Meer dan 25 jaar geleden ontstond er een droom
in mijn hoofd. Ik wou in de voetsporen van onze voorouders uit de middeleeuwen te
voet naar Compostela. De realisatie van deze droom leek ver weg. Praktische
redenen, weet je wel? Ik had immers andere keuzes gemaakt in mijn leven: vrouw,
kinderen, vast werk, een eigen huis
Maar de droom bleef en werd steeds
intenser. Eén maal in mijn leven de alledaagsheid loslaten en vertrekken met
een vaag plan en een concreet doel voor ogen. De pelgrimstocht als metafoor voor
het leven zelf.
Ik begon dus te plannen. Op mijn zestigste op
pensioen gaan en dan vertrekken. Maar Di Rupo en Van Quickenborne dachten daar
(niet helemaal onterecht) anders over. Natuurlijk hoop ik op mijn
vierenzestigste nog steeds kwiek en gezond door het leven te dartelen met een
even kwieke en gezonde Diane aan mijn zijde, maar wie durft dat te voorspellen?
Daarom dat ik twee jaar geleden met het adagio Wie mij lief heeft, volge mij besliste om zomer
2013 op stap te gaan. Niet van thuis uit weliswaar, die concessie moest ik
noodgedwongen maken, maar vertrekkend vanaf de Spaans-Franse grens.
Wie mij lief heeft, is ondertussen heel
duidelijk geworden. Samen met (juf) Diane vertrek ik op 30 juni in Irún om via
de Camino Del Norte en de Camino Primitivo rond 1 augustus en meer dan 800
stapkilometers verder Compostela te bereiken. Daan, onze jongste, zal vanaf Lugo
meestappen terwijl Nele en Sarah het thuisfront verzorgen. Als de
spreekwoordelijke wind meezit en als het even spreekwoordelijk niet regent
stappen we dan nog door tot de Atlantische oceaan, meer bepaald tot Cabo
Finisterre. Maar dat is vooralsnog geen hoofddoel.
Waarom doen we dit eigenlijk? Geen simpele vraag
omdat er zoveel antwoorden zijn: religieuze en historische redenen, natuur- en
cultuurbeleving, onthaasting en inspanning. Mensen ontmoeten en een land leren
kennen. Dit allemaal verduidelijken leidt ons te ver. Maar er is één reden die
wel aandacht verdient. We willen de bouw van de refter van de vrije
kleuterschool Sint-Jozef in Opdorp ondersteunen. Omdat de Vlaamse overheid er
maar niet in slaagt één van zijn kernopdrachten te realiseren, zijnde zorgen
voor een goede huisvesting van zijn schoolkinderen, moet de school zelf voor
een belangrijk deel van de financiering van dit noodzakelijk project zorgen.
Geen eenvoudige opdracht, een school heeft immers veel behoeften. Daarom onze
vraag: wie ons een buen camino toewenst, kan dat doen door een bedragje over
te schrijven op rekening 001-6965197-91 van de kleuterschool met als mededeling
Compostela. Alle kleine beetjes zijn welkom, en ook wie niets geeft nemen wij
mee in ons hart op onze tocht naar het Noord-Westen van Spanje. Men zegge het
voort.
Wij zijn een tijdje weg, maar hopelijk spreken
we elkaar op de grote bouwfeesten van de kleuterschool die doorgaan op de Dries
van Opdorp op 13, 14 en 15 september 2013!
Regelmatig zullen wij trachten nieuws te brengen
op dit forum, als het lukt met een foto erbij. Wie ons een berichtje wil
achterlaten kan dat op onze blog zelf of op bart.biesemans01@gmail.com.
Alvast bedankt voor je interesse!
Bart, juf Diane, Daan
|
en een leger met geweren gewapende kerels. Allemaal met een blik in de ogen alsof ze rechtstreeks naar de oorlog vertrokken, met gebalde vuisten aangemoedigd door de plaatselijke bevolking. Rare jongens, die Basken. Dat dachten we toch.
