Anno 2000 waren er op de Oude Donk 124 tuintjes die met heel veel liefde bewerkt werden. De tuinders kwamen onderling zeer goed overeen. Ze hielpen mekaar wanneer nodig en ook de vrouwen kwamen met zonnig weer op de grasperkjes zitten. Ze organiseerden regelmatig gezellige bijeenkomsten.

Dit alles wijst erop dat deze tuintjes een enorm sociaal bindmiddel zijn. In deze tijden moet zoiets toch als muziek in de oren klinken.

In 2004 had de stad andere plannen. De tuinders van Oude Donk krijgen de tuiniers van Eksterlaar erbij. De tuinen op Eksterlaar moeten verdwijnen vanwege een bouwprojekt. Ook op de Ruggeveldlaan moeten er tuinen verdwijnen omdat de sportinfrastructuur er geregulariseerd wordt. De tuiniers liggen er wel wettelijk. Deze tuinen zouden in een latere fase verhuizen naar Silzburg.

In 2006 waren er twee plannen voor Drakenhof (tuintjes Oude Donk).

Eén op korte termijn en één op lange termijn.

Er werd een nieuw bijzonder plan van aanleg (BPA) opgemaakt.

Met het plan op korte termijn wordt de nadruk vooral gelegd op het recreatieve. De volkstuinen zouden dan 7.26 ha omvatten, sport 2.25 ha en bebouwing slechts 0.88 ha.

Men gaat er van uit dat in een later stadium niet alle tuiniers zich zullen laten opvolgen en dat er ruimte vrij zou komen voor bebouwing.

En zo komen we bij het plan op langere termijn. Na 2020 zou er voor de volkstuintjes nog 3.85 ha over zijn. Meer dan de helft zal dus verdwijnen. Voor de sportclubs blijft alles ongewijzigd en de bebouwing stijgt naar 4.29 ha.

De tuiniers van Oude Donk mogen nu al hun hart vasthouden. Meer bebouwing is minder natuurlijke wateropvang. En dan spreken we nog niet over de drainage van de sportclubs die trouwens nog hoger liggen ook.

Meer over deze soap wordt vervolgd.

Korneel 29/01/2011