Nog enkele meters en dan is hij binnen handbereik.



Deze mooie zestiger had een zwak voor de Snax.



De stroming kwam er zeer fel in. We konden het bijna niet meer getrapt krijgen en daarom keerden we terug naar de wagen om beiden een ankertje gaan te halen. Eenmaal geankerd zaten we super comfortabel en konden we relaxt werpen. Kleine shadjes op een loodkopje van 10 gram waren onze aasjes.
Snel hadden we succes.



Worp na worp kregen we aanbeten. Later besloot ik van bovenop de strekdam te gaan werpen, dit ging helemaal los totdat de stroming wegviel...
Jammer , want geen stroming, geen vis.



Na een poosje doorgevist te hebben zonder aanbeet werd het hoog tijd om te verkassen. De Moerdijkbrug werd onze 2de bestemming.
Het zat hier vol vis, maar we voelden duidelijk dat er veel hengelsdruk was want we misten zeker de helft van de aanbeten.



Veel hengeldruk, maar deze glasoog kon de 7inch Finn-S niet laten passeren (dressuurdoorbrekend ? Het bleef jammerlijk maar bij eentje die zich er aan vergreep).



Na wat vissen gevangen te hebben was de beet er helemaal uit. Ineens hong ik vast , er kwam een dyneemalijn boven en aan de andere kant van de draad zat een grote groene shad met zwemstaart die gemonteerd was op een dikke 28grams loodkop. (helemaal niet de combinatie waar ikzelf fan van ben). Om een nog onbekende reden had ik de ingeving om de vangst maar eens aan mijn lijn te knopen. Binnen de kortse tijd kreeg ik aanbeet na aanbeet op deze nieuwe aanwinst. We stonden versteld van het resultaat.



Doorvissen tot de zon aan de einder verdwijnt.



Nog een kwartiertje...



Deze 67cm was de laatste die zich vergreep aan de zware loodbol met groene zwemmer. Hierna gaven de benen het op en werd het tijd om weer de oever op te zoeken.

Samen hadden we dik over de 30 vissen en dat biedt mooie vooruitzichten voor zondag . De BB-dag zal in dit gebied doorgaan en het is fijn om weten dat de vis massaal aanwezig is en dus is de kans groot dat iedereen goed vis gaat vangen. Ik hoop wel dat de plek door de grote hengeldruk niet snel verstoord zal zijn . Misschien moeten we allemaal een 'specialleke' achter de hand houden

Ik zie jullie graag zondag zodat we met de gehele bende ons volledig kunnen laten gaan.

Groeten Kim

18-11-2011 om 21:46 geschreven door hengelsportdekock  

Hey,

Afgelopen vrijdag heb ik me nog eens helemaal kunnen laten gaan. Na wat mindere weken heb ik de drive terug gevonden . Ik plande de dag op voorhand om zo het maximale er uit te kunnen halen. Mijn doel was en is nog steeds om op zoek te gaan naar ‘grote’ snoekbaars. Met dit in het achterhoofd maakte ik de dagverdeling op.

De dag werd zo gepland:

1.       Bij het ontwaken van de dag wou ik aan de rivier staan om vanaf de kant op zoek te gaan naar dikke snoekbaars (deze heb ik in het verleden op die rivier enkel nog maar gevangen tussen licht en donker).

2.       Als eenmaal de dag helemaal ontwaakt was zou ik met de BB een aangrenzend plasje aan de rivier bevissen. Hier heb ik een 5-tal jaar geleden enkele malen gevist, maar nadien ben ik er nooit meer geweest.

3.       Als het plasje uitgevist is, trek ik verder naar het grote open water. Een plek waar naar mijn vermoeden redelijk veel vis zit en waar ik hoop dat er niet zoveel gevist word. Ik was er tot daartoe nog nooit geweest dus een verrassing staat me te wachten !

4.       De dag moest afgesloten aan dezelfde rivier als waar ik de dag begonnen was . Ik zou nog een uurtje doorvissen na zonsondergang;

Zo had ik de planning opgemaakt. De avond voorheen werd er nog wat materiaal ingeslagen uit de winkel. Enkele spullen met geurstof in en een spoeltje nieuwe draad voor om de molen maakten mijn hengeltas compleet.

De dag brak aan …

Iets voor de klok van 5 piepte de wekker van mijn GSM. Een kwartiertje en een kattenwas later vertrok ik met nog slaapoogjes richting de uitdaging.
Het verkeer deed niet moeilijk en ruim voor het daglicht stond ik met de opgetuigde hengel  te werpen aan de rivier. Met minder stroming dan verwacht kon ik met een 7-grams kopje goed uit de voeten. Lichter vissen was niet echt een optie want dan moet je de draad kunnen zien om nog enigszins gecontroleerd te vissen. De draad zien was in het pikdonker geen optie en vandaar de iets zwaardere keuze. Van de Lamiglass XMG 50 ben ik zo ontzettend tevreden. De hengel oogt sober en iets robuuster, maar hij is zo megagevoelig dat elk contact met de bodem en elke beweging van je shad gevoelig word doorgegeven tot in je hand. Ik vis nog niet zo lang met deze hengel, maar ik heb nu al het gevoel dat hij gewoon een verlengstuk van mijn arm is geworden.
Ik begon met een zwemstaartje, na uitblijven van succes wisselde ik de zwemstaart voor een vrij grote V staart van Hawg. Deze shad op hetzelfde gewicht  werd bij de eerste worp al onderschept. Het was geen echte tik, maar eerder iets slurpend aan de andere kant van de lijn. De korte felle kopstoten verraden de  dertiger baars die het zwevende rubbertje  niet kon laten passeren.
Ondertussen was het al helemaal licht en besloot ik om de 2^de stek van de dag op te gaan zoeken.

Op de 2^de stek aangekomen besloot ik om eerst eens het gebied te verkennen alvoren de BB op te blazen. Het zag er allemaal mooi uit en tegen een hels tempo werd dan ook alles in gereedheid gebracht. Snel wat shads uitkiezen om in een kleiner doosje te steken dat in de opbergvakken past. Nog enkele losse loodkoppen en wat apparte pakjes shads met geurstof behoorden tot het geheel.

Na een heel eind wandelen zat ik dan eindelijk in mijn kleine sloep. Er stons wel veel wind maar met de beschutting van enkele grote boten en een zeer aangename temperatuur stoorde het niet.
Zeer snel vond ik dieptes tot 5m. Het talud werd zigzag afgevist van 2m tot 5,5m. De tijd verstreek maar geen enkele aanbeet was te bespeuren. Toen ik een iets dieper gaatje vond dat zeer steil afliep naar 7m zag ik ook meteen op de dieptemeter. De diepte, het steile talud, de vis op de dieptemeter en dan ook nog een steenharde bodem ! Hier moest wat meer aandacht in gestoken worden. Na enkele wissels van shads en aanbiedingen was het raak. Een glasoog van gemiddels formaat kon de reins op het de loodkop van 14 gram die diagonaal gevist werd niet laten gaan! Eindelijk…



Niet veel later kwam een 2^de snoekbaarsje aan boord. Ik lag er op een stek die wel wat potentiëel had, maar deze lag eigenlijk midden op een vaarroutte. De wijzer van de klok ging richting middaguur, de scheepsvaart nam toe en het werd tijd om te vertrekken.
Ik zocht de oever op en na een lange wandeling kon alles weer in de kofferbak.
2 vissen vond ik niet slecht voor deze stek, alleen was het formaat niet echt hetgeen waar ik naar op jacht ben. Ook hoopte ik dat het een minder bevist gebied was, maar er lagen 2 visbootjes in de buurt en dat verteld al genoeg (een druk beviste plek met vooral kleinere vis, niet echt de plek voor een kasteel!).

De GPS van de wagen werd opgezet en ik begon een zoektocht naar hoe ik best op de derde plek (groot water) zou komen. In de buurt van het gebied komen was geen probleem, maar ik parkeer liefst op een zo klein mogelijke loopafstand. Na wat zoeken en eventjes verkeerd rijden zat ik dan eindelijk zeer kort tegen de plaats. Alles was nog opgetuigd en al snel lag ik boven het eertse taludje. Ik was nog maar een 20 meter uit de oever en een steil verloop verscheen op het schermpje. 5 m diep en veel activiteit op de bodem. Een flauw beetje kwam snel door, verder voelde ik wat vis tegen de lijn. Brasem? Hier moet dan toch ook roofvis zitten?
Pok… Een eerste kon het lange Reins shadje met schoepstaart niet laten gaan. Mooi formaat van vis en al snel kwam de 2^de langs.
Hierna ging het wat stroever, er moest toch meer uitkomen? Vele vragen, niet te veel nadenken… gewoon blijven vissen en variëren in techniek en aas. Na wat friemelbeetje op de Snax kon ik er eindelijk nog eens een strikken op de Trigger-X. Maar het bleef dan ook bij die ene. Totdat ik de Bubbling Shaker er aan hing. Het blik ging open en vis naar vis mocht het eens boven water komen bekijken. Zelden werden er aanbeten op gemist ! De klok tikte verder en het aantal liep op. Zelden heb ik zoveel zestigers op zo een kleine oppervlakte gevangen, ik waande me op een snoekbaarsveld.



Snel was het  4 uur en hoog tijd dus om weer richting rivier te gaan om hopelijk het Kasteel te vangen in de avondschemering vanaf de kant…

Na alles snel ingepakt te hebben en een kledingwissel reed ik de autostrade op. Al direct was duidelijk dat je op vrijdagavond om 16 uur beter op andere plekken bent dan ergens op een snelweg, Fille!!!

Gaan aanschuiven was geen optie, dat zou teveel vistijd kosten en ik besloot rechtsomkeer te maken en mijn avonduren op een andere rivier te slijten. Een klein half uurtje later stond ik op de stek. Een plek waar wel wat klauterwerk bij komt kijken en dus moest ik er zeker voor het pikdonker weg moet. Een half uur had ik om alles uit de mouw te schudden.
 


De eerste worpen was niets, ik besloot enkele stenen opzij te gaan om vanuit een andere hoek te vissen. Vanaf de eerste worp had ik een felle aanbeet en een mooie vis kwam boven bij ondergaande zon. De worp erna een 2^de vis van ongeveer hetzelfde formaat. De derde worp gooide ik enkele meters naast de vorige. Ik ondervond dat de stroming mijn shad voorbij de hot-spot zou brengen en dus liet ik de shad in sneltempo zakken. Nog voordat ik aan de bodem was kreeg ik er een bom van een aanbeet, zo fel dat hij nog altijd nazindert als ik er aan denk. Aan de weerstand te voelen bleek het weeral om een vis van ongeveer hetzelfde formaat te gaan. Jammer dat tijdens de dril mijn dyneema geflirt had met de mosseltjes met lijnbreuk als gevolg.

Na deze derde en laatste worp was het hoog tijd om terug richting de auto te gaan. Onderweg genoot ik van deze fijne dag. Ik heb niet heel de planning kunnen uitvoeren maar dat stoorde me niet. Het waren best wel vele vissen met een mooi gemiddeld formaat maar de uitschieters zaten er niet tussen.

Zondag ga ik richting Volkerak. Ik ben er sinds de Predatortour niet meer geweest, de visserij zal er wel helemaal veranderd zijn, maar wie niet waagt…

Ik kijk al uit naar die beuk van een aanbeet en het landen van een echte dikke bak, maar nu is het nog dromen…

Vissende groeten Kim

11-11-2011 om 16:14 geschreven door hengelsportdekock  

Hallo,

Afgelopen periode ging het op vangstgebied voor mij een beetje moeizaam. Vele mooie momenten heb ik beleefd, maar de vangsten vielen bij mij soms een beetje tegen. Het was duidelijk dat de vismaten van de dag vaak meer vingen dan ik. Waaraan het te wijten is weet ik niet, maar ik denk dat een beetje nonchalance er wel voor iets tussen zit. Vanaf nu hoop ik weer de boog te kunnen spannen om voluit te gaan.

Hieronder enkele foto's van de vorige sessies.:

Den Dintel bij regenweer:


Johan wist er snel een school actieve baars te vinden.



Een van de weinige vissen die ik die dag gevangen heb. De glasoog kon de hele lange slug niet weerstaan.



Werpend vissen met een cullprit op 7 gram was het geheim van de Beek.



Hij bleef maar werpen en werpen, maar zeker niet zonder resultaat !


Finale van het NKS-rivieren op de zonovergoten Oude-Maas.


Frank en ik hebben tijdens de eerste manche veel maar eerder kleine vis gevangen.
Drie vissen van nabij de 60 cm brachten ons naar een 5de plek van de 9 deelnemers. Nog veel te leren dus op riviergebied vanuit de boot.



Frank wist werpend nog een mooie snoek te vangen, jammer dat hij niet meetelde.


Een dagske bellyboaten met Koen:


Een groene vechtersbaas op de lange slug.



Ik zag veel vis op de dieptemeter, maar ze beten helaas niet. Na veel geprobeerd te hebben knalde er één op de trigger-X. Er volgde snel een 2de aanbeet maar dan was het verhaal al over.
Koen had de truk wel door. Met een grote schoepstaart op een zware kop harkte hij letterlijk snoekbaarsje na snoekbaarsje van de bodem. Jammer van het hele kleine formaat.



Mooie zonsondergang aan de moerdijkbrug.



We wisten er in de laatste uurtjes van de dag nog enkele glasogen te vangen op de 'smax' van Fox.
De mooiste van de dag was deze 70-iger bij ondergaande zon.

Werpend op de waal met den Beek:


Johan had de keer ervoor waanzinnig goed gevangen op de Waal. Nu was het echter krabben voor een aanbeet.
Deze 50-iger kon de zwevende glass-shad niet weerstaan.



Het kleine Salt-shakertje was de lieveling van den beek en den glasoog



In de avonduurtje was ik nog doorgereden naar de Maas waar ik nog deze stekelridder en enkele baarzen kon verleiden .

Ik stapte bij Geert op in zijn boot om de Oude Maas te verkennen.


Binnen de 5 minuten was het in het pikdonker al bingo. Deze mooie glasoog kon de Smax niet voorbij laten gaan zonder ervan te proeven.



Geert ging als een trein. Soms waren er periodes dat hij letterlijk 5 vissen ving op 10 minuten. Baarzen en snoekbaarzen wisselden elkaar af.



Piranhas ?????????
Op een gegeven moment kregen we tesamen een aanbeet en onze beide reins shadjes kwamen staartloos terug. Bij de volgende drift over de stek bleek het een school baars te zijn die onze staarten kwamen stelen.

Ik heb me de afgelopen periode weer rot geamuseerd, maar ik ga proberen om weer te gaan vissen met wat meer inzet en diepgang.
Vissende groeten Kim

01-11-2011 om 00:00 geschreven door hengelsportdekock  

VISDAG VAN VANDAAG:

Voor vandaag was de planning heel anders. Er stonden voor vandaag een aantal huistaakjes op het programma. Gisterenavond al begonnen aan de taken en vanmorgen vroeg uit bed om nog snel iets te verven.
Omstreeks 7 uur was ik klaar met de nodige taak en de wagen werd ingeladen.
De BB, flippers, waadpak, hengel en kunstaas werden ingeladen.

Rond 8 uur kon ik vertrekken om eens een basic dagje te vissen op de Dintel. Dit watertje roept bij mij altijd super leuke herineringen op. Niet zozeer omdat ik er de grote vangsten gedaan heb, maar het is het water waar Johan en ik de meeste ontdekkingen gedaan hebben op snoekbaarsgebied.

Enkele weken geleden heb ik er ook nog een half dagje gevist, maar toen was ik zo vermoeid dat ik mijn concentratie er niet kon bijhouden en de teller bleef dus ook op 0 staan.

Vandaag was ik fris en hoopte ik dus op betere vangsten.

Als hengel verkoos ik vandaag voor mijn allereerste St-Croix. Deze hengel is inmiddels een jaar of 5 oud. Hij heeft een langte van 2,5m en een zeer strakke Boddy. De hengel is eigenlijk te strak en het gewicht is zeker niet naar de lage kant. Als ik het stokje objectief bekijk is het misschien wel het minst geschikte stokje dat ik heb voor deze visserij. Toch heb ik er zoveel goede herineringen aan dat ik al de mankementjes er graag bij neem.

Onderweg heb ik de nodige fille gehad, maar rond 10u15 stond ik dan eindelijk aan het water. Het bootje opblazen, waadpak aan en dan nog een klein doosje vullen met shads voor vandaag.
Ik wou er vandaag echt voor gaan. In het ene vak van de BB een handje vol shads en in het andere vak wat proviant voor onderweg. De dieptemeter had ik bewust thuisgelaten om alle aandacht aan het vissen te kunnen schenken.

Plons, en weg zijn we...



Dit was de eerste die zich aanbood. Niet vol overgave, maar zachtjes bovenop de shad gaan liggen.
De nul was er snel af en dat doet de concentratie alleen maat toenemen !



Enige tijd bleven de beten uit en de Banjo werd gewisseld voor een bruine turbotwister op een kopje van 7 gram met een 1/0 haak. Zoals je op de foto kan zien is een dreg overbodig.





Na enkele snoekbaarzen was het deze hevige groene rakker die mijn shadje kwam stukbijten. Even het shadje omdraaien, lijmen en we kunnen weer verder vissen.



De turbotwister, een zwaar onderschatte topper !




Het kunstaasje een kleine 10 meter achter de boot laten zweven was de sleutel tot succes. Geen enkele aanbeet werd gemist, maar dat kan moeilijk anders als het aasje zo gretig gepak word.



En terug in het bruine water, volgend jaar weer wat groter !



Even mezelf uit de wind gelegd om te genieten van en hapje en een drankje.
Capri-Sun, mega handig en plaatsbesparend in je kleine bootje.

05-10-2011 om 00:00 geschreven door hengelsportdekock  

Hey,

Afgelopen zondag voorspelden ze zalig weer met een zwak tot matig windje. Er stond niets speciaal gepland in de agenda en dus was het tijd om m'n nieuwe hengel te gaan testen vanaf de kant. Koen werd de vismaat van de dag en de Dortse kil was het water dat uitgepeuterd ging worden.

Op de eerste plek kreeg ik vlug 2 zachte aanbeetjes op een klein zwemshadje. Deze wist ik niet te verzilveren. Daarna gooide Koen over diezelfde plek met een bruin-groene Finn-s. Het was direct raak voor hem, maar de mooie glasoog wist zich onder de kade te ontdoen van de haak.

Ook de volgende plek gaf niets meer prijs dan een enkele flauwe aanbeet.



De volgende plek die we bevisten is mijn lievelingsplek. Een heel moeilijk en steil verloop van het talud, maar vaak levert het hier wel zeer mooie vissen op. Op deze plek is het zaak om vol te houden  totdat je de juiste swung gevonden hebt (deze swung komt soms pas nadat ik enkele shads geparkeerd heb). Bij de eerste worp die ik deed waarbij ik het juiste gevoel had was het dan ook al raak. Een mooie dikke vis vocht voor wat hij waard was. De worp erna was het weer bingo, maar deze rover ontdeed zich snel van de haak. Even later stond Koen met een kromme hengel. Hij drilde de vis zeer strak , maar op een gegeven moment hield hij even in zodat ik mijn lijn kon opdraaien en niet verstrikt kon geraken met zijn lijn. Deze seconde van rust was genoeg tijd voor de vis om zich vast te zwemmen echter de scherpe mosselrand. Jammer, de volgende keer gewoon blijven doordrillen dus !

Koen doet volgende week mee met de Rapala-masters en met dit in het vooruitzicht ging hij was experimenteren op baars want deze moeten ze zeker vangen op die wedstrijd.
Een kleine reins Rockvibe er aan en elke worp volgden er aanbeten. Het kan toch niet dat er geen enkel visje bleef hangen? Totdat een vies rivierdonderpadje boven water kwam. Het waren dus geen baarsjes , maar vieze padjes waarmee het water helemaal gevuld was.



Zo lelijk en scheel als ze zijn, zo agressief bijten ze naar alles wat langs komt.



We verlieten de Kil en zochten naar wat kantstekken op de Oude Maas. Koen wist hier als enige een glasoogje te vangen onder een brug. Het visje kon de dropshot-baarsmontage niet laten passeren.



Dan maar weer naar de Kil. We visten een breed stuk worp per worp uit op een stroomnaad die langs het taludje kwam. Vele worpen volgden . Voor elks een baars was het resultaat. De kleur bruin gaf toch iets meer animo dan felle kleuren.



Koen besloot om te gaan vertikalen langs een damwand. Enkele meters verder ging zijn hengels krom en lag er al snel een mooie snoekbaars in de oppervlakte te spaltelen. Gelukkig was er een laddertje langs de damwand. Terwijl Koen de lijn strak hield kroop ik langs het laddertje naar beneden om de vis te landen.



Ondertussen was ik naar een andere plek gegaan en stond Koen nog altijd langs de lange damwand te vertikalen. Weeral was het raak voor hem. Het motto "Eerst beet krijgen en dan zullen we wel zien !' was hier wel helemaal op zijn plaats. Het was een mooi schouwspel om te aanzien van op afstand. Toch kreeg hij het voor mekaar om na veel geklauwter de mooie 50-er te landen.





Op het einde van de dag zijn we nog in een haventje beland waar het helemaal los ging van de baarzen.

We hebben die dag veel rondgereden en veel gezocht. Er zijn geen echte verrassingen uit de bus gekomen, maar we hebben ons met het stralende weer super geamuseerd.

Groeten Kim en Koen

27-09-2011 om 12:13 geschreven door hengelsportdekock  

12-09-2011 om 14:37 geschreven door hengelsportdekock  

Hallo,

Dinsdag zijn we weer te water geweest. Met zijn drieën (Peter, Arno en ik) hadden we omstreeks 10 uur aan de winkel afgesproken. Ons doel was om in Nederlands Limburg te beginnen op een kanaal om wat baarjes te vangen en daarna richting Maas te gaan om in de loop van de dag achter de snoekbaarzen aan te zitten.

We waren alle drie vroegtijdig op de plaats van afspraak en na het inladen van de spullen was ik chauffeur van dienst en Peter speelde voor GPS (het lijkt wel alsof hij beter de weg weet in Nederland dan in België).

Aangekomen aan het kanaal begonnen we met optuigen . Bij al ons drieën was het de dropshot die op zoek mocht naar de rovertjes. Al vanaf de eerste worp was het prijs voor mij. Daarna bij Peter en dan weer bij mij. Nog nooit hadden we het meegemaakt. Elke worp hadden we vis of enkele aanbeten. Bij Arno ging het in het begin iets moeizamer. Nadat hij gewisseld was van 0.30mm fluorcarbon naar 0.20mm fluorcarbon en ook een haakmaatje kleiner gegaan was stond hij al snel vlot baarsjes te vangen.

We hadden ons laten vertellen dat de ‘Reins Rockvibe’ goed zou werken en deze hadden we dus ook mee naar het water. We kregen op alles beet waarmee we visten, maar het was inderdaad wel de Reins die het verschil maakte tussen aanbeten krijgen en vangen.

Na een uurtje vissen ondervonden we toch dat de activiteit een beetje afnam en besloten we honderd meter op te schuiven. Hier herhaalde zich het verhaaltje weer.

Man er zit veel baars in Nederland !

De voormiddag en vroege namiddag verliepen op deze manier. Af en toe probeerde ik eens iets anders. Dan eens met een twitchbait, dan met een lepeltje en weer terug met een shadje op dropshot. Het shadje wat gevist werd op dropshot met een loodje van 10 gram (wat eigenlijk iets te zwaar was) leverde de meeste aanbeten op.

De tijd vloog voorbij en eenmaal aan de Maas aangekomen ging alles weer verder. Er waren wel iets minder aanbeten, maar het vaarwater van de veerponten bood ons wel een iets mooier formaat.

Peter was de eerste die overschakelde op een loodkop-shad combinatie. Het was een groter model Rockvibe op een 7 grams loodkop die de eerste snoekbaars over de streep trok. Daarna bood zich op mijn dropshotmontage dan toch eindelijk een mooiere maat baars aan.

Later kwam de uitspraak “3 maal is scheepsrecht!” wel goed tot uiting bij Peter. 2 keer viel een zelfde snoek Peter zijn baarje aan dat hij aan het vangen was , maar de derde keer mispakte hij zich.
Het was nu alleen de shad die hij in zijn bek nam. Ikzelf nam de naam ‘snoekvisser’ maar op mij en poseerde met Peter zijn groenjas.

Na de snoek kwam een dol half uurtje waarin Arno 2 mooie snoekbaarzen wist de vangen en Peter peuterde er ook nog een glasoog uit.

De avond was inmiddels al lang gevallen , maar we besloten om in het donker nog een laatste stek te doen. We gooiden onder het licht van de veerpont. Peter kreeg nog 2 aanbeten en ik wist op het einde van de dag nog een klein snoekbaarsje te vangen.

Half 10 sloten we de dag af. We hadden heel veel vis gevangen, maar we hadden niet het gevoel dat we het onderste uit de kan kunnen halen hebben.

Volgende week gaan we weer volop achter de glasogen aan en laten we de baarsjes met rust, maar eerst gaan we in het weekend op de beurs staan in Maurik  en hopelijk ’s avonds er een beetje vissen.

Vissende groeten en ik zie jullie in Maurik !

Groeten Kim , Peter en Arno

02-09-2011 om 21:44 geschreven door hengelsportdekock  

26-08-2011 om 14:38 geschreven door hengelsportdekock  

Hallo,

Eindelijk was het weer zo ver, weg konden afgelopen zaterdag naar de waterkant om achter de rovers aan te zitten.
Ik ben samen met m’n vader naar het Volkerak geweest . Toen we er arriveerden omstreeks 6 uur bleek dat we helemaal niet de enige waren die voor deze grote plas gekozen hadden. Er stonden zeker een 15-tal trailers aan de helling van de Heense molen.
Het traileren verliep  vlot en al snel lagen we vol verwachtingen op het water.
Ondiepe platen met plantenbedden uitgooien met groot kunstaas was ons plan. Vele worpen werden gemaakt maar buiten een hoop kruid werd er weinig tot niets gevoeld.
Na een tijdje de armspieren getraind te hebben werd het tijd om enkele taluds en randen van plantenbedden op te zoeken om zo stilaan een duidelijk beeld van het water te krijgen.
Hoe meer tijd er verliep, hoe feller de strakke ZW-wind werd. De wind werd zo fel en zat zo over het water dat er nauwelijks nog rustige plekjes te vinden waren. Daarom werd de driftzak uit de bak getoverd en konden we toch weer iets aangenamer vissen.
Mijn vader kreeg de eerste aanbeet van de dag op een grote bucktailspinner. Jammer genoeg wist de vis zich van de haak te ontdoen. Niet veel later zag ik een snoekje van een 70 cm uit de planten komen en hij pleegde een aanval op de spinnerbait. Ik zag hem bijten, kopschudden en daarna zonder spinnerbait in de bek weer wegzwemmen. Aanslaan  was ik duidelijk vergeten.

Het werd maar eens stilaan tijd om eens  achter de snoekbaarzen aan te gaan op een manier die voor ons gekend is. De driftzak werd verhangen naar het midden van de boot . Een loodkop van 21 gram en een zwemshad moest ons toch een aanbeet opleveren. En knal… Al snel voelde ik een zware weerstand aan de lijn. Het lichte dropshothengeltje van St-Croix had veel meer power dan ik op het eerste moment verwacht had. Een mooie snoekbaars mocht de spits afbijten van seizoen 2011-2012.
Honderd met verder was het raak voor mijn pa en een vis van ongeveer dezelfde afmetingen wist ook zijn shad gretig naar binnen te werken. (Net toen de vis op de foto moest sprong hij weer het water in…).
Nog geen 20 meter verder was het weer mijn beurt. Alle vissen hadden ongeveer dezelfde maat en zaten vol agressie.
Het was ondertussen alweer middag geworden en de wind maakte het vissen echt tot een uitputtingsslag. We leken wel de krabbenvangers van op de TV-serie. We besloten maar even richting Dintel te varen  waar we in de haven eens naar de WC konden gaan en uit de wind genieten van een welverdiende boterham. Tijdens de maaltijd deed ik een telefoontje met Johan die samen met Rob op de Dintel lag. De 2 waren in de buurt en na een stevige hap hebben we ze even opgezocht voor een babbel en het uitwisselen van de stand van zaken. De 2 heren hadden op dat moment samen 3 snoekbaarzen gevangen, maar ik heb later vernomen dat er nog een aantal vissen zijn bijgekomen.
Dan maar weer richting de grote plas waar de wind heer en meester was. Heel heel heel hoge golven rolden en als we dwars op de golven vaarden om de vaargeulen over te steken  kapten ze het water met bakken over ons hoofd.
Ons plan van ’s morgens werd heraangevat  en de ondieptes werden weer uitgekamd met spinnerbaits omdat deze vrij vlot tussen het wier te vissen waren en omdat er met de wind weinig actie kon gegeven worden aan jerkbaits. Al snel was het raak bij mij en nu bleef de vis wel hangen, vol adrenaline zag ik een mooie zwarte snoekbaars in de oppervlakte komen met de spinnerbait in zijn bek.

Nog 2 snoeken zagen wel iets lekker in een “grinder”, maar ik krijg ze maar niet gevangen. Ik ben gewend van een duidelijke beet te voelen van het snoekbaarzen , maar deze beet ontbrak duidelijk bij de snoek. Ik had niet de reflex van stevig aan te slaan nader ik een verzwaring aan de lijn voelde. Hier heb ik zeker nog werk  aan de winkel.

De dag werd afgesloten met de hele bende in een eetcafe aan de Heen. Bij een heelrijke kippesaté en echte Hollandse satésaus vloeiden de verhalen van mooie vissen en vele volgers tot aan de boot. Maar het meest besproken onderwerp was toch wel de wind.

Woensdag ga ik met Koen het Volkerak op om te zoeken naar wat snoekbaarsstekken en hopelijk kunnen we dan wel een snoek verzilveren.

Vissende groeten Kim
Fotos volgen later .

30-05-2011 om 18:51 geschreven door hengelsportdekock  

Hallo,

Vanmiddag ben ik mijn petekind (na een zware examenperiode) gaan oppikken om een dagje achter de baarzen aan te gaan.

Ons doel was om naar het kanaal Bocholt-Herentals te gaan. Ter hoogte van Herentals wilden we wat gaan experimenteren op die kleine rover.

Al snel werd ons duidelijk dat de groene gestreepte rakkertjes niet thuis waren. Ik vind het daar echt bizar. Vanaf de eerste nachtvorst tot en met de opening is er geen baarsje te bespeuren. Eens dat in juni het seizoen weer opengaat wemelt het er van de baarsjes waarop je allerlei aasjes kan testen.

Na een uur water gedekt te hebben besloot ik om met Lars richting Belgische Maas te rijden. Na een uurtje bollen stonden we onder de stralende zon aan een prachtig stukje natuur.

Nog voordat onze eerste worp had plaatsgevonden zagen we al een roofblei die het oppervlaktewater deed openspatten. De roofblei was nu gelukkig ook de vis waarvoor we zover gereden hadden .

Na enkele worpen gemaakt te hebben en tegen een hoge snelheid de bladpilker van ‘Storm’ binnengevist te hebben kwam de knal op m’n soepel Lamiglas hengeltje. De eerste roofblei voor mij al vissend met een reel was een feit. Rond de 65cm moet de torpedo geweest zijn.

Lars was helemaal verbaasd van het spektakel en de kracht van de vis. Gedreven viste hij door op de plek waar ik een aanbeet had gehad. Jammerlijk bleven bij hem de aanbeten uit.

Niet veel later, iets meer stroomaf knalde een 2^de vis op de bladpilker. Ik voelde al snel dat het om een groter exemplaar ging. Het hengeltje ging helemaal krom en de lijn ging vlotjes van de reel. Na een meting bleek de vis 72 hele centimeters te tellen.

Vol goede moed visten we samen nog een uurtje door, maar helaas bleef het hier bij. Jammer dat ik m’n petekind geen vis heb kunnen laten vangen want het kereltje was helemaal klaar voor de aanbeet…

Met een tevreden ( maar een beetje teleurgesteld) gevoel reden we huiswaarts.  Onderweg stopten we nog om een ijsje te likken met dit mooie weer.

PS: De volgende keer dat we gaan Lars, moet en zal er vis gevangen worden hé !!!

Vissende groeten Kim

06-04-2011 om 21:36 geschreven door hengelsportdekock  

11-03-2011 om 00:00 geschreven door hengelsportdekock  

Eén doosje shadjes met lichte kopjes en de Cardiff 2,82m mocht mee in de BB. De dieptemeter bleef in de wagen . Helemaal weer eens basic om het beste van mezelf te geven!


Het water heeft voorheen meters hoger gestaan dan het nu staat. Jammer van de pakken vuil die de rivier heeft achtergelaten in de boomkruinen.


Deze metervis werd op een onverwacht moment van de bodem geplukt. De Cardiff stond hoepeltje rond.


Na enkele foto's zwom ze traag weer weg naar veiligere oorden.


Het kleine slug-o-slugje was de dader. Op een kopje van 3 gram ,traag gepresenteerd langs de bodem.


Deze roofbrasem kon de grote cullprit niet weerstaan. De brasems op dit water weten wat zwemmen is...


Een prachtig stukje natuur vol stroomversnellingen, kuilen en keringen...


De werkzaamheden op dit mooi paradijsje laten me dromen om binnen enkele jaren op een nog groter stuk natuur te kunnen gaan zoeken naar de zeldzame, maar grote rovers.


Na een fikse wandeling richting wagen met de BB op de rug kon ik genieten van een lekker potje wortelstoemp.

25-02-2011 om 00:00 geschreven door hengelsportdekock  

Een stevige maaltijd tijdens het wachten in de sluis.


Al snel bood er zich een baars aan op een HT-shadje



Koen zijn eigenbouw shadje werkte wel


Veel foto's met de zelfontspander waren overbelicht (weet iemand hoe ik het kan oplossen?)

15-02-2011 om 20:46 geschreven door hengelsportdekock  

31-01-2011 om 20:56 geschreven door hengelsportdekock  

24-01-2011 om 20:58 geschreven door hengelsportdekock  

Vol goede moed begonnen we aan de dag.


Al snel wist de eerste snoekbaars plaats te nemen tussen m'n benen. De aanbeet was zeer flauw ...


Ook Geert wist snel zijn eerste vis te vangen. Het viel ons op dat er veel vis op de dieptemeter lag, maar dat de snoekbaarzen met de bek dicht vastgespijkerd tegen de bodem lagen.



Na een wissel van shad naar ratelplug ging het enorm los. 4 vissen binnen een half uurtje


Spijtiggenoeg parkeerde ik de mooie Illex. Maar met een bladpilkertje van Rozemijer ging het ook





Het was echt super weer !!!


Geert wist op een gegeven moment vis na vis te vangen met een Finn-s waardoor hij een plukje wol geregen had.


Ook het Wout-shadje werkt nog steeds.


Koen was na de middag nog langsgekomen en wist nog sterk 8 vissen bij elkaar te vangen.

We kunnen terugblikken op een schitterende dag met goed weer , veel vis en veel leut !!!

Vissende groeten Kim

27-12-2010 om 19:46 geschreven door hengelsportdekock  

21-12-2010 om 20:56 geschreven door hengelsportdekock  

03-11-2010 om 21:19 geschreven door hengelsportdekock  

12-10-2010 om 22:55 geschreven door hengelsportdekock  

31-08-2010 om 23:18 geschreven door hengelsportdekock