|
Donderdag 13 februari
Joepie! Het moment waar we zo naar uitgekeken hebben is aangebroken: we
vertrekken op sneeuwklassen.
Om 6.40 uur stonden we, gepakt en gezakt, klaar aan de
school. Nog geen 5 min. later reed de bus al de straat in. Een beetje later konden
we onze mama’s en papa’s uitwuiven, reden we het dorp uit en begon onze tocht
naar Stanzach.
Het vertrek verliep voor iedereen vlotjes. Kusje hier, kusje daar ... en
weg dan maar. Misschien pinkte er hier en daar wel een mama of een papa een
traantje weg maar dat hebben wij gelukkig niet meer gezien. Aan de lichten van
de Liersesteenweg klonk het heel luid YES!!!
In Olen en Ham pikten we nog een bende kookouders op. Onze kookouders
konden we ook verwelkomen op de bus
In Aken stopten we een eerste keer. Na een plasje en het strekken van
onze benen reden we meteen verder.
Onderweg aten we onze bokes op en keken we nog naar 'Ice Age. Deze film
viel duidelijk in de smaak want het was meteen rustig op de bus. De juffen en
Annick genoten van de stilte ;-)
Toen werd het tijd voor onze middagstop in Wonnegau, hier konden we
ravotten in de speeltuin. Tot een regenbui de pret kwam bederven. Een glaasje
frisdrank maakte dat alweer goed. Met nieuwe energie zetten we onze reis
verder.
Terug op de bus konden we de kunsten van Smos, Dirk Porré, Luc
Tuurlinckx en Ingrid Porré aanschouwen in de film “Safety First”. We konden wel
wat humor gebruiken want we stonden al snel een uurtje in de file door
wegenwerken.
Nadat we de eerste file gepasseerd waren en onze film was afgelopen was het
tijd voor een kleine opdracht. De film ‘Stuart Little’ loodste ons door de
tweede file. Hierna stopten we al voor
de derde keer. Ditmaal in Gruibingen. Daar vertrokken we om 17.15 uur uur en hadden
we nog een rit van dik 2 uur voor de boeg.
Als we aankwamen aan ons
huisje "Krone", hebben de kinderen meteen de koffers naar binnen
gedragen. Gelukkig zijn we dit jaar met
een sterke bende op reis. Zelfs de zwaarste koffer vormde geen probleem.
Van uitblazen was nog geen
sprake! Eerst moesten we nog onze skiuitrusting gaan passen. Dit was nog een
hele opgave en pas om half 10 konden we weer naar ons huisje.
Van al dat reizen en uitpakken hadden we allemaal wel wat honger gekregen.
Gelukkig zorgde onze kookouders voor een lekker bord soep en Oostenrijkse
boterhammetjes.
Nadat we onze buikjes
gevuld hadden settelde we ons in onze kamers. We sorteerde onze kleren netjes
in de kast.
En toen was het eindelijk
bedtijd. We moeten zeker niet vertellen dat het na deze zware dag hééééél snel
stilletjes was in de kamers.
Met een goed gevoel zien we de volgende dagen tegemoet. En net zoals de kinderen, zijn wij alvast van
plan om er een geweldige tijd van te maken.
Stanzach, opgelet, here we come!
|
GBS 'De Hei'
