Vanochtend stond ik op als een zwartkijker: de eerste werkdag na een overwegend grijze vakantie! Ik zocht mijn roze bril, maar had moeite om hem te vinden... 't voelde aan als een blauwe maandag. Natuurlijk zag het ook meteen zwart van 't volk in de winkel en al gauw had ik een rood waas voor mijn ogen. Een kop bruine drab en het witte blad van die zoveelste e-mail (260!) die je node beantwoord krijgt. Ik lachte langzamerhand groen - om toch maar eens te kunnen lachen. En toen...een zonnig telefoontje van mijn lieve schat: let's paint the town! (Parijs hééél binnenkort). Ha, ik kroop op een helderroze wolk, wat een gouden dag
Of hoe een klein "klikje" in je denken de hele werkelijkheid verandert... denk in technicolor - maar liefst in je lievelingskleuren!! Misschien eens kijken op de blog van Marijke De Rijcke (NLP coach en vriendin)? Zij heeft hierover ook interessante ideëen te delen. Verzilver die waarheden ( )
Ha, dat was een lange aanloop! De eerste keer dat ongeduldige ikke zóveel tijd nodig had om "iets" op poten te zetten !! Misschien omdat dit iets ècht wel belangrijk voor me is??? Het zat er al jaren aan te komen; vrienden zeiden het ook steeds: met al mijn verhuizen en telkens het interieur om te gooien moèst 'k het eens voor een ander gaan doen (mijn eigen centjes zijn op, haha)... Je kan me geen groter plezier doen dan me een kale ruimte te geven die ik in mijn hoofd mag kleuren en aankleden. Ondertussen werk ik al een tijdje in een winkel voor interieurafwerking. Zo heb ik gemerkt dat mensen, onder invloed van media en netwerken, steeds meer aandacht gaan besteden aan hun leefomgeving...een positieve evolutie èn een heel prettige: als je tenminste weet wàt je wil en hoe je dit harmonieus kan toepassen. In de realtiteit zie ik echter veel frustratie en twijfels. Mensen hebben zóveel ideëen en zo weinig tijd; of net géén inspiratie en het wordt allemaal één dikke stijlensoep. Ieder zijn "dada"! Zo ben ikzelf een computer-dummie (mijn website staat bij Wix, maar je vindt ze niet ); is koken een ingewikkeld proces (wel net een leuk etentje gegeven nà een vòlle dag voorbereiding) en zijn er tal van dingen waarin ik verloren loop. Maar inrichten en kleuren kiezen maken me happy. Zò belangrijk vind ik het, voor mijn gemoed, dat ik in mijn thuisomgeving tot rust kan komen, dat ik kan rondkijken en zeggen "dit voelt goed". Dat gevoel is ook ook weer voor iedereen anders. Dit zal ik dus samen met mijn klantjes moeten ontdekken. Want... dat is nu "de wereld van katrien": ik ga, naast mijn job, kleur- en interieuradvies aanbieden. Dat is het begin. Er zijn nog dromen die meer omvatten; op termijn wil 'k inderdaad mijn leefwereld nog uitgebreider gaan delen. Maar da's voor later! Eerst de 2 voetjes op de grond (surfen helpt : dacht ik origineel te zijn met mijn firmanaam, blijken er nog meer werelden van Katrien te bestaan dan ik voor mogelijk hield!!!). Heb je dus kleuradvies nodig of ken je iemand die dit wenst; stuur me ff een mailtje via dewereldvankatrien@telenet.be óf kijk op www.wix.com/dewereldvankatrien/de-wereld-van-katrien .En wààrom staat die URL nu niet in 't groen?! Dummie zei ik toch?! Tips voor een egaal gekleurde achtergrond, grotere foto's in de marges van je blog, enz. zijn ook meer dan welkom; waarvoor dank! En nu wel "tot gauw", want mijn wereld delen betekent ook al 'ns verslag uitbrengen over wat erin omgaat, hartelijke groeten, Katrien xxx
Het leven zit vól eerste stapjes!! Been there, done that , of toch niet?! Het blijft wel boeiend zo! Al is het niet makkelijk schrijven met een zuchtende tiener in je nek...de jongste zoon en ik delen (nog hééél even) één computer. Maar nu ook hij een "volle" tiener is, worden mijn rechten steeds krommer... Oké, ik capituleer - for now! Mijn zoveelste nieuwe hoofdstuk ligt blank en onbeschreven te wachten, I'm getting there: nà de strijk óf na een volgende werkdag óf na een bezoekje van vrienden óf na een knuffel van mijn superman óf... ach, we zien wel, ook ik heb nog een zee van tijd xxx Katrien