Blauwe lettertjes vandaag... blauw van de blues (twijfel aan mezelf, drukdruk mijn leven, aandacht nodig van mijn lief en emo-hormonen), een echte "tearjerker"!! Volgens mijn vriend bestaat er geen grotere bleitsmoel als ik (en ja, dat zegt hij met liefde)... maar dat blauwe kleurtje plakt al 'ns voor mijn roze bril en belet me te zien dat ik zowat de gelukkigste vrouw ter wereld ben Nu is mijn lief naar huis en besef ik eindelijk hoe onzeker mijn egootje is: deelt hij zoveel van zijn leven met mij en dan vraag ik huilend om complimentjes (nu ja, die zijn natuurlijk leuk! en mogen ook )... Hoe draai je dit gevoel? Weer te rade bij Marijke (zie vorig bericht - denk ik , haha: blog van Marijke De Rijcke; NLP coach): en daar stond het: ook al heb je mooie momenten in je innerlijke schatkistje gestopt; het is soms moeilijk om de leuke beelden boven te halen als je zelf down bent. Vandaar haar tip met het tastbare kistje: stop foto's van topdagen, van je lief, van je kids, tickets van concerten die je fantastisch vond enzenz in een héél mooi/leuk/crea doosje. Zo kan je op elk moment dat fijne gevoel dat je toen had, in real time terug voelen. Ik denk trouwens dat het goed is om na een tijdje te zien hoevéél leuks je eigenlijk wel beleeft: instead of learning from your mistakes, learn from your success; that's when u do best! (cfr. Stonefunkers) Mijn blauw is ondertussen weer het blauw van rust en genezing. Ik heb mijn schat èn Marijke veel liefs gestuurd en wens iedereen een goed gevuld kistje toe!
