Vandaag halen we onze auto op. Na een twee uur durende uitleg over wat wel en vooral wat niet mag vertrekken we met onze Toyota Yaris Zen in noordelijke richting.  Na vijf kilometer slagen we er al in om de verkeerde weg te nemen. In plaats van op de autostrade komen we terecht in de sloppenwijken. Na wat chaotisch heen en weer rijden en wanneer het links rijden al wat begint te lukken komen we toch op de juiste weg terecht.

Onze eerste stopplaats wordt Okahandja. In de lokale supermarkt doen we onze inkopen om te barbecuen,  of zoals ze het hier noemen: braaien. Dit zal de komende maand onze dagelijkse manier van koken zijn wegens het ontbreken van potten, pannen en kookvuur. 

Eens aangekomen op de camping beginnen we ons nieuw aangekocht kampeermateriaal uit te testen. Het opzetten van onze tent gaat verbazend vlot, het materiaal blijkt allemaal goed te werken. De braai is op een half uurtje tijd klaar om gedoopt te worden. In de loop van de avond krijgen we nog buren zodat we niet de enige kampeerders zijn. Onze persoonlijke bewakingsverantwoordelijke heeft dus twee tenten om rond te patrouilleren.  

 

Dag 46 Een stapje dichter bij de dieren

 

Aangezien we niet kunnen wachten om beestjes te zien besluiten we om verder te rijden naar een camping in de buurt van Etosha nationaal park. We komen terecht in een leuke camping met zwembad waar we kunnen genieten van een frisse duik. Deze avond gaan we vroeg slapen zodat we morgenvroeg voor zonsopgang kunnen vertrekken naar Etosha.

 

Dag 47 Wilde beesten trotseren

 

Nadat de wekker om 5u af ging zijn we om 5u30 klaar om te vertrekken naar de poort van Etosha. Aangezien het een kwartiertje rijden is zijn we er om 5u45. Net voor we vertrekken komt de vriendelijke jongedame van de receptie ons vragen of we bewust zijn dat de poort pas om 6u51 opengaat. Eens we veel te vroeg waren aagekomen zagen we 1 persoon die nog enthousiaster was dan ons, we waren namelijk tweede in de rij. Na een uurtje wachten konden we eindelijk het park betreden. Onze eerste uren waren niet zo succesvol aangezien we naast de vele bokjes niet echt spectaculaire dieren zagen. In de vooravond wordt de niet zo spectaculaire dag toch wat goedgemaakt door het spotten van een neushoorn en enkele leeuwen. Als je weet dat we ook enkele giraffen en zebras hebben gezien kunnen we het toch een geslaagde dag noemen.

Aangezien we ook een kudu zagen en we het wel een sympathiek dier vonden besloten we hem in de vorm van een steak toch eens wat beter te leren kennen. 

 

Dag 48 Sucksenheim

 

Vandaag gaat de kilometerteller heel wat omhoog aangezien we ons verplaatsen richting de andere kant van het park. Bij onze derde camping genaamd Sachsenheim guest farm, hebben we een ietwat raar gevoel. Zoals bij de eerdere campings zijn we zowat de enigen. En wanneer 's avonds de poort dicht gaat en het personeel blijkbaar vertrekt lijkt het plotseling heel spookachtig op dit terrein. Gelukkig gaan we weer vroeg slapen om 's ochtends via een andere poort Etosha verder te gaan verkennen.

 

Dag 49 Langs de Zebrapaden door Girafrika

 

Na een korte en stormweerachtige nacht zijn we weer vroeg uit de veren. Dit keer zijn we iets beter geïnformeerd over de openingsuren zodat we hier slechts tien minuten moeten wachten. Het geluk lijkt vandaag iets beter aan onze zijde. Als we na vijftien minuten rijden al heel wat dieren hebben gezien zoals een neushoorn, vele giraffen, vele zebras,  twee grote leeuwen en nog veel meer. De rest van de dag zien we extreem veel giraffen en zebras waardoor we van een super geslaagde safari dag kunnen spreken. 's Avonds doorstaanwe nog een keer de kille sfeer op de camping waar ze ons nooit meer zullen zien. 

 

Dag 50 Keere ke were

 

Vandaag rijden we tegen alle logica in naar alweer de andere kant van Etosha al waar we denken een leuke camping te zullen vinden. Na twee tankbeurten en evenveel wasbeurten van onze voorruit komen we aan bij wat wij allebei de beste camping ooit vinden. Een eigen braai, een eigen supergezellige openlucht badkamer, een megagezellig bankje, een groen graspleintje die omringd is door feeërieke bomen. Daarnaast een sprookjesactig kasseipadje met uitzicht op ons persoonlijk kruidentuintje. Als de hobbits echt zouden leven dan moeten ze hier zeker in de buurt zijn. Heel wat anders dan het Mordor gevoel bij de vorige camping, met zijn smeagols.

 

Dag 51 Olifantastisch

 

Aangezien we zo zot zijn van beestjes betreden we vandaag nogmaals de poort van Etosha nationaal park. We zien alweer redelijk wat dieren en hopen vandaag voor de eerste maal de olifant te aanschouwen, iets wat niet evident is voor deze periode van het jaar. Na heel wat silhouetten van olifantachtige bomen beginnen we de hoop wat op te geven. Na onze sprookjesachtige camping komen we terecht in het sprookieswoud van Etosha waar we voor de eerste keer een imposante olifant zien. Blijkbaar hebben we heel wat geluk aangezien er slecht weinigen de olifant hebben kunnen spotten dezer dagen. 

We verwennen ons deze avond met een maaltijd in het restaurant van de lodge. Het mag gezegd worden: het was de beste maaltijd in weken.