donderdag 23 februari

Pfff……wat was het moeilijk opstaan vanmorgen. We lagen gisterenavond dan ook laat in ons bed. We zijn op de Tiroleravond nogal uit de bol gegaan! We zongen en dansten met veel plezier! Dat kon ook niet anders want we hadden net onze medailles en skidiploma gekregen! We kunnen met fierheid zeggen dat we echte skikampioenen zijn!

Dat bewezen we vanmorgen nog maar eens. Onder een stralende zon gleden we met glans van de berg! Dolle pret op  de skipiste, die laatste les. Met een verdrietig gevoel leverden we onze ski’s weer in.

Nu was het echt inpakken geblazen. Met de hulp van Annick en Ulli was de klus in geen tijd geklaard. Hop …. Naar buiten voor een allerlaatste wandeling door Stanzach! Wat een rustige wandeling moest worden, bleek algauw een avontuurlijke uitdaging te zijn. Als we goed en wel in het bos waren veranderde de besneeuwde wandelweg in een echte ijspiste! Het leek wel een spiegel. Maar na enig glijdwerk lukte het ons toch om uiteindelijk de baan te bereiken.

In Jamdo speelden we nog onze sneeuwklasquiz en werden we getrakteerd op heerlijke pizza’s. En toen was het onherroepelijk voorbij, die sneeuwklassen van 2017! Moe maar voldaan stapten we de bus op en met een beetje heimwee namen we afscheid van het mooie Stanzach!

De laatste foto’s van deze dag zijn ondertussen bij gevoegd aan het album.
Ook de foto’s van onze laatste avond zijn nu geplaatst.

We hopen dat jullie via deze blog, toch een beetje hebben kunnen meegenieten van ons onvergetelijk avontuur!

Nadat we gisteren de moordenaar in ons cluedospel gevat hadden konden we met een gerust hart gaan slapen.  Onze ogen bleven dan ook gesloten tot dat vanmorgen de muziek door de gang weerklonk.  We moesten vandaag een beetje vroeger vertrekken om onze uitgestelde uitstap naar de Jöchelspitze te maken.  Na een lekker ontbijt stapten we met onze skipakken en gewapend met een poepplankje de bus op.  Gelukkig was de zon vandaag weer van de partij. Dit zorgde ervoor dat we op de stoeltjeslift konden genieten van een prachtig uitzicht. Wat zijn de bergen hier toch mooi! Op en af de lift stappen gebeurde voor sommigen met knikkende knieën maar verliep verder zonder problemen.  Boven aangekomen zochten we naar de ideale plek om onze poepplankjes uit te testen. Als echt racepiloten gleden we naar beneden. We konden ons ten volle uitleven in de sneeuw.  Na verschillende keren op ons plankje te hebben gegleden keerden we terug naar ons huisje in Stanzach. Hier stonden onze kookouders ons weer op te wachten met lekkere tomatensoep met balletjes. Ook konden we een lekker tirolerbroodje eten met beleg.  Wanneer onze buikjes weer gevuld waren was het eindelijk tijd om weer naar de piste te trekken. De skiles van  vandaag was toch net iets specialer als de andere dagen. Vandaag hielden we namelijk onze wedstrijd! Iedereen kreeg zijn of haar rugnummer toegewezen  en na een keertje oefenen zetten we ons klaar om  ‘de afdaling van de week’ te skiën.  Iedereen bracht het er fantastisch van af en skiede zonder vallen van start naar finish!  Na de wedstrijd keerden we terug naar Krone en kregen we nog een stukje cake.  Ondertussen was het weer tijd geworden om een verfrissende douche te nemen en vervolgens aan tafel te gaan. De kookouders maakten voor ons een lekkere pita klaar!  Nadat alle pita’s verdwenen waren in onze monden was het tijd om ons klaar te maken voor de mega coole sneeuwklasfuif!  Hier konden we met zen allen dansen en feesten. Na een zeer vermoeiende maar geslaagde dag kropen we voor een laatste keer in onze sneeuwklasbedden en vielen onze oogjes meteen weer toe….. 

Na een spannende en griezelige avond gisteren werden we vanmorgen wakker op de beats van Dimitri Vegas en Like Mike. We sprongen en dansten op de gang tot de geur van heerlijke wentelteefjes  ons naar beneden lokte. Na dit stevig ontbijt konden we de dag met veel energie beginnen.  De Oostenrijkse wolken trakteerden ons de ganse dag op regen maar dit kon ons er niet van weerhouden om naar de piste te trekken. We namen opnieuw voorbeeldig de ankerlift en kwamen knap naar beneden!

Terug in ons huisje aangekomen stond er weer een heerlijke maaltijd klaar. Zo kregen we vandaag tomatensoep met véél balletjes en hotdogs op ons bord. Als dessert konden we nog genieten van een lekker ijsje. 
Normaal zouden we in de namiddag met de stoeltjeslift  naar de Jöchelspitze trekken. De Oostenrijkse regenwolken deden ons echter beslissen deze uitstap naar morgen te verplaatsen. Niet getreurd want dankzij Annick konden we naar de kegelbaan in Bach. Hier amuseerden we ons rot! Toen we konden smullen van  Kaiserschmarren was de namiddag zeker geslaagd!.

Terug aangekomen in Stanzach was het tijd om een verkwikkende douche te nemen. Dit gebeurde zoals gewoonlijk in twee groepen. Terwijl de ene groep onder de  douche stond  werkten de anderen in hun schoolsneeuwboek. Hierin gingen we aan de slag met de hoogteverschillen en de rivieren hier in de bergen.

Als we allen deze les hadden afgewerkt konden we alweer onze voeten onder de tafel schuiven voor heerlijke kroketten met vol-au-vent. Omdat Briana donderdag jarig  is en er dan ’s avonds geen tijd is voor een feestje zorgden onze kookouders vandaag al voor een overheerlijk reuzengebak. Zo konden we onze jarige vandaag al wat in de bloemetjes zetten. Na al dat smullen waanden we ons allemaal echte inspecteurs  en gingen we opzoek naar de moordenaar in ons  Cluedospel!

Vanmorgen werden we om 7.45 uur gewekt met het ‘Fliegerlied’. De oogjes waren nog klein en het was stilletjes op de gang. We zijn dan ook al een beetje moe. Gisterenavond hebben we  ons geweldig geamuseerd in Casino Krone. Iedereen zag er gisteren piekfijn uit in zijn of haar feestelijke kledij!  Er werd gespeeld, ingezet, gegokt maar bovenal werd er veel plezier gemaakt.

Zoals elke ochtend smaakten de Tirolerbroodjes ongelooflijk lekker.  Er wordt hier elke dag goed gesmuld!

Na het ontbijt reden we naar Reutte voor een bezoek aan de burcht van Ehrenberg. De geest van Ridder Rüdiger leidde ons door het museum. We waanden ons echt in de Middeleeuwen. Als echte ridders verlieten we om half 12 het museum.

Om 12 uur waren we weer terug in Stanzach en het rook alweer heerlijk als we binnenkwamen. Paprikasoep, fish-sticks, spinaziepuree en pudding ….. het was alweer smullen!

Gelukkig dat we zo goed op krachten waren gekomen want op de skipiste wachtte ons een heuse verrassing! We trokken na 2 oefen afdalingen op de beginnerspiste naar de grote piste! Joepie! Wat vonden we dat fijn en toch ook een beetje beangstigend. Met de ankerlift trokken we naar boven en gelukkig vielen er maar enkelen van de lift. Knap kwamen onze skiërs naar beneden! Wij zijn dan ook apetrots op onze beide skigroepen!  We vonden het een kei toffe skiles!

Van al die inspanningen gingen de koekjes en de chocomelk vlot naar binnen.

Omdat ons Casino Krone zo graag werd bezocht zijn de deuren van het casino weer opengegaan. Terwijl één groep in het casino mocht spelen, stond de andere onder de douche. Een dik halfuur later wisselden de groepen en blonk iedereen weer.

Onze kookouders waren ondertussen druk in de weer zodat we weer konden smullen van een heerlijke broodmaaltijd met soep, spek, kaas, vleeswaren en tonijnsla.

Straks trekken we het woud van Stanzach in voor een ‘avondlijke’ verhalentocht.

Spannend!! Daarna gaan we nog een ijsje eten en kruipen we voor de vijfde keer in ons heerlijke sneeuwklasbed!

Vanmorgen maakten Annick en Ulrike al enkele schitterende beelden van onze slapende kopjes. Sommige van ons waren nog ver weg in dromenland en zullen dus verrast zijn wanneer ze de sneeuwklassenfilm bekijken.  

Na een stevig ontbijt was het tijd om onze skibotten aan te trekken. Dit verliep vandaag bijzonder goed! Blijgezind trokken we naar de skipiste. Opnieuw stond de zon te stralen aan de hemel, so ein schöner Tag!
Ook op de piste begint het voor iedereen te lukken. Zo goed dat de groep beginners zich mocht wagen aan een klein sprongetje over een bergje. Dit vonden we geweldig!  

Na het middagmaal gingen we met de bus naar Elbigenalp. Daar zal de arrenslee ons oppikken. Na enkele minuutjes hoorden we de belletjes van de slee naar ons toe komen. Toen de arrenslee de bocht uitkwam zat er tot ieders verbazing nog een passagier op de slee. Het was de kerstman! 

Omdat we niet met z’n allen tegelijkertijd met de slee meekonden verdeelden we ons in twee groepen.  De ene groep vertrok met de slee terwijl de anderen de kerk en het knekelhuisje bezochten. spijtig genoeg konden we niet binnen in het knekelhuisje maar enkele foto’s maakten ons duidelijk wat er binnenin allemaal verborgen ligt.  Het was leuk om door zo'n mooi berglandschap met de slee te glijden.  Wat zijn die bergen hier toch mooi!

We werden vandaag ook verwend met een heerlijk stuk chocoladetaart/appeltaart/ijsje en een drankje.  Hhhhhmmmmm, wat kunnen wij hier toch smullen... .  Onze broeken beginnen te spannen .

Hierna mochten we nog even in de sneeuw spelen en keerden we terug naar Stanzach. 

Terwijl de ene helft zich ging douchen schreven de anderen in hun dagboek. In de keuken zijn de kookouders druk in de weer om voor ons een lekkere kip met rijst te maken. Dat wordt weer smullen ;-)  Wanneer onze buikjes dan gevuld zijn trekken we voor vanavond onze knapste kleren aan een gaan we ons amuseren in het Casino!

 Gisterenavond beleefden we dolle pret met het swingpaleis. We speelden een muziekquiz en we konden eens goed uit de bol gaan. Toen we uitgespeeld waren was het bijna half 10. We waren dan ook heel snel in dromenland.

Vanmorgen werden we om 7.40 uur gewekt met vrolijke muziek. Iedereen stond goedgemutst op. Ook de zon begon aarzelend tevoorschijn te komen. Na  een opwarmingsdansje waren we klaar voor een heerlijk ontbijt.

Na het ontbijt hadden we eindelijk eens tijd om in ons dagboek te schrijven. We schrokken ervan hoeveel je eigenlijk op 2 dagen kan beleven.

De zon was intussen ook volop van de partij, slechts een paar wolken waren nog te zien. Tijd dus om erop uit te trekken en ons sneeuwklasdorp beter te verkennen met een vossenjacht. We moesten zoveel mogelijk ‘vossen’ vangen, dat konden voorwerpen en antwoorden op vragen of doe-opdrachten zijn.

 We speurden het dorpsplein af, trokken naar de Spar en de bakker en spraken heel wat inwoners aan om ons te helpen met onze speurtocht. Elke doe-opdracht legden we vast op foto. Dat was soms wel dolle pret! We vonden het alvast een super leuke voormiddag en we kennen onze weg in Stanzach nu al aardig goed.

Van al dat speuren krijgen sneeuwklassers reuze honger en dan zijn gelukkig onze kookouders daar! Zij hadden voor ons tomatensoep met  balletjes gemaakt en dat lepelden we vlot naar binnen. Ook de cordon bleu met erwtjes en worteltjes en gebakken patatjes smaakten ons enorm. Met een banana-split als dessert kon ons geluk niet meer op.

We waren dus in topvorm om aan onze tweede skiles te beginnen.

Het begin verliep een beetje chaotisch want er waren enkele skibotten aan verkeerde voeten beland en met 2 ongelijke voeten kan je natuurlijk niet skiën. Na wat gepuzzel had elke voet nu toch de juiste skibot. Iedereen heeft vandaag op de skipiste weer wat bijgeleerd zodat we het steeds leuker en leuker gaan vinden. Van al die inspanningen onder een stralende zon stonden we nat in het zweet. Het vieruurtje was dan ook meer dan welkom.

Terwijl één groep onder de douche stond, speelden de anderen weer ‘biggen’. Ook nu ging het er weer spannend aan toe. Na een dik half uur werden de rollen omgedraaid.

Toen was het alweer etenstijd. Boterhammetjes met vlees, kaas, peperkoek, yoghurt en sinaasappels: het smaakte ons reuzegoed!

Tegen 20.00 uur trekken we naar de skipiste van Stanzach. En nee, we gaan niet skiën …… 

Om 6 uur luidden de klokken 6 maal op 6 verschillende manieren. Deze symfonie wekte enkele  van onze slapertjes. Maar al snel konden deze de slaap terug vatten om vervolgens om half 8 op de tonen van ‘het vliegerlied’ gewekt te worden. Zo begonnen we onze dag al dansend met z’n allen op de gang.

Iedereen heeft goed geslapen in hun sneeuwklasbed.  Van de pistoletjes werd met smaak gegeten.  Na het ontbijt trokken we onze skikleren aan en gingen we voor het eerst de latten op terwijl het dikke vlokken sneeuwde. We hadden het echte berggevoel meteen te pakken.  

 Van al dit skiën begonnen onze maagjes te grommen. Uiteraard stonden onze kookouders ons in ons huisje Kronen op te wachten met een heerlijke maaltijd. We kregen eerst pompoensoep en vervolgens stoofvlees met puree en koude groentjes.   Iedereen at netjes zijn bord leeg en likte duimen en vingers af. 

 Nu onze buikjes gevuld waren schreven we onze kaartjes naar het thuisfront.  Deze gingen we dan ook met z’n allen posten. Na een klein stukje stappen kwamen we aan bij de Lech. Juf Karin legde ons kort nog even uit hoe de oevers van de Lech zijn ontstaan en welke verschillende stenen er hier zoal te vinden zijn. 

Dan was het eindelijk tijd om ons klaar te maken om "de slag om de Lech" te strijden. De jongens en de meisjes bouwden elk hun eigen kamp in de sneeuw om elkaar vervolgens met sneeuwballen te bekogelen. De meisjes kregen versterking van juf Karin en de jongens van meester Tijne. Na een spannende strijd waren het uiteindelijk de jongens die de overwinning behaalden.

Na al dat stoei-plezier genoten we met volle teugen van een tas heerlijke chocomelk en een koek. Eén groep trok de douche in terwijl de andere groep het Biggen-spel ging spelen. Geweldig vonden we dat! Vanavond staan er nog spek met eieren op het menu en gaan we swingen in het Swingpaleis!

Joepie! Het moment waar we zo naar uitgekeken hebben is aangebroken: we vertrekken op sneeuwklassen.

Om kwart over 7  stonden we, gepakt en gezakt, klaar aan de school. Het wachten duurde  niet zo lang om dat de bus vroeger was als gepland. Om half 8 konden we onze mama’s en papa’s uitwuiven en reden we het Dorp uit.
Onze tocht naar Stanzach was nu echt begonnen.

Het vertrek verliep voor iedereen vlotjes. Kusje hier, kusje daar ... en weg dan maar. Misschien pinkte er hier en daar wel een mama of een papa een traantje weg maar dat hebben wij gelukkig niet meer gezien.

Nog maar net op de snelweg kregen we het leuke gezelschap van onze kookouders Frans en Francine. In Aken stopten we al een eerste keer. Na een plasje en het strekken van onze benen reden we meteen verder.

Onderweg aten we onze bokes op en keken we nog naar 'De GVR'. Dit vonden we niet echt een succes maar dat kon de pret voor ons niet bederven. Er werd volop gelachen, getekend, gebabbeld. We starten met ons GOCHA-spel.  Iedereen had er veel zin in.

Toen werd het tijd voor onze middagstop in Wonnegau, hier scheen volop de zon en konden we ravotten in de speeltuin. Met nieuwe energie zetten we onze reis verder.

Op de bus konden we onze lachspieren trainen met de film ’Safety first’. Tijdens deze film konden we een speld horen vallen. Zo stilletjes…. wat hebben we toch een geweldige bende bij.

De tijd ging zo snel voorbij. En na onze quiz stopten we al voor de derde keer. Ditmaal  in Ellewange. Tussendoor zetten we onze keel open en klonk het vrolijk “Wat een toffe groep zijn wij!”

Rond  5 uur kwamen de bergen in zicht. Omdat we veel te vroeg waren stopten we een vierde keer op de grens met Oostenrijk. Zo konden we met een lege blaas het Lechtal binnenrijden.

Als we aankwamen aan ons huisje "Krone", hebben de kinderen meteen de koffers naar binnen gedragen.  Dit verliep zeer vlot.

Iedereen was vrolijk en goedgezind.  Terwijl we alles uitpakten ging juf Karin op het Jeka-bureau om ons aan te melden

Van al dat reizen en uitpakken hadden we allemaal wel wat honger gekregen. Gelukkig zorgde onze kookouders voor een heerlijke spaghetti.

Na het eten konden we onze skibotten en skilatten al gaan halen.
Zo kunnen we morgen na het ontbijt meteen de piste op!

Met een goed gevoel zien we de volgende dagen tegemoet.  En net zoals de kinderen, zijn wij alvast van plan om er een geweldige tijd van te maken.  Stanzach, opgelet, here we come!