Zo'n relaxed weekend (al lijkt zo'n weekend echt wel kort als je werkt). Ben bij een vriend langsgeweest en we hebben zoveel gebabbeld, ongeloofelijk. Hij had een spagetthi bolognese gemaakt die me van mijn sokken heeft geblazen. Echt ontzettend lekker! Was lang geleden dat ik nog zo'n lange gesprekken met iemand had gevoerd. Zo van die gesprekken die je eigenlijk heel de nacht wil voortzetten maar uiteindelijk moet staken omdat je je ogen niet meer kan openhouden. Na dat weekend vroeg ik me af of ik me niet een beetje aangetrokken voelde tot hem maar ben er nog niet uit. Een van onze gesprekken ging over 'hoe we nu nog aan een lief gingen geraken'. Waar kom je nu nog mensen tegen. En we zijn er niet uitgekomen. De boiler perikkelen zijn eindelijk van de baan en heb besloten om hier te blijven wonen (nadat mijn kachels zijn nagekeken weliswaar). Eigenlijk puur uit economische overwegingen want nu heb ik objectief gezien echt wel veel ruimte en een groot terras en ik heb geen zin om meer te betalen om dan op 45 vierkante meter te belanden. De ongemakken neem ik er dan maar bij. Er komt ook een nieuwe roommate en ik kijk er wel naar uit! Al is dat telkens wel een sprong in het diepe want je weet nooit of dat gaat werken of niet.
Enfin morgen weer een werkdag en raar maar waar: ik zie er niet tegenop!