Lieve wereld, Wat is het leven soms sùperfijn!! Eens je begint vertrouwen te krijgen dat het allemaal wel loopt in de richting dat jij het voor ogen hield (houdt)... dan laat je je niet meer ontmoedigen! Mijn vriend sneed zowat 2 weken geleden bijna het topje van z'n rechterwijsvinger. In 't ziekenhuis kregen ze alles op z'n plaats, hoera! Maar in plaats van gewoon te genezen zoals we hoopten, hebben z'hem vandaag de nagel moeten uittrekken - alles ontstoken, hopelijk nog niet het bot... Een ander zou misschien al bij de pakken neergezeten hebben (anders ik wel ;-D); maar die stoere schat loopt nog steeds te lachen, gaf dit weekend een etentje voor de vrienden en mij een fantastisch weekend...hoezo niet romantisch?! 'k Heb genoten. De weg is niet altijd recht (gelukkig maar) en niet even duidelijk. Maar je kan mekaar wel degelijk vooruit helpen. Ieder heeft wel iets bij dat de ander nog moet leren. Ikzelf vind de focus die mannen kunnen hebben gewèldig, sinds ik samen ben met iemand die me dingen kan duidelijk maken op een manier die ik verwerkt krijg, haha - klinkt dat niet overtuigd? Is het wel hoor, maar soms moet 'k al 'ns een stapje achteruit zetten om er dan een grote naar voren te nemen! Het leven is aan de durvers, maar zoals de titel zegt: niet aan de roekelozen. Als je je goed voorbereidt en dan risicovolle stappen onderneemt, zal je je doel bereiken. Met een blinddoek om over treinsporen gaan lopen daarentegen... Momenteel gaat het sneller dan verhoopt: alles wat precies in "niemandsland" bleef hangen, komt me (ons) nu in volle glorie tegemoet. The future is bright (samen) en de kleuren ook! Ik wens iedereen een mooi innerlijk toe - zowel figuurlijk, als huiselijk gesproken.
