Alweer een tijdje geleden. Ondertussen is het al flink lente geworden en daar kan ik alleen maar blij om zijn want mensen zijn echt wel vriendelijker als de zon schijnt! Op het werk is het niet echt wauw maar ik lig er niet van wakker. Op liefdesvlak daarentegen maak ik vorderingen, het is te zeggen. Ik heb weer een date gehad met de jongen voor wie ik een boon had? Het was een beetje vreemd. We zijn samen naar de film geweest en toen we daar zo in het donker zaten, kon ik alleen maar denken aan hoe graag ik zijn hand had willen vastnemen. Maar uiteindelijk hebben we beide gewoon braaf naast elkaar gezeten. Na afloop vertelde hij me dat we zeker de komende week nog eens moesten afspreken. Natuurlijk wil ik dit wel maar toch. Waarom wil je bijna wekelijks afspreken met iemand waar je niets (relationeels) wil mee beginnen. Enfin ik zie wel. Een paar dagen geleden had ik dan een blind date. Op zich vond ik de kerel in kwestie nog wel leuk klinken over de telefoon en ook in zijn e-mails was hij best wel grappig. Toen ik hem zag werd ik niet echt van mijn sokken geblazen maar ik dacht ik moet hem een kans geven want iemand beoordelen puur op uiterlijk is nogal oppervlakkig. Het was een beetje een vreemde conversatie. Ik heb het niet zo voor mensen die mij vertellen welke standaarden ze hanteren om te bepalen of een meisje al dan niet in aanmerking komt. Natuurlijk doet iedereen dat maar het komt een beetje raar over als een niet echt knappe man mij vertelt dat zijn toekomstige vriendin knap, slank, sportief enz. moet zijn. Moest hij zijn standaarden op zichzelf toepassen dan was hij toch wel gebuisd denk ik. Denk niet dat ik hem nog veel ga zien.
Gisteren na mijn werk was ik met de Portugees op stap en we zaten op een terrasje want het was best wel warm. Eigenlijk had ik afgesproken met een andere goede vriend maar die had gebeld dat hij later ging komen. Toen hij dan toch arriveerde had hij niet onaardig gezelschap (van het mannelijke soort)meegenomen. We hebben heel de avond opgetrokken met zijn drieën en het was echt heel gezellig. Uiteindelijk heb ik die vriend van hem meegenomen naar huis (onder licht beschonken toestand). Ik kan je verzekeren het was lastig opstaan vanmorgen. Of ik hem nog ga horen of zien weet ik niet maar op dit moment heeft hij toch al een ongelofelijke smile op mijn gezicht getoverd J!
Vooruit met de geit
