Gisterenavond beleefden we dolle pret met het swingpaleis. We speelden een muziekquiz en we konden eens goed uit de bol gaan. Toen we uitgespeeld waren was het bijna half 10. We waren dan ook heel snel in dromenland.

Vanmorgen werden we om 7.40 uur gewekt met vrolijke muziek. Iedereen stond goedgemutst op. Ook de zon begon aarzelend tevoorschijn te komen. Na  een opwarmingsdansje waren we klaar voor een heerlijk ontbijt.

Na het ontbijt hadden we eindelijk eens tijd om in ons dagboek te schrijven. We schrokken ervan hoeveel je eigenlijk op 2 dagen kan beleven.

De zon was intussen ook volop van de partij, slechts een paar wolken waren nog te zien. Tijd dus om erop uit te trekken en ons sneeuwklasdorp beter te verkennen met een vossenjacht. We moesten zoveel mogelijk ‘vossen’ vangen, dat konden voorwerpen en antwoorden op vragen of doe-opdrachten zijn.

 We speurden het dorpsplein af, trokken naar de Spar en de bakker en spraken heel wat inwoners aan om ons te helpen met onze speurtocht. Elke doe-opdracht legden we vast op foto. Dat was soms wel dolle pret! We vonden het alvast een super leuke voormiddag en we kennen onze weg in Stanzach nu al aardig goed.

Van al dat speuren krijgen sneeuwklassers reuze honger en dan zijn gelukkig onze kookouders daar! Zij hadden voor ons tomatensoep met  balletjes gemaakt en dat lepelden we vlot naar binnen. Ook de cordon bleu met erwtjes en worteltjes en gebakken patatjes smaakten ons enorm. Met een banana-split als dessert kon ons geluk niet meer op.

We waren dus in topvorm om aan onze tweede skiles te beginnen.

Het begin verliep een beetje chaotisch want er waren enkele skibotten aan verkeerde voeten beland en met 2 ongelijke voeten kan je natuurlijk niet skiën. Na wat gepuzzel had elke voet nu toch de juiste skibot. Iedereen heeft vandaag op de skipiste weer wat bijgeleerd zodat we het steeds leuker en leuker gaan vinden. Van al die inspanningen onder een stralende zon stonden we nat in het zweet. Het vieruurtje was dan ook meer dan welkom.

Terwijl één groep onder de douche stond, speelden de anderen weer ‘biggen’. Ook nu ging het er weer spannend aan toe. Na een dik half uur werden de rollen omgedraaid.

Toen was het alweer etenstijd. Boterhammetjes met vlees, kaas, peperkoek, yoghurt en sinaasappels: het smaakte ons reuzegoed!

Tegen 20.00 uur trekken we naar de skipiste van Stanzach. En nee, we gaan niet skiën …… 

Om 6 uur luidden de klokken 6 maal op 6 verschillende manieren. Deze symfonie wekte enkele  van onze slapertjes. Maar al snel konden deze de slaap terug vatten om vervolgens om half 8 op de tonen van ‘het vliegerlied’ gewekt te worden. Zo begonnen we onze dag al dansend met z’n allen op de gang.

Iedereen heeft goed geslapen in hun sneeuwklasbed.  Van de pistoletjes werd met smaak gegeten.  Na het ontbijt trokken we onze skikleren aan en gingen we voor het eerst de latten op terwijl het dikke vlokken sneeuwde. We hadden het echte berggevoel meteen te pakken.  

 Van al dit skiën begonnen onze maagjes te grommen. Uiteraard stonden onze kookouders ons in ons huisje Kronen op te wachten met een heerlijke maaltijd. We kregen eerst pompoensoep en vervolgens stoofvlees met puree en koude groentjes.   Iedereen at netjes zijn bord leeg en likte duimen en vingers af. 

 Nu onze buikjes gevuld waren schreven we onze kaartjes naar het thuisfront.  Deze gingen we dan ook met z’n allen posten. Na een klein stukje stappen kwamen we aan bij de Lech. Juf Karin legde ons kort nog even uit hoe de oevers van de Lech zijn ontstaan en welke verschillende stenen er hier zoal te vinden zijn. 

Dan was het eindelijk tijd om ons klaar te maken om "de slag om de Lech" te strijden. De jongens en de meisjes bouwden elk hun eigen kamp in de sneeuw om elkaar vervolgens met sneeuwballen te bekogelen. De meisjes kregen versterking van juf Karin en de jongens van meester Tijne. Na een spannende strijd waren het uiteindelijk de jongens die de overwinning behaalden.

Na al dat stoei-plezier genoten we met volle teugen van een tas heerlijke chocomelk en een koek. Eén groep trok de douche in terwijl de andere groep het Biggen-spel ging spelen. Geweldig vonden we dat! Vanavond staan er nog spek met eieren op het menu en gaan we swingen in het Swingpaleis!

Joepie! Het moment waar we zo naar uitgekeken hebben is aangebroken: we vertrekken op sneeuwklassen.

Om kwart over 7  stonden we, gepakt en gezakt, klaar aan de school. Het wachten duurde  niet zo lang om dat de bus vroeger was als gepland. Om half 8 konden we onze mama’s en papa’s uitwuiven en reden we het Dorp uit.
Onze tocht naar Stanzach was nu echt begonnen.

Het vertrek verliep voor iedereen vlotjes. Kusje hier, kusje daar ... en weg dan maar. Misschien pinkte er hier en daar wel een mama of een papa een traantje weg maar dat hebben wij gelukkig niet meer gezien.

Nog maar net op de snelweg kregen we het leuke gezelschap van onze kookouders Frans en Francine. In Aken stopten we al een eerste keer. Na een plasje en het strekken van onze benen reden we meteen verder.

Onderweg aten we onze bokes op en keken we nog naar 'De GVR'. Dit vonden we niet echt een succes maar dat kon de pret voor ons niet bederven. Er werd volop gelachen, getekend, gebabbeld. We starten met ons GOCHA-spel.  Iedereen had er veel zin in.

Toen werd het tijd voor onze middagstop in Wonnegau, hier scheen volop de zon en konden we ravotten in de speeltuin. Met nieuwe energie zetten we onze reis verder.

Op de bus konden we onze lachspieren trainen met de film ’Safety first’. Tijdens deze film konden we een speld horen vallen. Zo stilletjes…. wat hebben we toch een geweldige bende bij.

De tijd ging zo snel voorbij. En na onze quiz stopten we al voor de derde keer. Ditmaal  in Ellewange. Tussendoor zetten we onze keel open en klonk het vrolijk “Wat een toffe groep zijn wij!”

Rond  5 uur kwamen de bergen in zicht. Omdat we veel te vroeg waren stopten we een vierde keer op de grens met Oostenrijk. Zo konden we met een lege blaas het Lechtal binnenrijden.

Als we aankwamen aan ons huisje "Krone", hebben de kinderen meteen de koffers naar binnen gedragen.  Dit verliep zeer vlot.

Iedereen was vrolijk en goedgezind.  Terwijl we alles uitpakten ging juf Karin op het Jeka-bureau om ons aan te melden

Van al dat reizen en uitpakken hadden we allemaal wel wat honger gekregen. Gelukkig zorgde onze kookouders voor een heerlijke spaghetti.

Na het eten konden we onze skibotten en skilatten al gaan halen.
Zo kunnen we morgen na het ontbijt meteen de piste op!

Met een goed gevoel zien we de volgende dagen tegemoet.  En net zoals de kinderen, zijn wij alvast van plan om er een geweldige tijd van te maken.  Stanzach, opgelet, here we come!