woensdag 2 maart

Grüss Got!

Wat was dat gisterenavond… een avondwandeling met juf Stefanie en de kookouders want de andere juffen moesten even naar een ‘vergadering’ van Jeka. We trokken met z’n allen muisstil het bos in. Dit moest wel want de boswachter wil rust voor alle diertjes die er leven. Uilen, vossen, herten, … ze zouden er allemaal hun huisje hebben. Op twee punten hebben we ons in een kring gezet om naar een legende te luisteren over Stanzach. Spannend hoor, zo in het donker. Toen juf Karin  en alle andere griezels uit de sneeuw opdoken sloegen er enkelen een luide kreet. Met een lekker ijsje als afsluiter kropen we in bed, klaar om onze voorlaatste dag te kunnen starten.

Deze ochtend kon je merken dat de vermoeidheid in de kleren begint te kruipen. Het klaarmaken duurt ondertussen al 30 minuten in plaats van 20 J. Na een lekker ontbijt maakten we ons vliegensvlug klaar want ons groot moment op de piste was aangebroken, de wedstrijd. Tijdens de oefenrondes vloog iedereen zonder problemen de helling af in een recordtijd. Daarna kon het echte werk beginnen, sommigen stonden uiterst gefocust te wachten op hun beurt, anderen zaten een beetje met de bibber. Uiteindelijk startte iedereen met een grote vaart. Sommigen gingen zo snel waardoor ze uit de bocht vlogen, gelukkig stonden ze even snel weer recht als ze vertrokken waren en raakten ook zij in een recordtempo aan de finish. Nu is het bang afwachten tot morgen op de uitslag. Spannend!

Na het middagmaal, dat bestond uit tomatensoep met balletjes, gebakken aardappeltjes, erwten en worteltjes met een cordonbleu en als toetje een bananenmilkshake sprongen we de bus op richting Elbigenalp. Daar stond een arrenslee ons op te wachten om een toertje te maken door het dorpje. We deden dit in twee groepen zodat we afwisselend ook de kans kregen om een heel typisch Oostenrijks kerkje te bezoeken. De muurschilderingen en het bladgoud was echt magnifiek! Om deze uitstap in stijl af te sluiten kregen we een lekker stuk taart en een drankje naar keuze.

Weer aangekomen in Krone begonnen we aan het gebruikelijke ritueel van douchen, dagboek en een spelletje. Voor we het weten zitten we weer aan tafel voor een lekkere koude schotel met Tiroler-brood. Daarna moeten we ons snel klaarmaken want deze avond is het onze Tiroler-avond, de sneeuwklasfuif. Met de hele groep trekken we dan naar Jamdo om daar te dansen, te knabbelen en iets te drinken. Spijtig genoeg komt er aan elk liedje een einde. Voor we het goed en wel zullen beseffen gaan we dromenland opzoeken. Onze laatste dag zal zeker niet minder druk verlopen. Ontbijten, skiën, inpakken, … we zullen onze handen zeker nog uit de mouwen moeten steken. Tot vrijdag! J

dinsdag 1 maart

Grüss Got!

Hebben jullie ons gisteren avond zien rodelen? Het was echt GE-WEL-DIG!!! Vliegensvlug gleden we op onze slee naar beneden. Wel vijf keer opnieuw heeft Sigfried ons met de pistenbully omhoog gehesen. We waren dan ook ongelooflijk moe en vielen onmiddellijk in een diepe slaap. Gewekt worden met het Fliegerlied is ondertussen een echte gewoonte geworden. In pyjama sprongen een aantal kinderen al op de gang om vol enthousiasme mee te dansen. Anderen daarentegen verstopten hun hoofd onder hun kussen… Gelukkig werden deze humeurtjes snel weggeveegd door de sneeuw en konden we na een lekker ontbijt, waar we een lekker stukje chocolade bij kregen, naar buiten om in de sneeuw te spelen. Wisten jullie dat de mensen hier bijna allemaal een sneeuwmachine hebben? Wat een geluk, want deze konden ze vanochtend zeker en vast gebruiken J. Met onze skibotten aan trokken we door het bos. Er was echt een mooi pak verse sneeuw gevallen. Aangekomen op het plateau konden we ons allemaal helemaal uitleven. Glijden met ons poepplankje, een sneeuwengel maken, een sneeuwman boetseren, we deden het allemaal. En als top off the bill sloten we af met een heus sneeuwballengevecht. De groep met juf Karin won op het nippertje van de groep met juf Stefanie. Het was echt fantastisch leuk! Van spelen in de sneeuw kregen we allemaal grote honger. Nadat we in ons huisje alle kleding te drogen hadden gelegd schoven we onze beentjes onder tafel. Minestronesoep met balletjes, rijst met kip in zoet-zure saus en ananas en een verse fruitsalade als dessert vulden onze maagjes. In een recordtempo kleedden we ons om, klaar om naar de piste te trekken. De groep van meester Benni had vandaag Bruno als skileraar. Hij nam hen onmiddellijk mee naar de ankerlift. De eerste groep mocht na twee afdalingen van de tweede piste ook doorglijden. Spannend! Geloof het of niet, maar al onze skiërs zijn van de laatste piste gegaan alsof ze dit elke dag deden. Het moeilijkste van allemaal was de lift. Maar na wat oefenen had iedereen dit snel onder de knie.

Ondertussen was het 16u00 en trokken we terug naar Krone voor ons vier-uurtje. Een warme chocomelk en een koekje stilden onze eerste honger. Speciaal voor complimentendag maakten we een complimentensticker en een bedanksticker. Deze gaven we allemaal aan een klasgenootje die dit verdiende. Natuurlijk kreeg iedereen er eentje! Als iedereen straks gedoucht is kunnen we weer gaan smullen. Dit kan ook niet anders als er hamburgerbroodjes met frietjes op het menu staan. Wat de kinderen nog niet weten is dat er straks na het zangmoment nog een griezeltocht op het programma staat. Dat wordt echt lachen geblazen! En omdat er nog niet genoeg geknabbeld wordt sluiten we de dag af met een lekker ijsje. Na een dikke knuffel van de juffen zullen we slapen als roosjes. 

maandag 29 februari

Grüss Got!

Wat een spannende avond was dat gisteren! Annick heeft onze skileraar Benni vermoord met een broeksriem aan de voordeur van ons huis, niet te geloven toch? Maar hoe kan het anders dat wij goede speurders in huis hebben. Omstreeks 21u30 en heel wat spelplezier verder hadden we uiteindelijk Annick ontmaskerd. Oef, we konden met een gerust geweten in bed kruipen. Omdat we echt helemaal uitgeteld waren is er niet meer gebabbeld en was het ook             ’s ochtends redelijk lang rustig. Nadat we met het Fliegerlied gewekt werden maakten we ons klaar voor het ontbijt. We moesten wel wat verder doen aangezien onze volgende skiles om 10u00 weer begon. Jullie zouden misschien kunnen denken: tijd genoeg, maar niets is minder waar! Skisokken, skibroeken, jassen, helmen, … een hele boterham om alles in een recordtempo bij elkaar te sprokkelen. Omdat het zonnetje ons gisteren de hele dag heeft vergezeld lag de piste er minder goed bij vandaag. Ondertussen was het volop beginnen sneeuwen waardoor we vandaag weinig gefilmd hebben en er wat minder foto’s genomen zijn. De extra ogen van de juffen waren nodig om ons veilig van de berg te krijgen. De mindere weersomstandigheden zorgden er spijtig genoeg voor dat de eerste groep nog niet naar de ankerlift kon, maar dat kon de pret niet bederven.

Op het menu vandaag stond erwtensoep met korstjes, puree met boontjes en varkensgebraad en als afsluiter een ijsje met vers fruit. Je ziet, aan lekker eten is hier zeker geen gebrek. Omdat we nu toch al enkele dagen in Stanzach zijn was het hoog tijd om het dorpje verder te ontdekken. Met een vragenlijst en een kaart trokken we er in groepjes op uit. Michaël, de Namloserbach, huis Verriest en Bergland, we kwamen het allemaal tegen. Na twee uur trekken door de sneeuw waren we blij dat we ons konden drogen. Met een tas warme chocomelk warmden we ons weer op. Na het typische ritueel van douchen, werken en spelen zullen we weer gaan tafelen J. Na het uitgebreide middagmaal houden we het dit keer sober met soep, boterhammetjes en wat beleg. Het kan niet elke keer feest zijn, toch?

We kijken allemaal enorm uit naar de avondactiviteit, want om 20u00 kunnen jullie ons via de webcam volgen op de piste. Nu niet om te skiën maar wel om te rodelen. We zijn er zeker van dat dit weer een leuke avond zal worden.

Tot morgen!

zondag 28 februari

Grüss Got! Ons kwisspel was echt super! Het team van juf Karin en het team van Annick waren de grote winnaars. De mama van Niel was de eerste om één van de winnaars te raden. Ook Lien, het zusje van Sander, en de mama van Lotte hadden het bij het rechte eind. Een dikke proficiat daarvoor!

Na het spel viel iedereen als een blok in slaap, volledig uitgeteld! Spijtig genoeg waren er een aantal vanochtend zo vroeg wakker die het niet konden laten om ook anderen te wekken. Jammer, want daarom waren sommigen vandaag nog wat moe. Om onze zondag op een zondagse manier te beginnen hadden onze kookouders kraakverse croissantjes voorzien. Dit in combinatie met warme chocomelk zorgde ervoor dat we er toch allemaal weer even tegen konden. Tijd om even terug gekatapulteerd te worden in het leven van de ridders.

Wisten jullie dat:

- ridder Rüdiger een lange neus dat?

- een pijl uit een kruisboog dwars door een harnas gaat?

- een harnas wel 8 kg weegt?

- de pest wel 25.000.000 mensen heeft gedood?

- Wij tot ridder of jonkvrouw geslagen zijn?

Kortom, de burcht van Ehrenberg was ongelooflijk leerrijk en super interessant!

Wat zijn we blij dat we nu in het jaar 2016 leven, zo konden we nadien genieten van kippensoep met balletjes, frietjes met stoofvlees en appelmoes en een ijsje als dessert. In tegenstelling tot de middeleeuwen, dan zouden we gepekeld vlees op ons bord gekregen hebben J!

Ondanks alle leuke activiteiten blijft skiën één van onze favorieten. Snel klaarmaken en hop, de piste op. De groep met de ‘beginners’ kreeg vandaag hun derde les van hun derde skileraar Babsi. Zij heeft ervoor gezorgd dat ze waarschijnlijk morgen op de ankerlift mogen. De andere groep trok vandaag al naar de grote piste. Ook zij deden het daar geweldig. Het was voor ons echt leuk om te zien hoe iedereen sierlijk en vlot naar beneden ging. Af en toe zocht iemand het sneeuwkonijn maar dat kon de pret niet deren. Ook vandaag was de zon weer van de partij, al verdween ze wel eens achter een wolk maar met 14° was het echt puffen op de piste. Wat waren we blij met het flesje water dat we meekregen.  

Terug in Krone werden Ulrike, Frans en Francine gevierd. Zij komen dit jaar al voor de vijfde keer mee met juf Karin naar Stanzach. En wij blij, want wij kregen natuurlijk ook een STUK van een vers gebakken cake.

Op dit moment komt de eerste groep douchers weer beneden en beginnen zij aan het spel uno dat de anderen net gespeeld hebben.  

Als iedereen straks een hotdog gegeten heeft kunnen we op zoek gaan naar de moordenaar van onze skileraar. Wees gerust… we zullen hem vinden J.

Voor jullie het weten  ligt jullie skiheld in dromenland, klaar om morgen aan een nieuwe dag te beginnen. 

zaterdag 27 februari

Grüss Got!

Wat een heerlijke dag vandaag. Zon, sneeuw, natuurpracht, skiën, glijden, … De ideale mix voor een dag vol plezier. Het begon allemaal met een heerlijk Tirools ontbijt. Nadat we allemaal krachten hadden opgedaan konden we ons voor de tweede keer gaan uitleven op de skipiste. Bij het aankomen kreeg groep 2 een andere skileraar, Filomena. Bravo voor onze twee groepen want ze vorderden allemaal zo goed dat iedereen de volgende lift mocht nemen. Op de tweede piste leerden we ploegen. Zo konden we al mooie bochten maken. Handjes op de knieën, handjes in de lucht, handjes opzij en snel beneden waren wij. Super leuk vonden we dat! Na twee uur skiën smaakte een glaasje water nog nooit zo lekker. Zonder dat we het wisten lieten sommigen onderweg hun handschoenen liggen om morgen de weg naar boven terug te vinden. Helaas voor hen want de laatste juf had deze ‘sporen’ opgeruimd. Maar geen nood, we vinden de weg zo ook wel terug J.

Veel tijd om te eten hadden we niet want om kwart over één moesten we al op de bus zitten. Daarom hadden onze lieve kookouders, Frans, Francine en Mieke een lekkere noedelsoep voorzien en boterhammen met een rijke keuze aan beleg. Met ons poepplankje in de hand kwamen we op tijd aan in Bach om met het ‘Linienverkehr’ (= lijnbus) naar de Jöchelspitze te gaan. Per twee ‘sprongen’ we op een stoeltje en zweefden we 20 minuten lang in het prachtige landschap. De pistes die we hier konden zien (blauw en rood) moesten we gelukkig nog niet afdalen. Boven genoten we van het mooie uitzicht en stoeiden we in de sneeuw. Vooral het met de poepplankjes naar beneden glijden vonden we geweldig. Spijtig genoeg gleden twee plankjes zonder hun begeleider de dieperik in. De tijd vloog voorbij want voor we het wisten stonden we weer in Stanzach. Een fris drankje en een koekje ging er vlotjes in. Tijd om onder de douche te kruipen en even in het sneeuwschoolboek te werken. De kookouders zijn al druk bezig met de spaghetti en hebben voor ons een heerlijke fruitsalade gemaakt als dessert. Want ja hoor, die vitamientjes komen zeker en vast van pas. Vanavond zetten we het huis op stelten. Het wordt een allegaartje van dansen, quizzen, uitbeelden en zingen maar er zal maar één groep winnen. Wordt dit het team van juf Karin, juf Stefanie, Annick of Ulli? Wie van jullie kan voor morgen 17u00 het winnende team raden? Misschien verklappen foto’s ook al iets.

Bis Morgen!

vrijdag 26 februari

Guten Tag, Belgien! Hier in Stanzach alles Gute! Juf Karin had ons verwittigd! Om 06u00 ’s ochtends zou de klokkentoren 6 maal luiden op 6 verschillende manieren. Hebben jullie het gehoord? Helaas… sommigen wel maar de meeste waren nog ver in dromenland. Gelukkig vielen die enkelingen weer in slaap zodat we om 07u45 samen aan onze dag konden beginnen.  De geur van verse tirolerbroodjes en warme chocomelk zorgden dat we onze buikjes meer dan vol aten. Na dit heerlijke ontbijt begonnen we aan een minder leuke taak: brieven en kaarten schrijven terwijl de zon buiten op ons aan het roepen was. Iedereen werkte flink door zodat we toch nog eventjes van het mooie weer konden gaan genieten. Jammer genoeg lag er te weinig sneeuw om na het lesje van de rivier de slag om de Lech uit te vechten.

Om half 12 trokken we naar het skilokaal om onze botten en latten te halen. Nu moest alles even snel gaan. Om half 1 aan tafel om te smullen van tomatensoep met balletjes, lekkere puree met een saté en daarbij wat salade en tomaatjes. Als kers op de taart kregen we een slagroompuddinkje. Snel snel snel in ons skipak om dan eindelijk aan onze eerste skiles te kunnen beginnen. Benni en Hubert stonden ons al op te wachten. Ze namen elk een groep onder hun hoede en zorgden ervoor dat iedereen op het einde van de namiddag vlot de eerste piste kon af skiën. Jaja, jullie lezen het goed: iedereen ging sierlijk naar beneden.  Een vermoeiende maar super leuke middag. Al puffend gingen we weer naar ons huisje waar we op krachten kwamen met een tas lekker warme chocomelk en een koekje. Gelukkige konden we nadien het zweet van ons afspoelen en een spelletje spelen.

Het begint hier al goed naar spek en eitjes te ruiken waardoor we al weer honger krijgen. De pret kan niet op, want straks worden we in ‘Casino Krone’ verwacht. Glitter en glamour zal zeker niet ontbreken.

donderdag 25 februari

Jodelahiti! Het moment waar we zo naar uitgekeken hebben is aangebroken: we vertrekken op sneeuwklassen.

Om 08u10 stonden we met z’n allen klaar voor ons groots sneeuwklasavontuur. De winterse kou kon ons niet deren, we stonden te popelen om te vertrekken. Heel lang moesten we niet wachten want om 08u45 draaide de bus de parking op. Even grote paniek, zouden alle koffers wel een plaatsje kunnen krijgen op onze bus… . Want zolang onze buschauffeur niet alles op zijn plaats had mocht er niemand op de bus. Oef… gelukt. Nog wat kushandjes naar mama en papa en we konden vertrekken. Om 09u15 begon het allemaal echt! Geloof het of niet, maar we zagen geen enkel traantje vloeien J.

Na een uurtje stopten we al voor een eerste plaspauze. Niet dat we dringend moesten maar twee andere chauffeurs reden met ons verder vanuit Luik richting Stanzach. Hoogtijd voor de eerste DVD, waarvan we eigenlijk bijna niets gezien hebben. Babbelen, spelen, lachen en gieren, boterhammetjes eten, voor we het wisten waren we vier uur verder, klaar voor onze eerste grote stop. 45 Minuten de tijd voor een plasje en om ons uit te leven in de speeltuin. Met FC De Kampioenen konden we op een leuke manier de reis verder zetten. Dit stukje duurde ons wat langer en speelden we een leuk kwisje. Hip hip hoera voor Tine en Kiara want zij waren de grote winnaars. Ondertussen werd de lucht grijzer en grijzer en dwarrelden de eerste sneeuwvlokjes uit de lucht. Gelukkige bleef de baan goed open en scheen even later het zonnetje weer. Omdat het nu echt wel lang begon te duren zongen we enkele liedjes. Hoog tijd voor onze laatste stop. Het was ondertussen al 18u20. Gelukkig duurde deze maar 15 minuten want we stonden te popelen om aan te komen in ons sneeuwklasdorp.

Aan het laatste stukje leek maar geen einde te komen. EIN-DE-LIJK, na een dikke 10 uur rijden komen we aan. De eerlijkheid gebied ons toe te geven dat alles super vlot is verlopen, geen file, goed weer, wat konden we ons nog meer wensen! Het uitladen ging redelijk vlot. Alle koffer waren in een mum van tijd uitgeladen en uitgepakt. Na een heerlijke pizzabaguette was het de hoogste tijd om onze pyjama aan te trekken. Na een rustig zangmomentje en met een dikke kus en knuffel van de juffen maakten we een einde aan een spannende maar vermoeiende eerste dag. Om 23u00 vielen we allemaal als een blok in slaap, dromend van de mooie tijd die komen gaat. Slaapwel.

PS: Het verslag konden we gisterenavond jammer genoeg niet online omdat ons internet nog niet beschikbaar was.