles wat bewoog en niet snel genoeg de islamitische geloofsbelijdenis kon opzeggen. Ik broedde in die tijd op een verhaal over een aanslag door islamofascistische kalashnikovkunstenaars dat met kerst 2014 in De Groene Amsterdammer werd gepubliceerd. In dat verhaal, De vijfde colonne, worden de terrasjes op het Spui in Amsterdam onder vuur genomen.
De VPRO-journalist vond het een angstaanjagend idee en voegde er met vaderlijke trots aan toe dat zijn zoontje de oplossing wist tegen islamitische onderdrukking: zelf moslim worden. Twee zaken troffen mij met de kracht van 7.62 mm-kogels. In de eerste plaats natuurlijk het ontspannen gemak waarmee zonder slag of stoot voor religieuze onderdrukking werd gecapituleerd. Bij het zien van de zwarte vlag wordt zonder dralen de witte vlag gehesen. Dat je je eigen huid probeert te redden eigen huid eerst! is tot daaraan toe. Maar als je je onderwerpt aan de islam, stem je ook in met de onderdrukking van vrouwen, homos, joden en andere varkens. Wat mij tevens trof was dat blijkbaar ook in, laat ons zeggen, weldenkend-intellectuele kring rekening werd gehouden met een islamitisch regime. Dat angstbeeld bestaat dus niet alleen onder PVV-stemmers.
Soumission
Op 7 januari 2015, de dag van de aanslag op Charlie Hebdo, kwam in Frankrijk de roman Soumission(Onderworpen) van Michel Houellebecq uit waarin een fundamentalistische moslim in 2022 tot president van Frankrijk wordt gekozen. De roman werd een wereldwijd succes en lokte enorm veel discussie uit. Volgens velen was het een visionair boek, ikzelf was minder overtuigd. Voor mij was het sterke gegeven van de roman tegelijk de zwakte ervan. Om geloofwaardig te zijn moest het immers aannemelijk zijn dat de Fransen over zeven jaar een salafist in het Élysée zouden kiezen en die kans leek mij klein.
De regionale verkiezingen van december 2015 hebben mijn gedachten doen veranderen. Het Front Nationaldat in de eerste ronde de grote winnaar was, werd in de tweede ronde de grote verliezer doordat de Parti Socialiste zich in sommige regios terugtrok en de linkse kiezers op de door hen gehate Les Républicains van Nicolas Sarkozy stemden. Dit is bijna hetzelfde scenario waarmee Mohammed Ben Abbes in Onderworpenaan de macht komt; de weldenkende kiezers verkiezen in de tweede ronde hem boven Marine Le Pen.
Dat de linkse Franse kiezer, al dan niet met een wasknijper op de neus, op Sarkozy heeft gestemd duidt erop dat de geesten rijp zijn voor het Onderworpen-scenario, want uitgerekend Sarkozy wil de heilige wet op de scheiding tussen kerk en staat uit 1905 aanpassen, bijvoorbeeld om religieuze groepen van staatswege financieel te kunnen steunen. In het bijzonder de islam zou daarvan profiteren.
Links Frankrijk lijkt inmiddels de knieën te hebben geolied om zich te onderwerpen.
Zelden kreeg de Franse tv-kijker zon hallucinant journalistiek schouwspel aan huis geleverd als op zondag 6 december 2015. Die avond verzorgden de publieke zenders France 2 en 3 gezamenlijk en overlappend een avondvullend programma rond de eerste regionale-verkiezingsronde. Deze had, na de islamterroristische moordpartijen van vrijdag 13 november in Parijs, nog meer dan al vermoed een nationaal karakter. Wie ging, in het land waar sindsdien de noodtoestand van kracht is, met wie afrekenen en in welke mate?
Een eclatante overwinning voor het Front National
Om exact 20.00 kwam de gevreesde jobstijding: een eclatante overwinning voor het Front National, in zes regios aan kop. Vanaf dat moment begon iets wat het midden hield tussen larmoyant melodrama en knakenbaksoap. Mismoedig werd er geschakeld tussen regionale partijhoofdkwartieren en de Parijse studios met af- en aanschuivende gasten. Het ganse Franse goedmensdom, van socialist tot communist en van gaullist tot ergensinhetmiddenist, trok knarsetandend ten strijde tegen de protestpartij die al jaren als enige het diepe ongenoegen en onbehagen van steeds meer Fransen verwoordt. Dat door s lands bestuurders genegeerde volksdeel dat doorgaans nog slechts en petit comité zijn grieven uit. Waarover zoal, vraagt u. O, heeft u even?
Islamterrorisme en voortsluipende islamisering, aanhoudende hoge werkloosheid, EU-opgedrongen massa-immigratie, verpaupering van oude volkswijken, wetteloosheid in de banlieues, armoede en infrastructureel verval op het platteland, egalitaristische verbouwing en kwaliteitsval van het onderwijs, torenhoge belastingen, almaar duurdere huur- en koopwoningen, de graaimaffia in de financiële sector, het getergde midden- en kleinbedrijf dat kraakt in zn voegen, verhuizing van winstgevende ondernemingen naar lagelonenlanden, de bidonville van Calais, contrademocratische antiracismestichtingen met multicultimantras, falend drugsbeleid met alle gevolgen van dien, structurele problemen op scholen met leerlingen uit de Maghreb (Noord-Afrikaanse landen), seksuele intimidatie van vrouwen in de openbare ruimte, geweld tegen homos en Joden, een log en kostbaar archaïsch ambtenarenapparaat, inmenging in Mali, Lybië, Syrië en andere overzeese brandhaarden, overheidsbaantjescarrousel en vriendjespolitiek (clientélisme) met navenante corruptieaffaires, miljardenafdracht en bevoegdhedenoverdracht aan Brussel, agressieve anarchie van zigeunerclans, forse bezuinigingen op politie, justitieel apparaat en leger, een allesverstikkende politieke correctheid onder aanvoering van bekende Fransen uit de politiek, cultuur en oude media en dit is slechts een keuze uit de zo goed als failliete winkel.
Krokodillentranen en Pinokkio-prietpraat
Over dat alles ging het natuurlijk niet tijdens de verkiezingssoiree van beschaafd goedvolk. Waarom zou je het op de pretbuis immers over inhoud hebben, nietwaar. Nee, het ging die feestelijke lynchavond exclusief over één ding: de historische overwinning van Het Monster, oftewel het Front National. Onder de zes FN-winstregios: Nord-Pas-de-Calais-Picardië (lijsttrekker Marine le Pen, 40,64 procent van de voorkeursstemmen), Provence-Alpen-Côte dAzur (Marion Maréchal-le Pen, 40,55 procent) en Elzas-Champagne-Ardennen-Lotharingen (Florian Philippot, 36,06 procent).
Hoe, och hemeltjelief hoe kon deze fout-na-de-oorlog-partij, anno 2015 geleid door Jean-Marie le Pens dochter Martine, zomaar eventjes 6.053.733 Fransen achter zich scharen? Geschokte politiekprominenten en hun regionale of ook lokale collegae vielen over elkaar heen met jeremiades, krokodillentranen en Pinokkio-prietpraat, de gebalde vuistjes in de gebakken lucht.
Als traditiegetrouw slechte verliezers spuwden de socialisten een avond lang op de winnaar
Voor de Franse Republiek zelf was de apocalyps nu aanstaande, melodramatiseerde de regionale infanterie van de Parti Socialiste. Ja, dat imploderende wegkijkcollectief van president François Hollande en premier Manuel Valls twee hoofdverantwoordelijken voor de mokerslag die het Front uitdeelde aan de al decennia heersende politieke klasse. Een weldenkend mens zou tenminste enige zelfreflectie verwachten uit de PS-hoek. Maar nee hoor: als traditiegetrouw slechte verliezers (we herinneren ons in Nederland de karnemelktronie van Ad Melkert op de avond van Pim Fortuyns victorie) spuwden de socialisten een avond lang op de winnaar. Quod erat demonstrandum: in elke rooie rakker schuilt een tokkie.
Nicolas Sarkozy, le président bling-bling
Niet minder armoedig was de eendrachtige minachting van de rechtsconservatieve Républicains, met ex-landbaas Nicolas Sarkozy als zelfbenoemde spreekbuis. Sarko, in eigen land vanwege zijn patserslevensstijl nog gevoeglijk bekend als le président bling-bling, is al sinds 2014 bezig om zich opnieuw een weg richting het Élysée te wurmen. De partij van Le Pen, zo papegaaiden kopstukken van Les Républicains in canon, is de nemesis van liberté, égalité et fraternité. Eerst zal het Front de regios de afgrond in kieperen, en in 2017 bij de presidentsverkiezingen het hele land erachteraan. Argumenten daarvoor werden overigens door geen van de tientallen profbabbelaars gegeven het ging hier immers om het Front National, een abjecte club. Die behoeft in de verheven geesten der verzamelde democraten geen verdere argumentatie, slechts een spuitje.
Het ware onthutsende van deze televisieavond, echter, zat hem niet in de potsierlijke estafette schuldvingertjewijzen en kontendraaierij van figuren die het dunne ijs onder hun schaatsen gevaarlijk hoorden kraken. Nee, het was de wijze waarop na 20.00 uur zogenaamde journalisten acuut stopten met journalistiek bedrijven. Presentatoren, politieke commentatoren, verslaggevers in de regios; saamhorig wierpen zij voor deze gelegenheid ook de laatste schijn van onpartijdigheid ver van zich en werden tot de gasttenoren in het Grote Fatsoenskoor van Front National-demoniseerders. Allen in crescendo: Vade retro, Satanas! Nieuwsuur en NOS-journaal u weet wel, die Neêrlandse havens der objectieve duiding verbleekten bij deze schandelijke vertoning.
De homo fatsoenicus
Maar was het eigenlijk verrassend, het kampen overstijgende superkongsie van politiek en media? Allerminst. Al sinds het afslachten van de Charlie Hebdo-redactie door islamterroristen in januari 2015 waren er ruimschoots precedenten geschapen. Voor de marche républicaine op 11 januari in Parijs, symboolwandeling van nationale solidariteit, waren Marine le Pen en het FN niet uitgenodigd. Menige internationale politicus die thuis de democratie en vrijheid van meningsuiting met voeten treedt, marcheerde die dag niettemin monter met president Hollande mee in de voorhoede.
En dan premier Manuel Valls. Al het gehele jaar voert deze humorloze clichésocialist, fanatenblik in de ogen en rabiatenschuim om de mond, onvermoeibaar onuitstaanbaar campagne contra het Front National. Er is nauwelijks een krant, tijdschrift, tv-programma en radiouitzending waar de man zijn gal nog niet heeft gespuwd. In een frontaalbotsing met FN-afgevaardigde Marion Maréchal-le Pen sneerde hij in de Assemblée op luide zelotentoon: U bent noch Republikein, noch Frankrijk! Voor de homo fatsoenicus is het moreel gelijk nu eenmaal een zware last om dagelijks te torsen.
Parti Socialiste: Het FN is de terugkeer van het Vichy-regime
Valls agressieve en niet aflatende rancuneretoriek legitimeert tevens het ongegeneerd zwart maken van de frontistes door vele andere politieke en mediafiguren, zowel te linker als te rechter zijde. Een voorlopig dieptepunt schreef Jean-Christophe Cambadélis, eerste secretaris van de Parti Socialiste, op zijn naam. Het FN, meldde hij drie dagen voor de eerste verkiezingsronde, dat is de terugkeer van het Vichy-regime. Niemand wond zich op over deze enormiteit.
Zoals niemand van het establishment in Nederland zich er serieus over opwond toen een moslim-Turkse splinterfractie Geert Wilders vergeleek met een tumor. Zoals er evenmin voorgedrukte aangifteformulieren klaarlagen toen een sportschoolexploitant annex tv-presentator, met betrekking tot de PVV-voorman, in een sluwe formulering eventjes Adolf Hitler memoreerde.
Nieuw-rechtse realisten in Europa
Zoals, enfin, u begrijpt. De voorbeeldenlijst van hoe nieuw-rechtse realisten in Europa tijdens het debat door de bijzonder deugende mens worden bejegend is inmiddels even lang als beschamend. Men zou haast het woord populisme in de mond nemen, ware het niet dat er in de fleuropjeswereld der cultuurmarxistische wensdenkers onderling netjes is afgesproken dat deze term louter en dus in a priori negatieve zin op rechtse lieden van toepassing is. Binnen deze exclusief linkspathologische vorm van post-autoritair drogredeneren geldt de vuistregel: wie een bepaalde definitie niet bevalt, herschrijft hem gewoon naar eigen goeddunken.
Daags na de Front National-zege maakte de communistenkrant lHumanité op de voorpagina gewag van een bruine schaduw over Frankrijk. Beneden alle peil, zegt u? Welnu, dat was slechts de opmaat tot een pan-democratisch grond- en luchtoffensief. Tijdens lentre-deux-tours, de week tussen eerste en tweede verkiezingsronde, draaide de agitpropmachine der verenigde goedmensstrijdkrachten op volle toeren. Alle hens aan dek om het kiezersvolk bang te maken voor het FN en zo de partij van regiobestuur af te houden. En al kunnen de diverse concurrerende facties elkaars bloed wel drinken, de gezamenlijke haat tegen de reactionair-revolutionaire realisten zit nog net iets dieper dan hun ideologische sektarisme.
Geen verschil tussen Marine en Jean-Marie?
FN-boegbeeld Marine le Pen kon uit de gang van zaken in ieder geval één les trekken. Waar het de collega-politici en media betreft, hebben haar moeizame pogingen om het Front National te de-diaboliseren waarbij partijnestor en ongeleid projectiel Jean-Marie wijselijk buitenspel werd gezet en andere rotte appels geroyeerd nul effect gesorteerd. Het maakt voor het gros der opiniemakers simpelweg geen verschil dat het FN onder vaders lijsttrekkerschap een andere partij was dan nu onder haar leiding: Front = fout wordt in en door de media als vanouds door de tegenstanders volop gecultiveerd.
Dit alles toont opnieuw aan hoe welhaast post-democratisch Frankrijk is geworden
Dat vrijwel alle geschreven pers, de publieke omroep en zelfs private nieuwszenders als iTélé en BFM TV, met assistentie van een bonte stoet VIPs uit de verantwoord culturele en intellectuele hoeken, in de demonisering van het FN hand- en spandiensten verlenen, is obsceen. Een cijferexpert van het 20 heures-journaal bij France 2 kwam de dag na le choc met een profiel van de FN-kiezer, alsof het de diagnose van een sociopaat in een gesloten inrichting betrof. Je zal maar op die partij hebben gestemd. Bar en boos ook was, voorafgaand aan de eerste regioverkiezingsronde, de bajonettactiek van het in Lille zetelende La Voix du Nord, oplagetechnisch het derde regionale dagblad in Frankrijk. Op twee opeenvolgende dagen publiceerde De Stem van het Noorden een schotschrift tegen het FN, inclusief onheilspellende une (voorpagina). Sterk staaltje van een krant die in het kader van vanzelfsprekend uitsluitend linksdraaiende journalistieke diversiteit deels door een regionale miljoenensubsidie overeind wordt gehouden.
Dit alles toont opnieuw aan hoe welhaast post-democratisch Frankrijk is geworden. Hoe de mainstream media moreel in handen zijn van een zichzelf als ethisch superieur beschouwende groep. Die groep die zich daarnaast sinds mei 1968 in ieder instituut, in iedere commissie, gemeenteraad en bestuurslaag heeft ingegraven. In die verontrustend sociaal-politieke verlamming verschilt Frankrijk in niets van de andere West-, Noord- en Zuid-Europese landen.
De tweede ronde
In de campagneweek tussen eerste en tweede ronde bepaalden de tactische manoeuvres van de armada der politiek correcten het mediabeeld. In regios waar op zondag 13 december het FN dreigde te gaan winnen, trok de Parti Socialiste zich terug en adviseerde, uiteraard met passend drama, de achterban om op de rechtsconservatieve Les Républicains of combinatielijst te stemmen (LR waren in vele regios een alliantie aangegaan met één of twee middenpartijen). Over decennia falende politiek waarin een linkse en een rechtse partij elkaar aan de macht afwisselen, evenals over programma-inhoudelijke zaken, werd ondertussen door eenieder gezwegen. Faire barrage au FN, luidde de unanieme slogan in tv-journaals, radiouitzendingen, interviews, commentaren, opiniestukken, op sociale media. Het FN de weg versperren.
In die week waarin gevestigde politiek en media nauwelijks nog van elkaar waren te onderscheiden en premier Valls alvast op de naderende burgeroorlog vooruitliep als het Front zou winnen, werd duidelijk: hier stond David tegenover een Hydra van Goliaths. Los van wat het Front National economisch, sociaal en cultureel voorstaat en los van zijn eventuele partijstructurele soliditeit en bestuurscapaciteiten, moest voor iedere objectieve observator de conclusie luiden: wie zich in de waanzinnige 21e eeuw in Frankrijk succesvol tegen het establishment keert, zal storm en cordon sanitaire oogsten.
Het zou een schande zijn als
En aldus geschiedde. Ondanks een imposante 6,8 miljoen stemmen wist het Front National op de beslissende zondag nergens de leiding naar zich toe te trekken. De breed gedragen smaadcampagne, waarin het zinnetje Het zou een schande zijn als onze regio voortaan onder FN-presidentschap zou vallen tot in den treure te horen en te lezen viel, had gewerkt.
De loyale Front National-stemmer zag zich wederom in zijn keuze bevestigd
Summa summarum leveren de Franse regioverkiezingen 2015 het sombere beeld op van een breder wordende maatschappelijke kloof en verdere uitholling van het democratisch proces in het land. Hoewel de modus operandi van de traditionele politiek strikt genomen niet malafide is, valt hij niet anders op te vatten dan als zoveelste schoffering van een groot deel van het Franse electoraat.
De loyale Front National-stemmer, iedere dag opnieuw afgeschilderd als een door en door slecht mens, zag zich dan ook wederom in zijn keuze bevestigd. Toch gaat die stem allerminst verloren, er is tenslotte een navenant aantal zetels in regioparlementen behaald. Dat betekent niet alleen een gezond tegenwicht tot de heersende politieke monocultuur, het verschaft het FN een groeikader dat ervaring in een bredere bestuurscontext kan opdoen.
Doorslaggevend was de rol van de media in deze régionales
Zelden werd een vermeende republikeinse ethiek zo schaamteloos als pensée unique via ieder beschikbaar kanaal uitgevent. Jean-Jacques Bourdin, presentator van het interviewprogramma Bourdin direct op actualiteitenzender BFM TV, ging zelfs zover dat hij in een gesprek met islamoloog Gilles Kepel een suggestief verband van co-daderschap legde tussen Front National en Islamitische Staat. Kennelijk is, in de strijd tegen de protestpartijen voor de moderne anti-realist, alles geoorloofd.
In de berichtgeving over de nederlaag van de frontisten viel allerwegen opluchting te vernemen. Gedurende de dagen na de verkiezingsuitslag kon de France Télévisions-consument in de verschillende publiekenjournaals vaststellen hoe jonge reporters uit de grote stad la France profonde doorkruisten om nu eens te zien wie die FN-stemmer nu toch was en waarom. Want er móest in die frontale hoofden wel iets serieus in de knoop zitten, nietwaar.
Veel van de met valse jovialiteit ondervraagde burgers, van kinderopvangster tot middenstander, waren zich er terdege van bewust dat camera en microfoon ieder woord registreerden. Over de motieven voor hun stemhokjeskeuze hielden ze zich daarom doorgaans op de vlakte. Voor je het weet ben je immers op de nationale televisie iets met -ist op het eind en kijken de buren je niet meer aan.
Op naar de presidentsverkiezingen in 2017
Want hoe je het ook wendt of keert, dat was uiteindelijk toch waardoor in ronde twee uiteindelijk nog zon 800.000 extra mensen de Front-zijde kozen: islamterrorisme en islamisering, in combinatie met het geïnstitutionaliseerd onderschoffelen van autochtone Fransen uit de midden- en arbeidersmilieus. Een zeer diverse schare Franse burgers, verbonden in hun diepe sentiment van vervreemding, desillusie en verlatenheid. Des te cynischer klonken daarom de diverse toespraken van de socialistische en rechtsconservatieve winnaars op zondagavond 13 december: zij, de bezorgde Republikeinen, waren verheugd dat het volk zich tegen de partij van de splijting had uitgesproken. Zij hadden de waarschuwing uit de eerste ronde begrepen. Zij gingen met een kraakvers mandaat naar de mensen luisteren.
De manier waarop de Franse regioverkiezingen 2015 zijn verlopen en verslagen zal voor weinig anders zorgen dan een nog grotere verwijdering tussen een aanzienlijk deel van het electoraat en de volksvertegenwoordiging. De chronisch inerte moralisten van de bijeengefantaseerde Regenboogrepubliek, steevast klagend over het maatschappelijk gebrek aan interesse en vertrouwen in de politiek, hebben de voortgaande veenbrand zelf op hun slechte geweten. Succes, dames en heren volbloeddemocraten, en op naar de presidentsverkiezingen in 2017.
Minister van Justitie Koen Geens (CD&V) ontkent te hebben verklaard dat terreurverdachte Salah Abdeslam aan de politie is kunnen ontsnappen omdat de politie s nachts geen huiszoekingen mag uitvoeren. Ook zegt de minister nooit te hebben beweerd dat Abdeslam op 16 november aanwezig was in Molenbeek, maar enkel te hebben gealludeerd op een mogelijke aanwezigheid waarmee de veiligheidsdiensten rekening moesten houden.
Minister Geens kreeg donderdag tijdens het vragenuurtje in de Kamer forse kritiek over uitspraken tijdens het VTM-opsporingsprogramma Faroek, over de huiszoekingen die op maandag 16 november in Molenbeek plaatsvonden. De discussie draait rond de vraag of de voortvluchtige terrorist Abdeslam zich de avond voordien in de Brusselse gemeente bevond en of hij wist te ontsnappen omdat de politie s nachts geen huiszoekingen mag uitvoeren.
Vanuit de meerderheid stelde Carina Van Cauter (Open Vld) dat het geheim van het onderzoek geldt wanneer de politie en het parket terrorisme op het spoor zijn. Je jaagt niet met de fanfare op kop, aldus Van Cauter. Eén ding is duidelijk in een lopend onderzoek: zwijgen is goud.
Elementaire blunder
Ook de oppositiepartijen waren niet opgezet met Geens verklaringen. Je strijdt niet tegen terrorisme door mediabuzz te zoeken. De strijd tegen terreur heeft geen mediashow nodig, zei Özlem Özen (PS), terwijl Gilles Vanden Burre (Ecolo) benadrukte dat de oppositie er steeds begrip voor heeft opgebracht dat de regering over bepaalde zaken niet kon communiceren wegens het lopende onderzoek. Met één interview doorbreekt u de stilte. Stop het amateurisme in de communicatie.
Hans Bonte (sp.a) wilde weten of het klopt dat de terreurverdachte nummer één in Europa is kunnen ontsnappen in een kast onder de neus van de politiediensten. U kan daar niet op antwoorden omdat niet is gebeurd wat had moeten gebeuren. Elke burgemeester weet dat, als er gevaar dreigt, hij een perimeter afzet. Wie is verantwoordelijk voor deze elementaire blunder?
Wettelijke beperkingen
Minister Geens preciseerde dat hij tijdens de uitzending enkel heeft onderstreept in welke mate de wettelijke beperkingen rond de periode waarbinnen huiszoekingen gevoerd mogen worden, een handicap kunnen vormen in bepaalde noodsituaties, in het bijzonder met betrekking tot het terrorisme. "In bepaalde omstandigheden zou de mogelijkheid om 's nachts te kunnen optreden, naast de factor tijd en tactiek, ook kunnen toelaten om met een grotere vorm van veiligheid te handelen, zowel voor de politiediensten als voor de buren of de voorbijgangers", zei Geens. Daarom besliste de regering nachtelijke huiszoekingen in terreurdossiers toe te staan.
Hij legde ook uit dat de ordediensten die maandag om 10 uur de woning aan de Delaunoystraat zijn binnengedrongen, maar dat de voorbereidingen al uren aan de gang waren. "Volgens het federaal parket werd het tijdstip van het begin van de huiszoeking gekozen om operationele en opportuniteitsredenen. De huiszoeking in de woning te Molenbeek, die bedoeld was zich ervan te vergewissen of Salah Abdeslam er zich bevond of zou bevonden hebben, gaf een negatief resultaat".
"Vals debat"
"Ik heb nooit beweerd dat Salah Abdeslam op 16 november inderdaad in Molenbeek aanwezig was", verdedigde de minister zich. "Maar zoals het federaal parket gisteren, en mijn collega Jambon in dezelfde uitzending, ook bevestigd hebben, heb ik gealludeerd op een mogelijke aanwezigheid, waarmee de diensten rekening moesten houden, zoals overigens blijkt uit de belangrijke inzet van de veiligheidsdiensten naar aanleiding van de huiszoeking en de duur ervan."
"Voor alle duidelijkheid: ik heb dus niet verklaard dat Salah Abdeslam er nipt in geslaagd zou zijn om aan de politie te ontkomen door het gegeven dat het verboden is 's nachts op te treden", luidde het. "Niettemin is het nodig om de ordediensten meer manoeuvreerruimte te geven om hun tussenkomsten in private plaatsen beter te kunnen plannen en uitvoeren, zeker in die situaties waar er sprake is van een zekere gevaarlijkheidsgraad." De oppositie was niet tevreden met het antwoord van Geens. "U probeert de vis te verdrinken", vond Özen. "U hebt uw eigen uitspraken niet begrepen", laakte Olivier Maingain (Défi), terwijl Bonte het over een "vals debat" had. "U weet dat er een fout is gemaakt door de boel niet af te sluiten. Wie draagt hiervoor de verantwoordelijkheid?"
Van de Palestijnen verdedigt 67 procent het met een mes aanvallen van Israëli's; volgens hen is dat gerechtvaardigd. 80 procent van de Palestijnen is voorstander van aanvallen en terreuraanslagen op Israëlische militairen en Joodse pioniers. Dat bleek uit een enquête door het onderzoeksinstituut Palestinian Center for Policy and Survey Research van dr. Khalil Shakaky, waarbij 1270 Palestijnen werden geïnterviewd.
Twee derde van de Palestijnse bevolking, 71 procent in de Gazastrook en 63 procent in Judea en Samaria, benadrukte bij de enquête dat de jongste terreurgolf in het nationale belang van het Palestijnse volk is en effectiever is dan onderhandelingen.
In het buitenland wordt het Fatachregime in Ramallah, in vergelijking met het radicale Hamasregime in de Gazastrook, als de enige vredespartner voor Israël beschouwd en aangeprezen. Jeruzalem heeft al geruime tijd kritiek op deze bewering, omdat de Palestijnse leider Machmoud Abbas geen moeite doet voor nieuwe onderhandelingen met Israël. Integendeel, hij doet niets om de jongste terreurgolf te stoppen. Waarschijnlijk kent hij de stemming onder zijn volk en begrijpt hij dat de meerderheid naar terreur neigt.
Van de Palestijnen verwelkomt 45 procent een tweestatenoplossing, hoewel slechts 34 procent van mening is dat een dergelijke oplossing inderdaad mogelijk is. Bovendien zou 65 procent van de Palestijnen willen dat Machmoud Abbas aftreedt als leider van de PA, want volgens 78 procent van de Palestijnen zijn de functionarissen in de Palestijnse Autoriteit allemaal corrupt. Ook hebben de Palestijnen geen hoge dunk van hun zogenaamde vrijheid van spreken in Judea en Samaria, slechts 34 procent denkt dat je probleemloos kritiek op de PA kunt uiten. En als er momenteel verkiezingen onder de Palestijnse bevolking zouden worden gehouden, dan zou de Hamasleider in de Gazastrook, Ismail Haniyeh, de verkiezingen hebben gewonnen, want 51 procent zou volgens de enquête op Haniyeh stemmen en slechts 41 procent op Abbas.
Juist daarvoor waarschuwt Israël al geruime tijd, en Abbas is zich er ook van bewust dat hij in Ramallah alleen regeert met rugdekking door Israël. Als de Israëlische troepen zich uit de Palestijnse gebieden zouden terugtrekken, dan zou Hamas onmiddellijk de regering in Judea en Samaria overnemen
Een teruggekeerde Syrieganger in Duitsland, die op 20 juli 2015 is gearresteerd, heeft tegen de autoriteiten in Duitsland gezegd dat terreurbeweging Islamitische Staat (ISIS/IS) zeer actief is met het plannen van aanslagen in Duitsland en Europa. Dit staat in een artikel van het Duitse Magazine Der Spiegel.
Foto van Harry S.
Harry S.
De 27-jarige man uit Bremen heet Harry S. en zou geradicaliseerd zijn in de gevangenis voordat hij naar Syrië afreisde. Toen hij uit de gevangenis kwam bezocht hij regelmatig de moskee en werd hij lid van een groep salafisten. Deze salafistische groep zou 16 volwassenen en 11 kinderen naar Syrië hebben gestuurd.
Ondanks dat Harry S. onder surveillance stond van de veiligheidsdiensten en zijn paspoort moest inleveren, kon hij toch naar Syrië reizen.
Harry S. heeft drie maanden voor de terreurorganisatie gevochten en keerde terug omdat hij niet tegen het brute geweld kon.
Aanslagen Europa
Harry S. hoorde de terroristen van ISIS praten over aanslagen op meerdere plaatsen in Europa op hetzelfde tijdstip.
Toen Harry S. samen met andere jihadisten aankwam in Syrië vroegen ISIS leiders aan de Europese jihadisten of ze aanslagen wilden uitvoeren in het land waar ze geboren waren.
Later, in de buurt van Raqqa, werd Harry S. weer benaderd door gemaskerde mannen van ISIS die vroegen of hij een aanslag wilde uitvoeren in Duitsland.
Vandaag is het in Zuid-Afrika Geloftedag, althans zo heette deze nationale feestdag tot 1994. Tegenwoordig heet deze dag Verzoeningsdag, in het leven geroepen door de eerste ANC-regering.
17-12-2015 | COC Nederland en COC Amsterdam hebben de Islamitische Studentenvereniging Amsterdam (ISA) middels een brief opgeroepen de omstreden imam Abdullah Hakim Quick geen podium te bieden. Dat schrijft de homo-organisatie op haar website. Volgens het COC staat de imam bekend om zijn homofobe opvattingen en uitlatingen in het verleden. Zo riep de islamitische prediker uit Toronto onder meer op om de islam te zuiveren van de 'smerigheid' van joden en christenen en noemde hij homoseksualiteit een te bestrijden ziekte. Ook zijn er opnamen waarop hij zegt dat de sanctie die binnen de islam staat op homoseksualiteit de doodstraf is. "En ik ga deze religie niet veranderen," voegt hij daaraan toe.
door 
