Op de hofkens van Oude Donk is petanque alleszins geen vreugde. Probeer deze soap mee te volgen.
Op 9 maart 2001 werd op de hofkens van Oude Donk een petanqueclub opgericht.
Er werden 3 banen gelegd en een werfwagen gekocht met het geld van het district. De tuinders hielpen met de inrichting van de werfwagen. Zij schonken de club materiaal, er werd een wc geplaatst en 3 banen werden er 6.
Het was een godsgeschenk. De vrouwen kwamen mee naar de tuintjes. Alles werd proper en mooi en de sociale contacten groeiden. Nochtans iets wat de overheid steeds aanbeveeld.
En plots als een donderslag bij heldere hemel werd op 21/01/2002 een bouwovertreding vastgesteld. De werfwagen werd beschouwd als kantine en 3 van de zes banen moesten verdwijnen binnen de zestig dagen.
Op 01/02/2002 werd een consessie aangevraagd, geen antwoord.
Op 06/02/2002 werd de vereniging nogmaals gemaand 3 velden en de werfwagen te verwijderen.
Op 01/03/2002 werd contact gezocht met het patrimonium nu Vespa, eigenaar van de gronden, de club vernam dat de gronden gratis werden uitgeleend aan het district en ook vernamen ze dat Vespa geen bezwaar had tegen het aanleggen van petanquevelden.
Op 07/01/2003 werd op een vergadering van het district de club uitgenodigd. Ze kregen te horen dat het district geen medewerking zal verlenen, zeker niet na het contact met de stad. Hogere instanties raadplegen om een vereniging te redden is voor het district Deurne blijkbaar al een brug te ver. Probeer dit maar te begrijpen.
Op 06/02/2003 kreeg de vereniging een brief van het district met het verzoek voor eind maart 2003 ALLES te verwijderen.
Op 18/04/2003 ontkent het district alle verantwoording, niettegenstaan de brief van 06/02/2003 aan duidelijkheid niet te wensen overlaat.
Op 05/03/2003 werd de werfwagen verwijderd, de wc kapotgeslagen en de banen vernietigd. Ook de zitbanken die door de stad geplaatst zijn werden uit de grond gerukt.
De vereniging trok dan maar naar het stadhuis. Daar hebben ze bijna met iedereen gepraat en uiteindelijk greeg de vereniging toch enig begrip.
Ze werden toen ook geholpen en er werden enkele afspraken gemaakt.
De banen en een schuilhok werden ingelast in de plannen van de (nieuwe) tuintjes. Zie tekst Verdronken Land van Saeftinghe. In die plannen waren ze ook effectief ingelast.
Na de oprichting van hun VZW werd op 4/11/2003 een verduidelijking van de consessieaanvraag gestuurd naar Vespa.
Hierop antwoordde Vespa dat ze moesten wachten tot de aanleg van de tuinen. Pas dan kan een consessie en vergunning aangevraagd worden.
Op het district werd op een vergadering in september 2004 voorgesteld om de zes banen, een schuilhok van 10 op 4 en een sanitair blok te behouden op de huidige ligging. Waarom hebben ze daar dan alles verwijderd en vernield. Dit kan alleen iemand snappen met een modern verstand. Ze kregen de raad de nodige vergunningen aan te vragen in de bevoegde diensten van het district. Dit werd dan ook gedaan.
Zoals men kan lezen in de teksten over de volkstuintjes, zijn de plannen nogal vaak gewijzigd. Deze plannen zijn zelfs zo goed gewijzigd dat er van petanquebanen geen spoor meer te vinden is.
We zijn ondertussen februari 2011 en de club staat nog evenver als in maart 2003. Nergens dus.
In belgië is het voor een zulu gemakkelijker een belgische identiteitskaart te bekomen dan voor Vlamingen de nodige vergunningen te bekomen om een clubje uit de grond te stampen.
Proficiat! De belgische chaos laat zich ook opmerken op lokaal niveau. Wie zal belgië het laatste spuitje toedienen.
Korneel 09/02/2011
|