vrijdag 14 februari

Na een heerlijke maar korte eerste nacht in ons sneeuwklasbed bleef het deze morgen behoorlijk rustig in Gasthof Krone. Om 07.45 uur klonk er leuke Tirolermuziek uit de boxen en kwamen de eerste slaapkopjes uit hun bed. Iedereen had goed geslapen dit zag je meteen aan de uitbundigheid waarmee we dansten door de gang.  Een heerlijk ontbijt met tirolerbroodjes, choco, confituur, kaas,  cornflakes en yoghurt stond op ons te wachten. Er werd nogal gesmuld.

Na dat stevig ontbijt waren we klaar voor de strijd. Dapper stapten we door enkele miezerige regendruppels naar de skipiste.

We waren helemaal klaar voor onze eerste skiles. Zeker nu de regendruppels veranderden in witte vlokjes. Onze skimonitoren Simonne en Melanie lieten ons wennen aan die lange latten en beetje bij beetje leerden we al ploegen.  De eerste skiles was voor iedereen dan een succes. Zo lukte het bijvoorbeeld voor iedereen om de skilift te nemen.

Na de skiles keerden we terug naar ons huisje voor een heerlijke maaltijd die Mieke, Frans en Francine voor ons hadden klaargemaakt. Groentesoep, broccolipuree en cordon bleu. Het smaakte ons zo goed en dan kwam er ook nog pudding.  Wanneer onze buikjes gevuld waren werd het tijd om de kaartjes naar het thuisfront te sturen.  Een karweitje dat we snel in alle stilte afwerkten zodat we nog tijd over hadden om naar buiten te trekken en deze meteen te posten in het dorp.

Hoogtijd voor nog meer sneeuwpret. We trokken naar de monding van de Namloserbach in de Lech. Daar kregen we van de juf een woordje uitleg over het verval van de rivieren en leerden we over de stille oever en de stootoever.

Na deze korte les trokken we naar het plateau om in de sneeuw te ravotten.

Kei-tof vonden we dat!  Daar hielden we "de slag om de Lech".  Na al dat stoei-plezier genoten we met volle teugen van een tas heerlijke chocomelk en aten we wentelteefjes. Heerlijk! Na het vieruurtje begonnen we aan ons vast avondritueel: elke groep ging afwisselend douchen, met de biggen spelen of in hun sneeuwschoolboek werken.

We zijn nu bijna klaar om de pannen van het dak swingen in het swingpaleis ! Het belooft een leuke avond vol dans en muziek te worden.

Donderdag 13 februari

Joepie! Het moment waar we zo naar uitgekeken hebben is aangebroken: we vertrekken op sneeuwklassen.

Om 6.40  uur  stonden we, gepakt en gezakt, klaar aan de school. Nog geen 5 min. later reed de bus al de straat in. Een beetje later konden we onze mama’s en papa’s uitwuiven, reden we het dorp uit en begon onze tocht naar Stanzach.

Het vertrek verliep voor iedereen vlotjes. Kusje hier, kusje daar ... en weg dan maar. Misschien pinkte er hier en daar wel een mama of een papa een traantje weg maar dat hebben wij gelukkig niet meer gezien. Aan de lichten van de Liersesteenweg klonk het heel luid YES!!!

In Olen en Ham pikten we nog een bende kookouders op. Onze kookouders konden we ook verwelkomen op de bus

In Aken stopten we een eerste keer. Na een plasje en het strekken van onze benen reden we meteen verder.

Onderweg aten we onze bokes op en keken we nog naar 'Ice Age. Deze film viel duidelijk in de smaak want het was meteen rustig op de bus. De juffen en Annick genoten van de stilte ;-)

Toen werd het tijd voor onze middagstop in Wonnegau, hier konden we ravotten in de speeltuin. Tot een regenbui de pret kwam bederven. Een glaasje frisdrank maakte dat alweer goed. Met nieuwe energie zetten we onze reis verder.

Terug op de bus konden we de kunsten van Smos, Dirk Porré, Luc Tuurlinckx en Ingrid Porré aanschouwen in de film “Safety First”. We konden wel wat humor gebruiken want we stonden al snel een uurtje in de file door wegenwerken.

Nadat we de eerste file gepasseerd waren en onze film was afgelopen was het tijd voor een kleine opdracht. De film ‘Stuart Little’ loodste ons door de tweede file.  Hierna stopten we al voor de derde keer. Ditmaal  in Gruibingen.  Daar vertrokken we om 17.15 uur uur en hadden we nog een rit van dik 2 uur voor de boeg.

Als we aankwamen aan ons huisje "Krone", hebben de kinderen meteen de koffers naar binnen gedragen.  Gelukkig zijn we dit jaar met een sterke bende op reis. Zelfs de zwaarste koffer vormde geen probleem.

Van uitblazen was nog geen sprake! Eerst moesten we nog onze skiuitrusting gaan passen. Dit was nog een hele opgave en pas om half 10 konden we weer naar ons huisje.

Van al dat reizen en uitpakken hadden we allemaal wel wat honger gekregen. Gelukkig zorgde onze kookouders voor een lekker bord soep en Oostenrijkse boterhammetjes.

Nadat we onze buikjes gevuld hadden settelde we ons in onze kamers. We sorteerde onze kleren netjes in de kast.

En toen was het eindelijk bedtijd. We moeten zeker niet vertellen dat het na deze zware dag hééééél snel stilletjes was in de kamers.

Met een goed gevoel zien we de volgende dagen tegemoet.  En net zoals de kinderen, zijn wij alvast van plan om er een geweldige tijd van te maken.  Stanzach, opgelet, here we come!