Het leven zit vól eerste stapjes!! Been there, done that , of toch niet?! Het blijft wel boeiend zo! Al is het niet makkelijk schrijven met een zuchtende tiener in je nek...de jongste zoon en ik delen (nog hééél even) één computer. Maar nu ook hij een "volle" tiener is, worden mijn rechten steeds krommer... Oké, ik capituleer - for now! Mijn zoveelste nieuwe hoofdstuk ligt blank en onbeschreven te wachten, I'm getting there: nà de strijk óf na een volgende werkdag óf na een bezoekje van vrienden óf na een knuffel van mijn superman óf... ach, we zien wel, ook ik heb nog een zee van tijd xxx Katrien
, of toch niet?! Het blijft wel boeiend zo!
