Ik kreeg daarstraks een sms'je van een vriendin of ik al 'valentijnsklaar'was. Natuurlijk ben ik valentijnsklaar alleen valentijn is blijkbaar nog niet klaar voor mij! Alhoewel ik momenteel meer bezig ben met mijn zoektocht naar 'deftig' werk ipv naar een man. Al zou het wel leuk zijn natuurlijk. Dan zou ik s'avonds tegen hem kunnen zagen over hoe pijn mijn voeten wel doen van heel de dag recht te staan en hoe zot gedraaid ik wel ben. Daar staat natuurlijk tegenover dat ik ook naar zijn 'gezaag' zal moeten luisteren maar ik zou dat heel liefdevol doen ;-)
Ik heb bedacht dat ik eigenlijk gewoon eens grote kuis moet houden in mijn aanbod aan potentiële kandidaten want misschien denken jullie dat ik zo een of andere 'seut' ben waarvan de mannen weglopen. Nee integendeel, mannen voelen zich geïntimideerd door mij (en dat zijn hun woorden niet de mijne). Hoe dat komt is me ook een groot raadsel want met mijn kleine gestalte ben ik alles behalve intimiderend. O.k ik ben niet op mijn mond gevallen en ik ben soms idd nogal rechtuit en kritisch maar dat ben ik net zo goed voor mezelf. Ik denk dat die mannen zich laten intimideren. Het is gewoon een kwestie van volhouden. Nogal logisch dat ik niet op elk verzoek inga maar als ze het interessant genoeg maken word ik vanzelf wel nieuwsgierig. Misschien moet ik mijn lijstje van eisen maar wat korter maken alhoewel ik zelf vind dat dat reuze mee valt. De enige eisen die ik stel zijn: mag geen (ongezonde) verslaving hebben als alcohol, drugs of sex, al kan ik van dit alles zelf wel genieten maar alles in beperkte mate!) en hij mag niet dik zijn. Ik denk dat daar het schoentje een beetje wringt want mijn normen van dik-zijn wijken blijkbaar nogal af van het gemiddelde. Ik hou eigenlijk meer van de pannelatten onder de mannen. De coketypes maar dan zonder de coke wel te verstaan. O ja en hij moet echt wel aandacht besteden aan zijn uiterlijk (geen vieze geurtjes, vieze tanden, vuile nagels,...). Voila dat zijn ze: mijn drie eisen, zo overdreven zijn ze toch niet? Mochten de mannen onder jullie zich afvragen of ik zelf aan die eisen voldoe dan zeg ik volmondig ja. Ik ben slank, let op mijn uiterlijk (zonder Barbie-achtig te zijn) en ik heb geen verslaving (of toch niet dat ik zelf weet!).

Enfin om een lang verhaal kort te maken: het zal weer een eenzame valentijn worden!